Βλέπετε 13–24 από 57 αποτελέσματα

Βιογραφία - Μαρτυρίες

Ο καθρέφτης και το μαχαίρι

16.20

Ο «Καθρέφτης και το μαχαίρι» κυκλοφόρησε για πρώτη φορά από τις εκδόσεις Ίκαρος το 1988. Η παρούσα ένατη έκδοση του βιβλίου κυκλοφορεί με νέο εξώφυλλο και νέα
σελιδοποίηση.

Στο βιβλίο ανθολογούνται τριάντα έξι κείμενα του Μάνου Χατζιδάκι, που δημοσιεύτηκαν σε έντυπα ή εκφωνήθηκαν σε ραδιοφωνικές εκπομπές, καθώς και σπάνιες φωτογραφίες σχολιασμένες με τρόπο μοναδικό από τον συνθέτη.

Λόγω του ύφους, της γλωσσικής ατμόσφαιρας, της ειλικρίνειας και της διεισδυτικότητάς τους, τα κείμενα αυτά μαζί με το φωτογραφικό υλικό, αποκτούν τον χαρακτήρα μιας πολύπτυχης «αυτοβιογραφίας», φωτίζοντας την προσωπικότητα ενός σπουδαίου ανθρώπου και δημιουργού.

Ταυτόχρονα μοιάζουν με ένα απόλυτα προσωπικό δοκίμιο πάνω στην Πολιτική Συνείδηση, τον Ανθρωπισμό, τη Δημιουργία και την Τέχνη, ή και με έναν πολύτιμο οδηγό βίου από τον πιο αυθεντικό και επί της ουσίας επαναστατικό άνθρωπο.

Ποίηση

Ποιήματα

Γιώργος Σεφέρης

19.80

H νέα έκδοση του τόμου Ποιήματα, περιλαμβάνει τα σεφερικά ποιήματα που είχε το ομότιτλο βιβλίο που κυκλοφορούσε από το 1972 έως σήμερα. Επιπλέον συσσωματώνονται στη νέα αυτή έκδοση, για πρώτη φορά, τα ποιήματα από το Τετράδιο Γυμνασμάτων β’.

Ο επιμελητής του τόμου Δημήτρης Δασκαλόπουλος, ακολούθησε τις εκδοτικές αρχές του Γ.Π.Σαββίδη, όπως είναι διατυπωμένες στις μέχρι σήμερα εκδόσεις των Ποιημάτων και του Τετραδίου Γυμνασμάτων β’. Οι σημειώσεις του Γ.Π.Σαββίδη, αναθεωρήθηκαν και έγιναν μόνον οι απαραίτητες προσθήκες, διαγραφές, συγχωνεύσεις και ενοποιήσεις.

Η νέα έκδοση των σεφερικών ποιημάτων συμπίπτει με την επέτειο των πενήντα χρόνων από τη βράβευση του ποιητή με το Νόμπελ. Οι αναγνώστες του Σεφέρη, παλαιότεροι αλλά και νεότεροι, έχουν τώρα την ευκαιρία να επικοινωνήσουν με την κύρια ποιητική παραγωγή του και να συνεκτιμήσουν τις ποικίλες διακλαδώσεις του άλλοτε υπαινικτικού και άλλοτε απροσδόκητα παιγνιώδους χαρακτήρα της.

Η παρούσα έκδοση αντικαθιστά την προηγούμενη, που δεν θα επανεκδοθεί. Σύντομα θα κυκλοφορήσει και η πανόδετη μορφή της, με κουβερτούρα, ενώ ετοιμάζεται και η κυκλοφορία του ebook.

Βιογραφία - Μαρτυρίες

Ο μάγος

Κολμ Τόιμπιν

20.70

Μετά τον Henry James, ο Colm Tóibín επιλέγει να σκιαγραφήσει το πορτραίτο του γίγαντα της παγκόσμιας λογοτεχνίας Thomas Mann.

Με καθηλωτική εγγύτητα και συγκινητικό βάθος ο Tóibín, βιογραφεί τον Mann περισσότερο ως πατέρα, σύζυγο και πολίτη παρά ως λογοτέχνη. Η επιλογή αυτή φέρνει στο φως μια πληθώρα μυθιστορηματικών προσώπων τόσο από το στενό οικογενειακό περιβάλλον των Μann όσο και από τις λόχμες μιας συναρπαστικής εποχής. Εξορίες, αποδράσεις, σκάνδαλα, καταχρήσεις, αυτοχειρίες, δύο Παγκόσμιοι πόλεμοι, και μια Ευρώπη στις πιο δύσκολες μα και πιο δημιουργικές της ώρες. Παράλληλα όπως κάθε σπουδαίο έργο η λογοτεχνική αυτή καταβύθιση στη ζωή και τον ψυχισμό του «μάγου» της λογοτεχνίας αποτελεί και μια σπουδαία αναπαράσταση του ταραχώδους 20ου αιώνα. Η αριστοτεχνική ισορροπία ανάμεσα στο ιδιωτικό και το παγκόσμιο φανερώνει κάθε στιγμή την απαράμιλλη τέχνη του συγγραφέα.

Έφη Σαπουνά-Σακελλαράκη

14.85

Η ιστορία δύο ανθρώπων που συνέδεσαν τη ζωή τους με την επιστήμη τους και άφησαν το δικό τους αποτύπωμα στην Αρχαιολογία.

H περιγραφή της επιστημονικής διαδρομής του Γιάννη και της Έφης Σακελλαράκη, που περιλαμβάνει ανασκαφές, συγγραφικό έργο και δημοσιεύσεις, ταξίδια για διεθνή συνέδρια, επιτυχίες και απογοητεύσεις, ζωντανεύει μια ολόκληρη εποχή, τα τεκταινόμενα στην πολιτιστική και κοινωνική ζωή της Ελλάδας στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα. Η συγγραφέας, μέσα από μια μυθιστορηματική αφήγηση, περιγράφει την κοινή τους πορεία και το πώς αισθάνθηκαν, έδρασαν και αντέδρασαν, με συγκεκριμένη λογική, αισθητική και ήθος, μέσα και έξω από τον αρχαιολογικό κόσμο.

Ξένη λογοτεχνία

Μοντεβιδέο

Ενρίκε Βίλα-Μάτας

14.94

ήπως η ζωή είναι αυτό που μας συμβαίνει επειδή έχουμε λογοτεχνία; Εν μέσω μιας περιόδου προσωπικής και λογοτεχνικής μεταμόρφωσης, ο αφηγητής αρχίζει να παρατηρεί σημάδια σε πόρτες και κυρίως σε διαδοχικά δωμάτια. Τα σημάδια αυτά, μέσα από ένα χαμένο μονοπάτι που συνδέει το Παρίσι με το Κασκάις, το Μοντεβιδέο, το Ρέικαβικ, το Σαν Γκάλεν και την Μπογκοτά, τον επαναφέρουν σιγά σιγά στη συγγραφή, στην επιθυμία να καταγράψει κάποιες εμπειρίες, που του ζητούν τουλάχιστον φωνάζοντας να τις διηγηθεί επειγόντως.

Λέει κάποιος στον αφηγητή: «Τον τελευταίο καιρό έχεις γίνει συγγραφέας στον οποίο τα πράγματα του συμβαίνουν στ’ αλήθεια. Μακάρι να καταλάβεις ότι η μοίρα σου είναι η μοίρα ενός ανθρώπου που θα έπρεπε πια να θέλει ν’ ανυψωθεί, ν’ αναγεννηθεί, να ξαναϋπάρξει. Σου επαναλαμβάνω: ν’ ανυψωθεί. Η μοίρα σου βρίσκεται στα χέρια σου, είναι το κλειδί του νέου δωματίου».

Το Μοντεβιδέο είναι μια αληθινή μυθοπλασία, ένα πόνημα για την ασάφεια του κόσμου ως χαρακτηριστικό γνώρισμα της εποχής μας, ένα μυθιστόρημα μέσα από το οποίο ο συγγραφέας ανακαλύπτει τον τρόπο για να ξαναβαφτίσει τα πράγματα, όταν φαίνεται πως όλα έχουν ειπωθεί. Αυτό είναι σχεδόν άθλος, αν λάβει κανείς υπ’ όψιν του ότι ο πυρήνας του έργου του Βίλα-Μάτας είναι ο νεωτερισμός στο μυθιστόρημα.

 

Βιογραφία - Μαρτυρίες

Φίλοι σε ελαφρήν απόκλιση

E.M.Forster-Κ.Π.Καβάφης

16.00

Ο Άγγλος μυθιστοριογράφος E. M. Forster και ο Αλεξανδρινός ποιητής Κ. Π. Καβάφης γνωρίστηκαν στην Αλεξάνδρεια, την εποχή που ο Forster εργαζόταν για τον Ερυθρό Σταυρό κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η αλληλογραφία που ακολούθησε μεταξύ τους μαρτυρά μια σύνθετη σχέση και αποδεικνύει με συναρπαστικό τρόπο την αδιάπτωτη αποφασιστικότητα του Forster να προωθήσει τον Καβάφη να συμπλεύσει πλήρως με τα σχέδια του Forster.

Η ιστορία που μας αφηγείται η αλληλογραφία περιλαμβάνει μερικές από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες της λογοτεχνίας του 20ού αιώνα, καθώς στο πρώιμο εγχείρημα του Forster να μεταφραστεί ο Καβάφης συμμετείχαν ο Arnold Toynbee, ο T.S. Eliot, ο T.E. Lawrence και ο Leonard Woolf. Ο Forster τελικά πέτυχε να γνωρίσει τον Καβάφη στον αγγλόφωνο κόσμο θέτοντας γερά θεμέλια για την σημερινή παγκόσμια λογοτεχνική φήμη του ποιητή.

Η έκδοση περιλαμβάνει το σύνολο της σωζόμενης αλληλογραφίας Καβάφη – Forster, συσχετιζόμενες επιστολές και αρχειακό φωτογραφικό υλικό. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Η αλληλογραφία Φόρστερ-Καβάφη δεν είναι απλώς τεκμήριο του λογοτεχνικού κλίματος της εποχής και μιας προσωπικής σχέσης κοινής αισθητικής. Μας προσφέρει τη δυνατότητα να εκτιμήσουμε την υφέρπουσα ιδεολογική απόκλιση δύο σπουδαίων εκπροσώπων της διανόησης στις αρχές του εικοστού αιώνα και, στην τελική, μας αφορά περισσότερο από κάθε άλλον. Η ελληνική μετάφραση της Κατερίνας Γκίκα, όπως και η επιμελημένη έκδοση από τον “Ίκαρο” είναι αντάξιες των προσδοκιών ενός απαιτητικού κοινού και κόσμημα για τα εκδοτικά μας πράγματα. Αξιοσημείωτο είναι πως, στα σχέδια συμβολαίων για έκδοση των ποιημάτων του που λάμβανε από την Hogarth Press, ο Καβάφης αντέτεινε επιφυλάξεις πρακτικής υφής, ανησυχίες για την επιλογή και τελική μορφή των ποιημάτων, δισταγμούς ως προς τα πνευματικά δικαιώματα και ένα σωρό άλλα επιχειρήματα, ενδεικτικά της γενικότερης τοποθέτησής του πως μια έκδοση αγγλόφωνη του έργου του “θα είχε πρόωρον χαρακτήρα”…

Ποίηση

Σώμα

Γιάννης Αντιόχου

14.94

Στη γλώσσα μου

ίδια πια βαραίνουν

άνθρωποι

και πουλιά

Λιγοστεύω

Στο νέο του ποιητικό βιβλίο ο Γιάννης Αντιόχου συγκεντρώνει και επανεξετάζει ποιήματα προερχόμενα από τις οκτώ ποιητικές συλλογές του· από το πρώτο του βιβλίο που εκδόθηκε το 2003 μέχρι το Αυτός, ο κάτω ουρανός, που τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης 2020. Στο σώμα περιλαμβάνονται και αδημοσίευτα ποιήματα που γράφτηκαν αυτά τα χρόνια. Η επίτομη αυτή έκδοση μαρτυρά το ανεπαίσθητο νήμα που ορίζει την ποιητική του πορεία τα τελευταία 20 χρόνια.

Ξένη λογοτεχνία

Σπίτι με ονόματα

Κολμ Τόιμπιν

14.40

Της έκοψαν τα μαλλιά προτού την σύρουν στον τόπο της θυσίας. Της είχαν δεμένα τα χέρια σφιχτά πίσω στη ράχη, της κόρης μου, το δέρμα στους καρπούς καταγδαρμένο από τα σκοινιά, οι αστράγαλοί της δεμένοι. Το στόμα της το είχαν φιμώσει, για να μην καταριέται τον πατέρα της, τον άνανδρο, διπρόσωπο πατέρα της.

Την ημέρα του γάμου της κόρης του, ο Αγαμέμνονας ζητάει τη θυσία της. Μόνο έτσι θα έχει τους ανέμους με το μέρος του για να φτάσει ως την Τροία. Η Ιφιγένεια τελικά θυσιάζεται, ο Αγαμέμνονας οδηγεί τον στρατό του στη μάχη και επιβραβεύεται με ένδοξη νίκη.

Χρόνια αργότερα, ο Αγαμέμνονας επιστρέφει και η αιματηρή επιλογή του κατευθύνει όλη την οικογένεια σ’ ένα μονοπάτι ενδόμυχης βίας. Καθώς η σύζυγός του Κλυταιμνήστρα επιζητά διακαώς τον θάνατό του ως εκδίκηση, η κόρη τους Ηλέκτρα λειτουργεί ως σιωπηλός παρατηρητής αυτού του πρωτοφανούς οικογενειακού δράματος. Ταυτόχρονα ο γιος τους Ορέστης απάγεται και η επιβίωσή του είναι αβέβαιη.

Σ’ αυτή την απάνθρωπη συνθήκη, η Ηλέκτρα και ο Ορέστης θα προβούν με τη σειρά τους σε εξίσου απάνθρωπες ενέργειες, πασχίζοντας να διορθώσουν τα λάθη του παρελθόντος.

Ξένη λογοτεχνία

Μάστρο Τζεπέτο

Φάμπιο Στάσι

14.94

Μάστρο Τζεπέτο, ηλικιωμένος και ολομόναχος, χάνει σιγά σιγά τη μνήμη του και τη λαλιά του. Οι συγχωριανοί του, στυγνοί και άκαρδοι, τον περνούν για τρελό και του στήνουν μια σκληρή φάρσα: τον κάνουν να πιστέψει πως ένα κούτσουρο που του χαρίζουν είναι μαγικό. Τότε ξεκινά και το μαρτύριο του γερο-Τζεπέτο, που προσπαθεί να δώσει ζωή στο άψυχο ξύλο, μεταμορφώνοντάς το σε μικρό παιδί, τον Πινόκιο.

Ο Fabio Stassi ανατρέπει το διάσημο έργο της ιταλικής λογοτεχνίας και, απογυμνώνοντάς το από καθετί παραμυθένιο, το μεταφέρει σε μια ρεαλιστική πραγματικότητα. Με τον Μαστρο-Τζεπέτο μάς χαρίζει τη συγκλονιστική ιστορία ενός ανθρώπου που δεν αναζητά απλώς τον γιο του, αλλά παλεύει με μια περίκλειστη, εχθρική κοινωνία, η οποία δεν του επιτρέπει ούτε να αγαπά ούτε και να συνεχίζει να ελπίζει.

Ένα μυθιστόρημα για τη μοναξιά, την πατρότητα, την αρρώστια, τη φτώχεια, τα γηρατειά, την περιθωριοποίηση καιτην κοινωνική βία.

Ελληνική λογοτεχνία

Ίων ο Κύων

Στέλλα Παναγιωτοπουλου

10.80

Ο Ίων, ένα ημίαιμο λαμπραντόρ που ζει στην Αθήνα με τον Άνθρωπό του, φιλομαθής και περίεργος παρατηρητής του κόσμου γύρω του, αιφνιδιάζεται διαρκώς και επιχειρεί να λύσει τις απορίες που τον βασανίζουν. Πώς είναι δυνατόν να έχει πρόγονο τον γκρίζο λύκο; Ψάχνει απάντηση στον Δαρβίνο, στα μυστήρια της εξέλιξης αλλά και στις περιπέτειες του Μπακ του Τζακ Λόντον στην Άγρια Δύση. Οι αριστοκράτες καθαρόαιμοι του είδους του, όπως ο Φλας της Βιρτζίνια Γουλφ, τον μπλέκουν στον λαβύρινθο των ανισοτήτων μεταξύ αριστοκρατών και πληβείων. Ο Μάγκας της Πηνελόπης Δέλτα του προσφέρει διέξοδο στα προβλήματα ταυτότητας που τον ταλανίζουν. Ο κ. Κοκαλιάρης του Πωλ Όστερ και τα βάσανα του Πλάσματος του Φρανκενστάιν τον φέρνουν αντιμέτωπο με τον πόνο και τη μοναξιά. Η συνειδητοποίηση ότι στην Άπω Ανατολή οι σκύλοι είναι εκλεκτός μεζές τον βυθίζει σε κατάθλιψη. Αναρωτιέται αν οι χορτοφάγοι έχουν ηθικό πλεονέκτημα έναντι των κρεατοφάγων και αν η απελευθέρωση των ζώων από τον άνθρωπο είναι όνειρο των ζώων ή κάποιων ρομαντικών φιλόζωων. Ο Τζωρτζ Όργουελ και η Φάρμα των Ζώων επιβεβαιώνουν την καχυποψία του για τις ουτοπίες. Ζαλισμένος από όλες αυτές τις διαμάχες, ερωτεύεται τη Δανάη, ένα δελφίνι, και γεύεται έναν έρωτα, μήτε γήινο μήτε θαλασσινό, μα των ανοιχτών οριζόντων.

Τάσος Αποστολίδης

19.80

Φιλομαθής και περίεργος για τα πάντα, ο Αριστοτέλης εξερευνούσε συνέχεια τον κόσμο στον οποίο ζούσε, τον κατέγραφε και τον δίδασκε. Πίστευε ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν έμφυτη την επιθυμία για γνώση.

Η Φιλοσοφία, πρώτα απ’ όλα, είναι κατανόηση και γνώση, στο τέλος ίσως να είναι κι ένα ταξίδι για καινούριες κατακτήσεις. Καθημερινά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με διλήμματα και προκλήσεις. Ο Αριστοτέλης δίνει απαντήσεις και, μεταξύ άλλων, προτείνει την αίσθηση του μέτρου ως οδηγό του τρόπου σκέψης και συμπεριφοράς.

Στην ιστορία της Φιλοσοφίας η περίπτωση του Αριστοτέλη είναι μοναδική!

Οι θεωρίες του έγιναν αποδεκτές από πολλούς και διαφορετικούς λαούς, πολιτισμούς, θρησκείες, άντεξαν στο πέρασμα του χρόνου και μέχρι σήμερα παραμένει ένας απόλυτα επίκαιρος στοχαστής

Ελληνική λογοτεχνία

Σχέδια του χάους

Μίνως Ευσταθιάδης

15.50

Αυτή την ιστορία δεν ήταν εύκολο να την πω. Φόνοι γίνονται κάθε μέρα. Άλλοι λύνονται, άλλοι πάλι όχι. Ελάχιστοι όμως καταλήγουν να σε στοιχειώνουν.

Ένα κουβάρι χωρίς άκρη. Ίσως φταίει που, όταν συνέβησαν όλα αυτά, ήμουν ακόμα παιδί. Πέρασαν χρόνια για να δω ξεκάθαρα τα πρόσωπα – κυρίως των φίλων μου. Ο πιο περίεργος μαθητής του σχολείου, ένας δάσκαλος που μιλούσε μια άλλη γλώσσα, μια μάνα που εξαφανίστηκε, ένας σιωπηλός δικηγόρος και ο γιος κάποιου Ρώσου μαφιόζου.

Το όπλο, ένα κουζινομάχαιρο, βρέθηκε στον βυθό του υδροβιότοπου πουλιών.

Και το πτώμα χαμογελούσε, σκεπασμένο όμορφα με το σεντόνι του. Πώς διάολο κάνεις έναν ετοιμοθάνατο να χαμογελά, μου λες;