Εικόνες – Το πλήρες αρχείο των εξωφύλλων 1955 – 1967
Δωρεάν - Μόνο με έξοδα αποστολής
Χρονολογία Έκδοσης Ιανουάριος 2005
Αριθμός σελίδων 702
Διαστάσεις 20×14
Πρόλογος ΚΑΡΟΥΖΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
Επιμέλεια ΜΙΧΑΗΛ ΜΙΧΑΗΛ
– Εξαντλημένο.
Διατίθεται άμεσα και από τα γραφεία της LiFO, Boυλής 22, 6ος όροφος, Σύνταγμα.
Ώρες γραφείου (10:00-17:00). Τηλ. 210-3254290
Διατίθεται μόνο για αγορά online μέσω του lifoshop.gr
Η αγορά παλιών τευχών της LiFO αποτελεί ξεχωριστή λειτουργία του Shop.
Οι παραγγελίες για τα τεύχη της LiFO θα γίνονται ξεχωριστά και θα αποστέλλονται ξεχωριστά από άλλες αγορές από το LiFO Shop.
Tα έξοδα αποστολής υπολογίζονται για κάθε τεύχος ξεχωριστά.
Σχετικά προϊόντα
Άρις Γεωργίου
«“I’ve got you under my skin”. Στακάτο, ευθύβολο, απολύτως τίμιο και απαλλαγμένο από αυταρέσκεια, αληθινό και αληθές μαζί, το τενόρο του Joe Henderson οικοδομεί το γνωστό στάνταρντ του Cole Porter και μου απευθύνεται προσωπικά. Ειδικά τώρα. Αυτή την ειδική στιγμή, στις 7 και 19 μ.μ. της 28ης Δεκεμβρίου 2016. Τώρα που πιάνω να κοιτάξω κατάματα το ίχνος της τζαζ στην ψυχή μου, να ψηλαφήσω το σώμα μου εντοπίζοντας “υποδορίως” τα σημάδια, τις ουλές από τις γλυκές πληγές αυτής της μουσικής που ακούω αφοσιωμένα εδώ και 45 χρόνια. Να αναλογιστώ γιατί δεν είχα αρχίσει να την ακούω νωρίτερα, να συνειδητοποιήσω ποια ήταν τα αφετηριακά σκιρτήματα, να αναρωτηθώ ποιες θα είχαν υπάρξει οι απώλειες αν δεν είχα εμβαπτιστεί στο σύμπαν της».
Βαθιά βιωματική, διεισδυτική, συγκινησιακή, τρυφερή και παιδευτική, η σχέση του Άρι Γεωργίου με την τζαζ και την αυτοσχεδιαζόμενη μουσική συνέβαλε καθοριστικά στη διάπλαση των κατευθύνσεων που υιοθέτησε στα ποικίλα εικαστικά, φωτογραφικά, συγγραφικά, ακόμη και αρχιτεκτονικά του εγχειρήματα. Μέσα από φωτογραφίες και κείμενα, το βιβλίο Hic et Nunc / Hip ’n’ Funk / Jazz σαρώνει μια μεγάλη χρονική περίοδο, από την δεκαετία του ’70 και μετά, που συμπίπτει με την οικοδόμηση της σκηνής της τζαζ στην Ελλάδα. Παράλληλα συμπαρατάσσει εξέχουσες στιγμές και προσωπικότητες της ίδιας εποχής από την Αμερική και τη Γαλλία κυρίως, αναβιώνοντας την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα που επικρατούσε στις μεγάλες αυτές σκηνές της τζαζ. Εμβληματικοί μουσικοί, όπως οι Horace Silver, Sonny Rollins, Archie Shepp, Pharoah Sanders στην Αμερική, οι Michel Portal, Henri Texier, Daniel Humair στη Γαλλία, ή οι Joe Henderson, Steve Lacy, Peter Kowald, Gunter Sommer με την παρουσία τους στην Ελλάδα, περνούν, μαζί με πλήθος άλλες προσωπικότητες, από τις σελίδες του, ενώ εξετάζεται και η διαμόρφωση της ανατρεπτικής σκηνής της αυτοσχεδιαζόμενης μουσικής στην Ελλάδα, με κύριο εκφραστή της τον Σάκη Παπαδημητρίου, στον οποίο εξάλλου αφιερώνεται η έκδοση.
Ο Άρις Γεωργίου (Θεσσαλονίκη, 1951) είναι αρχιτέκτων. Έχει στο ενεργητικό του πολυάριθμες εκθέσεις ζωγραφικής και φωτογραφίας, όπως και πλήθος εκδόσεων και βιβλίων με τα έργα του και τα κείμενά του. Υπήρξε ο ιδρυτής και επί δεκαπενταετία διευθυντής του διεθνούς φεστιβάλ φωτογραφίας Φωτογραφική Συγκυρία (1988–2003), καθώς και ο πρώτος διευθυντής (1998–2002) του Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης.
Τέχνη
Δημήτρης Αναστασίου
Το Α=-Α είναι ένα graphicnovel με θέμα την Αμφιβολία. Πρόκειται για την εικαστική αφήγηση της ιστορίας του Άλφα, ο οποίος κάνει μια εναγώνια προσπάθεια να καταλάβει ποιος είναι ο ίδιος και τι είναι αυτός ο παράξενος κόσμος μέσα στον οποίον υπάρχει. Είναι ένας άνθρωπος που ονειρεύεται; Είναι μια ζωγραφιά ενός εικονιστορήματος; Ένας παράφρων σε παραλήρημα; Ή τελικά ένα φάντασμα που επέστρεψε στον κόσμο των ζωντανών; Μέσα από μια παράξενη περιπλάνηση από την παιδική ηλικία μέχρι τα γεράματα, σε μέρη εκτός τόπου και εποχές εκτός χρόνου, ο Άλφα θα προσπαθήσει να κατανοήσει, μόνο και μόνο για να βρεθεί ενώπιος με ένα μυστήριο που τον ξεπερνά.
Η ιδιαιτερότητα του Α=-Α είναι ότι δεν έχει ένα συγκεκριμένο ζωγραφικό στυλ, αλλά το ζωγραφικό ύφος αλλάζει ακολουθώντας τη συνειδησιακή και ψυχική κατάσταση του κεντρικού χαρακτήρα και τη ροή της αφήγησης. Αφήγηση, η οποία με τη σειρά της ακολουθεί τη ζωγραφική διάθεση και ορίζεται από αυτήν, σαν σε τραμπάλα που το βάρος μετατοπίζεται πότε στη μια και πότε στην άλλη πλευρά. Κάθε καρέ του εικονιστορήματος Α=-Α είναι ένα μικρό, χειροποίητο έργο τέχνης, φιλοτεχνημένο είτε με μολύβια, είτε μελάνια, είτε με ελαιοχρώματα.
Έτσι το Α=-Α, αυτή η γνωσιολογική ιστορία μυστηρίου, αποτελεί ένα αφηγηματικό ταξίδι στα ψυχικά τοπία του ήρωά του και συνάμα ένα εικαστικό ταξίδι στα διαφορετικά στυλ της ζωγραφικής του.
Η έκδοση του βιβλίου Α = -Α έγινε με την υποστήριξη των kaplanon galleries.
Τέχνη
Βιβ Κρουτ
Οι εκδόσεις Όγδοο παρουσιάζουν, στην ελληνική γλώσσα, μια νέα σειρά βιογραφιών που έχει μεταφραστεί και γνωρίζει μεγάλη επιτυχία σε πολλές γλώσσες και χώρες.
Τα «Βιογραφήματα» αποτελούν έναν εντελώς νέο τρόπο για να γνωρίσουμε τις ζωές μεγάλων προσωπικοτήτων της τέχνης, της επιστήμης και της ποπ κουλτούρας.
Οι περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν ότι οι Beatles (1960-1970) υπήρξαν το διασημότερο ποπ συγκρότημα όλων των εποχών. Βρέθηκαν στην καρδιά της αντικουλτούρας της δεκαετίας του ’60 και τα τραγούδια τους μεταμόρφωσαν τον κόσμο της μουσικής. Αυτό που ίσως δεν γνωρίζουν είναι ότι οι Beatles έδωσαν 1400 συναυλίες σε όλο τον κόσμο, ότι την τηλεοπτική παρουσίαση του «All You Need Is Love» την παρακολούθησε ένα κοινό 400 εκατομμυρίων και ότι ήταν το πρώτο συγκρότημα που συμπεριέλαβε τους στίχους των τραγουδιών στα εξώφυλλα των άλμπουμ τους.
Το «Βιογραφικά: The Beatles» παρουσιάζει μια άμεση αποτύπωση της ζωής, του έργου και τις παρακαταθήκης τους με μια σειρά ακαταμάχητων γεγονότων και εικόνων που έχουν μετατραπεί σε εικονογραφίες για να αποκαλύψουν τους μουσικούς πίσω από τη μουσική.
Τέχνη
Βιβ Κρουτ
Οι εκδόσεις Όγδοο παρουσιάζουν, στην ελληνική γλώσσα, μια νέα σειρά βιογραφιών που έχει μεταφραστεί και γνωρίζει μεγάλη επιτυχία σε πολλές γλώσσες και χώρες.
Τα «Βιογραφήματα» αποτελούν έναν εντελώς νέο τρόπο για να γνωρίσουμε τις ζωές μεγάλων προσωπικοτήτων της τέχνης, της επιστήμης και της ποπ κουλτούρας.
Οι περισσότεροι γνωρίζουν ότι οι ABBA (1973-82) ήταν μια Σουηδική μπάντα που έγινε ένα από τα πιο επιτυχημένα ποπ συγκροτήματα στον κόσμο μετά τη νίκη τους στον διαγωνισμό τραγουδιού Eurovision το 1974 και ότι ο παλιός τους κατάλογος με τραγούδια μετατράπηκε σε επιτυχημένο μιούζικαλ και ταινία με τίτλο Mamma Mia! Αυτό που ίσως δεν γνωρίζουν είναι ότι οι ABBA έχουν πουλήσει πάνω από 380 εκατομμύρια άλμπουμ και singles· ότι το «Waterloo» είχε αρχικά τον τίτλο «Honey Pie»· ότι τα εντυπωσιακά τους ρούχα ήταν μέρος ενός σχέδιου εξοικονόμησης φόρου· και ότι 3,5 εκατομμύρια άνθρωποι υπέβαλαν αίτηση για εισιτήρια για να τους δουν να εμφανίζονται στο Royal Albert Hall του Λονδίνου το 1977.
Το «Βιογραφήματα: ABBA» παρουσιάζει μια στιγμιαία εντύπωση της ζωής, του κόσμου, του έργου και της παρακαταθήκης τους, με μια σειρά ακαταμάχητων γεγονότων και αριθμών που μετατράπηκαν σε εικόνες για να αποκαλύψουν τους μουσικούς πίσω από τη μουσική.
LiFO Βιβλία
Νίκος Δήμου – Φανή Κωνσταντίνου
Το έργο της Nellys ήταν συνώνυμο ως τώρα με την ασπρόμαυρη φωτογραφία, τις αρχαιότητες, τα ιδανικά τοπία της Κρήτης και τις γυμνές χορεύτριες στην Ακρόπολη. Όποιο θέμα κι αν είχαν, οι διαυγείς μαύροι και γκρίζοι όγκοι τους άφηναν στην εικόνα την ηδύτητα μιας ασημένιας στιλπνότητας.
Για πρώτη φορά με το βιβλίο αυτό γίνονται γνωστές οι έγχρωμες φωτογραφίες της. Τραβηγμένες στην Αμερική την περίοδο 1939-65, για να χρησιμοποιηθούν για διαφημιστικούς λόγους, έμεναν φυλαγμένες στο Φωτογραφικό Αρχείο του Μουσείου Μπενάκη, όπου και ανήκουν. Αποκαταστάθηκαν με προσοχή, ώστε να αναδειχθεί ξανά το πλούσιο χρώμα τους, το οποίο σε πολλά σημεία είχε ξεθωριάσει επικίνδυνα.
Εκείνο που εκπλήσσει ευχάριστα στις φωτογραφίες αυτές είναι βεβαίως το χτυπητό, χαρούμενο χρώμα, τα πρόσωπα από πορσελάνη (σε εποχές πριν το photoshop), η αψυμιθίωτη χάρη του σφύζοντος αμερικάνικου ονείρου. Είναι όμως και η ίδια τους η ύπαρξη: Αυτή η εντελώς άγνωστη πτυχή της μεγάλης Ελληνίδας φωτογράφου, η οποία αποδεικνύει ότι εκτός από λεπτή αισθητήστρια υπήρξε και ένας άνθρωπος πρακτικός, που τολμούσε να δοκιμάζει συνεχώς νέα πράγματα, δίχως μεμψιμοιρίες.
Juan Diaz Canales - Ruben Pellejero
Ο Κόρτο Μαλτέζε, ο θρυλικός περιπλανώμενος ναυτικός που έχει αναγάγει σε τέχνη το «ζην επικινδύνως», επιστρέφει με το graphic novel «Εκουατόρια», των J. D. Canales (σενάριο) κ’ R. Pellejero (σχέδιο & χρώμα)!
Η δεύτερη έκδοση του Εκουατόρια συνοδεύεται από ένα εκπληκτικό εξώφυλλο του Ruben Pellejero. Πρόκειται για ένα πολυτελές άλμπουμ 84 σελίδων στο οποίο μπορείτε να βρείτε και την 4σέλιδη «Κινέζικη Ιστορία» καθώς και δύο νέα άρθρα! Ο François Busnel γράφει για τον Χάρτινο Τυχοδιώκτη ενώ ο Juan Díaz Canales καταπιάνεται με τις γυναίκες που πρωταγωνιστούν σε αυτό το άλμπουμ προσπαθώντας να αναδείξει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κάθε μιας.
Η πρώτη Σταυροφορία, η ιστορία ενός μαγικού καθρέφτη και ένα μυθικό βασίλειο μεταξύ Αφρικής και Ινδίας οδηγούν τον Κόρτο Μαλτέζε σε ένα ταξίδι αναζήτησης που αρχίζει από τη Βενετία και περνά από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Εκεί συναντά τον φίλο του ποιητή Κ.Π. Καβάφη, μέσα σε ένα ασταθές και βίαιο πολιτικό περιβάλλον. Ο Καβάφης τον βοηθά στη συνέχιση της αναζήτησής του και ο Κόρτο Μαλτέζε σώζει τον Ουίνστον Τσώρτσιλ. Λαθρέμποροι, στρατιωτικοί, επαναστάτες και η γοητεία της Αφρικής οδηγούν τον Κόρτο Μαλτέζε στη συγκλονιστική κατάληξη της ιστορίας και στην κατανόηση του πραγματικού νοήματός της. Ετοιμαστείτε για ένα αξέχαστο ταξίδι!
Η αγάπη που δείξατε στην πρώτη έκδοση του Εκουατόρια αλλά και συνολικά στον ρομαντικό, ιδεαλιστή ναυτικό μας ώθησε στην επανακυκλοφορία του τεύχους αλλά και στον εμπλουτισμό του. Θέλουμε να πιστεύουμε πως ο πήχης ανέβηκε λίγο ψηλότερα και οι φανατικοί θαυμαστές του χάρτινου ήρωα θα απολαύσουν την δεύτερη έκδοση του Εκουατόρια!
Κώστας Σαββόπουλος
Νομίζω πως είναι αρκετά σημαντικό για ένα τόσο πετυχημένο και μαζικό πολιτισμικό φαινόμενο, όπως είναι η ραπ, να υπάρχει μια βιβλιογραφία γύρω από αυτό. Να υπάρχουν γραπτά, άρθρα, κείμενα, βιβλία, φανζίν που να προσπαθούν να αναλύσουν, να δώσουν πιο βαθιές ματιές, να δώσουν οπτικές και προοπτικές, να συνδέσουν με κοινωνικά ζητήματα, να εξετάσουν, να συζητήσουν, να προτείνουν.
Γιατί θεωρώ πως η ραπ ήταν και παραμένει το πιο εύκολα προσβάσιμο και ανοιχτό είδος μουσικής προς το κοινό. Οι στίχοι, η μουσική, οι δημιουργοί, μέσω της δουλειάς τους και της μορφής τους, στήνουν διαύλους επικοινωνίας με το κοινό. Ανταλλάσσουν βιώματα, απόψεις, συμφωνούν, διαφωνούν και εντέλει παράγουν μια τέχνη ζωντανή, δυναμική, που δεν σταματά να εξελίσσεται. Με τα καλά και τα κακά της. Όπως όλα τα πράγματα άλλωστε.
Οπότε, αυτό που έχουμε εδώ δεν είναι μια προσπάθεια να δικαιολογηθεί μια κατάσταση που υπάρχει στη ραπ, συγκεκριμένα ο σεξισμός. Δεν θα γράψω πως δεν είναι έτσι. Υπάρχει αυτό, φυσικά. Ούτε θα καταδικάσω, βέβαια, γιατί δεν νομίζω πως είναι κάτι τόσο απλό, που θα λυθεί με μια ρητή καταδίκη ή με μια εναντίωση. Θα παραθέσω την οπτική μου.
Τέχνη
Συλλογικό
Η πολυσχιδής δράση του σκηνοθέτη, μέλους και Προέδρου της Ακαδημίας Αθηνών και ομότιμου καθηγητή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Σπύρου Α. Ευαγγελάτου (1940-2017) εκτείνεται, ήδη, από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 έως και τη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα. Παράλληλα με το πλούσιο σκηνοθετικό έργο του, ο Ευαγγελάτος διήνυσε μια άκρως επιτυχημένη πορεία τόσο στο πεδίο της επιστήμης ως ερευνητής, συγγραφέας μελετημάτων και πανεπιστημιακός δάσκαλος, όσο και στη διοίκηση σημαντικών καλλιτεχνικών οργανισμών, ως Γενικός Διευθυντής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, Γενικός Διευθυντής και Πρόεδρος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και Πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου (Ι.Τ.Ι.).
Ο ανά χείρας τόμος επικεντρώνεται στην καλλιτεχνική δραστηριότητά του, που σφράγισε τις εξελίξεις στην ελληνική σκηνή των τελευταίων δεκαετιών, και φιλοδοξεί να καταγράψει και να αποτυπώσει τις -περισσότερες από διακόσιες- σκηνοθεσίες του στο θέατρο και την όπερα, ένα εξόχως παραγωγικό έργο πενήντα πέντε ετών.
Ο βασικός σχεδιασμός της παρούσας έκδοσης, που άντλησε το υλικό της από το προσωπικό αρχείο του σκηνοθέτη και το Αρχείο του Αμφι-Θεάτρου, ξεκίνησε το 2014, και, εκτός από τους δύο επιστημονικούς επιμελητές, συμμετείχαν σε αυτόν ο ίδιος ο Ευαγγελάτος, που επέλεξε τους συγγραφείς των κειμένων, και ο επιστήθιος φίλος του, κορυφαίος Έλληνας σκηνογράφος Γιώργος Πάτσας (1944-2018). Ο Πάτσας ανέλαβε την καλλιτεχνική επιμέλεια του τόμου, ορίζοντας τη σχεδιαστική του γραμμή και επιλέγοντας, με τη σύμφωνη πάντα γνώμη του Ευαγγελάτου, τις φωτογραφίες των παραστάσεων. Στο τελευταίο στάδιο της επεξεργασίας της έκδοσης συνέβαλε αποφασιστικά και η Κατερίνα Ευαγγελάτου, με γόνιμες και ουσιαστικές επισημάνσεις.
Η δομή του τόμου, που εισηγήθηκαν οι επιστημονικοί επιμελητές, ακολουθεί τη χρονολογική σειρά των παραστάσεων που σκηνοθέτησε ο Ευαγγελάτος, ανεξάρτητα από τον θεατρικό οργανισμό που φιλοξένησε την εκάστοτε παραγωγή. Εναλλάσσονται συνεπώς οι παραγωγές που παρουσιάστηκαν από τους δύο προσωπικούς του θιάσους, τη Νεοελληνική Σκπνή και το Αμφι-Θέατρο, με εκείνες που σκηνοθέτησε στα κρατικά θέατρα, σε ιδιωτικούς θιάσους και στο εξωτερικό, αποτυπώνοντας εναργέστερα την πορεία του σκηνοθέτη και του έργου του με την πάροδο του χρόνου. Στην έκδοση περιλαμβάνονται επιπλέον οι παραστάσεις που σκηνοθέτησαν στο Αμφι-Θέατρο η ηθοποιός και σκηνοθέτις Λήδα Τασοπούλου και η σκηνοθέτις Κατερίνα Ευαγγελάτου, σύμφωνα με την επιθυμία του Ευαγγελάτου να εμπεριέχεται στην έκδοση το σύνολο των παραγωγών του ιστορικού θεάτρου, που ίδρυσε το 1975 και το οποίο λειτούργησε ανελλιπώς έως το 2011. […] (Από την εισαγωγή της έκδοσης)
Τέχνη
Λιζ Φλάβελ
Οι εκδόσεις Όγδοο παρουσιάζουν, στην ελληνική γλώσσα, μια νέα σειρά βιογραφιών που έχει μεταφραστεί και γνωρίζει μεγάλη επιτυχία σε πολλές γλώσσες και χώρες.
Τα «Βιογραφήματα» αποτελούν έναν εντελώς νέο τρόπο για να γνωρίσουμε τις ζωές μεγάλων προσωπικοτήτων της τέχνης, της επιστήμης και της ποπ κουλτούρας.
Πολλοί άνθρωποι γνωρίζουν ότι ο Jimi Hendrix (1942–1970) υπήρξε πρωτοπόρος κιθαρίστας και συνθέτης, που χάρη στα πρωτοποριακά τραγούδια του, τα σόλο του και τις εμφανίσεις του βρέθηκε στο επίκεντρο της ποπ κουλτούρας της δεκαετίας του ‘60. Αυτό που ίσως δε γνωρίζουν είναι ότι έχει εκπαιδευτεί ως αλεξιπτωτιστής στον αμερικανικό στρατό· ότι η πρώτη του κιθάρα κόστιζε μόνο 5 δολάρια, ενώ η κιθάρα που έκαψε στο φεστιβάλ του Μόντερεϊ το 1967, αργότερα πωλήθηκε έναντι 380,000 δολαρίων· ότι οι Jimi Hendrix Experience ηχογράφησαν μόνο 3 άλμπουμ σε στούντιο· και ότι είναι ένας από τους πολλούς αστέρες της ροκ που πέθαναν σε ηλικία 27 ετών.
Το Βιογραφήματα: Hendrix παρουσιάζει μια στιγμιαία εντύπωση της ζωής, του κόσμου, του έργου και της παρακαταθήκης του, με μια σειρά ακαταμάχητων γεγονότων και αριθμών που μετατράπηκαν σε εικόνες για να αποκαλύψουν τον καλλιτέχνη πίσω από τη μουσική.
Ανδρέας Ζαχαράτος
From Improvising at Barakos’s to Piano Voices and Ping-Pong, and from Heraclitus to Satie and Steve Lacy, Sakis Papademetriou is the enduring excellence of Greek improvised jazz, a restless musician who went against the mainstream, infiltrating the music establishment, thanks to the freedom of the joy of the unpredictable. You can see this just in Andreas Zacharatos’s photographs: Sakis, smiling broadly, not to the audience but to his music. His bliss is in the music he composes at the piano, striking the piano keys, using the piano shell, the piano strings to play, and even by drumming the floor on which the piano rests and with every object around him that can produce sound, each time in a unique, mystagogic way.
Since his first concert at the Anatolia in 1963, he can take pride in transforming art and his life into one thing: happiness. (Giannis N. Baskozos, from the publisher)
Από το Αυτοσχεδιάζοντας στου Μπαράκου μέχρι το Piano Voices και το Ping Pong και από τον Ηράκλειτο στον Σατί και τον Steve Lacy, ο Σάκης Παπαδημητρίου είναι η σταθερά της ελληνικής αυτοσχεδιαζόμενης τζαζ. Ο ανήσυχος μουσικός που πήγε κόντρα στο ρεύμα διεμβολίζοντας την επικρατούσα μουσική με την ελευθερία που χαρίζει η χαρά του απρόβλεπτου.
Αρκεί κανείς να δει τον Σάκη στις φωτογραφίες του Ανδρέα Ζαχαράτου, χαμογελάει πλατιά, όχι στο κοινό, αλλά στη μουσική του. Η χαρά του υπάρχει στη μουσική που σχεδιάζει παίζοντας με το πιάνο, με τα πλήκτρα, με το κέλυφος, τις χορδές, ακόμα και με το πάτωμα στο οποίο στηρίζεται το πιάνο, και με κάθε πράγμα που βρίσκεται δίπλα του και μπορεί να παράγει ήχο. Κάθε φορά με έναν μοναδικό, ανεπανάληπτο, μυσταγωγικό τρόπο.
Από το 1963, την πρώτη του συναυλία στο Ανατόλια, μέχρι σήμερα μπορεί να υπερηφανευτεί πως κατάφερε η τέχνη και η ζωή του να γίνουν ένα. Ευτυχία. (Γιάννης Ν. Μπασκόζος, από την έκδοση)
Τέχνη
Γιάννης Τσαρούχης
O Τσαρούχης σε όλη του τη ζωή αρνιότανε να μαγνητοφωνηθεί ενώ μιλούσε. Το κείμενο του παρόντος βιβλίου είναι μια λαμπρή εξαίρεση: Δέχτηκε να διδάξει, δέχτηκε να κινηματογραφηθεί και δέχτηκε να μαγνητοφωνηθεί διδάσκοντας. Αυτό είναι μια πολύτιμη κληρονομιά για μας που ακολουθήσαμε.
Όπως πάντοτε αρνιόταν τον τίτλο του δασκάλου, κι εδώ δεν παραδίδει μαθήματα ως καθηγητής· μπορεί τα θέματα των μαθημάτων να είναι προσεκτικά μελετημένα και συγκροτημένα, αλλά διαβάζοντας το κείμενο, διανθισμένο με αποφθεγματικές διαπιστώσεις συγκλονιστικής ακρίβειας και πρωτοτυπίας αλλά και με το αυθόρμητο χιούμορ του, έχουμε την αίσθηση ότι παρακολουθούμε τους ελεύθερους συνειρμούς του σε μια από εκείνες τις συζητήσεις με τους φίλους του όταν μοιραζόταν μαζί μας γενναιόδωρα τα μυστικά της τέχνης του, αυτά που αναζητούσε με συγκινητική επιμονή σε όλη του τη ζωή.
Δεν μιλά ως ιστορικός τέχνης αλλά ως ζωγράφος και για ζωγράφους: “Μιλάω για ζωγράφους κυρίως εγώ και ζητώ συγγνώμη απ’ τους άλλους που δεν τα λέω φιλολογικά να τα καταλάβουνε”. Παρακολουθώντας όμως την εξέλιξη της ελληνικής τέχνης από τη μινωική περίοδο μέχρι τα σύγχρονα χρόνια, επανέρχεται διαρκώς στα τεχνικά ζητήματα που τον απασχολούσαν, στις εκδηλώσεις των γενικών ζωγραφικών προβλημάτων στην ελληνική τέχνη αλλά και στα στοιχεία της διαχρονικής της ενότητας.
Εξάλλου, δεν ασχολείται μόνο στενά με τη ζωγραφική αλλά επιμένει στη δομή της κοινωνίας και την ιδεολογία κάθε εποχής, και σε παραλληλισμούς με τις άλλες τέχνες. Ιδιαίτερα ενδιαφέρεται, ακόμα, για το θέατρο και τα κοστούμια, μια και είχε εργαστεί πολλές φορές ως σκηνογράφος, και σκηνοθέτησε και ο ίδιος παραστάσεις αρχαίας τραγωδίας.
Όπως λέει: “Δε χρειάζεται ο άνθρωπος να ξέρει τόσα πολλά πράγματα”. Σ’ αυτή την πολύ προσωπική ιστορία της τέχνης κατά Γ. Τσαρούχη, μιλά με τη βεβαιότητα της προσωπικής διαπίστωσης και δεν αναπαράγει τις απόψεις άλλων για την ελληνική τέχνη. Σαν ένα μεγάλο τέλειο φίλτρο, έχει χωνέψει όλη την ιστορία της τέχνης και έχει διαμορφώσει μια συνολική θεώρηση – οι λεπτομέρειες δεν τον ενδιαφέρουν.
Ο Τσαρούχης (γεννημένος το 1910) έδωσε αυτά τα μαθήματα σε ηλικία εβδομηνταενός ετών, έχοντας πίσω του την εμπειρία του πολέμου, της δικτατορίας στην Ελλάδα και πολλά χρόνια ειρήνης και ζωγραφικής, κι έχοντας ζήσει στην Ελλάδα και στη Γαλλία. Είναι η μοναδική φορά που δέχτηκε τον τίτλο του δασκάλου, που πάντοτε τον αρνιότανε θέλοντας να τονίσει τη δυσκολία της ζωγραφικής ως τέχνης. (Από την Εισαγωγή της Ε. Δοξιάδη)
Μανουέλ Μποντ-Μποβί
Το 1955 ο Manuel Baud-Bovy ανακάλυψε στο πρώτο ταξίδι του στην Τήνο τους περιστεριώνες του νησιού, με τον καθένα να ξεπερνά τον προηγούμενο σε ομορφιά και περηφάνια.
O Baud-Bovy εντόπισε περί τους οκτακόσιους περιστεριώνες σε όλο το νησί, που σχεδίασε σε τέσσερα άλμπουμ τα οποία υπέβαλε στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης.
Για πρώτη φορά εκδίδεται μια αντιπροσωπευτική επιλογή της αδημοσίευτης μελέτης του διακεκριμένου αρχιτέκτονα, μαζί με εισαγωγικό κείμενο και χάρτη με τη θέση των περιστεριώνων στο πεζοπορικό δίκτυο της Τήνου.