Σύντομη ιστορία της Ιαπωνίας

16.60

Συγγραφέας:
Εκδόσεις:

Μετάφραση: Γιάννης Στάμος
Σελίδες: 304

Διατίθεται άμεσα και από τα γραφεία της LiFO, Boυλής 22, 6ος όροφος, Σύνταγμα.
Ώρες γραφείου (10:00-17:00). Τηλ. 210-3254290

Διατίθεται μόνο για αγορά online μέσω του lifoshop.gr

Η αγορά παλιών τευχών της LiFO αποτελεί ξεχωριστή λειτουργία του Shop.

Οι παραγγελίες για τα τεύχη της LiFO θα γίνονται ξεχωριστά και θα αποστέλλονται ξεχωριστά από άλλες αγορές από το LiFO Shop.

Tα έξοδα αποστολής υπολογίζονται για κάθε τεύχος ξεχωριστά.

Κωδικός προϊόντος: LF-BK-11034 Κατηγορία: Ετικέτα:

Όσοι αγόρασαν αυτό το προϊόν, επέλεξαν επίσης

Γιούστας Πάλμερ

Στη δυτική κοινή γνώμη, στην Ευρώπη και ιδίως την Αμερική, το αφήγημα που κυριαρχεί σχετικά με την Αφρική είναι μονοδιάστατο: πρόκειται για μια ήπειρο που αντιμετωπίζεται συλλήβδην ως συνώνυμο της ακραίας φτώχειας, της οικονομικής υστέρησης, της εστίας ασθενειών όπως το AIDS και ο Έμπολα, που απειλούν όλο τον πλανήτη, της πολιτικής βίας, των εμφυλιοπολεμικών συγκρούσεων. Η «μαύρη» Αφρική είναι ο βολικός αντίποδας που επιβεβαιώνει, ως αντιδιαμετρικός πόλος, την ανωτερότητα και την αυταρέσκεια της Δύσης. Το αφήγημα αυτό, κατάλοιπο εν μέρει μιας αποικιοκρατικής αντίληψης, έχει ως βασικό του έρεισμα την άγνοια και την άκριτη αναπαραγωγή στερεοτύπων από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης σε παγκόσμιο επίπεδο.

Με την εισαγωγική του μελέτη ο καθηγητής αφρικανικών σπουδών Eustace Palmer, με καταγωγή από τη Σιέρρα Λεόνε, επιχειρεί να αναιρέσει αυτό το μονοδιάστατο αφήγημα συνθέτοντας ένα μεγάλο «εγκυκλοπαιδικό» πανόραμα της άγνωστης, ουσιαστικά, ηπείρου: επισκοπεί τη φυσική γεωγραφία της Αφρικής, την περίπλοκη ιστορία της ως τον 21ο αιώνα —δίνοντας ιδιαίτερο βάρος στην περίοδο της ιμπεριαλιστικής επέκτασης των Ευρωπαίων, της αποικιοκρατίας και της ανεξαρτησίας—, περιγράφει τα πολιτικά και κοινωνικά συστήματα, αναλύει την οικονομία, τα περιβαλλοντικά και υγειονομικά προβλήματα, την εκπαίδευση, τη θρησκεία, την τέχνη και τη λογοτεχνία. Η προσιτή και εύληπτη πραγμάτευσή του, χωρίς εξιδανικεύσεις και ωραιοποιήσεις, βοηθά τον αναγνώστη να εξοικειωθεί με το παρελθόν και το παρόν της αφρικανικής ηπείρου, αναδεικνύοντας έναν κόσμο πολυσύνθετο και δυναμικό, που πλέον διεκδικεί τον δικό του ιδιαίτερο ρόλο στον πολυπολικό κόσμο του 21ου αιώνα.

22.00

Κώστας Μανδηλάς

Η ιστορία του περιοδικού “Ανοιχτή Πόλη”.

Αρχές της δεκαετίας του ’80, μια παρέα νεαρών της περιοχής Πετραλώνων και Θησείου, μπουχτισμένη από τη μεταπολιτευτική ατμόσφαιρα της στρατευμένης έκφρασης και των ρηχών επικοινωνιακών στερεότυπων, αποφάσισε να δημιουργήσει ένα περιοδικό αυτοέκφρασης, την «Ανοιχτή Πόλη». Ένα αντεργκράουντ έντυπο που από το τρίτο τεύχος, υπήρξε το μοναδικό ελληνικό περιοδικό μέλος του θρυλικού «Alternative Press Syndicate». Μέσα από το πνεύμα της αντικουλτούρας, της επιλεγμένης ριζοσπαστικής rock μουσικής και της διαφορετικής αντιεξουσιαστικής- εναλλακτικής λογικής, στα δεκατρία χρόνια της ύπαρξής της, η «Ανοιχτή Πόλη» επιχείρησε να αρθρώσει έναν άλλο λόγο απέναντι στο ξύλινο λόγο των διάφορων μεταπολιτευτικών νεολαιίστικων κομματικών παραφυάδων. Τη διαδρομή αυτού του περιοδικού, αλλά και τη σχέση του με τα πολιτισμικά και πολιτικά δρώμενα εκείνης της εποχής (φτάνοντας μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του ’90), περιγράφει ο υπεύθυνος της έκδοσης κι ένας από τους βασικούς συντελεστές του, ο Κώστας Μανδηλάς. Μέσα από τον αφηγηματικό λόγο του συγγραφέα, δίνονται πολλές πληροφορίες για τυπογραφεία, βιβλιοπωλεία, στέκια και ανθρώπους εκείνων των καιρών, που έδωσαν κι αυτοί/ές πολλά στη μάχη ενάντια στην αποικιοποίηση της καθημερινής ζωής. Ταυτόχρονα σκιαγραφείται το χρώμα μιας εποχής, που μπορεί να έχει περάσει ωστόσο τα αιτήματά της για ελευθερία και σεβασμό της ανθρώπινης ύπαρξης παραμένουν επίκαιρα.

 

12.00

Ευάνθης Χατζηβασιλείου

Ο Εθνικός Διχασµός, από το 1915, αποτέλεσε τη µακρότερη πολιτική σύγκρουση στη σύγχρονη ελληνική πολιτική ιστορία. Πολλές διαστάσεις του, πάντως, παραµένουν αντικείµενο συζητήσεων. Τι είδους σύγκρουση ήταν ο Διχασµός; Ήταν εµφύλιος πόλεµος ή κάτι άλλο; Πότε τελείωσε; Ποιος επικράτησε σε αυτόν; Ποιες ήταν οι επιπτώσεις του στους θεσµούς του κράτους; Με ποιους µηχανισµούς ο Διχασµός στην πράξη συχνά αναιρούσε τις βασικές προϋποθέσεις της λειτουργίας του κοινοβουλευτικού πολιτεύµατος; Πώς εξελίχθηκε ο ρόλος του στρατού στο πλαίσιό του; Υπήρχε κάποιος «µηχανισµός» ανατροπής των ελληνικών πολιτευµάτων τις δύο φορές που τούτο έγινε το 1924 και το 1935; Ποιες ήταν οι επιπτώσεις του Εθνικού Διχασµού όχι µόνο σε ένα «πολιτειακό» επίπεδο, αλλά και στη ζωή του µέσου πολίτη; Πώς επηρέασε ο Εθνικός Διχασµός την πολιτική κουλτούρα της χώρας, µε δεδοµένο ότι υπήρξε µια τόσο έντονη και τόσο µακρά πολιτική διαµάχη; Σε ποιο βαθµό οι πρακτικές και οι νοοτροπίες του Διχασµού συνεχίστηκαν και µετά το τέλος του, καθορίζοντας σε µεγάλο βαθµό το ύφος της πολιτικής αντιπαράθεσης; Πώς επηρέασε την επόµενη µεγάλη θεσµική κρίση, δηλαδή τον εµφύλιο πόλεµο, και σε επίπεδο θεσµών και στις νοοτροπίες; Πώς έγινε δυνατή η υπέρβαση του Διχασµού; Αλλά και κατά πόσον «απόνερά» του εµφανίζονται έως τις ηµέρες µας, ειδικά στην πολιτική κουλτούρα της χώρας; Φωτογραφία εξωφύλλου: H νεκρική ποµπή που συνοδεύει τις σορούς των βασιλέων Κωνσταντίνου Α΄, Όλγας και Σοφίας µετά τη µετακοµιδή τους στην Ελλάδα από την Ιταλία διασχίζει την οδό Πανεπιστηµίου µε προορισµό το Τατόι, Νοέµβριος 1936. (Φωτογραφικό Αρχείο ΙΕΕΕ – Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, Αθήνα)

11.61

Ράϊαν Π. Ντόναλντ

Περνώντας μια μέρα με τους κατοίκους της. 

Γνωρίστε την αρχαία Αίγυπτο, περνώντας είκοσι τέσσερις ώρες με τους κατοίκους της και παρακολουθώντας από κοντά την καθημερινότητά τους. Από τον ταριχευτή μέχρι τον φαραώ, την απλή νοικοκυρά, την ιέρεια και τον κοσμηματοποιό, αυτοί είναι οι άνθρωποι που ζωντανεύουν μπροστά στα μάτια μας αυτόν τον μεγαλειώδη αρχαίο πολιτισμό.

12.00

Μπούργκο Πάρτριντζ

«Το όργιο είναι ένα οργανωμένο ξέσπασμα ενεργητικότητας, η εκτόνωση της υστερίας που έχει συσσωρευτεί από την εγκράτεια και τον περιορισμό, και ως τέτοιο τείνει να έχει μια φύση υστερική ή καθαρτική. Κάθε είδος περιορισμού παράγει και τις εντάσεις του. O άνθρωπος βρίσκεται στην άβολη θέση να διαθέτει τόσο πολιτισμένες όσο και ζωικές ροπές που πρέπει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο να συμφιλιωθούν, συνήθως εις βάρος των δεύτερων. Όμως η αυξανόμενη πίεση δεν μπορεί να συγκεντρώνεται απεριόριστα και οδηγεί τελικά στην απελευθέρωση από κάθε είδους ένταση, δηλαδή το όργιο…»

Για τη λογοτεχνία, τις τέχνες, αλλά και τη γραμματολογία, το ενδιαφέρον για το ερωτικό στοιχείο δεν είναι ασφαλώς καθόλου όψιμο, όσο κι αν από γεωγραφικής και πολιτισμικής άποψης τα ερωτικά και σεξουαλικά ήθη μοιάζουν να ποικίλλουν θεαματικά ανά τους αιώνες. Με την ανάλογη διάθεση, οι εκδόσεις Οξύ επιχειρούν να συστήσουν στο αναγνωστικό κοινό μια σειρά λογοτεχνικών και δοκιμιακών τίτλων που έδωσαν το στίγμα τους όχι μόνο γιατί σκανδάλισαν την εποχή που εκδόθηκαν, αλλά κυρίως γιατί παραμένουν επιδραστικοί μέχρι και σήμερα πραγματευόμενοι –τι άλλο;– το αρχαιότερο των ενστίκτων.

Η σειρά εγκαινιάζεται με την Ιστορία των οργίων του Άγγλου συγγραφέα και διανοούμενου Burgo Partridge (1935-1963), μια εμβριθή ιστορική μελέτη για τις πολύμορφες εκφάνσεις της ανθρώπινης σεξουαλικότητας.

16.90