Εξιλέωση (νέα έκδοση)

19.90

Συγγραφέας:
Εκδόσεις:

Μετάφραση: Γιάννης Σκαρπέλος
Σελίδες: 464

Διατίθεται άμεσα και από τα γραφεία της LiFO, Boυλής 22, 6ος όροφος, Σύνταγμα.
Ώρες γραφείου (10:00-17:00). Τηλ. 210-3254290

Διατίθεται μόνο για αγορά online μέσω του lifoshop.gr

Η αγορά παλιών τευχών της LiFO αποτελεί ξεχωριστή λειτουργία του Shop.

Οι παραγγελίες για τα τεύχη της LiFO θα γίνονται ξεχωριστά και θα αποστέλλονται ξεχωριστά από άλλες αγορές από το LiFO Shop.

Tα έξοδα αποστολής υπολογίζονται για κάθε τεύχος ξεχωριστά.

Κωδικός προϊόντος: LF-BK-10517 Κατηγορία: Ετικέτες: ,

Όσοι αγόρασαν αυτό το προϊόν, επέλεξαν επίσης

Ξένη λογοτεχνία

Ανήκουστος Βλάβη

Ντέιβιντ Λοτζ

Ο καθηγητής γλωσσολογίας Ντέσμοντ Μπέιτς συνταξιοδοτείται πρόωρα εξαιτίας της επιδεινούμενης βαρηκοΐας του. Ταυτόχρονα η γυναίκα του περνάει μια δεύτερη νεότητα, ενώ η υγεία του επίσης βαρήκοου πατέρα του πηγαίνει απ’ το κακό στο χειρότερο. Υπό αυτές τις συνθήκες, ο Ντέσμοντ γνωρίζει την Άλεξ, μια γοητευτική φοιτήτρια που του ζητάει τη βοήθειά του για τη διατριβή της, η οποία αφορά την ανάλυση λόγου των σημειωμάτων αυτοκτονίας. Κι αυτός προσφέρεται να τη βοηθήσει, χωρίς να ξέρει τι τον περιμένει.

Σε αυτό το μυθιστόρημα ο Λοτζ γράφει με χιούμορ που τσακίζει κόκαλα για τις ανθρώπινες σχέσεις, τη σεξουαλική ζωή στη μέση ηλικία, τις ελπίδες και τις ματαιώσεις, τη φθορά και τον θάνατο.

«Νοσταλγούσε τον ρυθμό της ακαδημαϊκής χρονιάς όπως ένας χωρικός θα νοσταλγούσε τις διαφορές των εποχών αν έπαυαν ξαφνικά να υπάρχουν· και ανακάλυψε επίσης ότι νοσταλγούσε ακόμα και τη δομή της ακαδημαϊκής εβδομάδας, την ημερήσια διάταξη της ανάθεσης εργασιών, την επίβλεψη των μεταπτυχιακών φοιτητών, τη διόρθωση των δοκιμίων, τις συσκέψεις των επιτροπών, τις συνεντεύξεις και τις προθεσμίες για τη μια ή την άλλη αναφορά, δουλειές ρουτίνας που τον έκαναν να γκρινιάζει, η διεκπεραίωση των οποίων όμως, όσο ασήμαντες ή εφήμερες κι αν ήταν, πρόσφερε μια έστω χαμηλού επιπέδου ικανοποίηση και διασφάλιζε ότι ποτέ, μα ποτέ δεν θα ερχόσουν αντιμέτωπος με το ερώτημα: Πού να περιφέρω το σαρκίο μου σήμερα;»

 

22.00

Ξένη λογοτεχνία

Η Ξένη

Κλάουντια Ντουραστάντι

Ένα ζευγάρι κωφών με τον μικρό τους γιο μεταναστεύει από ένα χωριό της Ν. Ιταλίας στο Μπρούκλιν, όπου γεννιέται και η κόρη τους. Δεν μαθαίνουν στα παιδιά τη νοηματική, ενώ οι δυσκολίες επικοινωνίας μέσα στην οικογένεια προκαλούν πλήθος παρεξηγήσεων. Το διαζύγιό τους και η επιστροφή στην Ιταλία δυσκολεύει κι άλλο το κορίτσι. Από τη μια χώρα στην άλλη, από τη μεγαλούπολη στην κλειστή κοινωνία του χωριού και αργότερα στο Λονδίνο του Brexit, αισθάνεται ξένη παντού.

«Μια ιστορία ενηλικίωσης γραμμένη με το ίδιο βιτριόλι που χρησιμοποιούσε και η Βιρτζίνια Γουλϕ» (The Observer), εμπνευσμένη από τα βιώματα της συγγραφέως. «Η Κλάουντια Ντουραστάντι (γενν. 1984) ρίχνει ένα σωσίβιο στα σκοτεινά νερά της μνήμης. Το αγαπημένο μου είδος λογοτεχνίας, αυτό που όχι μόνο μιλά στον κόσμο, αλλά εισχωρεί μέσα του» (Ocean Vuong).

16.00

Ξένη λογοτεχνία

Ανταρκτική

Κλερ Κίγκαν

Δεκαπέντε ιστορίες που κινούνται από τη βάναυση, δύσκολη επαρχιώτικη ζωή στην Ιρλανδία μέχρι το καυτό τοπίο του αμερικάνικου νότου. Η Keegan διερευνά έναν κόσμο όπου τα όνειρα, η μνήμη και η τύχη έχουν συντριπτικές συνέπειες για όλους.

Η γραφή της, συχνά σκοτεινή, υπαινικτική και ατμοσφαιρική, κάνει τον αναγνώστη να νιώθει πως κάτι βαρυσήμαντο παραμονεύει σε κάθε μία από αυτές τις σμιλεμένες ιστορίες. Συγκινητικό, χάρη στη χαμηλόφωνη έντασή του, το βραβευμένο αυτό βιβλίο αποτελεί ένα σπάνιο, εντυπωσιακό δείγμα γραφής.

15.50

Ξένη λογοτεχνία

Σιωπή

Λεονίντ Αντρέγεφ

Κάθε πρωί, μετά τη λειτουργία, ο πατήρ Ιγνάτιος πήγαινε στο καθιστικό, έριχνε το βλέμμα του στο άδειο κλουβί και στο γνώριμο σκηνικό του δωματίου, καθόταν στην πολυθρόνα, έκλεινε τα μάτια και άκουγε το δωμάτιο να σωπαίνει. Ήταν κάτι παράξενο. Το κλουβί σώπαινε σιγανά και τρυφερά, και στη σιωπή αυτή ήταν αισθητά η θλίψη, τα δάκρυα και το απόμακρο, πεθαμένο γέλιο. Η σιωπή τής γυναίκας του, μαλακωμένη από τους τοίχους, ήταν πεισματική, βαριά σαν μολύβι και τρομακτική, τόσο τρομακτική που στην πιο ζεστή μέρα ο πατήρ Ιγνάτιος ένιωθε παγωνιά. Παρατεταμένη, παγωμένη σαν τάφος και αινιγματική σαν το θάνατο ήταν η σιωπή της κόρης. Λες και η σιωπή ετούτη ήταν βασανιστική για αυτή την ίδια και ζητούσε παθιασμένα να μετατραπεί σε λόγο, αλλά κάτι ισχυρό και ανεγκέφαλο, σαν μηχανή, την κρατούσε ακίνητη και την τέντωνε σαν σύρμα. […] (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Το εξαιρετικό αυτό διήγημα στηρίχτηκε στο αληθινό συμβάν της αυτοκτονίας της κόρης ενός ιερέα στην πόλη Οριόλ. Ο εν λόγω ιερέας, ο Αντρέι Καζάνσκι, είχε βαφτίσει τον πρωτότοκο της οικογένειας Αντρέγεφ, τον Λεονίντ. Κανείς δεν έμαθε ποτέ τον αληθινό λόγο της αυτοκτονίας. Το κορίτσι είχε μόλις αποφοιτήσει από το γυμνάσιο και ζούσε σε ένα σπίτι με πολλές απαγορεύσεις από έναν πολύ αυστηρό πατέρα.
Το διήγημα του Αντρέγεφ συγκίνησε ιδιαίτερα τον Μ. Γκόρκι, ο οποίος φρόντισε να το προωθήσει και να εισαγάγει τον σεμνό ανερχόμενο συγγραφέα στους λογοτεχνικούς κύκλους της εποχής, ενώ ο Λ.Τολστόι του έδωσε τιμητική θέση στην πλούσια βιβλιοθήκη του.

 

6.50

Έμμα Ντουντ βαν Τρούστβικ

Ακολουθώντας μια μακρά οικογενειακή παράδοση, ο νεαρός Νίκολας ετοιμάζεται να αναλάβει κι αυτός με τη σειρά του τα καθήκοντα του πάστορα σ’ ένα αλσατικό χωριό. Η αδελφή του που ζει στην Ολλανδία, τόπο καταγωγής της οικογένειας, επιστρέφει για λίγο στο πατρικό σπίτι για να είναι παρούσα στην τελετή και για να ξαναβρεθεί με τους δικούς της, ιδιαίτερα καλλιεργημένους ανθρώπους, χιουμορίστες, με έντονη την αίσθηση του καθήκοντος και της προσφοράς, μα που τώρα έχουν βυθιστεί σε μια σοβαρή κρίση. Τη μητέρα της που φροντίζει τους πάντες με τρυφερότητα, προσπαθώντας να βάλει τάξη στο χάος, τον παππού της, που έχει άνοια, τον πατέρα της, που πάσχει από burn-out με προβλήματα μνήμης επίσης, ενώ και ο αδελφός της βασανίζεται από διλήμματα και αμφιβολίες. Είναι ικανός γι’ αυτό το αξίωμα; Και ακόμα περισσότερο: έχει νόημα το λειτούργημα του πάστορα στη σημερινή εποχή;

«Αυτό που ήθελα ήταν να διηγηθώ την ιστορία μιας οικογένειας που χάνει τη μνήμη της. Να προσεγγίσω ένα δράμα, καταυγάζοντάς το με φως», λέει η συγγραφέας

16.00