Cult όψεις του ελληνικού κινηματογράφου

17.00

Συγγραφέας:
Εκδόσεις:

Σελίδες: 216

Διατίθεται άμεσα και από τα γραφεία της LiFO, Boυλής 22, 6ος όροφος, Σύνταγμα.
Ώρες γραφείου (10:00-17:00). Τηλ. 210-3254290

Διατίθεται μόνο για αγορά online μέσω του lifoshop.gr

Η αγορά παλιών τευχών της LiFO αποτελεί ξεχωριστή λειτουργία του Shop.

Οι παραγγελίες για τα τεύχη της LiFO θα γίνονται ξεχωριστά και θα αποστέλλονται ξεχωριστά από άλλες αγορές από το LiFO Shop.

Tα έξοδα αποστολής υπολογίζονται για κάθε τεύχος ξεχωριστά.

Όσοι αγόρασαν αυτό το προϊόν, επέλεξαν επίσης

Μπούργκο Πάρτριντζ

«Το όργιο είναι ένα οργανωμένο ξέσπασμα ενεργητικότητας, η εκτόνωση της υστερίας που έχει συσσωρευτεί από την εγκράτεια και τον περιορισμό, και ως τέτοιο τείνει να έχει μια φύση υστερική ή καθαρτική. Κάθε είδος περιορισμού παράγει και τις εντάσεις του. O άνθρωπος βρίσκεται στην άβολη θέση να διαθέτει τόσο πολιτισμένες όσο και ζωικές ροπές που πρέπει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο να συμφιλιωθούν, συνήθως εις βάρος των δεύτερων. Όμως η αυξανόμενη πίεση δεν μπορεί να συγκεντρώνεται απεριόριστα και οδηγεί τελικά στην απελευθέρωση από κάθε είδους ένταση, δηλαδή το όργιο…»

Για τη λογοτεχνία, τις τέχνες, αλλά και τη γραμματολογία, το ενδιαφέρον για το ερωτικό στοιχείο δεν είναι ασφαλώς καθόλου όψιμο, όσο κι αν από γεωγραφικής και πολιτισμικής άποψης τα ερωτικά και σεξουαλικά ήθη μοιάζουν να ποικίλλουν θεαματικά ανά τους αιώνες. Με την ανάλογη διάθεση, οι εκδόσεις Οξύ επιχειρούν να συστήσουν στο αναγνωστικό κοινό μια σειρά λογοτεχνικών και δοκιμιακών τίτλων που έδωσαν το στίγμα τους όχι μόνο γιατί σκανδάλισαν την εποχή που εκδόθηκαν, αλλά κυρίως γιατί παραμένουν επιδραστικοί μέχρι και σήμερα πραγματευόμενοι –τι άλλο;– το αρχαιότερο των ενστίκτων.

Η σειρά εγκαινιάζεται με την Ιστορία των οργίων του Άγγλου συγγραφέα και διανοούμενου Burgo Partridge (1935-1963), μια εμβριθή ιστορική μελέτη για τις πολύμορφες εκφάνσεις της ανθρώπινης σεξουαλικότητας.

16.90

Στάθης Γκόνος

Ευζωία και μακροβιότητα

Πώς μπορούμε να ζήσουμε καλά και πολλά χρόνια πετυχαίνοντας μία αρμονία σώματος, πνεύματος και ψυχής;

Όλοι μας δίνουμε ιδιαίτερη έμφαση στο σώμα μας και στην εμφάνισή μας, λιγότερη στις πνευματικές μας δραστηριότητες και ακόμη λιγότερη στην ψυχή. Πρόκειται όμως για εξίσου σημαντικούς παράγοντες, καθότι και οι πνευματικές και οι ψυχικές δραστηριότητες συνδράμουν στην ευζωία αλλά και στη μακροημέρευση.

Μας ενδιαφέρει η μακροημέρευση αν δεν συνδυάζεται με καλό και υγιή τρόπο ζωής;

Θα θέλαμε να ζήσουμε, για παράδειγμα, διπλάσια χρόνια και να περάσουμε τα μισά από αυτά άρρωστοι και γερασμένοι; Το θέλουμε; Δεν το θέλουμε!

Το βιβλίο αναδεικνύει τρόπους στην αύξηση του χρόνου της υγιούς ζωής.

Τι υπόσχονται οι βιοεπιστήμες σήμερα;

Υπάρχουν βιοηθικά ζητήματα;

Μπορούν η φυσική, η ψυχολογία και η εσωτερική φιλοσοφία να βοηθήσουν στην βαθύτερη κατανόηση της φύσης του ανθρώπου και στην κατάκτηση της ευζωίας;

Δεν θα ξαναγίνουμε νέοι, τουλάχιστον με την τρέχουσα επιστημονική γνώση, όμως, επιχειρούμε να καταστήσουμε την καθημερινότητα και την υγεία ενός ανθρώπου μιας κάποιας ηλικίας σαν να ήταν κατά πολύ νεότερος. Αν πράγματι το καταφέρουμε, θα είναι ένα τεράστιο επίτευγμα.

 

13.50

Πατρίσια Χάισμιθ

« Η ευχή μου για τον νέο χρόνο: Όλοι οι διάβολοι, οι λαγνείες, τα πάθη, οι απληστίες, οι ζήλιες,
οι έρωτες, τα μίση, οι παράξενες επιθυμίες, οι εχθροί, φανταστικοί ή πραγματικοί,
η στρατιά των αναμνήσεών μου, όλα με τα οποία παλεύω –
να μη με αφήσουν ποτέ στην ησυχία μου ». –Π. ΧΑΪΣΜΙΘ

ΠΡΟΤΟΥ Ο ΑΛΦΡΕΝΤ ΧΙΤΣΚΟΚ ΔΙΑΣΚΕΥΑΣΕΙ για τη μεγάλη οθόνη το πρώτο της μυθιστόρημα Ξένοι  στο τραίνο · προτού ο σαγηνευτικός κοινωνιοπαθής Τομ Ρίπλεϋ αποκτήσει μόνιμη θέση στον κανόνα  του ψυχολογικού θρίλλερ· και προτού Η τιμή του αλατιού ( Κάρολ ) γίνει το κλασικό, καλτ βιβλίο για  την ερωτική εμμονή, τί γνωρίζουμε για την Πατρίσια Χάισμιθ;

Εστιάζοντας στα χρόνια της διαμόρφωσής της στο Μανχάτταν, αυτή η ανθολόγηση από τα ογκώδη  ημερολόγια και σημειωματάριά της μας αποκαλύπτει την «Πατ» στα νιάτα της, όταν έσφυζε από πάθος και λάμψη.

Με αφετηρία το 1941, όταν ήταν εικοσάχρονη φοιτήτρια στο Κολέγιο Μπάρναρντ, μέχρι την  περιπετειώδη τρίτη δεκαετία της, τα Χρόνια της Νέας Υόρκης συνυφαίνουν σκηνές από την ιλιγγιώδη  κοινωνική της ζωή – όλο άυπνες νύχτες στα μπαρ της queer underground σκηνής του Βίλλατζ, γεμάτες  έρωτες και φλερτ– με την αυτοπροσωπογραφία μιας νεαρής καλλιτέχνιδας, που την ημέρα δούλευε  γράφοντας κόμικς. Ανάμεσα σε χάνγκοβερ και χωρισμούς, διάβαζε λογοτεχνία αδηφάγα και δούλευε  την τέχνη της με νεύρο. Ρουφάει στην κυριολεξία τον Σαίξπηρ, τον Ρίλκε, τον Τ. Σ. Έλιοτ, τον Τζόυς,  τον Κάφκα, τον Χαίλντερλιν, τον Φρόυντ, τους Ρώσους, τη Βιρτζίνια Γουλφ και αμέτρητους άλλους.

 

 

24.50

Ντανιέλε Τζιλιόλι

Το θύµα είναι ο ήρωας του καιρού µας. Το να είσαι θύµα προσδίδει γόητρο, επιβάλλει ακρόαση, υπόσχεται και προωθεί την αναγνώριση, ενεργοποιεί έναν ισχυρό µηχανισµό ταυτότητας, δικαιωµάτων, αυτοεκτίµησης. Ανοσοποιεί έναντι κάθε κριτικής, εγγυάται αθωότητα πέραν οποιασδήποτε εύλογης αµφιβολίας.

Πώς θα µπορούσε το θύµα να είναι ένοχο, και µάλιστα υπεύθυνο για κάτι; ∆εν έκανε, του έκαναν. Δεν πράττει, υφίσταται. Στο θύµα συναρθρώνονται έλλειψη και διεκδίκηση, αδυναµία και αξίωση, επιθυµία να έχει και επιθυµία να είναι. Δεν είµαστε αυτό που κάνουµε, αλλά αυτό που υποστήκαµε, αυτό που µπορεί να χάσουµε, αυτό που µας αφαίρεσαν.

Εντούτοις ήρθε η ώρα να υπερβούµε αυτό το παραλυτικό παράδειγµα και να ξανασχεδιάσουµε τους όρους της δράσης του υποκειµένου στον κόσµο: ενός υποκειµένου που να είναι εγγυητής του µέλλοντος, όχι του παρελθόντος.

15.00

Τζέισον Χρίμπαλ

Για τον Μαρξ ο μόχθος των ζώων δεν αποτελεί εργασία, ενώ και για άλλους θεωρητικούς τα μη ανθρώπινα ζώα αποτελούν απλώς μορφές «έμβιας τεχνολογίας», κεφάλαιο ή εμπόρευμα, αλλά ποτέ υποκείμενα με εμπρόθετη δράση. Είναι όμως έτσι; Ο Jason Hribal αμφισβητεί μια σειρά από εδραιωμένες αντιλήψεις, υποστηρίζοντας ότι τα μη ανθρώπινα ζώα όχι μόνο αποτελούν ένα υπερεκμεταλευόμενο μέρος της εργατικής τάξης, αλλά είναι και ικανά για αντίσταση. Τα ζώα δεν στερούνται φωνής, απλώς τα φιμώνουν με τη βία οι άνθρωποι. Το ολιγοσέλιδο αυτό βιβλίο είναι ένα κάλεσμα για απελευθέρωση των ζώων και ταξική αλληλεγγύη.

9.54