Βιογραφία - Μαρτυρίες
Τα ταξίδια ως εμπειρία και ως καταναλωτικό προϊόν έχουν προκαλέσει τα τελευταία χρόνια έντονες συζητήσεις και αντιπαραθέσεις σχετικά με τη δυναμική της αύξησής τους, την ποικιλία, τη διεθνοποίηση, την εμπλοκή της τεχνολογίας σε αυτά, το κόστος, την ανθεκτικότητα, τη γεωγραφική επέκταση, την εξειδίκευση αλλά και την κοινωνική τους σημασία.
Αν σε όλα τα παραπάνω προστεθούν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους, τότε τα ταξίδια μπορούν να εκπλήξουν, να συμβάλουν θετικά στη διάθεση και την ψυχολογία των ταξιδιωτών και να γίνουν μια ανεξίτηλα αποτυπωμένη εμπειρία μνήμης και νοσταλγίας.
Στις μέρες μας θεωρούνται αναφαίρετο κοινωνικό δικαίωμα και είναι το πλέον διαδεδομένο και παγκοσμιοποιημένο πολιτισμικό αγαθό των σύγχρονων κοινωνιών.
Ένα βιβλίο λοιπόν για τα ταξίδια της ζωής μας είναι από μόνο του ένα «ταξίδι».
Όπως επισημαίνει ο συγγραφέας στον πρόλογό του, «δεν πρόκειται για δοκίμιο, ούτε για βιβλίο ταξιδιωτικής λογοτεχνίας, αλλά ούτε και για κάποιου είδους λεξικό. Είναι μια υβριδική μορφή συγγραφής ώστε να αποτυπωθεί ο κόσμος των ταξιδιών με μια σειρά από κείμενα-ψηφίδες και αφηγήσεις που σχηματίζουν αυτό το υπέροχο, πλούσιο και πολύχρωμο παζλ των ταξιδιωτικών μας εμπειριών».
Ξένη λογοτεχνία
Καλοκαίρι 1964. Μια φοιτήτρια από το ανατολικό τμήμα του Βερολίνου και ένας φοιτητής από το δυτικό ερωτεύονται. Εκείνος τη βοηθάει να αποδράσει από την Ανατολική Γερμανία και ζουν μαζί. Μόνο μετά τον θάνατο της Μπίργκιτ ο εβδομηντάχρονος πλέον Κάσπαρ ανακαλύπτει το μυστικό που η σύζυγός του έκρυβε μια ολόκληρη ζωή: πίσω στη χώρα της είχε αφήσει μια κόρη.
Ο Κάσπαρ αναλαμβάνει να κάνει αυτό που πάντα ήθελε η Μπίργκιτ, αλλά ποτέ της δεν κατάφερε: να ψάξει για τη χαμένη της κόρη. Η αναζήτηση μετατρέπεται σ’ ένα ταξίδι στο παρελθόν, με τις πληγές και τις ουλές που προκάλεσαν η Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας, η επανένωση και η «προσαρμογή» της στη Δύση. Ο Κάσπαρ βρίσκει την κόρη παντρεμένη σε μια κοινότητα νεοναζί στην επαρχία. Η δεκατετράχρονη κόρη της θα αναγνωρίσει στο πρόσωπό του τον παππού της κι εκείνος την εγγονή του. Αν και οι κόσμοι τους είναι πολύ διαφορετικοί, ο Κάσπαρ είναι αποφασισμένος να παλέψει για τη σχέση τους. Έχει όμως το δικαίωμα να επέμβει στη ζωή της εγγονής του και στο ακροδεξιό περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνει;
Ο Bernhard Schlink θίγει με δεξιοτεχνία το ζήτημα των ορίων, της ανοχής και της αμοιβαίας κατανόησης στις σχέσεις, σε δύο κόσμους ιδεολογικά αντίθετους.
Ξένη λογοτεχνία
Είμαι γυναίκα. Χαίρομαι που είμαι γυναίκα. Δεν παραπονιέμαι. Δεν λυπάμαι. Δεν μου λείπει κάτι. Αλλά ούτε και μου περισσεύει. Γι’ αυτά θέλω να μιλήσω. […] Στον κόσμο απ’ όπου προέρχομαι θεωρούσαμε αυτομάτως ότι οι υποσχέσεις της ζωής προορίζονται για τους άλλους. Η ματαίωση ήταν ο κανόνας.
Ξένη λογοτεχνία
Καταιγιστική και πυκνή νουβέλα, το Βαδίζοντας οδηγεί τον αναγνώστη στον παράλογο, σκοτεινό και ασυνήθιστα σαρκαστικό κόσμο του Bernhard.
Σε αυτό το βιβλίο παρελαύνουν τα ζητήματα που απασχολούν τον συγγραφέα σε όλο του το έργο: τα ανθρώπινα αδιέξοδα, η αυτοκτονία, η ατομική ιδιαιτερότητα ενάντια στις συμβάσεις εξετάζονται μέσα από το καυστικό χιούμορ του Bernhard, την αφηγηματική του δεινότητα, το μοναδικό στιλ γραφής και τη φιλοσοφική οξύνοια που τον κάνουν να ξεχωρίζει.
Ξένη λογοτεχνία
Στο εστιατόριο ενός σιδηροδρομικού σταθμού στο Ελσίνκι, στην Ευρώπη του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, δύο πολιτικοί πρόσφυγες, ο βιοπαλαιστής Κόλε και ο αστός Τσίφελ, συναντιούνται σχεδόν τυχαία και συζητούν εφήμερα για θέματα φαινομενικά ασύνδετα μεταξύ τους: Ξεκινώντας από την καθημερινότητα της προσφυγιάς, όπου τα πούρα είναι κακής ποιότητας, η μπίρα αραιωμένη και ο καφές δεν είναι καφές, αναλύουν σημαντικά ζητήματα της πολιτικής και της ηθικής, μιλώντας για τα διαβατήρια, τον υλισμό, τις αρετές, την πορνογραφία, τον πόλεμο, το σχολείο, τον πατριωτισμό και τη δημοκρατία.
Στους Διαλόγους προσφύγων ο Μπρεχτ αξιοποιεί βιωματικό υλικό από την περιπλάνησή του ανά την Ευρώπη, όπου βρέθηκε ως πρόσφυγας, διωκόμενος από το ναζιστικό καθεστώς, για να καυτηριάσει την υποκρισία των ισχυρών σε βάρος των ανίσχυρων. Οι δύο διαφορετικοί κόσμοι του εργάτη Κόλε και του διανοούμενου Τσίφελ συνθέτουν εν τέλει ένα αδιάσπαστο σύνολο, που φωτίζει πτυχές της ζωής του συγγραφέα και σκιαγραφεί την κοινωνία την εποχή του ναζισμού. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Ξένη λογοτεχνία
Μετά τη συγκινητική και ανατρεπτική του Όλγα (Κριτική, 2018), στην ωριμότητά του ο Μπέρνχαρντ Σλινκ, ο συγγραφέας του best seller Διαβάζοντας στη Χάννα (Κριτική, 1998), επιστρέφει με μια συλλογή διηγημάτων που μιλούν για την απώλεια, για τα αντίο, για τους λυτρωτικούς αλλά και επώδυνους αποχαιρετισμούς που βιώνουμε κατ’ επανάληψη επιλέγοντας την ίδια τη ζωή κι όχι την παραίτηση από αυτήν.
Τι συμβαίνει όταν χρειάζεται να διαχειριστούμε απειλητικές αναμνήσεις και πού καταλήγουν εκείνες που φαινομενικά τις έχουμε τακτοποιήσει; Μπορεί μια ζωή με λανθασμένες επιλογές να είναι «σωστότερη» από μια ζωή γραμμική και ακύμαντη;