Προβολή όλων των 9 αποτελεσμάτων

Βιογραφία - Μαρτυρίες

Μικρές ιστορίες μεγάλα μαθήματα

Θανάσης Ευθυμιάδης

16.65

Πολλά περιστατικά έχουν συμβεί στη ζωή μας, αλλά ελάχιστα έχουν παραμείνει στη μνήμη μας. Πολλούς ανθρώπους έχουμε συναντήσει, αλλά ελάχιστους θυμόμαστε.

Κάποιες εμπειρίες παραμένουν ανεξίτηλες και άφθαρτες στον χρόνο, ενώ άλλες έχουν παντελώς διαγραφεί.

Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να έχουν πεθάνει, αλλά παραμένουν μέσα μας σαν να ήμασταν εχθές μαζί τους και κάποιους άλλους, που συναντήσαμε όντως εχθές, τους έχουμε ήδη ξεχάσει.

Η συναισθηματική μας μνήμη επιλέγει και κρατά ολόφρεσκα κάποια γεγονότα που βιώσαμε από όταν ήμασταν ακόμα παιδιά.

Γιατί άραγε; Ποιο είναι το κριτήριο επιλογής;

Μήπως έχουν διασωθεί μόνο τα χρήσιμα; Μήπως τελικά αυτός είναι ο σκοπός του σχολείου που λέγεται ζωή επί γης;

Μήπως πρέπει να ερευνήσουμε καλύτερα τα γεγονότα και τους ανθρώπους που η μνήμη μας επέλεξε να θυμόμαστε και να δούμε τι έχουμε να μάθουμε;

Μήπως αυτά τα γεγονότα και αυτές οι συναντήσεις μας είναι οι μεγάλοι μας Δάσκαλοι και τα μοναδικά προσωπικά μας μαθήματα, όσο χαρούμενα ή δύσκολα κι αν υπήρξαν;

Αυτά με απασχολούσαν πολλά χρόνια και για να τα ξεδιαλύνω έγραψα ένα βιβλίο, με τις ιστορίες και τις συναντήσεις που επέλεξε η μνήμη μου να συγκρατήσει, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου μέχρι σήμερα.

Ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Μάνος Χατζιδάκις, η Μελίνα Μερκούρη, ο Δημήτρης Χορν, αλλά και… η μητέρα του, η γιαγιά του και η ξαδέρφη του κάνουν το πέρασμά τους, μεταξύ άλλων, στις 38 μικρές, τυχερές αλλά καθόλου τυχαίες, ιστορίες  του Θανάση Ευθυμιάδη. Αφηγήσεις έντονα συγκινητικές, γεμάτες καλοσύνη και ανθρωπιά.

 

Βιογραφία - Μαρτυρίες

Μικρές επικίνδυνες

Συλλογικό

18.85

Τι σημαίνει να είσαι έφηβο κορίτσι ή νεαρή γυναίκα αυτή την εποχή; Μια εποχή που φέρει το τραύμα της πανδημίας, την έκρηξη των κοινωνικών δικτύων και την αφύπνιση σε ζητήματα που ήταν πάντα εκεί – αλλά ήρθαν στο προσκήνιο με νέα ένταση. Ποιες είναι οι ανασφάλειες, οι φόβοι και οι ελπίδες ενός κοριτσιού τού σήμερα; Και πόσο αυτά πραγματικά έχουν αλλάξει σε σχέση με τις προηγούμενες δεκαετίες;

Οι Μικρές επικίνδυνες είναι 100 κορίτσια, 13-22 ετών, που μοιράστηκαν τις ιστορίες τους χωρίς φόβο, με ειλικρίνεια και γενναιότητα.

Μετά το Είμαι επικίνδυνη και τις αληθινές ιστορίες 100 γυναικών, το βιβλίο αυτό έρχεται σαν ένα ημερολόγιο γραμμένο από μια ολόκληρη γενιά – μια καλειδοσκοπική ματιά στην αλήθεια τού να μεγαλώνεις ως κορίτσι στη σύγχρονη Ελλάδα.

100 αληθινές ιστορίες από 100 γενναία κορίτσια.

Ίσως σε κάποιες σελίδες αναγνωρίσεις τον εαυτό σου, όσων χρόνων κι αν είσαι. Ίσως νιώσεις ανακούφιση. Ίσως εμπνευστείς ώστε να ζεις και να μοιράζεσαι πάντα την αλήθεια σου. Και να μη φοβάσαι να γίνεις επικίνδυνη.

 

ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΙΜΕΤΡΟ ΤΗΣ ΦΩΤΕΙΝΗΣ ΤΣΑΛΙΚΟΓΛΟΥ (συγγραφέας και καθηγήτρια Ψυχολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο):

… Η σημασία αυτού του ξεχωριστού εγχειρήματος έγκειται, μεταξύ άλλων, στο στοιχείο της έκπληξης που μας προσφέρει. Καλούμαστε να ξεχάσουμε όλα όσα πιστεύουμε ότι γνωρίζουμε a priori για τα νέα —σήμερα— κορίτσια.

… Έχετε ακούσει παράπονα γονιών για τις έφηβες κόρες τους; «Eγωκεντρικές», «στην κοσμάρα τους», «εθισμένες στο διαδίκτυο», «κενές», «δίχως ενδιαφέροντα», «το νου τους στη διασκέδαση», «δεν μπορώ να τις καταλάβω», «τι θα κάνουν στη ζωή τους;», «χαμένη γενιά». Αξίζει οι γονείς να διαβάσουν αυτό το βιβλίο. Θα εκπλαγούν.

… Μια αναπάντεχη ξενάγηση. Στους ανελέητους φόβους, στη δυσφορία, στην άδολη χαρά, στις επιθυμίες, στις ελπίδες, στις ρητές και άρρητες απελπισίες τους, στην αφέλεια, στη συμπόνια τους, αλλά και στην εκάστοτε αναλγησία τους, στα «φοβάμαι ότι» τους, στα σκοτάδια που κάποια από αυτά τα κορίτσια μάς αφήνουν να μαντέψουμε,

υπονομεύοντας τον όποιο εφησυχασμό μας:

«Κάποιες φορές χαρακώνομαι», «Αυτοτραυματίζομαι», «Κάποιες φορές δεν αντέχω».

… Επικίνδυνες; Nαι! Tο δίχως άλλο.

… Η βίβλος της νέας γενιάς έχει το χρώμα της ελπίδας. Ποιο είναι ακριβώς αυτό το χρώμα;

… Τα κορίτσια το γνωρίζουν. Είναι επικίνδυνα.

Εκεί που είναι το «αυτό» να είμαι «εγώ», λένε.

 

Μια ιδέα και πρωτοβουλία της Women Act σε συνεργασία με την αθηΝΕΑ, με την υποστήριξη του Women on Top

Έλενα Αλεβιζοπούλου-Στρατής Πανούριος

11.00

«Όλοι είναι πρίγκιπες και πριγκίπισσες και στην πραγματική ζωή».

«Αυτό πώς γίνεται;»

«Όλοι οι άνθρωποι έχουν ένα βασίλειο που τους περιμένει να το κυβερνήσουν».

«Και ποιο είναι αυτό;»

«Ο εαυτός τους, μικρή μου. Ο εαυτός τους, που είναι το πιο μεγάλο βασίλειο που θα μπορούσαν να κυβερνήσουν ποτέ».

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα κορίτσι και μια γιαγιά που τους άρεσε να διαβάζουν τα παραμύθια του πρωινού. Το κορίτσι ήταν η εγγονή της γιαγιάς, που κάποτε κι αυτή ήταν κορίτσι και ήταν η εγγονή μιας γιαγιάς.

Γεμάτη με απίστευτη λαχτάρα για ζωή,

H εγγονή της σταχτοπούτας μάς καλεί να ανακαλύψουμε βαθύτερες έννοιες και αλήθειες μέσα από ένα κλασικό παραμύθι που διαβάζεται από γιαγιάδες σε εγγονές ανά τους αιώνες.

Η ιστορία της Σταχτοπούτας αποτελεί ένα μοναδικό ταξίδι αυτογνωσίας για κορίτσια κάθε ηλικίας, κάθε εποχής…

«Η αλήθεια μας είναι τελικά τα συναισθήματά μας, αυτό που νιώθουμε ο ένας για τον άλλον».

«Με τη δύναμη της σκέψης μπορείς να φτιάξεις κόσμους αμέτρητους. Και να περάσεις όλη σου τη ζωή εκεί μέσα. Ό,τι σκέφτεσαι αυτό γίνεσαι. Αν σκέφτεσαι δράκους, θα ζεις μαζί με τους δράκους.

Αν σκέφτεσαι λιβάδια, θα ζεις στα λιβάδια. Είμαστε ό,τι νιώθουμε κι ό,τι σκεφτόμαστε».

«Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται με όμορφες καρδιές αλλά στη συνέχεια της ζωής τους το ξεχνάνε κι αφήνουν τις καρδιές τους να μαυρίζουν από άσχημες σκέψεις και συναισθήματα.

Έτσι σιγά σιγά η καρδιά τους πετρώνει και δεν ακτινοβολεί πια ομορφιά».

Σούζαν Κάιν

17.75

– Αν έχεις αναρωτηθεί γιατί σε ανεβάζει η μελαγχολική μουσική…

– Αν σε εμπνέουν οι βροχερές μέρες…

– Αν συγκινείσαι όταν κοιτάζεις παλιές φωτογραφίες…

Τότε μάλλον βιώνεις μια γλυκόπικρη κατάσταση. Μια γλυκιά μελαγχολία.

Τι είναι η μελαγχολία; Μια ροπή προς τη νοσταλγία και τη θλίψη. Μια βαθιά επίγνωση του χρόνου που περνάει. Μια χαρμολύπη για την ομορφιά του κόσμου. Είναι όταν αναγνωρίζεις πως το φως και το σκοτάδι, η γέννηση και ο θάνατος, το πικρό και το γλυκό, θα είναι για πάντα δεμένα με ένα αόρατο νήμα.

Στο βιβλίο Αγκάλιασε τη μελαγχολία σου η Susan Cain υποστηρίζει πως η μελαγχολία μπορεί να αποτελέσει μια ήρεμη και καθοριστική δύναμη μέσα από μια συναρπαστική αφήγηση που συνυφαίνει την ψυχολογία και την πνευματικότητα με το προσωπικό βίωμα και τη σύγχρονη κουλτούρα.

Επίσης, μας δείχνει πώς να υπερβούμε τον προσωπικό και συλλογικό μας πόνο, είτε πρόκειται για απώλεια ή χωρισμό, είτε για εθισμό ή ασθένεια. Αν δεν αναγνωρίσουμε πρώτα τον δικό μας πόνο, γράφει, τότε νομοτελειακά θα πληγώνουμε τους γύρω μας. Αν όμως συνειδητοποιήσουμε ότι όλοι οι άνθρωποι βιώνουν -ή θα βιώσουν­- την απώλεια και τον πόνο, μπορούμε να στραφούμε ο ένας προς τον άλλον και να χτίσουμε πιο ουσιαστικές σχέσεις.

Σε μια εποχή με έντονη μοναξιά και στρες, η Cain μας φέρνει κοντά με έναν απροσδόκητο τρόπο. Και μας καλεί να αγκαλιάσουμε τη μελαγχολία μας ώστε να τη μετατρέψουμε σε δημιουργικότητα, ομορφιά και αγάπη.

 

Τάσος Αντωνίου

18.85

Ο αγαπημένος δημιουργός του Μamapeinao.gr, food blogger και σεφ Τάσος Αντωνίου μάς καλεί σε ένα πλούσιο, χορταστικό και υγιεινό γευστικό ταξίδι στις μεγάλες αγάπες της ζωής του: το comfort food, τις κουζίνες του κόσμου, την ισορροπημένη διατροφή και το φαγητό της… μαμάς.

Μπορεί ένα φαγητό να είναι νόστιμο και γρήγορο; Εύκολο και υγιεινό; Μπορεί να είναι όπως το φτιάχνει η μαμά σου – και λίγο καλύτερο; Θα σου έφτιαχνε ποτέ η μαμά σου πίτσα στο τηγάνι, smash burger ή cacio e pepe; Το βιβλίο που κρατάς στα χέρια σου περιλαμβάνει 83 συνταγές που, εκτός από λαχταριστές, είναι εξαιρετικά απλές στην προετοιμασία τους – για λιγότερο χρόνο, αλλά και περισσότερη διασκέδαση στην κουζίνα. Γιατί εκτός από τις αγαπημένες σου συνταγές, με αυτό το βιβλίο θα μπορείς να μαγειρεύεις και φαγητά που ίσως να έχεις φάει σε εστιατόρια και σε ταξίδια, χωρίς να χρειάζεται να είσαι σεφ.

Συνταγές από την Ελλάδα, την Αμερική και την Ιταλία έως το Μεξικό, την Κίνα και την Ταϊλάνδη, χωρίς περίπλοκες διαδικασίες, άγνωστα υλικά και δύσκολες τεχνικές. Νόστιμα, υγιεινά και πρωτότυπα πιάτα για δημιουργικές στιγμές στην κουζίνα και λαχταριστά γεύματα στο τραπέζι.

«Μαμά, πεινάω αλλά θα μαγειρέψω εγώ». Και, γιατί όχι, να της κάνεις και το τραπέζι!

Ελληνική λογοτεχνία

Στη χώρα του Χωσέ

Θοδωρής Χονδρόγιαννος

13.99

TO ΚΩΜΙΚΟΤΡΑΓΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΦΑΝΤΑΡΟΥ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ

Κατάταξη στη Θ(λ)ήβα. Μετάθεση στη Χίο. Κι έπειτα αποστολή στις Οινούσσες. Στην ανατολική πινέζα του χάρτη. Μια ανάσα απ’ την ελληνοτουρκική μεθόριο. Σε θέσεις μάχης. Με γεμάτα όπλα. Έτοιμοι -και καλά- να σκοτωθούμε.

Το ταξίδι Στη χώρα του Χωσέ αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο τις κωμικοτραγικές περιπέτειες ενός στρατιώτη που πασχίζει να επιβιώσει απ’ τα ατελείωτα χωσέ και ζόρια του φανταρικού: το μάντρωμα, τη στέρηση της σάρκας, το γερμανικό, την αϋπνία, τους στρατόκαυλους αξιωματικούς, τη μοναξιά ενός νεκρού πολίτη που στωικά καρτερεί τη νεκρανάστασή του. Κατά τις περιπλανήσεις του σε μονάδες σύγχρονων ανεπιθυμήτων, ο χακί ήρωας στηλιτεύει και τα κακώς κείμενα του στρατού: τη βυσματοκρατία, τα τρελόχαρτα, την κακή εκπαίδευση, την ομοφοβία, τον σεξισμό, την έχθρα απέναντι σε ό,τι αποσκιρτά απ’ το συντηρητικό τοτέμ του λευκού στρέιτ χριστιανού ορθόδοξου Έλληνα. Κριτικάρει όσα ταλαιπωρούν τους στρατιώτες και τον τόπο. Όσα κάνουν τη θητεία μια «χρήσιμα άχρηστη» εμπειρία. Χρήσιμη σαν συλλογή βιωμάτων. Άχρηστη ως προς την επιτέλεση του σκοπού της.

Η παρούσα φανταρική μαρτυρία προορίζεται για όσους απολυμένους θέλουν να ψηλαφίσουν το παρελθόν τους. Για όσους νεοσύλλεκτους θέλουν να γραδάρουν το μέλλον τους. Για όσες κι όσους τους περιμένουν έξω να γυρίσουν. Για όσες κι όσους, εντός και εκτός παραλλαγής, πιστεύουν ότι ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για το πώς ο στρατός θα σταματήσει να τρώει τα παιδιά του.

Βιογραφία - Μαρτυρίες

Γενναία

Alexi Pappas

15.93

Το κυνήγι των ονείρων , η φιλία με τον πόνο και άλλες μεγάλες ιδέες

Κάθριν Πράις

12.83

Δεν φταις εσύ, το κινητό σου φταίει

Μήπως το πρώτο πράγμα που κάνετε μόλις ξυπνήσετε και το τελευταίο πριν κοιμηθείτε είναι να κοιτάξετε το κινητό σας; Παίρνετε συχνά το τηλέφωνό σας στα χέρια, απλώς για να το τσεκάρετε, και πριν το καταλάβετε έχει περάσει μισή ώρα; Λέτε κι εσείς ότι θέλετε να ξοδεύετε λιγότερο χρόνο στο κινητό σας – αλλά δεν έχετε ιδέα πώς να το πετύχετε; Αν ναι, τότε αυτό το βιβλίο είναι γραμμένο για εσάς.

Η βραβευμένη δημοσιογράφος Catherine Price παρουσιάζει έναν απλό, πρακτικό τρόπο προκειμένου να χωρίσετε με το κινητό σας – και στη συνέχεια να τα ξαναβρείτε μαζί του. Ο στόχος: μία μακροχρόνια σχέση που θα σας κάνει να νιώθετε καλά. Θα ανακαλύψετε πώς τα κινητά και οι εφαρμογές τους είναι σχεδιασμένα ώστε να μας εθίζουν και θα μάθετε ότι ο χρόνος που περνάμε χρησιμοποιώντας τα βλάπτει την ικανότητά μας να συγκεντρωνόμαστε, να σκεφτόμαστε σε βάθος και να δημιουργούμε καινούργιες αναμνήσεις. Κάνοντας τις απαραίτητες αλλαγές στις ρυθμίσεις του κινητού σας, θα αλλάξετε και τον τρόπο σκέψης σας, ανακτώντας τον έλεγχο της ζωής σας.

Ένα απαραίτητο βιβλίο για κάθε χρήστη κινητού τηλεφώνου.

Στήβεν Πέτρανεκ

9.90

Καθημερινές είναι οι αναγγελίες και οι ειδήσεις για κάποιο νέο εγχείρημα που σκοπό έχει να ερευνήσει αν υπάρχει ζωή στον Άρη: οι ζητωκραυγές των μελών της NASA, που έστειλαν τα δικά τους ρομποτάκια για να εξετάσουν κατά πόσο, έστω σε βακτηριδιακό επίπεδο, υπάρχει ζωή στον λεγόμενο «κόκκινο πλανήτη» ακόμα αντηχούν στις γωνιές της γης, που δείχνει εξαιρετικό ενδιαφέρον για το θέμα.

Από τη Ρωσία και την Κίνα μέχρι την Ευρώπη και την Αμερική, είναι άπειροι οι πολυεκατομμυριούχοι που αγωνιούν να ποντάρουν και να επενδύσουν στο ενδεχόμενο αυτής της εποίκισης ή μιας αποστολής, ενώ ταυτόχρονα το ίδιο σενάριο εξετάζουν σχολαστικά όλοι οι διάσημοι επιχειρηματίες που έχουν εμπλακεί στο δικό τους επικοινωνιακό Star Wars, όπως ο Έλον Μασκ, ο Τζεφ Μπέζος και ο Ρίτσαρντ Μπράνσον.

Σε αυτό το άκρως ενδιαφέρον βιβλίο ο Petranek, αφού μιλήσει εκτενώς για τους πρωταγωνιστές αυτής της προσπάθειας, μας εξηγεί αναλυτικά τους λόγους που κινητοποίησαν από το άκρως φιλόδοξο εγχείρημα, ενώ αναλύει τι μας επιφυλάσσει η πιθανότητα να ζήσουμε ‒όχι μόνο σε σενάριο επιστημονικής φαντασίας‒ κάποια μέρα στο Διάστημα.