Πέρα από το γεγονός ότι είναι αδέλφια, ο Πίτερ και ο Ίβαν Κούμπεκ ελάχιστα κοινά φαίνεται να έχουν μεταξύ τους. Ο Πίτερ είναι δικηγόρος στο Δουβλίνο, γύρω στα τριάντα, επιτυχημένος, ικανός και φαινομενικά άτρωτος. Όμως, μετά τον θάνατο του πατέρα τους, χρειάζεται υπνωτικά για να κοιμηθεί και πασχίζει να διαχειριστεί τη σχέση του με δύο πολύ διαφορετικές γυναίκες – την παντοτινή πρώτη του αγάπη, τη Σύλβια, και τη Ναόμι, μια φοιτήτρια η οποία αντιμετωπίζει τη ζωή σαν μια μεγάλη φάρσα. Ο Ίβαν είναι επαγγελματίας σκακιστής, είκοσι δύο ετών. Πάντα θεωρούσε τον εαυτό του κοινωνικά αδέξιο, μοναχικό, το αντίθετο από τον γοητευτικό και δημοφιλή μεγαλύτερο αδελφό του. Διανύοντας τις πρώτες εβδομάδες του πένθους του, ο Ίβαν γνωρίζει τη Μάργκαρετ, γυναίκα μεγαλύτερή του σε ηλικία, που βγαίνει από το δικό της ταραχώδες παρελθόν, και οι ζωές τους συνδέονται ακαριαία και έντονα. Για τα αδέλφια που πενθούν και τους ανθρώπους που αγαπούν, η περίοδος αυτή είναι ένα μεσοδιάστημα, ένα ιντερμέδιο, μια περίοδος πόθου και απελπισίας, ανοιχτή σε κάθε πιθανότητα, μια ευκαιρία να ανακαλύψουν πόσα μπορεί να βαστάξει μια ζωή χωρίς να διαλυθεί…
«Το βιβλίο αυτό είναι ένας κατάλογος μηχανών ελέγχου· είτε ελέγχου του σώματος είτε της ψυχής είτε του εαυτού είτε, ακόμα, του ελέγχου της εξέγερσης ενάντια στο ίδιο το σύστημα. Παρουσιάζοντας τις μηχανές αυτές, ελπίζουμε να προσφέρουμε ένα εγχειρίδιο απόδρασης. Μόνο μέσω της ενδελεχούς ανάλυσης των μηχανών ελέγχου μπορεί κανείς να καταφέρει να τις βραχυκυκλώσει και να σχεδιάσει ανάστροφα μία έξοδο.»
«Υψηλή τεχνολογία, ποταπή ζωή. Αυτές οι δύο φράσεις ενοποιούνται στο γεγονός ότι το Κυβερνόκαινο είναι η εποχή όπου η διοίκηση της ζωής βρίσκεται στην υψηλότερη ένταση της, διότι βρίσκεται στην υψηλότερη τεχνολογική της μορφή. Ενώπιον του Οφθαλμού, η Ζωή δεν προορίζεται να βιωθεί, αλλά να διοχετευθεί, να κατευθυνθεί, να διοικηθεί.»
Σε αυτό το κείμενο, οι Acid Horizon ανατέμνουν τους μηχανισμούς της αναγνώρισης, της κατασκευής ταυτοτήτων και του ελέγχου μέσα από τα μάτια της εξουσίας. Με σημείο εκκίνησης την εξέγερση στις ΗΠΑ που ακολούθησε τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόυντ, καθώς και το Κυβερνοπάνκ παρόν στο οποίο ζούμε, εντοπίζουν σε αυτό που ονομάζουν Οφθαλμό τη διαδικασία με την οποία η εξουσία αναγνωρίζει και ταυτοποιεί τα υποκείμενα σε συνθήκες κανονικότητας και προσπαθεί να ανακτήσει τον έλεγχο όταν αυτός απειλείται από εξεγερτικά γεγονότα. Ακολουθώντας τα χνάρια του Φουκώ, παρουσιάζουν με αιχμηρό και προβοκατόρικο τρόπο την διαδικασία κατασκευής του κανονικού, του αναγνωρίσιμου και του πειθαρχημένου μέσα από την ιστορία της έμφυλης και φυλετικής καταπίεσης, του ικανοτισμού, της ασφάλειας και της αντιεξέγερσης. Απέναντι στη θερμοδυναμική της αστυνόμευσης των κινημάτων και στην εξάπλωση των μηχανισμών πειθάρχησης και ελέγχου, χρησιμοποιούν το οπλοστάσιο των εννοιών που εισήγαγαν οι Ντελέζ και Γκουαταρί, καθώς και κριτικές προσεγγίσεις της ψυχανάλυσης για να ιχνηλατήσουν ένα χώρο και μια στρατηγική απόδρασης από τον Κυβερνητικό καπιταλισμό.
Οι Acid Horizon είναι μια συλλογικότητα ριζοσπαστικής φιλοσοφίας και κριτικής, γνωστή από το ομώνυμο podcast που γεννήθηκε κατά τη διάρκεια της πανδημίας του Covid-19. Στόχος τους είναι η δημιουργία ενός διεθνούς κύκλου φίλων και συντρόφων για τη φιλοσοφική έρευνα και την πολιτική δράση.
(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου).
Καταρρίπτοντας τον μύθο των γενετικών εθνοτήτων.
Κάθε άνθρωπος έχει μια εικόνα για τον εαυτό του, τους προγόνους του και, ευρύτερα, για τη γενεαλογία του. Η εικόνα αυτή διαμορφώθηκε κατά την ανατροφή του, από τις ιστορίες που αφηγούνταν οι γονείς, οι παππούδες και οι γιαγιάδες του· από τις παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμα με τα οποία εξοικειώθηκε και τα οποία έχει ενδεχομένως υιοθετήσει· αλλά και από την ιστορία που έμαθε στο σχολείο και αλλού για την προέλευση της κοινότητας όπου πιστεύει ότι ανήκει.
Για εμάς τους Έλληνες, η έννοια της εθνικής καταγωγής και η ιδέα της άμεσης συνέχειας από την αρχαία στη σύγχρονη Ελλάδα θεωρούνται συνήθως πολύ σημαντικές. Το μάθημα της Ιστορίας στο σχολείο και οι αντιλήψεις με τις οποίες μεγαλώσαμε συντείνουν σε αυτό. Ωστόσο, σε τι ακριβώς συνίσταται τούτη η συνέχεια; Αφενός, πρόκειται για συνέχεια πολιτισμική, με επίκεντρο την ελληνική γλώσσα. Πρόκειται επίσης για συνέχεια γεωγραφική, καθώς στον χώρο της σύγχρονης Ελλάδας συνέβησαν τα σημαντικότερα ίσως ιστορικά γεγονότα της Αρχαίας Ελλάδας. Πρόσφατα, όμως, στη συζήτηση προστέθηκε και μια άλλη συνέχεια που πολλοί πιστεύουν ότι επιβεβαιώνει οριστικά τη σύνδεση αρχαίων και σύγχρονων Ελλήνων: η συνέχεια μέσω του DNA.
Το βιβλίο αυτό επιχειρεί να αποσαφηνίσει τη σχέση μεταξύ DNA και εθνικής ταυτότητας. Μέσα από μια λεπτομερή εξέταση των σχετικών επιστημονικών μελετών και τη διεπιστημονική ανάλυση του θέματος, έρχεται να ελέγξει κατά πόσο ευσταθούν ισχυρισμοί του τύπου «ελληνικό DNA». Κι ακόμα, να απαντήσει σε ερωτήματα όπως: Τι μπορούν –και τι δεν μπορούν– να μας πουν τα δεδομένα του DNA; Είναι οι γενετικές εθνότητες κάτι υπαρκτό; Μπορεί όντως το DNA να ρίξει φως στην αληθινή καταγωγή μας; Αυτό το βιβλίο έρχεται να αποσαφηνίσει σε όλους μας τι ακριβώς μπορούμε, αλλά και τι δεν μπορούμε, να μάθουμε από το DNA για το ποιοι πράγματι είμαστε.
Η τοιχογραφία με το κυνήγι από τον τάφο του Φιλίππου στις Αιγές ζωντανεύει μετά από 23 αιώνες 
