Βλέπετε 1–15 από 709 αποτελέσματα

Ξένη λογοτεχνία

Ξένη λογοτεχνία

Ο αυτοκράτορας της χαράς

Όσιαν Βουόνγκ

«Το πιο δύσκολο πράγμα στον κόσμο είναι να ζήσεις μονάχα μια φορά». Ο Χάι, δεκαεννιάχρονος Αμερικανο-βιετναμέζος, κάτοικος της Ανατολικής Χαράς του Κονέκτικατ, ετοιμάζεται να αυτοκτονήσει πέφτοντας από μια γέφυρα. Τον σταματά μια ηλικιωμένη από τη Λιθουανία με αρχικά συμπτώματα άνοιας. Οι δυο τους γίνονται αχώριστοι και η ζωή τους αλλάζει.

Ο πολυβραβευμένος συγγραφέας του Στη γη είμαστε πρόσκαιρα υπέροχοι Όσιαν Βουόνγκ (γενν. Βιετνάμ, 1988) επιστρέφει μ᾽ ένα βαθιά συγκινητικό μυθιστόρημα για όσα μας στοιχειώνουν, για τη ζωή στο περιθώριο, για τους ανθρώπους που επιλέγουμε να γίνουν η οικογένειά μας και για το πώς πείθουμε τον εαυτό μας για μια δεύτερη ευκαιρία.

23.00

Ξένη λογοτεχνία

Δέκα τρόποι να εκτεθείς

Έλενα Καρακούλη

Μια ασθενής χρειάζεται επειγόντως «επισκευή», η γραμματέας του γιατρού ξεπερνάει τα όρια, μια επίδοξη συγγραφέας παρακολουθεί μαθήματα δημιουργικής γραφής και μαθαίνει να αγαπά με τον τρόπο των ενηλίκων, μια καθηγήτρια γίνεται ξαφνικά το τιμώμενο πρόσωπο, μια κόρη διεκδικεί τον μπαμπά της και μια άλλη επισκέπτεται το πατρικό της για να φύγει με τάπερ αεροστεγώς κλεισμένα. Τρεις συμμαθήτριες θυμούνται τα παλιά, μια γυναίκα παραλαμβάνει τις ηλεκτρικές συσκευές που θα εξοπλίσουν το σπίτι των ονείρων της, μια άλλη φροντίζει τη γιαγιά που φιλοξενεί και μια συγγραφέας προσπαθεί να γράψει, επιτέλους, το πρώτο της βιβλίο παλεύοντας με τον υπολογιστή της.

Iστορίες γυναικών που δεν χωρούν πουθενά, που δεν ξέρουν καν ποιες είναι· που ενώ θέλουν να πετάξουν σκοντάφτουν· που ξεχνούν τα κλειδιά τους, λύνουν το χειρόφρενο χωρίς να το συνειδητοποιούν και μεγαλώνουν μαζί με τους φόβους τους· που περιμένουν, πέφτουν και ξανασηκώνονται.

Αυτή η οριακή στιγμή της πτώσης, τόσο ντροπιαστική όσο και λυτρωτική. Λίγο πριν από το αποφασιστικό βήμα στο κενό.

Η στιγμή της απόλυτης έκθεσης, όταν δεν ξέρεις αν πρέπει να γελάσεις ή να βάλεις τα κλάματα.

14.00

Ξένη λογοτεχνία

Η κυρία με τις καμέλιες

Αλέξανδρος Δουμάς

Στην κομψή παριζιάνικη κοινωνία του δέκατου ένατου αιώνα ο εύπορος νεαρός Αρμάν Ντιβάλ γνωρίζει την όμορφη και μυστηριώδη Μαργκερίτ Γκοτιέ, μια νέα γυναίκα ελευθερίων ηθών.
Ερωτεύονται, κι η Μαργκερίτ δέχεται να εγκαταλείψει το αμαρτωλό παρελθόν της για χάρη του Αρμάν και τον ακολουθεί στην εξοχή, μακριά από την πόλη και τα δεσμά της κοινωνίας του Παρισιού.

Ωστόσο, αυτή η ειδυλλιακή παράνομη σχέση διακόπτεται ξαφνικά από τον πατέρα του Αρμάν. Τότε η Μαργαρίτα, χωρίς καμία εξήγηση, τον εγκαταλείπει στέλνοντάς του μόνο ένα αποχαιρετιστήριο γράμμα. Ο Αρμάν, εμβρόντητος από την εξέλιξη αυτή, κάνει διάφορες υποθέσεις, οι οποίες, όμως, θα διαψευστούν.

Η Κυρία με τις καμέλιες είναι μια αφήγηση μέσα στην αφήγηση, καθώς ο Αρμάν Ντιβάλ εξιστορεί με πάθος όσα έχουν συμβεί. Το έργο περιγράφει μια συγκινητική ιστορία για τον ανεκπλήρωτο έρωτα, τη θυσία, την κοινωνική καταδίκη αλλά και τη δύναμη της αγάπης, η οποία δεν πεθαίνει πραγματικά ποτέ.

15.50

Ξένη λογοτεχνία

Οι άθλιοι (β’ τόμος)

Βίκτωρ Ουγκώ

Μια συγκλονιστική καταγγελία για την φτώχεια και την κοινωνική αδικία, αλλά και ένας ύμνος στη δύναμη της αγάπης και της ανθρωπιάς. Μέσα από τις περιπέτειες του περίφημου Γιάννη Αγιάννη, ο Ουγκό περιγράφει τη Γαλλία των εξαθλιωμένων και των εξεγέρσεων. Ένα από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας στην πλήρη εκδοχή του.

29.00

Ξένη λογοτεχνία

Οι άθλιοι (α΄ τόμος)

Βίκτωρ Ουγκώ

Μια συγκλονιστική καταγγελία για την φτώχεια και την κοινωνική αδικία, αλλά και ένας ύμνος στη δύναμη της αγάπης και της ανθρωπιάς. Μέσα από τις περιπέτειες του περίφημου Γιάννη Αγιάννη, ο Ουγκό περιγράφει τη Γαλλία των εξαθλιωμένων και των εξεγέρσεων. Ένα από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας στην πλήρη εκδοχή του.

29.00

Ιζαμπέλ Αλιέντε

Με βάφτισαν Εμίλια ντελ Βάγιε Κλάρο, έτσι εμφανίζομαι στα κατάστιχα της ενορίας της Λα Μισιόν. Η μητέρα μου επέμενε στο «Ντελ Βάγιε» και ο δον Πάντσο επέβαλε και το επίθετο «Κλάρο», επειδή εγώ δεν ήμουν ένα τυχαίο μπάσταρδο αλλά η κόρη που πάντα ήθελε να έχει. Σαν Φρανσίσκο, 1866. Μια Ιρλανδή δόκιμη μοναχή, έπειτα από έναν τραγικό και θυελλώδη έρωτα με έναν Χιλιανό αριστοκράτη, γεννάει μια κόρη που την ονομάζει Εμίλια ντελ Βάγιε. Η Εμίλια μεγαλώνει κάτω από τη σκέπη ενός τρυφερού πατριού και γίνεται μια ανεξάρτητη και αυτάρκης γυναίκα.

Προκειμένου να ακολουθήσει το πάθος της για τη συγγραφή, αψηφά τους κοινωνικούς κανόνες. Στην ηλικία των δεκαέξι, αρχίσει να εκδίδει λαϊκά, φτηνά αναγνώσματα με ανδρικό ψευδώνυμο, και κάποια στιγμή στρέφεται στη δημοσιογραφία πείθοντας έναν συντάκτη στην εφημερίδα San Francisco Examiner να την προσλάβει. Εκεί συνεργάζεται με άλλον έναν ταλαντούχο ρεπόρτερ, τον Έρικ Γουίλαν.

Προσπαθώντας να αποδείξει ότι μπορεί να τα καταφέρει, αρπάζει την ευκαιρία να καλύψει τον εμφύλιο πόλεμο στη Χιλή, μαζί με τον Έρικ. Κι εκεί ανακαλύπτει σιγά σιγά την αλήθεια για τον πατέρα της και για τις ρίζες της. Καθώς ο πόλεμος μαίνεται, η Εμίλια θέτει σε κίνδυνο την ίδια της τη ζωή, αμφισβητώντας την ταυτότητα αλλά και το πεπρωμένο της.

18.80

Ξένη λογοτεχνία

Χωριστά δωμάτια

Πιερ Βιτόριο Τοντέλι

Ο Λέο, διάσημος συγγραφέας στα τριάντα δύο του χρόνια, βιώνει τον τεράστιο πόνο της απώλειας του συντρόφου του, του Τόμας, ενός νεαρού Γερμανού πιανίστα. Προσπαθώντας να διαχειριστεί το πένθος του ταξιδεύει σε μια Ευρώπη που αλλάζει, και μέσα από τις συνεχείς αναδρομές του στο παρελθόν ξαναζωντανεύει η έντονη ερωτική τους σχέση: η γνωριμία τους σ’ ένα πάρτι στο Παρίσι, η περιπλάνησή τους στις μπιραρίες και τα πανδοχεία της δυτικής Γερμανίας, το επεισοδιακό τους ταξίδι στην Ισπανία την εβδομάδα των Παθών. Οι δυο εραστές συναντιούνται συχνά, περνούν τις διακοπές τους μαζί, αλλά ζουν χωριστά, σε διαφορετικές πόλεις, σε χωριστά δωμάτια, με απόσταση εκατοντάδων χιλιομέτρων ανάμεσά τους. Ο Λέο είχε επιβάλει αυτή την απόσταση προκειμένου να διατηρείται άσβεστο το ερωτικό τους πάθος και να μπορούν το υπόλοιπο διάστημα απερίσπαστοι να δουλεύουν, να δημιουργούν, να εξελίσσονται. Τώρα, που ο Τόμας έχει φύγει από τη ζωή, ο Λέο έρχεται αντιμέτωπος με μια πρωτόγνωρη μοναξιά που, εκτός από συναισθηματικά, τον μπλοκάρει και συγγραφικά. Σκάβει μέσα του για να βρει τα βαθύτερα κίνητρα της ζωής, της αγάπης, της γραφής, και στοχάζεται πάνω στη διαφορετικότητα, την πίστη, τη νεότητα που χάνεται, το πένθος, τη νοσταλγία. Η παρατήρηση του κόσμου γύρω του και οι λέξεις, για μία ακόμα φορά λυτρωτικές, θα τον βοηθήσουν να ανοιχτεί ξανά προς τους άλλους και τη ζωή την ίδια.

18.80

Φίοντορ Ντοστογιέφσκι

TΕΛΗ ΜΑΡΤΙΟΥ ΤΟΥ 1864 το λογοτεχνικό-πολιτικό μηνιαίο περιοδικό Εποχή (τεύχη 1-2, 4)  φιλοξένησε την εξομολόγηση ενός παράδοξου ανθρώπου. Το κείμενο, που έφερε τον τίτλο
Σημειώσεις από το υπόγειο, υπέγραφε ο Φιοντόρ Ντοστογέφσκι, εκδότης του περιοδικού μαζί με  τον αδελφό του Μιχαήλ.

Οι Σημειώσεις από το υπόγειο προαναγγέλλουν τα σπουδαία μυθιστορήματα της ωριμότητας  του Ντοστογέφσκι. Ο ανώνυμος αφηγητής είναι η κλασική μορφή της ρωσικής λογοτεχνίας, ο  πικραμένος, χαμηλόβαθμος υπάλληλος που εγκατέλειψε τη συνετή ζωή προς όφελος του  μηδενισμού. Μέσα από την ταυτόχρονη επίθεση στην άθεη αστική κοινωνία και στον ουτοπικό
σοσιαλισμό, τον οποίο πολλοί σύγχρονοι του Ντοστογέφσκι έβλεπαν ως εναλλακτική στην  πρώτη, η ιστορία του βιβλίου εκθέτει τις δυνάμεις του παραλόγου που βρίσκονται κάτω από όλα τα ανθρώπινα εγχειρήματα, ακόμα και σε όσα εμπνέονται από υψηλά ιδανικά. Ωστόσο,  και στις πιο σκοτεινές στιγμές ο Ντοστογέφσκι βρίσκει χώρο όχι μόνο για λεπτό χιούμορ αλλά
και για την πιθανότητα της λυτρωτικής αγάπης, που ενσαρκώνεται σε πρόσωπα που πάσχουν, και, πάνω απ’ όλα, στον χαρακτήρα της Λίζας.

Το σύντομο αυτό έργο αποτελεί σταθμό στη βιβλιογραφία του συγγραφέα, όχι μόνο για τον  τρόπο αφήγησης αλλά και, κυρίως, για τα κεφαλαιώδη φιλοσοφικά ζητήματα που θέτει, πρώτη
φορά τόσο ολοκληρωμένα και άνευ περιστροφών, ζητήματα που θα ξανατεθούν στα μεγάλα μυθιστορήματά του, που έπονται και τον καταξιώνουν παγκοσμίως ως μια από τις  σημαντικότερες λογοτεχνικές μορφές. Αρκετοί από τους παλιούς μα κι από τους σύγχρονους  μελετητές του Ντοστογέφσκι, όπως επί παραδείγματι ο Β.Β. Ροζάνοφ, το θεωρούν
«ακρογωνιαίο λίθο » του λογοτεχνικού έργου του.

16.50

Χέρμαν Έσσε

Σ’ ένα μεσαιωνικό μοναστήρι δύο νεαροί άντρες συνδέονται με φιλία παρά τους ολότελα διαφορετικούς χαρακτήρες τους: Ο ένας, ο δάσκαλος, είναι ο μοναχός Νάρκισσος, που τον γεμίζει η απομόνωση και η πνευματική ζωή. Ο άλλος, ο αγαπημένος του μαθητής, ο Χρυσόστομος, που νιώθει φυλακισμένος στο μοναστήρι και φεύγει για να γνωρίσει τον κόσμο και τον έρωτα. Ο Χρυσόστομος θα ζήσει τη ζωή του περιπλανώμενου καλλιτέχνη, θα γνωρίσει απογοητεύσεις και κινδύνους, αλλά και την έκσταση. Όταν ξανασυναντηθούν με τον Νάρκισσο, οι διαφορές τους, διαφορές ανάμεσα στη σάρκα και στο πνεύμα, στην τέχνη και στη διανόηση, στο συναίσθημα και στη λογική, θα είναι ακόμη πιο έντονες. Αλλά η αγάπη που τους ενώνει είναι μεγαλύτερη από οτιδήποτε άλλο.

Ο νομπελίστας Έσσε μιλάει για την αξεδιάλυτη σχέση του απολλώνειου και του διονυσιακού, αλλά και για την ακατανίκητη δύναμη της φιλίας, αποτυπώνοντας ταυτόχρονα τη μεσαιωνική ζωή και τις παραδόσεις της Γερμανίας σ’ ένα από τα πιο συναρπαστικά μυθιστορήματα που έγραψε ποτέ.

19.90

Ξένη λογοτεχνία

Σας αφιερώνω τη σιωπή μου

Μάριο Βάργκας Λιόσα

Ο Τόνιο Ασπιλκουέτα μοιράζει τις μέρες του ανάμεσα στη δουλειά, στο σπίτι και στο ακαταμάχητο πάθος του: στην κρεολική μουσική. Η απρόσμενη πρόσκληση να πάει να ακούσει έναν άγνωστο κιθαρίστα, τον Λάλο Μολφίνο, του αλλάζει τη ζωή. Ο αινιγματικός και εξαιρετικά ταλαντούχος καλλιτέχνης επιβεβαιώνει αυτό που ο Τόνιο ήδη διαισθανόταν: Η δική του αγάπη για την περουβιανή παραδοσιακή μουσική οφείλεται σε κάτι περισσότερο από την απλή τέρψη που προσφέρει. Σε ένα Περού κατακερματισμένο και ισοπεδωμένο από τη βία του Φωτεινού Μονοπατιού, θα μπορούσαν άραγε οι βαθύρριζες λαϊκές μελωδίες να προκαλέσουν μια κοινωνική επανάσταση, να ανατρέψουν τις προκαταλήψεις και να ενώσουν τη χώρα σε μια αγκαλιά συμπερίληψης και αδελφοσύνης; Είναι πολύ πιθανό η δεξιοτεχνία του Λάλο Μολφίνο να συνδέεται με όλα αυτά, οπότε ο Τόνιο αποφασίζει να ταξιδέψει στον τόπο καταγωγής του μουσικού, να διερευνήσει την ιστορία του, την οικογένεια και τους έρωτές του, να μάθει πώς έγινε κιθαρίστας. Ο Τόνιο σκοπεύει, επίσης, να γράψει ένα βιβλίο. Το τελευταίο, συγκινητικό μυθιστόρημα που δημοσίευσε ο μεγάλος νομπελίστας συγγραφέας, ένα κύκνειο άσμα εμποτισμένο με την αναζήτηση της ουτοπίας.

 

Το Σας αφιερώνω τη σιωπή μου αφηγείται την ιστορία ενός ανθρώπου που ονειρεύτηκε μια χώρα ενωμένη μέσω της μουσικής και τρελάθηκε στην προσπάθειά του να γράψει το τέλειο βιβλίο που θα εξιστορούσε το εν λόγω γεγονός.

«Το βαλς, που γεννήθηκε στα στενοσόκακα της Λίμα, δόμησε το Περού. Εδώ αφηγούμαι αυτή την ιστορία, και μαζί της εκφράζω την ευγνωμοσύνη μου σε μια κρυφή αγάπη που με συνοδεύει σε όλη μου τη ζωή: την αγάπη που νιώθω για την κρεολική μουσική και, ειδικά, για το βαλς της χώρας μου».

Μάριο Βάργκας Λιόσα

18.00

Ξένη λογοτεχνία

Η χλωμή κυρία

Αλέξανδρος Δουμάς

“Το πτώμα άνοιξε τα μάτια -πιο ζωντανά από ποτέ- και με κοίταξε· ένιωσα το βλέμμα σαν να με αγγίζει, σαν πυρωμένο σίδερο να μπήγεται στην καρδιά μου”.

Γοτθικά κάστρα, έρωτας, εμμονές, βρικολακιάσματα βαθιά μες στην καρδιά των Βαλκανίων – όλα δοσμένα από την αψεγάδιαστη πένα του Αλέξανδρου Δουμά, που αναδεικνύεται με τη Χλωμή κυρία του πρωτοπόρος τής περί βρικολάκων λογοτεχνικής παράδοσης, προσφέροντας μιαν αφήγηση υποβλητική, γεμάτη ζωντάνια και… αίμα.

7.42

Τόμας Μπόιλ

Οι αμφιλεγόμενες και από πολλούς καταδικαστέες επιστημονικές μελέτες του Δρ. Άλφρεντ Κίνσεϊ για την ανθρώπινη σεξουαλικότητα, του ερευνητή που ονομάστηκε Δρ. Σεξ, είναι η βάση πάνω στην οποία ο T. C. Boyle στήνει ένα μοναδικό μυθιστόρημα. Σε μία εποχή που κανείς δε μιλάει για το σεξ, στη σεμνότυφη Αμερική της δεκαετίας του ’40, ο Τζον Μιλκ, ένας απόφοιτος του πανεπιστημίου που ψάχνει για δουλειά, δέχεται την πρόταση του Δρ. Κίνσεϊ να γίνει βοηθός του σε κάποιες έρευνες σχετικά με την ερωτική συμπεριφορά των δύο φύλων. Ως μέλος λοιπόν του εσωτερικού κύκλου των ερευνητών του Δρ. Σεξ, ο Μιλκ και η όμορφη σύζυγός του θα πάρουν μέρος σε σεξουαλικά πειράματα τα οποία, όταν αρχίζουν να ξεφεύγουν από κάθε έλεγχο, βάζουν σε περιπέτειες το γάμο τους, αλλά και εν γένει την ερωτική τους ζωή.

Και όσο ο εσωτερικός κύκλος του Κίνσεϊ θα επεκτείνεται και με άλλους ερευνητές τόσο ο ερωτικός προσανατολισμός των ηρώων θα αποδεικνύεται όλο και πιο ασαφής.

23.33

Αντόνια Φρέιζερ

Μια δεκατετράχρονη πριγκίπισσα της Αυστρίας παντρεύεται ένα σχεδόν συνομήλικο της πρίγκιπα και διάδοχο του γαλλικού θρόνου. Ο γάμος, όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα στις Αυλές του 18ου αιώνα, κανονίζεται από τη μητέρα της, Μαρία Θηρεσία, αυτοκράτειρα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, στο πλαίσιο συμμαχιών και πολιτικών σκοπιμοτήτων. Ανέτοιμη να αντεπεξέλθει στις ίντριγκες και τις συνομωσίες της Αυλής, αντιμέτωπη με την πίεση της μητέρας της να επηρεάσει τη γαλλική εξωτερική πολιτική προς όφελος της Αυστρίας και κυρίως ζώντας το δράμα ενός λευκού, ανολοκλήρωτου γάμου επί εφτά ολόκληρα χρόνια, η Μαρία Αντουανέτα θα γίνει ο αποδιοπομπαίος τράγος για έναν ολόκληρο λαό, σε μια εποχή μεγαλοπρέπειας και χλιδής αλλά και ραγδαίων κοινωνικών εξελίξεων και ανατροπών.

Η Αντόνια Φρέιζερ, έγκριτη ιστορικός, δοκιμιογράφος και βιογράφος ιστορικών προσωπικοτήτων, δίνει ένα αριστουργηματικό πορτρέτο της τελευταίας βασίλισσας της Γαλλίας, περιγράφοντας με παραστατικό τρόπο το ταξίδι μιας νέας γυναίκας από την πατρίδα της σε μια ξένη χώρα και από μια ανέμελη εφηβεία στην τραγική ωριμότητα.

31.80

Ξένη λογοτεχνία

Χθες

Χουάν Εμάρ

Το Χθες, που εκδόθηκε στη Χιλή το 1935, και το οποίο στην παρούσα έκδοση συνοδεύεται από έναν πρόλογο του Αλεχάντρο Σάμπρα, είναι ένα από τα πιο ιδιαίτερα μυθιστορήματα που γράφτηκαν στα ισπανικά κατά τον 20ό αιώνα, μια επίδειξη πνευματώδους χιούμορ και ευφυΐας στην οποία ένα αβανγκάρντ πνεύμα συμμαχεί με μια αχαλίνωτη αφηγηματική δύναμη για να περιγράψει τον μεταφυσικό και ταυτόχρονα τόσο πεζό παραλογισμό της ανθρώπινης ύπαρξης.

Στο Σαν Αγουστίν δε Τάνγκο, κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι τον περιμένει κατά τον καθημερινό του περίπατο στους δρόμους και τις πλατείες της πόλης. Στη διάρκεια μίας μέρας -του «χθες»- ένας άνδρας αποκεφαλίζεται επειδή κήρυττε τις πνευματικές απολαύσεις του σεξ· μια στρουθοκάμηλος καταβροχθίζει μια λέαινα· μια χορωδία πιθήκων επιδίδεται σε ουρανομήκεις ψαλμούς· κι ένας άνδρας, ενώ ουρεί, πέφτει στο κενό του χρόνου και καταφέρνει να δραπετεύσει – ή μήπως όχι;

13.25

Ξένη λογοτεχνία

Ζωντανά πλάσματα

Μουνίρ Ατσέμι

Τέσσερις νεαροί Ισπανοί ξεκινούν ένα καλοκαίρι για τη νότια Γαλλία, προκειμένου να δουλέψουν σεζόν στον τρύγο. Όμως η πραγματικότητα τους επιφυλάσσει κάτι πολύ πιο παράξενο: αντί για τα αμπέλια, βρίσκονται να δουλεύουν σε εκτροφεία πουλερικών και σε γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες, σε ένα σύμπαν που δοκιμάζει τις αντοχές τους, τις μεταξύ τους σχέσεις, την αντίληψή τους για τον κόσμο. Αναδεικνύοντας συνειδητά τις επιρροές του Μπόρχες και του Μπολάνιο, ο Ατσέμι γράφει ένα μυθιστόρημα που διερευνά με χιούμορ τα όρια ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη μυθοπλασία, ανάμεσα στην αυτογνωσία και τη φιλία, ανάμεσα στην ταυτότητα και την εργασία, με την πίστη ότι η αφήγηση μιας ιστορίας είναι, στην καλύτερη περίπτωση, εκείνο που κάνουμε ενστικτωδώς όσο καταρρέει ό,τι βρίσκεται γύρω μας.

«Η πραγματικότητα δεν έχει την υποχρέωση να είναι ενδιαφέρουσα – ούτε η μνήμη· η λογοτεχνία την έχει. Οι αναμνήσεις μου πιάνουν όλο το χώρο που χρειάζονται οι μυστηριώδεις λεπτομέρειες και η έκπληξη. Θα μπορούσα να τις αναδιατάξω, πράγματι, αλλά αν το έκανα, θα πρόδιδα κατά κάποιο τρόπο την αλήθεια.»

14.00