Βλέπετε 1–15 από 1216 αποτελέσματα

Λογοτεχνία

Ελληνική λογοτεχνία

Κανονικά παιδιά

Δημήτρης Σίμος

Κανονικά παιδιά που κρύβουν μυστικά.

Μια σειρά δολοφονιών που κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει. Ένας δολοφόνος που αφήνει τρεις βόλους για ίχνος – ή μήπως για μήνυμα; Όταν τα νεκρά κορμιά αρχίζουν να εμφανίζονται, κάθε θύμα κουβαλά τα δικά του μυστικά.

Η ομάδα του αστυνόμου Καπετάνου ξεκινά έναν αγώνα δρόμου για να προλάβει έναν αόρατο εχθρό που παίζει με το σκοτάδι. Οι ενδείξεις όμως οδηγούν σε μια αλήθεια που κανείς δεν είναι έτοιμος να αντικρίσει.

Μια ιστορία από το παρελθόν ξετυλίγεται, φέρνοντας στο φως το κορίτσι που λέγεται πως μπορούσε να δει όσα οι άλλοι δεν άντεχαν. Ο θρύλος της είναι γεμάτος ψιθύρους για φωτιές, φόνους και μυστικά θαμμένα στο χώμα.

Το πέμπτο βιβλίο της σειράς «Σκοτεινά Νερά» με ήρωα τον αστυνόμο Καπετάνο.

Έριξα μια τελευταία ματιά στον φάκελο με τις φωτογραφίες. Κάτι στην τοποθέτηση των βόλων, στους φρικιαστικά συμμετρικούς καψαλισμένους κύκλους στις παλάμες των θυμάτων, έδειχνε πως αυτός ο άνθρωπος δεν ήταν απλώς ένας ψυχοπαθής που ήθελε προσοχή. Ήταν κάτι περισσότερο. Κάθε του κίνηση ήταν υπολογισμένη, σαν να σχεδίαζε ένα μήνυμα που μόνο ο ίδιος μπορούσε να διαβάσει καθαρά (Απόσπασμα από το βιβλίο).

17.70

Ξένη λογοτεχνία

Τα όργανα του σκότους

Τζον Κόνολι

«Ένας από τους καλύτερους σύγχρονους συγγραφείς μυστηρίων» (Harlan Coben), «η απάντηση της Ιρλανδίας στον Στίβεν Κινγκ» (Express), ο ένας και μοναδικός Τζον Κόνολι, επιστρέφει στα BELL Best Seller με την πολυαναμενόμενη νέα, 21η στη σειρά, υπόθεση του ντετέκτιβ Τσάρλι Πάρκερ.

Τα Όργανα του Σκότους είναι ένα ατμοσφαιρικό, αγωνιώδες μυθιστόρημα που θα ενθουσιάσει τους φανατικούς αναγνώστες του σπουδαίου Ιρλανδού συγγραφέα, αλλά ταυτόχρονα και μια ιστορία που ξεχειλίζει «από καλοσύνη, αφοσίωση και αγάπη» (Irish Examiner).

Από το οπισθόφυλλο:

Στο Μέιν, η Κολίν Κλαρκ κατηγορείται για το χειρότερο έγκλημα που μπορεί να διαπράξει μια μητέρα: την απαγωγή και την πιθανή δολοφονία του παιδιού της. Όλοι –φιλόδοξοι πολιτικοί σε χρονιά εκλογών, σκληροτράχηλοι αστυνομικοί, απλοί άνθρωποι– έχουν άποψη για την υπόθεση, και οι περισσότεροι πιστεύουν ότι είναι ένοχη. Όχι όμως όλοι.

Την Κολίν υπερασπίζεται ο δικηγόρος Μόξι Κέιστιν, και μαζί του δουλεύει ο ιδιωτικός ντετέκτιβ Τσάρλι Πάρκερ, ο οποίος αντιλαμβάνεται πως αυτή η υπόθεση έχει και άλλες πλευρές. Πλευρές στις οποίες εμπλέκονται ένας σύζυγος πολύ πρόθυμος να δεχτεί την ενοχή της γυναίκας του, ένα μέντιουμ που προσπαθεί να αποκατασταθεί έπειτα από μια ντροπιαστική αποτυχία στο παρελθόν, και ένα μυστηριώδες παλιό σπίτι στα δάση του Μέιν που δε θα έπρεπε να είχε κτιστεί ποτέ. Ένα σπίτι, και ό,τι κατοικεί κάτω από αυτό…

«Σκοτεινό και απειλητικό… αλλά περιέχει επίσης
καλοσύνη, αφοσίωση, αγάπη».
Irish Examiner

«Η απάντηση της Ιρλανδίας στον Στίβεν Κινγκ».
Express

«Ένας από τους καλύτερους συγγραφείς της γενιάς μας».
Nicholas Sparks

18.80

Ελληνική λογοτεχνία

Θα πέσει η νύχτα

Κωνσταντίνος Τζαμιώτης

Από την Αθήνα στον μεγάλο κάμπο της Λάρισας και τα δάση της Χαλκιδικής, οι ήρωες κινούνται στο σήμερα, κουβαλώντας το παρελθόν τους.

Μια οικογενειακή σάγκα, μια ιστορία ενηλικίωσης, μια σχεδόν αστυνομική ιστορία, μαζί με έρωτες και θανάτους, συμπλέκονται και δημιουργούν ένα σύμπαν άλλοτε ζηλευτό και άλλοτε ζοφερό. Ένα φιλόδοξο μυθιστόρημα, καθώς πέρα από την έκτασή του φλερτάρει και αξιοποιεί πολλά λογοτεχνικά είδη. Με άλλα λόγια μιλά για την ασίγαστη ανάγκη να υπερασπίζεται κανείς το καλό πριν το κακό υπερισχύσει και πέσει πάλι η νύχτα.

Δεν έκανε δα και τίποτα που να μην έχει ξανακάνει. Λες και δεν τα ήξερε τα χαΐρια του… Όλοι τα ξέρουν. Εδώ και χρόνια. Ένα σωρό κόσμος βάζει μαζί του στοίχημα αν μπορεί να καταφέρει το ένα ή το άλλο. Πότε αν τολμάει να σκαρφαλώσει μέχρι την κορυφή στο παλιό κυπαρίσσι που βρίσκεται στην αυλή της εκκλησίας, πότε αν κρατάει να σηκώσει πέντε καφάσια γεμάτες μπίρες, πότε πόσες φορές αντέχει να τρέξει τον γύρο της πλατείας στο ένα πόδι, αν μπορεί με τα μάτια δεμένα να κάνει σούζα με το ποδήλατο, τέτοια πράγματα. Κερδίζει· κέρασμα μια ομελέτα με λουκάνικα και πορτοκαλάδα. Χάνει· πρέπει να πιει με τη μία ένα κατοστάρι τσίπουρο.

22.00

Ξένη λογοτεχνία

Ελευθερία

Τζόναθαν Φράνζεν

Η Πάτι και ο Γούλτερ Μπέργκλαντ ήταν υποδειγματικό ζευγάρι. Εκείνος, δικηγόρος με περιβαλλοντικές ανησυχίες, πήγαινε στη δουλειά του με το ποδήλατο και ήταν αφοσιωμένος στην οικογένειά του. Εκείνη, τέλεια σύζυγος και μητέρα, ανακύκλωνε τις μπαταρίες, νοιαζόταν για την υγιεινή διατροφή και για τη γειτονιά τους. Οι Μπέργκλαντ ήταν από αυτούς που κάνουν τον κόσμο λίγο καλύτερο.

Τι τους συνέβη ξαφνικά; Γιατί ο γιος τους πήγε να μείνει στους διπλανούς τους, που είναι φανατικοί Ρεπουμπλικάνοι; Γιατί ο Γουόλτερ άρχισε να δουλεύει για τις μεγάλες εταιρείες εξόρυξης άνθρακα και η Πάτι να συμπεριφέρεται σαν έξαλλη μαινάδα μπροστά στους έκπληκτους γείτονές της;

Ο Τζόναθαν Φράνζεν των θρυλικών ΔΙΟΡΘΩΣΕΩΝ υπογράφει μια κωμικοτραγική ιστορία για τους πειρασμούς της ελευθερίας, την εύθραυστη ασφάλεια των προαστίων, το εφηβικό πάθος, τους συμβιβασμούς της μέσης ηλικίας, το βάρος τού να αποκτάς εξουσία. Και καθώς παρακολουθεί τις αγωνιώδεις προσπάθειες των ηρώων του να προσαρμοστούν σ’ έναν κόσμο που τους μπερδεύει όλο και περισσότερο, συνθέτει μια εύστοχη, ειρωνική και συγκινητική τοιχογραφία της ίδιας της εποχής μας.

 

22.20

Ελληνική λογοτεχνία

Συνθετική ορμόνη

Κατερίνα Ι. Παπαντωνίου

Μυθιστόρημα σε είκοσι δύο επεισόδια.

Ένα οκτάχρονο ψηλαφεί το σώμα του, του λένε είσαι κορίτσι, μεγαλώνει, το εφηβικό στήθος κυοφορεί τη γυναίκα που θα γίνει, τη μητέρα αλλά και τη γιαγιά της, μεγαλώνει κι άλλο και αφηγείται παλιομοδίτικες ιστορίες κάτω από μια καρυδιά, ερωτεύεται σε σουπερμάρκετ, ακρογιαλιές, μπαρ και καλάθια φακίρηδων. Αν και απαγορεύεται η κυκλοφορία, πηδά μέσα στη νύχτα απ’ το μπαλκόνι για να κάνει βόλτες κι ύστερα γράφει ημερολόγια εγκλεισμού, πένθους και ονείρων, πλημμυρισμένα από νερά κι εραστές. Μια βιβλιοθήκη χοροπηδάει απειλητικά προς αυτήν, που θέλει να σκαρφαλώσει σε μια μπιγκόνια ή να κρυφτεί σ’ ένα ντουλάπι, ενώ την ψάχνει μια ντετέκτιβ που είχε γνωρίσει πριν από χρόνια σε διαδήλωση. Παραμονή Ψυχοσάββατου ζυμώνει κόλλυβα και τσακώνεται με το φάντασμα της μητέρας για τις τιμές πώλησης των επίπλων της. Εντέλει, με ένα κόκκινο φως στο χέρι καταβυθίζεται στο σώμα, στον χρόνο, στην πόλη και στη γλώσσα.

Μια αυτοτροφοδοτούμενη μυθιστορηματική σπείρα, ένα κολάζ από σπασμένες εικόνες και θρυμματισμένες αναμνήσεις. Το ταξίδι ενηλικίωσης μιας γυναίκας μέσα από διαφορετικές, πραγματικές ή δυνητικές, εκδοχές της, προσωπεία ή μεταμορφώσεις.

16.00

Μαρία Παβλικόφσκα-Γιασνόρζεφσκα

Στις αρχές της δεκαετίας του 1930 η Maria Pawlikowska Jasnorzewska ήταν γνωστή στους λογοτεχνικούς κύκλους ως «Πολωνή Σαπφώ». Πλέον θεωρείται παγκοσμίως μια από τις πιο μοντέρνες ποιήτριες της Πολωνίας. Δε συνέβαινε όμως αυτό όσο ζούσε, αφού η τέχνη της υπήρξε αρκετά αμφιλεγόμενη. Αρχικά ασχολήθηκε με τη ζωγραφική, γεννημένη καθώς ήταν σε αριστοκρατική οικογένεια εικαστικών το 1891, οι οποίοι ήταν ιδιαίτερα γνωστοί για τα στρατιωτικά θέματα και τις πολεμικές σκηνές που απεικόνιζαν. Η νεαρή Μαρία, πασιφίστρια από τότε, επιλέγει τον έρωτα και τη φύση, δοσμένα μέσα από μια προσωπική φαντασία. Σε πολλά από τα ποιήματά της, η Pawlikowska έβλεπε το πέρασμα του χρόνου σαν μια προσωπική τραγωδία. Η προσωπική της ενασχόληση με τη νεότητα και τις συνέπειες των γηρατειών, πριν καν η ποιήτρια φτάσει στα 30, σηματοδοτούν το έργο της που είναι γεμάτο φόβους για τον θάνατο και την αγάπη, μα και θαυμασμό για τους αέναους κύκλους της φύσης. Η Pawlikowska είχε δημιουργήσει μια φήμη σκανδαλώδη στους συντηρητικούς κύκλους, τόσο για την αντισυμβατική προσωπική της ζωή (παντρεύτηκε τρεις φορές) όσο και για την καινοτόμο, γεμάτη ερωτισμό, ποίησή της, καθώς επίσης και για τα αντι-συμβατικά θεατρικά της έργα που πραγματεύονταν θέματα-ταμπού, όπως το δικαίωμα της γυναίκας στην έκτρωση. Με το ξέσπασμα του πολέμου μια νέα θεματογραφία κάνει την εμφάνισή της στα έργα της. Ήδη από το 1937 είχε γράψει, κατηγορώντας τον εαυτό της, επειδή ήταν πολιτικά αδιάφορη: Πώς τόλμησες να γράψεις για τριαντάφυλλα, όταν η ιστορία έκαιγε σαν δάσος στην κάψα του καλοκαιριού; Στη θλίψη της προστέθηκαν η αυτο-εξορία στην Αγγλία, ο θάνατος των δικών της και η ραγδαία επιδείνωση της υγείας της. Η Maria Pawlikowska Jasnorzewska πέθανε από καρκίνο στο Μάντσεστερ της Αγγλίας το1945. Οι μαρξιστές κριτικοί λογοτεχνίας στην μεταπολεμική Πολωνία αγνόησαν το έργο της, λόγω της υποκειμενικής και απαισιόδοξης φύσης του. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1960 ωστόσο, άρχισε να επαναξιολογείται και έκτοτε η λογοτεχνική της κληρονομιά γνώρισε μια αναγέννηση με επανεκδόσεις, μεταφράσεις και μελοποιήσεις. ΑΓΑΠΗ Ένα μήνα τώρα, δε σε είδα ούτε μιά μέρα. Καμιά αλλαγή. Ίσως να ‘μαι πιο χλωμή, λίγο νωθρή, πιο σιωπηλή. Φαίνεται, μπορεί και ζει κανείς χωρίς αέρα.

14.00

Ξένη λογοτεχνία

Ιστορία ενός παιδιού

Άννα Κιμ

Αρχές της δεκαετίας του 1950 στο Ουισκόνσιν των ΗΠΑ ένα νεογέννητο αγόρι παραδίδεται στην Κοινωνική Υπηρεσία της Καθολικής Αρχιεπισκοπής. Η νεαρή μητέρα δηλώνει ότι δεν μπορεί και δεν θέλει να το κρατήσει. Ο πατέρας είναι άγνωστος και η μητέρα κάνει ό,τι μπορεί για να αποκρύψει την ταυτότητά του. Η υπηρεσία θεωρεί ότι πριν δοθεί το παιδί για αναδοχή ή τεκνοθεσία πρέπει να διαπιστωθεί η φυλετική του καταγωγή. Βλέπεις, ο μικρός Ντάνιελ έχει νεγροειδή χαρακτηριστικά. Η «υπόθεση Ντάνιελ Τράτμαν» εξελίσσεται σε αστυνομική έρευνα. Η “Ιστορία ενός παιδιού” της αυστριακής Άννας Κιμ μιλάει για την καταγωγή, την ταυτότητα, τον ρατσισμό, την περιθωριοποίηση και τον τρόπο που βιώνουν και αντιλαμβάνονται οι «ξένοι» τη θέση τους στην κοινωνία. Η αφηγήτρια, συγγραφέας από την Αυστρία, αυστροκορεατικής καταγωγής η ίδια, μαθαίνει για τον Ντάνιελ το 2013 από διηγήσεις της λευκής γυναίκας του και από τον φάκελο της κοινωνικής υπηρεσίας της Αρχιεπισκοπής. Η ιστορία διαδραματίζεται στις δεκαετίες του 1950 και του 2010 στο Γκριν Μπέι του Ουισκόνσιν και στη Βιέννη. Η ταυτότητα ως πρόβλημα, λέει η Άννα Κιμ σε συνέντευξή της, είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που θεωρεί την αφομοίωση λύση για τα πάντα, την ένταξη στην κοινωνία υποχρέωση αποκλειστικά των μειονοτήτων και της αντίληψης ότι η μετανάστευση είναι έγκλημα.

20.00

Μαργιάν Σατραπί

Να είσαι είκοσι ετών στο Ιράν και να πεθαίνεις για τα δικαιώματα των γυναικών Τον Σεπτέμβριο του 2022, στο Ιράν, η Μαχσά Αμινί υποκύπτει στα τραύματά της μετά τον ξυλοδαρμό της από την Αστυνομία Ηθών, επειδή δεν φορούσε «σωστά» τη μαντίλα της. Ο θάνατός της ξεσηκώνει ένα κύμα διαδηλώσεων σε ολόκληρη τη χώρα, το οποίο μετατρέπεται σε ένα άνευ προηγουμένου φεμινιστικό κίνημα. Η Marjane Satrapi συγκέντρωσε 3 ειδικούς: τον πολιτολόγο Φαρίτ Βαχίντ, τον διακεκτιμένο ρεπόρτερ Ζαν-Πιερ Περέν και τον ιστορικό Αμπάς Μιλανί καθώς και 17 από τα μεγαλύτερα ταλέντα της εικονογραφημένης αφήγησης, για να διηγηθούν αυτό το γεγονός, που είναι μια καθοριστική ημέρα για το Ιράν και για εμάς όλους μας.

29.68

Ξένη λογοτεχνία

Στα λασποτόπια του πάγου

Σοέιρου Περέιρα Γκόμες

Μια κωμόπολη της Πορτογαλίας, υπό το φασιστικό καθεστώς του Σαλαζάρ, γύρω στο1940. Κοινωνική ανισότητα, φτώχια και εξαθλίωση. Μια παρέα από παιδιά του δρόμου που προσπαθούν να επιβιώσουν και να βρουν χαρά. Το καλοκαίρι βιώνουν την παιδική εργασία σε ένα παμπάλαιο κεραμοποιείο. Τις άλλες εποχές αλητεύουν, κλέβουν, ζητιανεύουν, κάνουν ό,τι μπορούν… Στο κατώφλι της εφηβείας γνωρίζουν τον κόσμο των μεγάλων. Τον φοβούνται αλλά τον λαχταρούν. Γνωρίζουν τον πόθο, τον έρωτα και τον νταλκά, τη φιλία, το πιοτό, τη σύγκρουση, τη βία, τον θάνατο, την αυθαιρεσία της εξουσίας, τα κατά συνθήκη ψεύδη, το χέρι του νόμου, την όμορφη αλλά και αδυσώπητη φύση, την αθλιότητα και το μεγαλείο του καθημερινού ανθρώπου. Πικρόγλυκο μυθιστόρημα ενηλικίωσης και κοινωνικής κριτικής, με χαρακτηριστικούς προεφηβικούς χαρακτήρες και έντονο συναίσθημα. Εμβληματικό και πολυφωνικό έργο του πορτογαλικού Νεορεαλισμού, με λυρικές περιγραφές, πλούσιο και απολαυστικό διάλογο, χιούμορ, γρήγορη κινηματογραφική πλοκή, χυμώδη γλώσσα. Σύγχρονο κλασικό έργο που εκτυλίσσεται στις τέσσερις εποχές ενός χρόνου, αγαπημένο ανάγνωσμα κάθε γενιάς Πορτογάλων. «Για τα παιδιά των ανθρώπων που δεν γνώρισαν ποτέ παιδική ηλικία, έγραψα ετούτο το βιβλίο», αναφέρει στην προμετωπίδα του έργου ο συγγραφέας. Ένα βιβλίο για να μας θυμίσει το αιώνιο μάθημα που μας διδάσκουν τα παιδιά: δεν πειράζει να πέφτεις, αρκεί να ξανασηκώνεσαι.

16.99

Ελληνική λογοτεχνία

Από τη μέση και κάτω

Μαρία Μήτσορα

Δεκαπέντε διηγήµατα, µερικά ήδη δηµοσιευµένα, τα περισσότερα καινούρια και γυαλιστερά (ακόµα κι αν είναι σκοτεινή η λάµψη τους). Οι πρωταγωνίστριες κι οι πρωταγωνιστές πάντα στο σταυροδρόµι του Τυχαίου µε το Προδιαγεγραµµένο, καµιά φορά τραβάνε την ουρά του Κέρβερου. Παίζουν µε τη ζωή παίζοντας τη ζωή τους. Στο τέλος θα σπάσουν τα δεσµά των φράσεων και θα τρέξουν να κρυφτούν πάλι µέσα στους καθρέφτες.

8.70

Ελληνική λογοτεχνία

Ο θησαυρός του χρόνου

Μένης Κουμανταρέας

…Τον περισσότερο καιρό πίνοντας και κουτσοπίνοντας άκουγα µε δέκα αυτιά αυτές τις ιστορίες που, είτε γνήσιες είτε πλαστές, είχαν ένα ενδιαφέρον για µένα, που ζητούσα να ξεφύγω από τη δική µου ιστορία. Μία µόνο προϋπόθεση έθετα: αυτός που τις έλεγε να ξέρει να τις αφηγείται, να σε µεταφέρει αλλού και να σου εξάπτει τη φαντασία. Τότε µε έκαναν να θέλω να πω κι εγώ µια ιστορία. Μα εγώ, βλέπεις, προτιµώ να τις γράφω…

Ένα µυθιστόρηµα για την απώλεια. Την απώλεια όχι µόνο ενός ανθρώπου, αλλά και την απουσία που αυτή συνεπάγαι. Μια αφήγηση ανάµεσα στην παραίσθηση και στην άγρια πραγµατικότητα. Μια περιπέτεια που οδηγεί στην αναζήτηση και απόκτηση ενός θησαυρού.

Να είναι τάχα αυτός ο θησαυρός του χρόνου;

19.90

Ξένη λογοτεχνία

Ο πόλεμος των σκουπιδιών

Αλεξάντερ Κλαπ

Πού πάνε τα σκουπίδια; Ποιες χώρες φορτώνονται τα απορρίμματα του δυτικού κόσμου; Ποιον δηλητηριάζουν οι πεταμένες ηλεκτρονικές συσκευές μας; Πώς χρησιμοποιούν οι πετρελαιοβιομηχανίες την ανακύκλωση ως δούρειο ίππο για να προωθήσουν την υπερπαραγωγή πλαστικού; Ο πόλεμος των σκουπιδιών μαίνεται σήμερα ανεξέλεγκτος.

Στο βιβλίο αυτό, καρπό επιτόπιας έρευνας σε πέντε ηπείρους —από την κεντρική Αμερική και την Αφρική στο Αιγαίο και την Ινδονησία—, ο Αλεξάντερ Κλαπ αναζητά τους τόπους και τους ανθρώπους που παραλαμβάνουν τελικά τα απορρίμματά μας: τοξικά απόβλητα, ηλεκτρονικά απόβλητα, παλιοσίδερα, πλαστικά. Συνομιλεί με εργάτες και πολιτικούς, με επιστήμονες και μεσίτες σκουπιδιών, με εφοπλιστές και ακτιβιστές, εξερευνώντας τον αφανή κόσμο της παγκόσμιας διακίνησης αποβλήτων και τα θηριώδη οικονομικά συμφέροντα που τον κυβερνούν.

22.00

Ξένη λογοτεχνία

Οι Ιτιές

Άλτζερνον Μπλάκγουντ

Δυο φίλοι κατεβαίνουν με κανό τον Δούναβη, απ’ τις πηγές του στον Μέλανα Δρυμό μέχρι τις εκβολές του στη Μαύρη Θάλασσα. Λίγο μετά την Μπρατισλάβα, ο φουσκωμένος ποταμός θα τους αναγκάσει να καταφύγουν σε μια νησίδα κατάφυτη με ιτιές, περιμένοντας να κοπάσει ο άνεμος και να υποχωρήσουν τα νερά. Όμως εκεί θα έρθουν αντιμέτωποι με φαινόμενα που αδυνατούν να εξηγήσουν.

Στις Ιτιές ο Άλτζερνον Μπλάκγουντ παρουσιάζει τη φύση σε όλη της τη μυστηριακή μεγαλοπρέπεια. Εδώ, ο κίνδυνος δεν εμπίπτει στον κοινότοπο δυϊσμό του καλού και του κακού, αλλά τον υπερβαίνει και γι’ αυτό είναι αληθινός. Κλασικό έργο της λογοτεχνίας του παραδόξου, ατμοσφαιρική νουβέλα τρόμου, ταξιδιωτική περιπέτεια, οι Ιτιές υπόσχονται στον αναγνώστη τους την παρηγορητική θαλπωρή που βρίσκει κανείς στα διαχρονικά κείμενα της παγκόσμιας λογοτεχνίας.

11.00

Νίκος Λάζαρης

Ο βυθός της γκαζόζας
Το δάσος των εκρήξεων
Ηλικιωμένες μαργαρίτες
Ερωτογράφημα
Τα δέντρα τρέχουν βιαστικά
Το αόρατο νήμα
Τέσσερα αδέσποτα ποιήματα
12.94

Βρασίδας Καραλής

Κάθε επεισόδιο προσφέρει μια στιγμή σε μια αφηγηματική γραμμή χωρίς αρχή και τέλος. Όλα μαζί  σκιαγραφούν το ανθρώπινο σφάλμα, που είναι η σωστή λέξη για την αμαρτία, και την κοινή τάση για  αποτυχία. Σε αυτά, πρόσωπα εμφανίζονται κι εξαφανίζονται. Οι ενέργειες είναι τυχαία συμβάντα, συγκλίνουν και αποκλίνουν χωρίς αιτιότητα ή κάθαρση. Πραγματικοί άνθρωποι κατοικούν σε φανταστικούς δρόμους. Φανταστικά όντα περπατούν σε πραγματικά μονοπάτια. Κάθε γωνιά είναι μια  πύλη, κάθε ξενοδοχείο μια terra incognita, κάθε μαγαζί μια έξοδος από την ιστορία. Το διαχρονικό  εισέρχεται στην πραγματικότητα μέσα από ένα ποτήρι μπίρα. Το περπάτημα στον Δρόμο μεταμορφώνει τα πάντα σε αποκάλυψη.

16.00