Στα σπίτια της αμαρτίας – Χθες και σήμερα

€12.40

Συγγραφέας:
Εκδόσεις:

Σελίδες: 296

Διατίθεται άμεσα και από τα γραφεία της LiFO, Boυλής 22, 6ος όροφος, Σύνταγμα.
Ώρες γραφείου (10:00-17:00). Τηλ. 210-3254290

Διατίθεται μόνο για αγορά online μέσω του lifoshop.gr

Η αγορά παλιών τευχών της LiFO αποτελεί ξεχωριστή λειτουργία του Shop.

Οι παραγγελίες για τα τεύχη της LiFO θα γίνονται ξεχωριστά και θα αποστέλλονται ξεχωριστά από άλλες αγορές από το LiFO Shop.

Tα έξοδα αποστολής υπολογίζονται για κάθε τεύχος ξεχωριστά.

Κωδικός προϊόντος: LF-BK-398 Κατηγορία: Ετικέτες: , ,

ΠΟΡΝΕΣ. Γυναίκες χαμένες στην ανυπαρξία. Ενώ η ερωτική πράξη είναι ζωή, αυτές ζουν έναν αργό θάνατο. Χαμένες από τον εαυτό τους. Ούτε τα σώματά τους προλαβαίνουν να γνωρίσουν. Ξεχασμένες από τις οικογένειές τους, ζουν πάντα με τον φόβο μήπως τις ανακαλύψουν. Χωρίς ταυτότητα. Πολλές φορές, ξεχνάνε το πραγματικό τους όνομα.
Πίνοντας καφέ μ’ αυτά τα κορίτσια, στους οίκους ανοχής, η Εύα Νικολαΐδου, δημοσιογράφος-συγγραφέας, καταγράφει την καθημερινότητά τους. Κρατούσε σαράντα χρόνια στο αρχείο της ένα δημοσιογραφικό ημερολόγιο με συνεντεύξεις, φωτογραφίες, ταυτότητές τους, βιβλιάρια υγείας τους, έγγραφα…
Στο βιβλίο Στα σπίτια της αμαρτίας: χθες και σήμερα, η συγγραφέας δημιούργησε ένα πλέγμα υφασμένο από νήματα που ενώνουν τον εταιρισμό από την αρχαιότητα και το Βυζάντιο μέχρι σήμερα, δίνοντας μια ολοκληρωμένη εικόνα της πορνείας.
Τι ψάχνουν οι πελάτες; Γιατί τις επιλέγουν; Τι τους ζητάνε; Πώς συμπεριφέρονται; Το χθες ήταν διαφορετικό; Τι μετατοπίστηκε με το πέρασμα του χρόνου; είναι μερικά από τα ερωτήματα στα οποία θα βρείτε απαντήσεις. Ο ορατός και ο αόρατος κόσμος τους.
Μεταξύ άλλων, θα σας συναρπάσει για τον ρεαλισμό της η μοναδική συνέντευξη της Γαβριέλλας Ουσάκοβα. Μια πόρνη θρύλος που είχε πει τη γνωστή φράση: «Έγινα πόρνη διότι εγεννήθην έτσι».

Όσοι αγόρασαν αυτό το προϊόν, επέλεξαν επίσης

Κοινωνιολογία

Αστική ζούγκλα

Μπεν Γουίλσον

Ξέρατε ότι η Νέα Υόρκη έχει περισσότερα είδη χλωρίδας από το Εθνικό Πάρκο Γιοσέμιτι;

Ότι ένα εγκαταλελειμμένο διυλιστήριο πετρελαίου στο Έσεξ έχει το παρατσούκλι «το τροπικό δάσος της Αγγλίας», επειδή περιέχει άφθονα σπάνια φυτά και έντομα;

Οι σκουπιδότοποι, οι εγκαταλελειμμένες τοποθεσίες, οι λωρίδες γης πίσω από φράχτες, τα έρημα τοπία δίπλα σε σιδηροδρομικές γραμμές πολλές φορές κρύβουν θησαυρούς της φυσικής ζωής. Αυτά τα σημεία των πόλεων συχνά μας παρέχουν καρπούς, καύσιμα, συστατικά για φάρμακα και χώρους για παιχνίδι και αναψυχή. Η διαχωριστική γραμμή μεταξύ πόλης και εξοχής είναι αχνή. Η πόλη και η φύση ήταν ανέκαθεν στενά συνδεδεμένες και μόνο πρόσφατα, με την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη, απομακρυνθήκαμε τόσο πολύ από αυτή την «παράδοση». Το βιβλίο είναι κυρίως η ιστορία της ανάγκης του ανθρώπου να διατηρήσει την επαφή του με τη φύση, να πολεμήσει ενάντια σε άπληστους επενδυτές και στενόμυαλη ανάπτυξη, μια και το κόστος της εγκατάλειψης της φύσης είναι τεράστιο.

Ο Ben Wilson –συγγραφέας του METROPOLIS: Η ιστορία των πόλεων, της μεγαλύτερης ανακάλυψης του ανθρώπου– εξετάζει πώς μπορεί να επιβιώσει ο πλανήτης σε μια εποχή κλιματικής κρίσης.

Προσθήκη
€17.70

Κοινωνιολογία

Τα πρώτα βήματα

Τζέρεμυ ντε Σίλβα

Η όρθια βάδιση και η ανάδυση της ανθρώπινης υπόστασης

Ο άνθρωπος είναι το μοναδικό θηλαστικό που περπατάει σε δύο πόδια και όχι σε τέσσερα. Από εξελικτική σκοπιά, αυτό είναι μάλλον παράλογο, αφού τον κάνει να κινείται πιο αργά. Επιπλέον, τον ταλανίζει με διάφορες παθήσεις, όπως κήλες, κιρσούς ή πόνους στη μέση. Κι όμως, ο άνθρωπος είναι ακόμα εδώ. Επομένως, η βάδιση στα δύο πόδια πρέπει τελικά να του δίνει κάποιο σημαντικό πλεονέκτημα.

“Τα πρώτα βήματα”, βραβευμένο με το W.W. Howells Book Prize της Αμερικανικής Εταιρείας Ανθρωπολογίας και ένα από τα καλύτερα επιστημονικά βιβλία του 2021 σύμφωνα με το Science News, είναι ένα συναρπαστικό αφήγημα που μας ταξιδεύει στο παρελθόν, αποκαλύπτοντας την προέλευση της όρθιας βάδισης. Με βάση μελέτες που διεξάγονται εδώ και δεκαετίες, είτε σε θέσεις όπου έχουν εντοπιστεί απολιθώματα είτε σε επιστημονικά εργαστήρια, ο Τζέρεμυ Ντε Σίλβα ζωντανεύει το ταξίδι του ανθρώπινου είδους προς την κατάκτηση της όρθιας βάδισης. Με τρόπο εξόχως γλαφυρό, παρουσιάζει το πώς ο διποδισμός υπήρξε στην πραγματικότητα μια «γέφυρα» για την απόκτηση άλλων χαρακτηριστικών που παγίωσαν την ανθρώπινη υπόστασή μας – από την ανάπτυξη τεχνολογικών δεξιοτήτων μέχρι τη δίψα μας για εξερεύνηση και τη χρήση της γλώσσας.

Ο Ντε Σίλβα χρησιμοποιεί πολλά δεδομένα ανατομίας και εξέλιξης για να περιγράψει τι ωθεί ένα βρέφος που μπουσουλάει να σηκωθεί στα δυο του πόδια· τις διαφορές στον τρόπο με τον οποίο περπατούν οι άνδρες και οι γυναίκες· το κόστος που ενέχει η όρθια βάδιση, αλλά και τους κινδύνους κατά τον τοκετό. Υποστηρίζει ότι η όρθια βάδιση πιθανότατα έθεσε τα θεμέλια για την ενσυναίσθηση, τη συμπόνια και τον αλτρουισμό που χαρακτηρίζουν το είδος μας, γνωρίσματα τα οποία μας βοήθησαν να κυριαρχήσουμε πάνω στη Γη και να γίνουμε ένα από τα πιο εντυπωσιακά αλλά και επικίνδυνα είδη στον πλανήτη.

Προσθήκη
€20.00

Κοινωνιολογία

Επιστροφή στη Ρενς

Ντιντιέ Εριμπόν

Μετά τον θάνατο του πατέρα του, ο Ντιντιέ Εριμπόν επιστρέφει στη Ρενς, τη γενέτειρά του στη βόρεια Γαλλία, ύστερα από 30 χρόνια. Το ταξίδι αυτό τον φέρνει αντιμέτωπο με ένα παρελθόν με το οποίο είχε κόψει κάθε δεσμό, σηματοδοτώντας για τον συγγραφέα μια τολμηρή κατάδυση στην οικογενειακή ιστορία του και τις κοινωνικές καταβολές του. Ο Εριμπόν ανασύρει στη μνήμη του τον κόσμο της εργατικής τάξης –τον κόσμο των παιδικών του χρόνων– και ανασυστήνει την πορεία της κοινωνικής του ανέλιξης. Μέσα από αυτή την προσωπική αφήγηση, αναπτύσσει τις σκέψεις του για τις κοινωνικές τάξεις και το σχολικό σύστημα, την κατασκευή των ταυτοτήτων και την ομοφυλοφιλία, την ομοφοβία και τον ρατσισμό, την Αριστερά και την Ακροδεξιά, τις εκλογές και τη δημοκρατία. Επανεντάσσοντας τις προσωπικές διαδρομές στους μηχανισμούς κοινωνικής αναπαραγωγής και κοινωνικού αποκλεισμού, ο συγγραφέας θέτει εντέλει καίρια ερωτήματα σχετικά με την πολλαπλότητα των μορφών που παίρνει η κυριαρχία και, συνεπώς, η αντίσταση.

Η Επιστροφή στη Ρενς είναι η αυτοβιογραφική ανάλυση ενός από τους σημαντικότερους στοχαστές της εποχής μας, αλλά κι ένα κλασικό πλέον έργο κοινωνιολογίας και κριτικής θεωρίας. Γνώρισε τεράστια επιτυχία στη Γαλλία, όπου κυκλοφόρησε το 2009, και μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες. Το 2017 διασκευάστηκε και μεταφέρθηκε στο θέατρο από τον Τόμας Οστερμάγιερ. Η ανάγνωση της Επιστροφής στη Ρενς υπήρξε, μεταξύ άλλων, καθοριστική για τον συγγραφέα Εντουάρ Λουί (μέλος, μαζί με τον Εριμπόν και τον φιλόσοφο και κοινωνιολόγο Ζεφρουά ντε Λαγκανερί, ενός ενεργού πυρήνα αριστερών διανοουμένων), ο οποίος αφιερώνει στον Εριμπόν το πρώτο του βιβλίο Να τελειώνουμε με τον Εντύ Μπελγκέλ (μτφρ. Μιχάλης Αρβανίτης, Αντίποδες, 2018).

Προσθήκη
€19.00

Κοινωνιολογία

Ανθολογία παραλογών

Συλλογικό

“Παραλογές” ονομάστηκαν από τους φιλολόγους τα τραγούδια με πλαστή, «πεποιημένη» υπόθεση. Οι παραλογές δεν μεταπλάθουν κάποιο πραγματικό γεγονός, το επινοούν· στηρίζονται αποκλειστικά στη φαντασία κι όχι στην άμεση εμπειρία.

Οι καταστάσεις που περιγράφονται υπακούουν στους νόμους της καθημερινής πραγματικότητας. Όπου συμβαίνει τίποτα πέρα από τους φυσικούς νόμους, αυτό γίνεται ακριβώς σαν θαύμα, θαύμα που το προκαλεί η υπερβολική ένταση του γεγονότος: καθώς η νόμιμη τάξη έχει διασαλευτεί στο έπακρο από τα όσα συμβαίνουν, αντιδρά η ίδια η φύση. Στο «Μάνα φόνισσα», το συκώτι του σφαγμένου παιδιού αποκτά φωνή για να καταγγείλει τη φρικτή ανομία· στο «Νεκρόφιλος έρως», όπου ο νέος «εφτά φορές αμάρτεψε με την αποθαμένη», ακούγεται το άγιο Πνεύμα που τον εκδιώκει από την εκκλησία. Στο τραγούδι «Του κολυμπητή», θα πάρει η θάλασσα φωνή για να επιτιμήσει τον τολμητία – ποιος άλλος θα μπορούσε να το κάνει στη μέση του πελάγους;

Στην ουσία δεν είναι παρά ο «αφηγητής» που μιλάει σε όλες τις περιπτώσεις, δανείζοντας τη φωνή του στη Φύση.

Ο πυρήνας των παραλογών είναι αναμφίβολα αρχαίος, πιθανόν και προελληνικός, πολύ συχνά και παγκόσμιος· η δομή και η μορφή τους μας οδηγούν προς μια κοινωνία πολύ πιο κοντινή: την αστική ζωή στα βενετοκρατούμενα και τα φραγκοκρατούμενα νησιά και τις παραθαλάσσιες πόλεις του 13ου ως και του 15ου αιώνα. Στην ίδια περίπου εποχή και στους ίδιους τόπους γεννήθηκαν και κυκλοφορούσαν τα έμμετρα ερωτικά μυθιστορήματα της γραπτής λογοτεχνίας, τα «Ερωτοπαίγνια» και η «Ριμάδα κόρης και νιού» – που πέρασε και στην προφορική παράδοση.

Τέλος, η έλλειψη ομοιοκαταληξίας υποδηλώνει πως η σύνθεση των παραλογών πρέπει να είχε ολοκληρωθεί πριν από τον 15ο αιώνα.

 

Προσθήκη
€10.00

Κοινωνιολογία

Ανδρικές ομοερωτικές σχέσεις στη μεταπολεμική Ελλάδα

Κώστας Γιαννακόπουλος

Το βιβλίο βασίζεται σε μακροχρόνιες εθνογραφικές και αρχειακές έρευνες για τις ανδρικές (ομο)σεξουαλικότητες στην ελληνική κοινωνία κυρίως τις δεκαετίες 1950-1970. Ωστόσο, δεν περιορίζεται στο παρελθόν αλλά επιχειρεί να διερευνήσει τους τρόπους με τους οποίους το μεταπολεμικό παρελθόν συνομιλεί και διαπλέκεται με το παρόν. H παρούσα μελέτη χρησιμοποιεί για την ανάλυση της μεταπολεμικής και σύγχρονης ανδρικής (ομο)σεξουαλικότητας τα θεωρητικά εργαλεία της κουίρ και φεμινιστικής θεωρίας αλλά και αποσκοπεί να εμπλουτίσει τις θεωρίες αυτές του παγκόσμιου Βορρά με τις ελληνικές ιθαγενείς θεωρίες και γενικότερα τις θεωρίες του παγκόσμιου Νότου.

Καταρχάς στη μεταπολεμική ελληνική κοινωνία η σύγχρονη δυτική διάκριση ομοφυλοφιλίας/ ετεροφυλοφιλίας δεν αποτελούσε την κυρίαρχη λαϊκή, καθημερινή αντίληψη. Αντί μιας μειονοτικής ομοφυλοφιλίας υπήρχε μια διάχυτη ομοσεξουαλικότητα στην οποία συμμετείχαν πολλοί «κανονικοί», «συνηθισμένοι» άνδρες. Η συμμετοχή αυτή δεν περιοριζόταν σε εφήμερες σεξουαλικές επαφές αλλά επεκτεινόταν και σε σχέσεις αγάπης και πάθους. Ωστόσο, οι σχέσεις αυτές δεν έμοιαζαν με εκείνες του σύγχρονου ζευγαριού και συχνά συγκροτούνταν στην καρδιά του ετερόφυλου γάμου και συγγένειας καθώς και της ανδρικής ομοκοινωνικότητας. Η παρούσα μελέτη δείχνει τη μετάβαση στη σύγχρονη διάκριση ομοφυλοφιλίας και ετεροφυλοφιλίας και στις σύγχρονες μορφές ερωτικής σχέσης και συναισθηματικότητας. Επίσης, δείχνει ότι η μετάβαση αυτή συ-ναρτάται με ευρύτερες κοινωνικοπολιτισμικές αλλαγές που συμβαίνουν στην ελληνική κοινωνία τις δεκαετίες 1970 και 1980.

H διάχυτη αρρενωπή μεταπολεμική «ομοφυλοφιλία» όφειλε την ύπαρξή της στη φιγούρα της αδερφής αφού η τελευταία επέσυρε τον κοινωνικό στιγματισμό. Στο βιβλίο εξετάζεται η αδερφή ως στίγμα που αφορά όλους τους άνδρες, αλλά κυρίως ως μια περιθωριοποιημένη κοινωνική ομάδα που το αστυνομικό μετεμφυλιακό κράτος καταδίωξε ταυτόχρονα με τους πολιτικούς αντιφρονούντες της εποχής. Τέλος το βιβλίο δείχνει τους τρόπους με τους οποίους το παρελθόν και πιο συγκεκριμένα η, θεωρούμενη ως παρελθοντική, παρωχημένη φιγούρα της αδερφής στοιχειώνει το σύγχρονο ΛΟΑΤΚΙ+ και γενικότερα ελληνικό παρόν.

Προσθήκη
€19.08