Το άλλο όνομα

16.20

Συγγραφέας:
Εκδόσεις:

Σελίδες: 421

Διατίθεται άμεσα και από τα γραφεία της LiFO, Boυλής 22, 6ος όροφος, Σύνταγμα.
Ώρες γραφείου (10:00-17:00). Τηλ. 210-3254290

Διατίθεται μόνο για αγορά online μέσω του lifoshop.gr

Η αγορά παλιών τευχών της LiFO αποτελεί ξεχωριστή λειτουργία του Shop.

Οι παραγγελίες για τα τεύχη της LiFO θα γίνονται ξεχωριστά και θα αποστέλλονται ξεχωριστά από άλλες αγορές από το LiFO Shop.

Tα έξοδα αποστολής υπολογίζονται για κάθε τεύχος ξεχωριστά.

Κωδικός προϊόντος: LF-BK-670 Κατηγορία: Ετικέτες: , ,

Όσοι αγόρασαν αυτό το προϊόν, επέλεξαν επίσης

Έρση Σωτηροπούλου

«Ήταν ένα καλοκαίρι ουρανοκατέβατο. Οι λέξεις είχαν χάσει το νόηµά τους. Όλα πήγαιναν στραβά».

Η Λία νοσηλεύεται επί µήνες έχοντας προσβληθεί από θανατηφόρο ιό. Ο µικρότερος αδελφός της Σιντ θα ήθελε να είναι Αµερικανός ήρωας για να ξέρει πάντα τι να κάνει. Η Τζούλια κάνει παρέα µόνο µε γκέι και είναι σχεδόν πάντα λυπηµένη. Ο Σωτήρης, νοσοκόµος της Λίας, γίνεται βίαιος χωρίς καλά καλά να το συνειδητοποιεί. Η δωδεκάχρονη Νίνα νιώθει ολοµόναχη και αγνοεί ότι η ζωή της κινδυνεύει από τον Σωτήρη.

Τέσσερις νέοι άνθρωποι και ένα παιδί, λίγο πριν από τον ερχοµό του 21ου αιώνα, προσπαθούν να υπερβούν τον εαυτό τους και να ζήσουν σ’ έναν παράλογο κόσµο. Καθώς µια µάινα τσιρίζει µονότονα «Γεια σου, Μαρία», οι διαδροµές τους διαπλέκονται µε ζιγκ ζαγκ µέσα από συµπτώσεις, φάρσες, προδοσίες και µικρές ή µεγαλύτερες συνωµοσίες. Και διαπιστώνουν ότι η ζωή µπορεί να γίνει πολύ πιο παράξενη από όσο διανοούνται.

Το βραβευµένο και πολυµεταφρασµένο µυθιστόρηµα της Έρσης Σωτηροπούλου ήρθε αντιµέτωπο µε τη λογοκρισία και κατηγορήθηκε για «χυδαιότητα, βωµολοχία και πορνογραφία», όταν το 2008 ζητήθηκε µε δικαστική απόφαση η απόσυρσή του από τις σχολικές βιβλιοθήκες

10.85

Μπράνιμιρ Στσεπάνοβιτς

Με την συγκρατημένη ευαισθησία του ανατόμου-ερευνητή και την παλλόμενη αισθαντικότητα του στοχαστή-συγγραφέα, που θλίβεται κατάβαθα για την κενότητα της εποχής μας, ο Μπράνιμιρ Στσεπάνοβιτς αποτελεί μια ιδιότυπα λιτή και συγκλονιστικά απέριττη φυσιογνωμία της σύγχρονης λογοτεχνίας. Κύρια θεματογραφία του: ο άνθρωπος και ο θάνατος σε μια συνεχή αντιπαράθεση, μια αμοιβαία αναμονή, μια ατμόσφαιρα καφκικά ζοφερή και όμως διάφανη και αποστασιοποιημένη. Ο κύριος Γκόλουζα είναι μια κωμικοτραγική φιγούρα με την περιπαιχτική σοβαρότητα και ακαμψία ενός Μπάστερ Κίτον, που κλείνει μέσα της όλη την υπαρξιακή αγωνία του ανθρώπου. Ακροβατώντας στα όρια του παράλογου, ο Στσεπάνοβιτς αποδίδει την κοινή ανθρώπινη μοίρα, την καταδίκη όλων μας σε θάνατο με αναστολή “επ’ αόριστον”, με μια αδρή, κοφτή, σχεδόν βίαια αμεσότητα.

10.60

Ξένη λογοτεχνία

Εκατό χρόνια μοναξιά

Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες

Πολλά χρόνια μετά, μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα, ο συνταγματάρχης Αουρελιάνο Μπουενδία θα έφερνε στον νου του το μακρινό απόγευμα που ο πατέρας του τον πήγε να γνωρίσει τον πάγο…

Μ’ αυτά τα λόγια ξεκινά ένα από τα γοητευτικότερα και πιο φημισμένα μυθιστορήματα του εικοστού αιώνα. Ένα έργο που «από στόμα σε στόμα», όπως άρεσε στον συγγραφέα του να λέει, διαβάστηκε από εκατομμύρια αναγνώστες σε όλες τις γλώσσες του κόσμου και η συμβολή του υπήρξε καθοριστική στη βράβευση του Μάρκες με το Νομπέλ Λογοτεχνίας.

Η ιστορία μιας πόλης, του Μακόντο, και μιας οικογένειας, των Μπουενδία – και μέσα από τα πάθη, τα όνειρα, τις τραγωδίες, τις προδοσίες, τις ανακαλύψεις, τα θαύματα, τα μυστήρια και τις διαψεύσεις τους, η ιστορία μιας χώρας, μιας ηπείρου και ολόκληρου του κόσμου.

«Ο Δον Κιχώτης του καιρού μας». Πάμπλο Νερούδα

«Το πρώτο λογοτεχνικό έργο μετά τη Γένεση που πρέπει να διαβαστεί από όλο το ανθρώπινο γένος». The New York Times Book Review

18.80

Ξένη λογοτεχνία

Μεσούγκα

Ισαάκ Μπάσεβις Σίνγκερ

Όταν η ζωή αποφασίζει να κάνει τα πράγματα λίγο πιο περίπλοκα για τον Άαρον, εκείνος δεν διστάζει στιγμή να βουτήξει στο χάος. Το ξέρει: η ζωή είναι μεσούγκα, τρέλα. Τι έχει λοιπόν να φοβηθεί από το ερωτικό τρίγωνο όπου θα τον παρασύρει ο πληθωρικός Μαξ, ο οποίος παίζει στο χρηματιστήριο τις οικονομίες Εβραίων που επέζησαν από το Ολοκαύτωμα, και η μυστηριώδης Μίριαμ, που γράφει διατριβή για το λογοτεχνικό έργο του Άαρον; Και πόσο σκοτεινό μπορεί να είναι το παρελθόν της;

Με φόντο τη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του ’50, ο Σίνγκερ πλάθει έναν θίασο «χαμένων ψυχών»: ανθρώπων που επέζησαν από το αδιανόητο και τώρα καλούνται να βρουν τρόπο να ζήσουν ξανά, παραδομένοι με μελαγχολικό χιούμορ και νοσηρή ένταση στην επίγνωση πως ο κόσμος είναι ένα απέραντο φρενοκομείο.

18.80

Ξένη λογοτεχνία

Ο θάνατος του Βιργιλίου

Χέρμαν Μπροχ

Σεπτέμβριος του έτους 19 π.Χ. Ο Οκταβιανός Αύγουστος, ο πρώτος Ρωμαίος αυτοκράτορας και θεμελιωτής της Pax Romana, φτάνει στο λιμάνι του Βρενδήσιου, με τελικό προορισμό την αιώνια πόλη, όπου πρόκειται να γιορτάσει τα γενέθλιά του. Μαζί του ταξιδεύει ο Βιργίλιος, ο ποιητής της Αινειάδας, ήδη καταπονημένος και βαριά άρρωστος. Η συνείδησή του, εν μέσω πυρετού και παραισθήσεων, βασανίζεται από την ιδέα να καταστρέψει το έπος με το οποίο ύμνησε το μεγαλείο της Ρώμης. Το πέρασμά του από τα στενά της πόλης, η συνομιλία με έναν δούλο, έναν γιατρό, δυο λόγιους φίλους του και τον ίδιο τον αυτοκράτορα θα φέρουν στο φως τις αμφιβολίες του ετοιμοθάνατου Βιργιλίου για την πορεία της ζωής του, τις ενστάσεις του για την τέχνη και την πολιτική, τον αναστοχασμό του για τον πολιτισμό και την επιστήμη, την αμφισβήτηση της ομορφιάς έναντι του καθήκοντος, τη νοσταλγία για μια χαμένη πατρίδα που λέγεται αγάπη.

Με το αριστούργημά του Ο θάνατος του Βιργιλίου ο Χέρμαν Μπροχ μάς παραδίδει ένα μνημειώδες ορόσημο της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας του εικοστού αιώνα, ένα μοναδικό στο είδος του λυρικό έργο που επέδρασε καταλυτικά στη διαμόρφωση και την εξέλιξη του νεωτερικού μυθιστορήματος. Πρόκειται για ένα λογοτεχνικό πανόραμα που συνδυάζει την αφήγηση και το δράμα, την ποίηση και τον στοχασμό, οδηγώντας τη γλώσσα στα όριά της, καθώς επιχειρεί, σαν άλλος ψυχοπομπός, να συνοδεύσει τον Βιργίλιο στην πορεία του προς τον θάνατο.

«Ο Βιργίλιος του Μπροχ είναι ένα από τα πλέον ασυνήθιστα και τολμηρότερα πειράματα με την ευέλικτη μορφή του μυθιστορήματος».

‒Τόμας Μαν

«Ο Θάνατος του Βιργιλίου είναι ένα από τα πιο μεγάλα και απρόσιτα έργα της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας του αιώνα μας. Είναι μια αποκάλυψη του θανάτου, αλλά και της ίδιας της λογοτεχνίας. Ο Μπροχ εξωθεί τη γλώσσα στα απώτατα όριά της, την αναγκάζει να εκφράσει αυτό που φαινομενικά δεν μπορεί να εκφραστεί».

‒Ελίας Κανέτι

26.00