Τα θρυλικά δοκίμια του David Foster Wallace για το τένις συνδυάζουν μοναδικά τη γνώση του ερασιτέχνη αθλητή και τον ενθουσιασμό του παθιασμένου φιλάθλου. Ο Wallace χρωματίζει λογοτεχνικά κι εμβαθύνει πάνω στη σχέση μας με τον αθλητισμό, τα ινδάλματα που μας γοητεύουν, την ιδέα της σωματικότητας· υμνεί την ιδιοφυΐα του Ρότζερ Φέντερερ, ανατέμνει χειρουργικά την αυτοβιογραφία της Τρέισι Όστιν, στοχάζεται πάνω στη δεξιοτεχνία του Μάικλ Τζόις, ενός τενίστα στα πρόθυρα της δόξας, περιγράφει την επέλαση του εμπορεύματος στο πλαίσιο του Αμερικανικού Όπεν και θυμάται τη δική του «σχεδόν σπουδαία» καριέρα ως έφηβου τενίστα.