Τέχνη

Οι περισσότεροι από τους καλλιτέχνες της Βρετανίας που αναφέρονται σε αυτό το βιβλίο, ανήκουν στη γενιά που γεννήθηκε κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και μεγάλωσαν σε μια Ευρώπη που ήταν κατεστραμμένη και έπρεπε να χτιστεί απ’ την αρχή.

Η επικράτηση του rock ‘n’ roll, από τα μέσα της δεκαετίας του ’50 και μετά, άλλαξε συνήθειες ετών, με αρκετούς νέους να απομακρύνονται από τον πυρήνα της οικογένειας και έχοντας ως πρόφαση τη μουσική, άρχισαν να διασκεδάζουν έντονα.

Οι τέχνες πήραν άλλη μορφή, πηγαίνοντας την ανθρώπινη σκέψη ένα βήμα πάρα πέρα, μακριά από τον συντηρητικό τρόπο ζωής, μέχρι που για ένα χρονικό διάστημα υπήρξε η ελπίδα ή η ψευδαίσθηση, αν θέλετε, πως η μουσική θα μπορούσε να αλλάξει τον κόσμο.

Αυτό δεν ίσχυε βέβαια για όλους, αλλά τουλάχιστον για τους καλλιτέχνες που αναφέρονται σε αυτό το βιβλίο. Ο Lemmy, οι Hawkwind, οι Damned, ο παραγωγός και πρωτοπόρος του ήχου του space rock Joe Meek, ο κύριος υπεύθυνος για τον ήχο των Clash, στον εξαιρετικό δίσκο τους London Calling, Guy Stevens και ο “επαναστάτης” Mick Farren. Οι ιστορίες που περιγράφονται συνδυάζουν την μουσική με τη λογοτεχνία, κυρίως με την επιστημονική φαντασία που ενέπνεε πολλούς καλλιτέχνες για τους στίχους των τραγουδιών τους. Σημείο αναφοράς ήταν το Ladbroke Grove, μια περιοχή του Λονδίνου στην οποία άκμασε η βρετανική αντικουλτούρα της δεκαετίας του ’60. Στις πολλές καταλήψεις εγκαταλειμμένων κτιρίων που υπήρχαν, κατοικούσαν συγγραφείς, ηθοποιοί, μουσικοί και πολλοί άλλοι καλλιτέχνες.

Εκεί δραστηριοποιούνταν και οι Hawkwind, γίνονταν ανοιχτά φεστιβάλ και είχαν τα γραφεία τους underground έντυπα όπως οι International Times και το Friendz..

Πώς εκφράζεται ο εξωτισμός στην ελληνόφωνη δισκογραφία των 78 στροφών; Ποια δίκτυα τον ανέδειξαν και τον διέδωσαν; Ποιον εξωτισμό ευαγγελίζονται τα τραγούδια; Πώς τον εννοούν ως στιχουργικό αφήγημα αλλά και ως μουσική συγκρότηση; Γιατί η Μισιρλού, η Σεράχ και η Μαντουμπάλα έχουν μετοικήσει στο συλλογικό ασυνείδητο των Ελλήνων;
Η ανά χείρας μελέτη αποτελεί μια εμβάθυνση στις διάφορες εκφράσεις του φαινομένου του εξωτισμού, όπως αυτός πραγματώθηκε στις ελληνόφωνες αστικές μουσικές και αποτυπώθηκε στη δισκογραφία των 78 στροφών· φιλοδοξία της είναι η συμβολή στην κριτική και ερμηνεία του.

Οι Cramps σχηματίστηκαν το 1976 από δύο χαρακτηριστικές φυσιογνωμίες του αμερικανικού underground, δύο φλεγόμενα βέλη σε παράλληλη πορεία, τον Lux Interior και την Poison Ivy. Ένα ζευγάρι καλλιτεχνών και performer, που μετέτρεψαν την τέχνη τους σε στάση ζωής, το πάθος τους σε επάγγελμα, την μπάντα τους σε παγκόσμιο πολιτισμικό σύμβολο και σφράγισαν ανεξίτηλα με την παρουσία τους μια μεγάλη περίοδο του rock. Ταυτόχρονα, οι δυο τους κατάφεραν να αποτελέσουν μια γέφυρα αισθητικής ανάμεσα στις υποκουλτούρες της δεκαετίας του ’50 και του ’60 κι εκείνη της δεκαετίας του ’80, κατά την οποία και μεγαλούργησαν, πετυχαίνοντας κάτι μοναδικό: Να συνδέσουν το punk με παλιότερα – και φαινομενικά άσχετα με αυτό – μουσικά ιδιώματα καθοδηγώντας με ασφάλεια νεότερες γενιές στα μονοπάτια του rockabilly.

«Rockabilly Rules my World»
«Psychobilly burns my mind»