Το Τελευταίο Ίχνος – Τοπόσημα Ιστορίας Ελλήνων και Φιλελλήνων

60.00

Συγγραφέας:
Εκδόσεις:

Σελίδες: 380

Διατίθεται άμεσα και από τα γραφεία της LiFO, Boυλής 22, 6ος όροφος, Σύνταγμα.
Ώρες γραφείου (10:00-17:00). Τηλ. 210-3254290

Διατίθεται μόνο για αγορά online μέσω του lifoshop.gr

Η αγορά παλιών τευχών της LiFO αποτελεί ξεχωριστή λειτουργία του Shop.

Οι παραγγελίες για τα τεύχη της LiFO θα γίνονται ξεχωριστά και θα αποστέλλονται ξεχωριστά από άλλες αγορές από το LiFO Shop.

Tα έξοδα αποστολής υπολογίζονται για κάθε τεύχος ξεχωριστά.

Κωδικός προϊόντος: LF-BK-10680 Κατηγορία: Ετικέτες: , ,

Όσοι αγόρασαν αυτό το προϊόν, επέλεξαν επίσης

Ευάνθης Χατζηβασιλείου

Ο Εθνικός Διχασµός, από το 1915, αποτέλεσε τη µακρότερη πολιτική σύγκρουση στη σύγχρονη ελληνική πολιτική ιστορία. Πολλές διαστάσεις του, πάντως, παραµένουν αντικείµενο συζητήσεων. Τι είδους σύγκρουση ήταν ο Διχασµός; Ήταν εµφύλιος πόλεµος ή κάτι άλλο; Πότε τελείωσε; Ποιος επικράτησε σε αυτόν; Ποιες ήταν οι επιπτώσεις του στους θεσµούς του κράτους; Με ποιους µηχανισµούς ο Διχασµός στην πράξη συχνά αναιρούσε τις βασικές προϋποθέσεις της λειτουργίας του κοινοβουλευτικού πολιτεύµατος; Πώς εξελίχθηκε ο ρόλος του στρατού στο πλαίσιό του; Υπήρχε κάποιος «µηχανισµός» ανατροπής των ελληνικών πολιτευµάτων τις δύο φορές που τούτο έγινε το 1924 και το 1935; Ποιες ήταν οι επιπτώσεις του Εθνικού Διχασµού όχι µόνο σε ένα «πολιτειακό» επίπεδο, αλλά και στη ζωή του µέσου πολίτη; Πώς επηρέασε ο Εθνικός Διχασµός την πολιτική κουλτούρα της χώρας, µε δεδοµένο ότι υπήρξε µια τόσο έντονη και τόσο µακρά πολιτική διαµάχη; Σε ποιο βαθµό οι πρακτικές και οι νοοτροπίες του Διχασµού συνεχίστηκαν και µετά το τέλος του, καθορίζοντας σε µεγάλο βαθµό το ύφος της πολιτικής αντιπαράθεσης; Πώς επηρέασε την επόµενη µεγάλη θεσµική κρίση, δηλαδή τον εµφύλιο πόλεµο, και σε επίπεδο θεσµών και στις νοοτροπίες; Πώς έγινε δυνατή η υπέρβαση του Διχασµού; Αλλά και κατά πόσον «απόνερά» του εµφανίζονται έως τις ηµέρες µας, ειδικά στην πολιτική κουλτούρα της χώρας; Φωτογραφία εξωφύλλου: H νεκρική ποµπή που συνοδεύει τις σορούς των βασιλέων Κωνσταντίνου Α΄, Όλγας και Σοφίας µετά τη µετακοµιδή τους στην Ελλάδα από την Ιταλία διασχίζει την οδό Πανεπιστηµίου µε προορισµό το Τατόι, Νοέµβριος 1936. (Φωτογραφικό Αρχείο ΙΕΕΕ – Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, Αθήνα)

11.61

Ράϊαν Π. Ντόναλντ

Περνώντας μια μέρα με τους κατοίκους της. 

Γνωρίστε την αρχαία Αίγυπτο, περνώντας είκοσι τέσσερις ώρες με τους κατοίκους της και παρακολουθώντας από κοντά την καθημερινότητά τους. Από τον ταριχευτή μέχρι τον φαραώ, την απλή νοικοκυρά, την ιέρεια και τον κοσμηματοποιό, αυτοί είναι οι άνθρωποι που ζωντανεύουν μπροστά στα μάτια μας αυτόν τον μεγαλειώδη αρχαίο πολιτισμό.

12.00

Μπούργκο Πάρτριντζ

«Το όργιο είναι ένα οργανωμένο ξέσπασμα ενεργητικότητας, η εκτόνωση της υστερίας που έχει συσσωρευτεί από την εγκράτεια και τον περιορισμό, και ως τέτοιο τείνει να έχει μια φύση υστερική ή καθαρτική. Κάθε είδος περιορισμού παράγει και τις εντάσεις του. O άνθρωπος βρίσκεται στην άβολη θέση να διαθέτει τόσο πολιτισμένες όσο και ζωικές ροπές που πρέπει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο να συμφιλιωθούν, συνήθως εις βάρος των δεύτερων. Όμως η αυξανόμενη πίεση δεν μπορεί να συγκεντρώνεται απεριόριστα και οδηγεί τελικά στην απελευθέρωση από κάθε είδους ένταση, δηλαδή το όργιο…»

Για τη λογοτεχνία, τις τέχνες, αλλά και τη γραμματολογία, το ενδιαφέρον για το ερωτικό στοιχείο δεν είναι ασφαλώς καθόλου όψιμο, όσο κι αν από γεωγραφικής και πολιτισμικής άποψης τα ερωτικά και σεξουαλικά ήθη μοιάζουν να ποικίλλουν θεαματικά ανά τους αιώνες. Με την ανάλογη διάθεση, οι εκδόσεις Οξύ επιχειρούν να συστήσουν στο αναγνωστικό κοινό μια σειρά λογοτεχνικών και δοκιμιακών τίτλων που έδωσαν το στίγμα τους όχι μόνο γιατί σκανδάλισαν την εποχή που εκδόθηκαν, αλλά κυρίως γιατί παραμένουν επιδραστικοί μέχρι και σήμερα πραγματευόμενοι –τι άλλο;– το αρχαιότερο των ενστίκτων.

Η σειρά εγκαινιάζεται με την Ιστορία των οργίων του Άγγλου συγγραφέα και διανοούμενου Burgo Partridge (1935-1963), μια εμβριθή ιστορική μελέτη για τις πολύμορφες εκφάνσεις της ανθρώπινης σεξουαλικότητας.

16.90

Κάθριν Νόρμπεργκ, Λιν Χαντ

H πορνογραφία γεννήθηκε, τόσο σαν μια λογοτεχνική και οπτική πρακτική όσο και σαν μια κατηγορία της κατανόησης, ταυτόχρονα -και συνεπακόλουθα- με τη μακρόχρονη ανάδυση του Δυτικού μοντερνισμού. Συνδέεται με τις περισσότερες από τις μείζονες στιγμές αυτής της ανάδυσης: την Αναγέννηση, την Επιστημονική Επανάσταση, τον Διαφωτισμό και τη Γαλλική Επανάσταση. Οι συγγραφείς και οι χαράκτες της πορνογραφίας προέρχονταν από τον υπόκοσμο των αιρετικών, των ελευθεροφρόνων και των ελευθεριαζόντων που συγκρότησαν την κρυφή πλευρά αυτών των διαμορφωτικών Δυτικών εξελίξεων. Γι’ αυτόν τον λόγο, μια ιστορική προοπτική είναι κρίσιμη για την κατανόηση της θέσης και της λειτουργίας της πορνογραφίας στον σύγχρονο πολιτισμό. Η πορνογραφία δεν ήταν κάτι το δεδομένο· καθορίστηκε σταδιακά μέσα από τις διαμάχες ανάμεσα σε συγγραφείς, καλλιτέχνες και χαράκτες, από τη μια μεριά, και κατασκόπους, αστυνομικούς, κληρικούς και κρατικούς αξιωματούχους, από την άλλη. Οι πολιτικές και οι πολιτιστικές της σημασίες δεν μπορούν να ξεχωριστούν από την ανάδυση της σαν ένα είδος σκέψης, αναπαράστασης και ελέγχου.

10.60

Άντονι Σπόφορθ

Στον δυτικό πολιτισµό όπως τον γνωρίζουµε σήµερα η επίδραση των αρχαίων Ελλήνων και του πολιτισµού τους είναι φανερή σε όλους. Στις περισσότερες ευρωπαϊκές γλώσσες και σε πάµπολλους τοµείς χρησιµοποιούνται ελληνικές λέξεις, οι Ολυµπιακοί Αγώνες διοργανώνονται µε πρότυπο τους αντίστοιχους αρχαιοελληνικούς, το πολίτευµα των κρατών είναι η δηµοκρατία, ενώ αξιοποιούνται παντοιοτρόπως θεσµοί που πρωτοεµφανίστηκαν στην αρχαία Ελλάδα.

Γιατί, άραγε, η επίδραση ενός πολιτισµού που άκµασε πριν από 2.500 χρόνια εξακολουθεί σήµερα να είναι τόσο ισχυρή;

Ο Tony Spawforth επιχειρεί να απαντήσει σε αυτό το ερώτηµα εστιάζοντας σε ποικίλα πεδία, από τις θρησκευτικές πρακτικές και τον πολιτισµό µέχρι την ιατρική και την εµµονή µε το σωµατικό κάλλος.

Ο Spawforth θαυµάζει χωρίς να εξιδανικεύει, και, ανατέµνοντας σε βάθος τον αρχαίο ελληνικό πολιτισµό, δε διστάζει να αναφερθεί και σε αρνητικές πλευρές, όπως η θέση των γυναικών και η ύπαρξη δούλων, ενώ ασχολείται και µε τις ποικίλες στρεβλές αναγνώσεις του αρχαιοελληνικού πολιτισµού.

22.20