Γιατί όχι εγώ; Μια αληθινή ιστορία θάρρους

€15.00

Συγγραφέας:
Εκδόσεις:

Διατίθεται άμεσα και από τα γραφεία της LiFO, Boυλής 22, 6ος όροφος, Σύνταγμα.
Ώρες γραφείου (10:00-17:00). Τηλ. 210-3254290

Διατίθεται μόνο για αγορά online μέσω του lifoshop.gr

Η αγορά παλιών τευχών της LiFO αποτελεί ξεχωριστή λειτουργία του Shop.

Οι παραγγελίες για τα τεύχη της LiFO θα γίνονται ξεχωριστά και θα αποστέλλονται ξεχωριστά από άλλες αγορές από το LiFO Shop.

Tα έξοδα αποστολής υπολογίζονται για κάθε τεύχος ξεχωριστά.

Κωδικός προϊόντος: LF-BK-10271 Κατηγορία: Ετικέτες: ,

Η Γεωργία Παπαζήση έγραψε ένα ολόκληρο βιβλίο… με τα μάτια! Θέλεις να μάθεις το γιατί; Αντέχεις όποια και να είναι η απάντηση;

Εκείνη την ξέρει ήδη και την έχει καταγράψει στις σελίδες αυτής της συγκλονιστικής περιγραφής, στις σελίδες της αυτοβιογραφικής εξομολόγησης μιας γυναίκας που δοκιμάστηκε και ακόμη δοκιμάζεται, αλλά δε σταματά ούτε μια στιγμή να ελπίζει. Το «Γιατί όχι εγώ» είναι μια αληθινή ιστορία θάρρους, μία κατάθεση ψυχής!

[…] Από τη Θεσσαλονίκη φύγαμε οικογενειακώς το 1980. Μετακομίσαμε στο Παλαιό Φάληρο, όπου και μεγάλωσα μέχρι που τελείωσα το σχολείο. Ναι, ήμουν στην Αθήνα όταν έγινε ο ισχυρός σεισμός του 1981· 6,6 Ρίχτερ στις Αλκυονίδες νήσους του Κορινθιακού κόλπου, ιδιαίτερα αισθητός και με πολλές ζημιές σε κτίρια της Αττικής, νεκρούς και τραυματίες. Θα πω αμέσως γιατί το αναφέρω εδώ. Τότε έκανα μπαλέτο. ∆εν ήμουν ούτε εννέα χρονών, όταν με έγραψαν στη σχολή Ροδόπης Κούβαρη, λίγο πιο κάτω από το σπίτι μας, Ναϊάδων και Πρωτέως ήταν τότε. Θυμάμαι την ταμπέλα με το παράξενο αυτό όνομα. Ροζ καλσόν, κορμάκι και ροζ παπούτσια μπαλαρινέ. Λατρεμένη αντίθεση με τα μποτάκια πλατυποδίας. Θυμάμαι τη δασκάλα να μου λέει «μπράβο» συνέχεια και απορούσα που τα άλλα κοριτσάκια δεν μπορούσαν να κάνουν σωστά αυτά που τους ζητούσε. Ευλυγισία απίστευτη, ρυθμός, ευστροφία, σπασικλάκι μπαλέτου με λίγα λόγια. Θα μείνει παντοτινή μου απορία το πού θα μπορούσα να είχα φτάσει, αν συνέχιζα.[…]

 

[…] Η Τζω στην Αμερική με Ευρωπαίους φίλους! Σαν εκδρομή! Α, και εκδρομές μάς πήγε η Οργάνωση: Νέα Υόρκη, στον Λευκό Οίκο στην Ουάσιγκτον, Φλόριντα, Γιουνιβέρσαλ Στούντιος και σε αμέτρητα πάρκα. Εμπειρίες αξέχαστες! Η υπέροχη οικογένεια με πήγε επίσης σε μέρη πρωτόγνωρα, όπως στο Τενεσί και στο θεματικό πάρκο της Ντόλι Πάρτον για ιππασία! Ναι, εγώ το κορίτσι της πόλης, του κλαμπ Φαζ, με τον ξυρισμένο σβέρκο, το καρέ υπερμοδάτο μαλλί και το «περφέκτο», δερμάτινο μπουφάν της Αθήνας, ανέβηκα σε άλογο στο Τενεσί των ΗΠΑ! Η ποιότητα των ανθρώπων που είχα την τύχη να έχω δίπλα μου εκεί, μαζί με την αδιανόητη προσαρμοστικότητά μου, έστεψαν τον χρόνο στην Αμερική με πλήρη επιτυχία! ∆εν έλειψε όμως η επαφή μου με την Ελλάδα, την οικογένεια και τους φίλους μου μέσω αλληλογραφίας. Τι ωραία εποχή! Θυμάμαι που έτρεχα στο γραμματοκιβώτιο ή πήγαινα με το ποδήλατο, γεμάτη αγωνία, να δω αν μου έστειλε γράμμα η αδερφή μου η Γιάννα ή η κολλητή μου, η Βιβή! Για να μη συνεχιστεί η ιστορική αναδρομή, σταματώ εδώ. Στο επόμενο κεφάλαιο θα είμαι ενήλικη, σας το υπόσχομαι. Ενήλικη…λίγο πριν την έναρξη του εφιάλτη.[…]

 

Όσοι αγόρασαν αυτό το προϊόν, επέλεξαν επίσης

Βιογραφία - Μαρτυρίες

Θιβέτ

Στέλιος Βαρβαρέσος

Στο εξαιρετικά πρωτότυπο αυτό βιβλίο ο Στέλιος Βαρβαρέσος, ταξιδεύοντας στο Θιβέτ και τα Ιμαλάια, μέσα από ιστορίες δρόμου και απρόσμενες συναντήσεις, άλλοτε αποκαλυπτικές, άλλοτε συγκινητικές και βαθιά ανθρώπινες, επιχειρεί να καταγράψει με τον δικό του τρόπο, τη δική του ματιά, τα όσα είδε και ένιωσε περιπλανώμενος στον μεγαλύτερο ερημότοπο του πλανήτη, τη «Χώρα του Χιονιού», το Θιβέτ, ένα καθαρά θεοκρατικό βασίλειο: «Παρασύρθηκα, σαν ένας μικρός κόκκος σκόνης, στους ερημότοπους του Θιβέτ, ανάμεσα από σκονισμένες κοιλάδες, μικρά χωριά, χιονισμένα ψηλά περάσματα… Συνάντησα νομάδες, απλούς χωρικούς, μοναχούς, προσκυνητές… Τρύπωσα, σαν μια “σκιά”, σε ναούς και μοναστήρια, και περπάτησα στις παλιές συνοικίες της Λάσα. Έγινα, έστω και προσωρινά, ένας χορευτής στη “σκιά” των Ιμαλαΐων». Το Θιβέτ, ακόμα και σήμερα, γοητεύει τη Δύση εφόσον του αποδόθηκε, τουλάχιστον τους τελευταίους αιώνες ερήμην του, όλη εκείνη η πνευματικότητα που απουσιάζει από μια καταναλωτική κοινωνία και έναν «άπληστο» υλισμό. Νομάδες, μοναχοί, ασκητές, δραπέτες βίαιων πολιτικών καθεστώτων, ταξιδιώτες του χθες και του σήμερα, συνθέτουν τους «πλάνητες» αυτών των ερημότοπων.

Η αφήγηση του Βαρβαρέσου επιχειρεί να παρουσιάσει μέσα από την ίδια την Ιστορία, το ταξίδι και τις συναντήσεις του δρόμου, την κατάσταση που επικρατούσε στο Θιβέτ μετά τις δύο εισβολές του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού του Μάο, το 1950 και το 1959, αναζητώντας εναγωνίως να κατανοήσει ο ίδιος σε τι βαθμό η Ιστορία είχε εξοβελίσει τους μύθους στη «Χώρα του Χιονιού», μερικές δεκαετίες αργότερα: «Πριν την αναχώρησή μου αναρωτιόμουν αν θα μπορούσα να δω πίσω από τις “βαριές σκιές” αυτών των βουνών. Αναρωτιόμουν πώς η ανθρώπινη βία είχε καταφέρει να εγκατασταθεί στα πιο ψηλά υψίπεδα του πλανήτη. Ζητούσα να αφουγκραστώ τις ιστορίες των Θιβετιανών για τη χώρα τους, τη ζωή τους, τους θεούς τους, την πίστη τους, τις αλλαγές που βίωναν μετά την εισβολή του 1959, στη “σκιά” της Πολιτιστικής Επανάστασης του Μάο…»

Με όπλα την Ιστορία, τη γεωγραφία, την ηθογραφία, τις μαρτυρίες, τους μύθους, τον «δρόμο», ο Βαρβαρέσος καταφέρνει να αποκωδικοποιήσει σε μεγάλο βαθμό τη ζωή και την πνευματικότητα ενός λαού, κάνοντας πιο έντονα τα χρώματα, τους ήχους και το άρωμα αυτού του μοναδικού ταξιδιού.

 

Προσθήκη
€26.50

Βιογραφία - Μαρτυρίες

Kopf Hock / Ψηλά το κεφάλι

Φάνης Παπαδημητρίου

Τον Ιούλιο του 2008 ο δεκαεννιάχρονος Φάνης, με μόνο εμπόδιο στις προοπτικές της επαγγελματικής ποδοσφαιρικής του καριέρας τους νεανικούς παραβατικούς πειραματισμούς του, εκσφενδονίστηκε από το πίσω κάθισμα μιας μηχανής στην Πάρο, όπου έκανε διακοπές με την παρέα του, σε έναν κόσμο όπου τίποτε δεν ήταν πλέον αυτονόητο.

Τι κάνεις όταν από εκεί που έπαιζες μπουνιές στα Εξάρχεια και έψαχνες ναρκωτικά στην Πλατεία Βάθη, πρέπει να μάθεις πώς να χρησιμοποιείς σανίδα για να μεταφερθείς στο κρεβάτι σου; Ποια είναι η λύση όταν το πατρικό σου έχει σκαλιά; Πώς μπορείς να τα καταφέρεις να ζήσεις αυτόνομα όταν είσαι ανειδίκευτος, άνεργος και εθισμένος στον τζόγο; Και τι γίνεται με τις σχέσεις με το άλλο φύλο;

Όπως και το αμαξίδιο, ο λόγος είναι άλλο ένα όχημα που ο Φάνης μαθαίνει να χρησιμοποιεί για να προχωρήσει σε αυτήν τη συγκινητική αυτοβιογραφία, που το ψυχικό σθένος μένει άσβεστο όταν βρέχει τουλούμια από παντού και το ζητούμενο είναι να κρατάς πάντα Ψηλά το Κεφάλι.

 

Προσθήκη
€15.00

Σχετικό Περιεχόμενο

Βιογραφία - Μαρτυρίες

Στέλιος Καζαντζίδης – Πάνος Γεραμάνης. Όπως τους γνώρισα

Νίκος Δρόσος

Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μετρονόμος το βιβλίο του Νίκου Δρόσου «Στέλιος Καζαντζίδης – Πάνος Γεραμάνης. Όπως τους γνώρισα».

«Το βιβλίο αυτό δεν είναι αυτοβιογραφία» σημειώνει ο συγγραφέας στην εισαγωγή του «ούτε εγώ είμαι βιογράφος. Είναι ένα ταξίμι καρδιάς. Μια κατάθεση ψυχής για δύο φίλους. Τον Στέλιο Καζαντζίδη, την ‘’μεγάλη σημαία’’ του λαϊκού τραγουδιού, κατά τον Γιώργο Ζαμπέτα, και τον δημοσιογράφο Πάνο Γεραμάνη, που στήριξε για περίπου 40 χρόνια το καλό ελληνικό τραγούδι από το δικό του μετερίζι. Και οι δυο τους, ο ένας με τα τραγούδια του, με τη φωνή του, και ο άλλος με την πένα του, πλούτισαν το οπλοστάσιο του νεοελληνικού πολιτισμού»

Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου ο αναγνώστης θα ανακαλύψει ότι ακόμη και οι θρυλικές αυτές μορφές, όπως ο Καζαντζίδης και ο Γεραμάνης, είχαν την ανθρώπινη πλευρά τους. Παρά τις προσωπικές τους δυσκολίες, την ευαισθησία και τις αδυναμίες τους, ήταν το ταλέντο και η αφοσίωση στον σκοπό τους που τους έκαναν ξεχωριστούς.

«Το βιβλίο του Νίκου Δρόσου δεν είναι απλώς μια αναδρομή στα περασμένα. Είναι ταξίδι καρδιάς, καταγραφή που ξεπερνά τα όρια της βιογραφίας και γίνεται κατάθεση ψυχής για δύο σπουδαίους φίλους του, τον Καζαντζίδη και τον Γεραμάνη» αναφέρει μεταξύ άλλων στον πρόλογό του ο Χρήστος Γ. Γεωργιάδη και συνεχίζει: «Μέσα από αυτό ο Νίκος προσπαθεί να κρατήσει ζωντανή τη μνήμη τους, να αναδείξει τη σημασία τους, αλλά και να προσφέρει στους αναγνώστες βαθύτερη κατανόηση των προσώπων και των γεγονότων που σφράγισαν την ελληνική μουσική σκηνή.

Όσοι διαβάσουν το βιβλίο αυτό θα καταλάβουν ότι δεν πρόκειται απλώς για φόρο τιμής σε δύο μεγάλες μορφές, αλλά για απόπειρα να κατανοήσουμε το πώς η μουσική μπορεί να αγγίξει το συλλογικό συναίσθημα, να ενώσει διαφορετικές γενιές και να παραμείνει επίκαιρη μέσα από τα βιώματα και τις αφηγήσεις αυτών που έζησαν την εποχή της αυθεντικής δημιουργίας.»

***

Ο Νίκος Δρόσος γεννήθηκε στον Παραπόταμο Σερρών το 1951. Είναι τακτικό μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ) και πτυχιούχος της Παντείου Ανωτάτης Σχολής Πολιτικών Επιστημών. Εργάστηκε ως συντάκτης στις εφημερίδες Έθνος, Ελεύθερος Τύπος, Espresso, στον ραδιοφωνικό σταθμό Flash, στο εκδοτικό συγκρότημα του Γιώργου Τράγκα, και σε άλλες εφημερίδες και περιοδικά.

 

 

Προσθήκη
€12.72

Βιογραφία - Μαρτυρίες

Έρνεστ Χέμινγουεϊ. Μια ζωή σαν μυθοπλασία

Άντονι Μπέρτζες

Σε αντίθεση με άλλους συγγραφείς οι οποίοι έμειναν στην ιστορία της λογοτεχνίας μόνο λόγω των βιβλίων τους (έχοντας να επιδείξουν μια συνήθως άχαρη, μονότονη και τετριμμένη ζωή), ο Χέμινγουεϊ είναι εξίσου γνωστός για την έντονη ζωή που έζησε. Σε αυτή την κλασική πλέον βιογραφία που έγραψε ο Άντονι Μπέρτζες, συγγραφέας του περίφημου μυθιστορήματος Το κουρδιστό πορτοκάλι, η περιπετειώδης ζωή και ο τραγικός θάνατος του νομπελίστα συγγραφέα βρίσκονται σε πρώτο πλάνο. «Ο Χέμινγουεϊ δεν αρκούνταν στο να είναι απλώς εξαιρετικός ως κυνηγός, ψαράς, πυγμάχος και αρχι-αντάρτης. Έπρεπε να μετατρέψει τον εαυτό του σε Ομηρικό μύθο, κάτι που συνεπάγεται πως έπρεπε να προσποιείται και να λέει ψέματα, αντιμετωπίζοντας τη ζωή σαν μυθοπλασία», γράφει ο Μπέρτζες ο οποίος, για να αφηγηθεί τη ζωή του μεγάλου νομπελίστα συγγραφέα, δεν περιορίστηκε σε επίσημες αρχές, σε ιστορικά στοιχεία, σε επιστολές και ημερολόγια, αλλά μελέτησε και τις ιστορίες που έλεγε ο ίδιος ο Χέμινγουεϊ σε μπαρ, σε πλοία, σε σαφάρι, ιστορίες που με τη σειρά τους εμπλουτίζονται από αναμνήσεις άλλων, και που εξακολουθούν, τόσα χρόνια μετά το θάνατό του, να βγαίνουν στην επιφάνεια.

 

Προσθήκη
€12.72

Βιογραφία - Μαρτυρίες

Τα απομνημονεύματα μου

Σωτήρης Σπαθάρης

Ο καραγκιοζοπαίχτης και οικοδόμος Σωτήρης Ευγενίου Σπαθάρης (1887‒1974) είναι ο πρώτος Έλληνας λαϊκός καλλιτέχνης που έγραψε εκτενή κείμενα για τη ζωή του και για την τέχνη του. Ξεχωριστά, απολαυστικά και από πολλές απόψεις χρήσιμα τα κείμενα αυτά, πολύ ενδιαφέρουσα η ιστορία της συγγραφής τους, μεγάλη η περιπέτεια των χειρογράφων που τα διασώζουν.

Τα «απομνιμονέματά» του τα έγραψε ο Σπαθάρης τρεις φορές: μία το 1944, μία από το 1950 ώς το 1955, και μια τρίτη από το 1957 ώς το 1959. Η τελευταία εκδοχή, γραμμένη επειδή τα προηγούμενα χειρόγραφα είχαν χαθεί, εκδόθηκε στις αρχές του 1960, «λογοκριμένη» όμως και με γλωσσικές επεμβάσεις αρκετές. Τώρα τα χαμένα χειρόγραφα βρέθηκαν και στον παρόντα τόμο εκδίδονται για πρώτη φορά οι δύο παλαιότερες και πολύ αξιολογότερες μορφές του σπουδαίου αυτού έργου. Είναι ένας «άλλος» Σπαθάρης: η γλώσσα διαφέρει, μεγαλύτερο διάστημα καλύπτεται (π. 1894‒1953), άγνωστα από αλλού επεισόδια εμφανίζονται, άλλα, γνωστά, περιγράφονται ζωηρότερα και εκτενέστερα. Ειλικρινής και έντιμος αφηγητής μοιάζει αυτός ο χαρισματικός και φιλότιμος αλλά και δύσκολος και σκληρός άνθρωπος, καθώς μας μιλά για τις αδυναμίες και τις αποτυχίες του με την ίδια ενάργεια και γλαφυρότητα που παρουσιάζει τα προτερήματα και τις επιτυχίες του.

Πέρα από την αξία που έχουν ως σπουδαία πηγή για την ιστορία του ελληνικού θεάτρου σκιών, αλλά και για τον τρόπο που βίωνε τη «μεγάλη ιστορία» ένας εκπρόσωπος των φτωχών λαϊκών στρωμάτων της πρωτεύουσας, τα απομνημονεύματα του Σπαθάρη, που εκδίδονται εδώ χωρίς περικοπές και γλωσσικές επεμβάσεις, αποτελούν σημαντικότατο μνημείο λόγου. Πόσοι φορείς της προφορικής παράδοσης, που δεν διάβαζαν και με δυσκολία έγραφαν, θέλησαν και κατόρθωσαν να συντάξουν τόσο μεγάλα αυτοβιογραφικά κείμενα στη χώρα μας αλλά και αλλού;

Στην εισαγωγή του επιμελητή της έκδοσης Γιάννη Κόκκωνα, πέρα από τα εντελώς απαραίτητα βιογραφικά στοιχεία του Σπαθάρη, θα βρει ο αναγνώστης την ιστορία της συγγραφής των κειμένων, των προσπαθειών για την έκδοσή τους και της τύχης των χειρογράφων. Κάμποσα συμπληρωματικά κείμενα και παραλλαγές ορισμένων αφηγήσεων που σώθηκαν, μαζί με άλλα κείμενα του συγγραφέα μας δημοσιευμένα σε περιοδικά και εφημερίδες από το 1945 ώς το 1965, έχουν μπει σε τέσσερα παραρτήματα. Επεξηγηματικά σχόλια, γλωσσάρι και ευρετήριο συμπληρώνουν τον τόμο, ενώ η προερχόμενη από διάφορες πηγές διάσπαρτη εικονογράφηση υποστηρίζει, τρόπον τινά, οπτικά την αφήγηση.

Προσθήκη
€25.00