-
×
Home is where the car is
1 × €0.00
Πέρα από το γεγονός ότι είναι αδέλφια, ο Πίτερ και ο Ίβαν Κούμπεκ ελάχιστα κοινά φαίνεται να έχουν μεταξύ τους. Ο Πίτερ είναι δικηγόρος στο Δουβλίνο, γύρω στα τριάντα, επιτυχημένος, ικανός και φαινομενικά άτρωτος. Όμως, μετά τον θάνατο του πατέρα τους, χρειάζεται υπνωτικά για να κοιμηθεί και πασχίζει να διαχειριστεί τη σχέση του με δύο πολύ διαφορετικές γυναίκες – την παντοτινή πρώτη του αγάπη, τη Σύλβια, και τη Ναόμι, μια φοιτήτρια η οποία αντιμετωπίζει τη ζωή σαν μια μεγάλη φάρσα. Ο Ίβαν είναι επαγγελματίας σκακιστής, είκοσι δύο ετών. Πάντα θεωρούσε τον εαυτό του κοινωνικά αδέξιο, μοναχικό, το αντίθετο από τον γοητευτικό και δημοφιλή μεγαλύτερο αδελφό του. Διανύοντας τις πρώτες εβδομάδες του πένθους του, ο Ίβαν γνωρίζει τη Μάργκαρετ, γυναίκα μεγαλύτερή του σε ηλικία, που βγαίνει από το δικό της ταραχώδες παρελθόν, και οι ζωές τους συνδέονται ακαριαία και έντονα. Για τα αδέλφια που πενθούν και τους ανθρώπους που αγαπούν, η περίοδος αυτή είναι ένα μεσοδιάστημα, ένα ιντερμέδιο, μια περίοδος πόθου και απελπισίας, ανοιχτή σε κάθε πιθανότητα, μια ευκαιρία να ανακαλύψουν πόσα μπορεί να βαστάξει μια ζωή χωρίς να διαλυθεί…
«Το βιβλίο αυτό είναι ένας κατάλογος μηχανών ελέγχου· είτε ελέγχου του σώματος είτε της ψυχής είτε του εαυτού είτε, ακόμα, του ελέγχου της εξέγερσης ενάντια στο ίδιο το σύστημα. Παρουσιάζοντας τις μηχανές αυτές, ελπίζουμε να προσφέρουμε ένα εγχειρίδιο απόδρασης. Μόνο μέσω της ενδελεχούς ανάλυσης των μηχανών ελέγχου μπορεί κανείς να καταφέρει να τις βραχυκυκλώσει και να σχεδιάσει ανάστροφα μία έξοδο.»
«Υψηλή τεχνολογία, ποταπή ζωή. Αυτές οι δύο φράσεις ενοποιούνται στο γεγονός ότι το Κυβερνόκαινο είναι η εποχή όπου η διοίκηση της ζωής βρίσκεται στην υψηλότερη ένταση της, διότι βρίσκεται στην υψηλότερη τεχνολογική της μορφή. Ενώπιον του Οφθαλμού, η Ζωή δεν προορίζεται να βιωθεί, αλλά να διοχετευθεί, να κατευθυνθεί, να διοικηθεί.»
Σε αυτό το κείμενο, οι Acid Horizon ανατέμνουν τους μηχανισμούς της αναγνώρισης, της κατασκευής ταυτοτήτων και του ελέγχου μέσα από τα μάτια της εξουσίας. Με σημείο εκκίνησης την εξέγερση στις ΗΠΑ που ακολούθησε τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόυντ, καθώς και το Κυβερνοπάνκ παρόν στο οποίο ζούμε, εντοπίζουν σε αυτό που ονομάζουν Οφθαλμό τη διαδικασία με την οποία η εξουσία αναγνωρίζει και ταυτοποιεί τα υποκείμενα σε συνθήκες κανονικότητας και προσπαθεί να ανακτήσει τον έλεγχο όταν αυτός απειλείται από εξεγερτικά γεγονότα. Ακολουθώντας τα χνάρια του Φουκώ, παρουσιάζουν με αιχμηρό και προβοκατόρικο τρόπο την διαδικασία κατασκευής του κανονικού, του αναγνωρίσιμου και του πειθαρχημένου μέσα από την ιστορία της έμφυλης και φυλετικής καταπίεσης, του ικανοτισμού, της ασφάλειας και της αντιεξέγερσης. Απέναντι στη θερμοδυναμική της αστυνόμευσης των κινημάτων και στην εξάπλωση των μηχανισμών πειθάρχησης και ελέγχου, χρησιμοποιούν το οπλοστάσιο των εννοιών που εισήγαγαν οι Ντελέζ και Γκουαταρί, καθώς και κριτικές προσεγγίσεις της ψυχανάλυσης για να ιχνηλατήσουν ένα χώρο και μια στρατηγική απόδρασης από τον Κυβερνητικό καπιταλισμό.
Οι Acid Horizon είναι μια συλλογικότητα ριζοσπαστικής φιλοσοφίας και κριτικής, γνωστή από το ομώνυμο podcast που γεννήθηκε κατά τη διάρκεια της πανδημίας του Covid-19. Στόχος τους είναι η δημιουργία ενός διεθνούς κύκλου φίλων και συντρόφων για τη φιλοσοφική έρευνα και την πολιτική δράση.
(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου).
Λίγο μετά τον Μεσαίωνα, μέσα στη δίνη των Θρησκευτικών Πολέμων της Γαλλίας, ο τρομερός κόμης Ντ’Ερουβίλ παντρεύεται την Ιωάννα. Επτά μήνες μετά τον γάμο τους, με τη βοήθεια του γιατρού Μποβουλουάρ, θα γεννηθεί ο Ετιέν. Ο κόμης, αμφισβητώντας την τιμιότητα της γυναίκας του και με βαθιά απέχθεια για το αδύναμο βρέφος, καταριέται το παιδί του, διατάζοντας την Ιωάννα να το μεγαλώσει μακριά από εκείνον, στον περίβολο του πύργου του. Ο πρόωρος θάνατος της γυναίκας του, αλλά και του δεύτερου γιου του, θα τον αναγκάσει να στραφεί στον Ετιέν ως τελευταία ελπίδα να διαιωνιστεί το όνομα του οίκου του. Η μοίρα όμως έχει τα δικά της σχέδια για την πορεία αυτής της σκοτεινής ιστορίας.
Οι Λάζαρος Βαρτάνης και Στέφανος Παπατρέχας διασκευάζουν για το θέατρο μια αριστουργηματική νουβέλα του Ονορέ ντε Μπαλζάκ που στηλιτεύει τις βαθιά ριζωμένες νοοτροπίες και αντιλήψεις των ανθρώπων, τον οικογενειακό επεκτατισμό και την πατριαρχία. Ο συγγραφέας σχολιάζει αριστοτεχνικά τα πρότυπα των μεγάλων οίκων, τη διαφθορά και την έπαρση της εξουσίας, τη χειραγώγηση των παιδιών της οικογένειας και τη σκληρή υποταγή στον βωμό της φεουδαρχίας, μέσα από μια συγκινητική ιστορία, «ένα μικρό μελαγχολικό ποίημα, όπου τίποτα δεν θα μπορούσε να ειπωθεί με άλλον τρόπο», όπως χαρακτηρίζει ο ίδιος το έργο του αυτό.
Ο Ονορέ ντε Μπαλζάκ (1799-1850), Γάλλος συγγραφέας, από τους σπουδαιότερους όλων των εποχών και ένας από τους θεμελιωτές του ρεαλισμού στη λογοτεχνία, παρουσίασε με το έργο του – πάνω από ενενήντα μυθιστορήματα – ένα πανόραμα της γαλλικής κοινωνίας της εποχής του.
