Ξένη λογοτεχνία
Κάποιες φορές αυτός που σε αγαπάει περισσότερο είναι και αυτός που σε πληγώνει περισσότερο.
Η ζωή δεν ήταν εύκολη για τη Λίλι, όμως αυτό δεν την εμπόδισε να δουλέψει σκληρά για να εκπληρώσει όλα όσα ονειρευόταν. Αφού έφυγε από τη μικρή πόλη του Μέιν, σπούδασε, μετακόμισε στη Βοστόνη και άνοιξε τη δική της επιχείρηση. Έτσι, όταν γνωρίζει τον γοητευτικό νευροχειρουργό Ράιλ Κινκέιντ, ξαφνικά η ζωή της φαντάζει πολύ όμορφη για να είναι αληθινή.
Ο Ράιλ είναι δυναμικός, πεισματάρης, ίσως και λίγο αλαζόνας. Όμως είναι και ευαίσθητος, πολύ ευφυής κι έχει αδυναμία στη Λίλι. Και όταν φοράει ρούχα χειρουργείου γίνεται ακόμα πιο γοητευτικός. Η Λίλι δεν μπορεί να τον βγάλει από το μυαλό της. Ωστόσο η τεράστια απέχθειά του για τις σχέσεις είναι ανησυχητική. Και παρόλο που η Λίλι γίνεται η εξαίρεση στον κανόνα του, δεν μπορεί να μην αναρωτηθεί για ποιο λόγο ο Ράιλ απέφευγε να δεσμευτεί.
Όμως δεν την κατακλύζουν μόνο τα ερωτηματικά για τη σχέση της αλλά και οι σκέψεις της για τον Άτλας Κόριγκαν – τον πρώτο της έρωτα που τη δένει με το παρελθόν που άφησε πίσω της. Ήταν η αδελφή ψυχή και ο προστάτης της. Όταν ξαναεμφανίζεται, ξαφνικά ό,τι έχει χτίσει η Λίλι με τον Ράιλ απειλείται…
Ξένη λογοτεχνία
«Αυτό που χαρακτηρίζει καλύτερα τούτη τη βίαιη και ελεεινή δημοκρατία είναι η ορφάνια».
Μετά τη συγκλονιστική ανακάλυψη ανθρώπινων οστών σ’ ένα από τα πιο πλούσια και καλύτερα φυλασσόμενα προάστια της Μπογκοτά, ο εισαγγελέας ειδικών ερευνών Έντιλσον Χουτσινιαμούι αναλαμβάνει να εξακριβώσει σε ποιον ανήκουν με τη βοήθεια του αστυνόμου Λαϊσέκα και της υπόλοιπης ομάδας του.
Η Χουλιέτα Λεζάμα, η δημοσιογράφος φίλη του, συμμετέχει στην έρευνα, που αρχίζει να φέρνει στο φως μια μακρά αλυσίδα εγκληματικών θηριωδιών. Τα βήματά τους τους οδηγούν, μεταξύ άλλων, και στον συγγραφέα Σαντιάγο Γκαμπόα, καθώς το έργο του αποδεικνύεται ότι κρύβει μια θεμελιώδη ένδειξη για την κατανόηση του μυστηρίου.
Ο Χουτσινιαμούι με το αλάθητο ένστικτο και η θαρραλέα Λεζάμα επιστρέφουν σε μια συνταρακτική ιστορία γεμάτη αξέχαστους χαρακτήρες, ανάμεσα στους οποίους ένας καθηγητής με ιδιαίτερη ερωτική ζωή κι ένας αινιγματικός Αργεντινός. Το Colombian Psycho είναι ένα συναρπαστικό παιχνίδι με καθρέφτες, στο οποίο η γραμμή μεταξύ πραγματικότητας και μυθοπλασίας θολώνει, καθώς η φαντασία του συγγραφέα και η πραγματική ζωή αλληλεπικαλύπτονται σε μια επικίνδυνη ίντριγκα, που λειτουργεί επίσης ως αποκάλυψη της κατάστασης ενός έθνους.
Ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο:
Έβλεπε τα φώτα στους λόφους και φανταζόταν τι συνέβαινε εκεί. Σκέφτηκε τις καταρρακτώδεις βροχές. Το νερό που διαπερνά τη γη και μας αποκαλύπτει αυτά τα πράγματα. Οι δολοφόνοι κρύβουν και οι βροχές ξαναβγάζουν στην επιφάνεια.
Πού θα μπορούσε να χωρέσει τόση βαρβαρότητα; Αποτρόπαιες δολοφονίες, γυναικοκτονίες και συζυγοκτονίες, εγκλήματα πάθους. Για εκείνον δεν ήταν ατομικές εκφράσεις του κακού, αλλά οι συνέπειες μιας διεστραμμένης κοινωνίας. Κανένας δεν κάνει τέτοια πράγματα από γούστο ή επειδή είναι στη φύση του.
Υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν, που μισούν, που φθονούν, που είναι μόνοι, απελπισμένοι ή εγκαταλελειμμένοι, που μια μέρα απλώς δεν αντέχουν άλλο και διαπράττουν ένα έγκλημα. Η ψυχολογία μετριάζει την ενοχή λέγοντας ότι ήταν μια εκδίκηση πολυπόθητη και δίκαιη. Ότι αποκατέστησε την αρμονία.
Ποιοι ζουν σήμερα εν ειρήνη; Σε αυτή τη χώρα, σκέφτηκε, πολύ λίγοι: αυτοί που ξεφυσούν ικανοποιημένοι όταν ελέγχουν το υπόλοιπο του τραπεζικού τους λογαριασμού.
Φιλοσοφία
Μπορεί το ποδόσφαιρο να γίνει δύναμη απελευθέρωσης ή τελικά πρόκειται για το «όπιο του λαού», που, συνήθως, αποκοιμίζει και επιπλέον, όχι σπάνια, αποκτηνώνει; Το βιβλίο αυτό ξετυλίγει το νήμα μιας εναλλακτικής ποδοσφαιρικής, και όχι μόνο, φιλοσοφίας. Δείχνει πώς μπορούμε να δημιουργήσουμε το ποδόσφαιρο (και τον κόσμο) που θέλουμε, μέσα στο ποδόσφαιρο (και τον κόσμο) που θέλουμε να ξεπεράσουμε. Γιατί ήρθε η ώρα για αντεπίθεση. Για τη μεγάλη ανατροπή.
Ερωτήματα που δεν απαντιούνται σε αυτό το βιβλίο:
Πώς ξεκίνησε το ποδόσφαιρο και ποιοι οι συμβολισμοί του;
Ήταν στο παρελθόν το ποδόσφαιρο πιο αθώο και πιο θεαματικό;
Ποιες τακτικές οδηγούν σε πιο εντυπωσιακά γκολ;
Ερωτήματα που απαντιούνται σε αυτό το βιβλίο:
Γιατί μερικοί αθλητές βγάζουν εκατομμύρια, ενώ οι παιδαγωγοί και οι επιστήμονες όχι;
Πώς το ποδόσφαιρο επηρεάζει τις παγκόσμιες ανισότητες και την κλιματική κρίση;
Πώς θα μάθουν τα παιδιά μας, μέσα από το ποδόσφαιρο, να τα αφορά το παιχνίδι και όχι η νίκη; Στο σχολείο να τα αφορά η γνώση και όχι οι βαθμοί; Στη ζωή τους να τα αφορούν οι σχέσεις με τους συνανθρώπους τους και τη φύση και όχι τα λεφτά;
Όταν χάνεις 4-0 και είναι στο 89΄, γυρίζει… ο ποδοσφαιρικός αγώνας, αλλά και ο αγώνας για ένα καλύτερο αύριο και ένα βιώσιμο μέλλον;
Ξένη λογοτεχνία
Είναι δύσκολο να βρω έναν εργοδότη που να μην κάνει πολλές ερωτήσεις για το παρελθόν μου. Ευχαριστώ, λοιπόν, την τύχη μου που οι Γκάρικ με προσέλαβαν για να καθαρίζω το εκπληκτικό ρετιρέ τους με θέα στην πόλη και να ετοιμάζω φανταχτερά γεύματα στη λαμπερή κουζίνα τους. Μπορώ να δουλέψω εδώ για λίγο, να μείνω απαρατήρητη μέχρι να καταφέρω αυτό που θέλω.
Όλα φαίνονται τέλεια. Αλλά ακόμα δεν έχω γνωρίσει την κυρία Γκάρικ, ούτε επιτρέπεται να μπω στο δωμάτιό της. Είμαι σίγουρη ότι την ακούω να κλαίει. Παρατηρώ κηλίδες αίματος γύρω από τη λαιμόκοψη των λευκών νυχτικών της όταν βάζω πλυντήριο. Και μια μέρα δεν μπορώ να αντισταθώ, της χτυπώ την πόρτα. Όταν η πόρτα ανοίγει, αυτό που βλέπω αλλάζει τα πάντα…
Τότε είναι που δίνω μια υπόσχεση. Άλλωστε, το έχω ξανακάνει αυτό. Μπορώ να προστατεύσω την κυρία Γκάρικ, ενώ κρατάω τα δικά μου μυστικά κλειδωμένα. Ο Ντάγκλας Γκάρικ έκανε ένα μεγάλο λάθος και θα πληρώσει. Το θέμα είναι μέχρι πού είμαι αποφασισμένη να φτάσω.
Αυτή η απολύτως εκρηκτική και σοκαριστική συνέχεια του διεθνούς φαινομένου και των New York Times, USA Today και Wall Street Journal μπεστ σέλερ Η αγγελία θα σας κάνει να γυρίζετε τις σελίδες χωρίς σταματημό.
Ξένη λογοτεχνία
Σκέψου το δικό σου Χαρούμενο Μέρος…
Η Χάριετ και ο Γουίν είναι το τέλειο ζευγάρι από τότε που γνωρίστηκαν στο κολέγιο, ταιριάζουν σαν το αλάτι με το πιπέρι, το μέλι με το τσάι, τον αστακό με τα ψωμάκια. Μόνο που τώρα πια –για λόγους που ακόμα δεν θέλουν να συζητήσουν– δεν είναι μαζί.
Χώρισαν πριν από πέντε μήνες… και ακόμα δεν το έχουν πει στους κολλητούς τους.
Να γιατί καταλήγουν να μένουν στο ίδιο δωμάτιο σε ένα εξοχικό στο Μέιν, που είναι ο τόπος απόδρασης της παρέας τους κάθε χρόνο την τελευταία δεκαετία. Το ετήσιο διάλειμμά τους από τον κόσμο, όπου για μία έντονη βδομάδα ευδαιμονίας αφήνουν πίσω τους την καθημερινή ζωή τους. Καταναλώνουν τεράστιες ποσότητες τυριού, κρασιού και θαλασσινών. Και απολαμβάνουν την αλμυρή θαλασσινή αύρα με τους ανθρώπους που τους καταλαβαίνουν καλύτερα.
Μόνο που φέτος η Χάριετ και ο Γουίν λένε τρελά ψέματα, ενώ προσπαθούν να μη δίνουν σημασία στο πόσο απελπισμένα θέλουν ακόμα ο ένας τον άλλον. Γιατί το εξοχικό είναι προς πώληση κι αυτή η βδομάδα είναι η τελευταία που θα περάσουν όλοι μαζί σ’ αυτό το μέρος. Δεν αντέχουν να ραγίσουν τις καρδιές των φίλων τους και έτσι θα παίξουν τους ρόλους τους. Η Χάριετ θα είναι η ειδικευόμενη γιατρός που ποτέ δεν ξεκινάει καβγάδες και ο Γουίν ο χαλαρός γόης που δεν αφήνει ποτέ να φανούν οι αδυναμίες του.
Το σχέδιο είναι άψογο (αν το δεις από μεγάλη απόσταση φορώντας γυαλιά ηλίου λερωμένα με αντηλιακό).
Έπειτα από τόσα χρόνια έρωτα, πόσο δύσκολο μπορεί να είναι να προσποιηθείς για μία βδομάδα ότι είσαι ακόμα ερωτευμένος… μπροστά σ’ αυτούς που σε ξέρουν καλύτερα απ’ όλους;
Ξένη λογοτεχνία
O διαβόητος κυνηγός θησαυρών Ντιουκ Γουάιλντερ είναι ένας τοπικός θρύλος. Για τη Λίλι όμως υπήρξε ένας απών πατέρας, που της άφησε για κληρονομιά ένα αδιάφορο για εκείνη επάγγελμα, που δεν έχει τη διάθεση να ακολουθήσει και… σχεδόν καθόλου χρήματα στην τράπεζα.
Αλλά η πολυμήχανη Λίλι έχει μάθει να μην το βάζει κάτω και χρησιμοποιεί τους χάρτες θησαυρού του πατέρα της για να καθοδηγεί τουρίστες σε «κυνήγια θησαυρού» στα ειδυλλιακά, βραχώδη φαράγγια της Γιούτα, ώστε να μπορεί να πληρώνει τους λογαριασμούς της.
Ωστόσο τα χρήματα δεν είναι αρκετά για να βάλει κάποια στην άκρη και να εκπληρώσει το όνειρό της: να πάρει πίσω το ράντσο που πούλησε ο πατέρας της πριν από χρόνια. Η δουλειά της είναι αυτή που θα την αναγκάσει να δει ξανά μετά από δέκα χρόνια τον άντρα που κάποτε αγαπούσε, ο οποίος μαζί με την ετερόκλητη παρέα του ετοιμάζεται για μια περιπέτεια στο φαράγγι. Ειλικρινά, η Λίλι θα ήθελε να τον οδηγήσει στην έρημο — και να τον αφήσει εκεί.
Ο Λίο Γκρέιντι θέλει μια δεύτερη ευκαιρία με τον πρώτο του έρωτα, όμως η Λίλι είναι ξεκάθαρη μαζί του από την αρχή. Για εκείνη η επανασύνδεσή τους είναι καθαρά επαγγελματικό ζήτημα, και του προτείνει να ξεχάσει ό,τι άλλο μπορεί να σκέφτεται καθώς δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ.
Όμως, όταν όλα σε αυτή την εκδρομή πάνε κωμικοτραγικά λάθος, η παρέα αρχίζει να αναρωτιέται μήπως τελικά ο θρύλος του κρυμμένου θησαυρού δεν είναι ένα ακόμα εμπορικό τέχνασμα. Υπάρχει μια ευκαιρία να διορθωθούν τα λάθη –του πατέρα της και τα δικά τους– μόνο εάν ο Λίο και η Λίλι μπορέσουν να αφήσουν στην άκρη το παρελθόν τους και να συνεργαστούν.
Καθώς βρίσκονται κάτω από τα αστέρια, μόνοι στη μέση της ερήμου, θα πρέπει να αποφασίσουν αν αντέχουν να ρισκάρουν την… καρδιά τους για αυτή την περιπέτεια!
Γενικά
…Στην Κυψέλη της δεκαετίας του ’50, λίγο πριν σηκωθεί το καταλυτικό κύμα της «αντιπαροχής» για να εξαφανίσει τα σπίτια των μεσοαστών. Εκεί, τα δίδυμα αγόρια με τη μεγαλύτερη αδερφή τους Ραλλού μεγαλώνουν σε ένα πένθιμο όσο και στοργικό περιβάλλον με τη νέα χήρα μητέρα τους, τις αγαπημένες θείες και τα φαντάσματα μιας καλής αξιομνημόνευτης ζωής.
Στο υπόγειο του σπιτιού βρίσκονται τα απομεινάρια του παλιού ποτοποιείου –επιχείρηση οικογενειακή– τόπος μυστηρίου και παιχνιδιού για τα τρία παιδιά. Εκεί άλλωστε θα «παίξουν» τον μυστικό γάμο, που, αν και παιχνίδι, θα καθορίσει όλη τους τη ζωή.
Όσο για «Το πεθαμένο λικέρ», ο θρύλος το ήθελε με αφροδισιακές ιδιότητες εξαιτίας του πνιγμού μιας εργάτριας για λόγους ερωτικούς σε ένα από τα βαρέλια τον καιρό της ακμής της επιχείρησης.
Γύρω από ιστορίες, μισόλογα και ερωτηματικά, οι ήρωες ακολουθούν τη μοίρα τους, σφραγισμένη, έτσι κι αλλιώς, από τη μεθυστική πικρή γεύση του έρωτα σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη όσο και μεταβατική εποχή.
Βιογραφία - Μαρτυρίες
«Θα έπρεπε να γράψετε ένα βιβλίο για τη μαμά». Κουβέντα από την Τζωρτίνα στα γενέθλια της Μαρινέλλας, πριν από χρόνια.
Το άκουσα, το ξέχασα. Δεν το πήρα αψήφιστα, αλλά ήξερα πως είμαι ακατάλληλος για βιογράφος, εξαιτίας του ύφους που γράφω. Καλώς ή κακώς.
Από αλλού ξεκινώ και αλλού βρίσκομαι, παρεμβαίνει το θυμικό μου, νευριάζω με τους ήρωές μου, κάνω αυτά που κάνω, ώστε να μη συμπεριλαμβάνομαι στους τρέχοντες κολοσσούς της λογοτεχνίας.
Δεν παραληρώ για τα αποδεκτά «πολιτικώς ορθά» και de facto απυρόβλητα μείζονα θέματα.
Με τέτοιον χαρακτήρα πώς να αναλάβω μια Μαρινέλλα, με την οποία ναι μεν μας συνδέουν μερικές ενδιαφέρουσες δεκαετίες, αλλά δεν θα μου προέκυπταν φωτοστέφανα και θαυμαστικές κορόνες για τον μελωδικό κόσμο της νύχτας.
«Ξέρετε, εγώ…». Έφερνα αντιρρήσεις, ξέροντας τον χαρακτήρα μου. Η άλλη πλευρά επέμενε: «Κάνετε λάθος…». «Μα είμαι ολόκληρος ένα κινούμενο λάθος», απαντούσα. Τελικά, ο βιογράφος «εάλω»…
«Εσύ με ξέρεις» ― η Μαρινέλλα.
«Εγώ σ’ αγαπώ, αλλά φοβάμαι ότι εσύ δεν με ξέρεις», απαντούσα.
Τσούλησε ένα διάστημα με «σε ξέρω», «δεν με ξέρεις», ώσπου να το πάρουμε απόφαση και να ξεκινήσουν τα μεσημεριανά συμπόσια εις μνήμην του Πλάτωνα και άλλων συγγενών ανάλογων συμποσιακών εμπειριών.
Έτσι προχωρήσαμε, φωτίζοντας με μεσημβρινό φως νύχτες ή και μέρες μιας ζωής από χώμα, φωνή, έρωτα, μόχθο και πολλή αγάπη. Κι έγινε ένα βιβλίο που, χωρίς να είναι a priori βιογραφία, άρχισε να μοιάζει με μυθιστόρημα δικό μου.
Γ. Ξ.
Ξένη λογοτεχνία
Ένας άντρας ξεκινά μέσα στη νύχτα για το αεροδρόμιο για να παραλάβει έναν συνεργάτη, ξεστρατίζει και το αυτοκίνητό του μένει στη μέση του πουθενά, στην ύπαιθρο της Χιλής. Περπατώντας μέσα στη βροχή, φτάνει στάζοντας στο μόνο σπίτι που έχει τα φώτα αναμμένα. Κι όταν του ανοίξουν την πόρτα, βρίσκεται μπροστά σε κάτι που δεν περιμένει…
Έτσι ξεκινά μια αθέλητη απόδραση από την καθημερινότητα που οδηγεί σε έναν αναχρονιστικό, άγνωστο κόσμο. Το κτήμα Λας Νάλκας, τα αφεντικά και τα παιδιά τους, ψαράδες, ληστές και γέροι που φυλάνε μυστικά μέχρι να πεθάνουν, πλούσιοι και φτωχοί, τεράστιες αντιθέσεις και μια ύπαιθρος που διατηρεί ολοζώντανη τη μυθολογία της…
Έξι ιστορίες που πηγάζουν από τη μεγάλη προφορική παράδοση της Χιλής ενώνονται σ’ έναν παράξενο μύθο που κυλά ρευστός, χωρίς περιορισμούς, αλλά με νόημα μοναδικό. Ένα ονειρικό, απρόβλεπτο βιβλίο, όπου το μόνο σίγουρο είναι ο θάνατος που, όπως η βροχή, θα έρχεται πάντα.
Ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο:
Βγήκα από το αυτοκίνητο παρά τη βροχή. Να υπήρχε κάποιο βενζινάδικο εδώ στου διαόλου το κονάκι; Η επιστροφή με τα πόδια σ’ εκείνο που βρισκόταν στον αυτοκινητόδρομο θα μπορούσε να μου πάρει δυο ώρες, αν δεν μ’ έτρωγαν τα σκυλιά. Εφόσον απουσίαζε οποιοδήποτε σχέδιο δράσης, περπάτησα στην αντίθετη κατεύθυνση, προς την ακτή, δίχως να νοιαστώ να κλειδώσω το αυτοκίνητο.
Δεν με απασχόλησε καν να το παρκάρω στην άκρη του δρόμου, ώστε να αφήσω χώρο για την απίθανη περίπτωση να περάσει κάποιο άλλο χαμένο όχημα. Δεν ακουγόταν άλλο από τη βροχή και τα βήματά μου, και κάπου κάπου το τραγούδι ενός πουλιού που δεν έβρισκε τη φωλιά του. Ένιωθα την απόλυτη ανάγκη να βρεθώ σε άλλο μέρος, να έχω άλλο παρελθόν και άλλο μέλλον, να είμαι άλλος, κάποιος περισσότερος, κάτι περισσότερο. Και πάνω απ’ όλα δεν ήθελα να εξακολουθώ να βρέχομαι.
Ξένη λογοτεχνία
Eπετειακή έκδοση 25 χρόνια από την πρώτη κυκλοφορία του βιβλίου
Ο καθηγητής Ντέιβιντ Λούρι είναι ένας χωρισμένος πενηντάρης που νιώθει πόθο αλλά όχι πάθος. Όταν η σχέση του με μια φοιτήτριά του προκαλεί σκάνδαλο, χάνει τη δουλειά του, οι φίλοι του τον κάνουν πέρα και η πρώην γυναίκα του τον γελοιοποιεί.
Ο Ντέιβιντ καταφεύγει στο απομονωμένο αγρόκτημα της κόρης του, και η επίσκεψή του παρατείνεται, καθώς προσπαθεί να βρει νόημα σε αυτή τη σχέση, τη μόνη που του έχει απομείνει.
Αλλά η σκληρή πραγματικότητα εισβάλλει μια μέρα στο αγρόκτημα, μέσα από ένα περιστατικό ασύλληπτης βίας. Ο Ντέιβιντ αδυνατεί να προστατέψει την κόρη του ή έστω να την καταλάβει, όπως αδυνατεί συνολικά να καταλάβει αυτόν τον καινούριο κόσμο, τον τόσο διαφορετικό από όσα ήξερε και πίστευε ο ίδιος…
Ένα σπουδαίο μυθιστόρημα, στο φόντο της ταραγμένης Νότιας Αφρικής των πρώτων χρόνων μετά το απαρτχάιντ, με το οποίο ο J.M. Coetzee έγινε ο πρώτος συγγραφέας που απέσπασε δύο φορές το βραβείο Booker.
Ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο:
«Δεν φοβάσαι μόνη σου;»
Η Λούσι ανασηκώνει τους ώμους. «Έχω τα σκυλιά. Κάτι είναι κι αυτό. Όσο περισσότερα σκυλιά έχεις, τόσο περισσότερο σε φοβούνται. Τέλος πάντων, αν έρθουν ληστές, δεν νομίζω ότι θα έχει διαφορά αν βρουν εδώ έναν άνθρωπο ή δύο».
«Πολύ φιλοσοφικό αυτό».
«Ναι. Όταν όλα τα άλλα πάνε κατά διαόλου, το ρίχνεις στη φιλοσοφία».
«Αλλά έχεις όπλο».
«Έχω ένα τουφέκι. Θα σου το δείξω. Το αγόρασα από έναν γείτονα. Δεν το έχω χρησιμοποιήσει ποτέ, αλλά υπάρχει εδώ».
«Ωραία. Μια ένοπλη φιλόσοφος. Το εγκρίνω».
Σκυλιά και όπλο, ψωμί στον φούρνο και καλλιέργειες. Περίεργο που εκείνος και η μητέρα της, άνθρωποι της πόλης, διανοούμενοι, έφεραν στη ζωή αυτό το δείγμα του παρελθόντος, τούτη τη νεαρή, γεροδεμένη άποικο. Αλλά ίσως δεν τη γέννησαν αυτοί, ίσως η ιστορία έχει παίξει μεγαλύτερο ρόλο.
Ξένη λογοτεχνία
Αναρωτιέμαι πώς θα ήταν αν εγκατέλειπα την προσπάθεια και παραδινόμουν σε μια πραγματικά στερημένη ζωή.
Στο πρόσωπο της Καζούκο, κόρης ενός χήρου αριστοκράτη, ο Dazai βρίσκει τη φωνή που θα αφηγηθεί την ιστορία του. Αφού εγκαταλείπει τον σύζυγό της και παίρνει διαζύγιο, η Καζούκο επιστρέφει στο Τόκιο για να ζήσει με τη μητέρα της. Ωστόσο, επειδή ο πόλεμος, που μόλις τελείωσε, τις άφησε εξαθλιωμένες, αναγκάζονται να πουλήσουν το σπίτι τους στο Τόκιο και να μετακομίσουν σε ένα απομακρυσμένο χωριό.
Η Καζούκο πρέπει τώρα να φροντίσει την άρρωστη μητέρα της χωρίς τη βοήθεια υπηρετών. Ο Ναότζι, ο αδελφός της, επιστρέφει από τον πόλεμο εθισμένος στο όπιο. Μέσα από μια πορεία παρακμής η Καζούκο βρίσκει σε έναν απαγορευμένο έρωτα τη δύναμη για να παλέψει και να συνεχίσει να ζει, εγκαταλείποντας την ανατροφή της.
Ενώ η Καζούκο βρίσκεται στο Τόκιο, ο Ναότζι αυτοκτονεί. Η περιφρόνησή του για τον εαυτό του, την αριστοκρατία και τη ζωή που ζούσε είναι η κραυγή του Dazai.
Ο Ναότζι θα μπορούσε να είναι χαρακτήρας του Όχι πια άνθρωπος, όμως εδώ ο Dazai μας δείχνει και έναν άλλο δρόμο. Τον αγώνα της Καζούκο για ζωή, με τη διαπίστωση ότι ναι μεν ζούμε μια παράλογη ζωή αλλά δεν παραδινόμαστε, όπως μας λέει η ηρωίδα.
Ο Δύων ήλιος αναφέρεται στο περιβάλλον της μεταπολεμικής περιόδου στην Ιαπωνία, όταν η κοινωνία προσαρμόστηκε στην οδύνη της ήττας, η οποία προκάλεσε μια μαζική κοινωνική αλλαγή, καθώς αφηγείται την ιστορία της παρακμής μιας αριστοκρατικής οικογένειας και τη μετάβαση από μια φεουδαρχική Ιαπωνία σε μια βιομηχανική κοινωνία.
Η αίσθηση της αποξένωσης στην αστική ζωή, η κρίση σκοπού, είναι ένας από τους βασικούς λόγους που ο Dazai διαβάζεται τόσο πολύ από τους νέους κάθε χώρας.
Ο Δύων ήλιος θεωρείται από πολλούς ως το αριστούργημά του και ήταν τόσο επιδραστικό ώστε να εισαγάγει στην ιαπωνική γλώσσα τον όρο «άνθρωποι του δύοντος ηλίου».
Ξένη λογοτεχνία
Πώς γίνεται ένα κλασικό έργο της ιαπωνικής κουλτούρας να ανάγεται σε θρύλο στον χώρο των manga;
Τι είναι αυτό που καθιστά τούτο το υπέροχο βιβλίο ένα κλασικό ανάγνωσμα, που τους αφορά όλους;
Το Όχι πια άνθρωπος του Osamu Dazai , το δεύτερο μυθιστόρημα του κορυφαίου μεταπολεμικού Ιάπωνα συγγραφέα, είναι η συγκλονιστική και συναρπαστική ιστορία ενός νεαρού άντρα που προσπαθεί να βρει τη θέση του σε έναν κόσμο που δεν καταλαβαίνει.
Παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως αποτυχημένο, ο ήρωας πασχίζει να ζήσει μια φυσιολογική ζωή, ακόμα κι όταν αισθάνεται ανίκανος να κατανοήσει τα ανθρώπινα όντα.
Οι προσπάθειες του Γιόζο να συμφιλιωθεί με τον κόσμο γύρω του ξεκινούν από την παιδική του ηλικία και τελικά οδηγούν σε μια αποτυχημένη απόπειρα αυτοκτονίας μετά την ενηλικίωσή του.
Καταγράφοντας τις περιστασιακές σκληρότητες της ζωής και τις φευγαλέες στιγμές ανθρώπινης σύνδεσης και τρυφερότητας, θα πει: «Δεν μπορώ καν να διανοηθώ πώς είναι να ζει κάποιος σαν ανθρώπινο ον».
Το Όχι πια άνθρωπος δεν είναι ένα αισιόδοξο βιβλίο, αλλά ούτε αφήνει την επίγευση μιας απαισιοδοξίας.
Είναι ένα μυθιστόρημα βαθιά συγκινητικό, ακόμα και εμψυχωτικό. Το να γνωρίζεις τι σημαίνει απόγνωση και να την υπερνικάς με τα μέσα που διαθέτεις –η φαντασία ήταν το μοναδικό όπλο του Dazai– αποτελεί αδιαμφισβήτητα ένα μοναδικό χάρισμα.
Να συγκρούεσαι με έναν εχθρικό κόσμο ζητώντας επίμονα τη θέση σου σε αυτόν – αυτό εξηγεί τα πάντα για την απήχησή του στους νέους.