Βλέπετε 1–15 από 727 αποτελέσματα

Ξένη λογοτεχνία

Λεονίντ Αντρέγιεφ

Μέσα από τα διηγήματά του Λάζαρος και Ιούδας ο Ισκαριώτης, ο Λεονίντ Αντρέγιεφ μας δίνει πολύ ενδιαφέροντα πορτρέτα των γνωστών βιβλικών ηρώων. Με το διήγημα Λάζαρος, ο συγγραφέας κατορθώνει να μας μεταδώσει το ρίγος που θα πρέπει να προκαλούσε στους συγχρόνους του το βλέμα κάποιου που αντίκρισε κατάματα το θάνατο και διατήρησε κάτω από τα βλέφαρά του το τρομερό αντικαθρέφτισμα του κάτω κόσμου.

Στο δεύτερο διήγημα, με τίτλο Ιούδας ο Ισκαριώτης, ο Αντρέγιεφ μας περιγράφει το λαβύρινθο μίας τυραννισμένης συνείδησης, το μαρτύριο ενός ανθρώπου που το πεπρωμένο τον οδήγησε από την αγάπη στην προδοσία και το έγκλημα. Χρησιμοποιώντας αυθαίρετα και τολμηρά το υλικό της Βίβλου, ο Αντρέγιεφ μας αποκαλύπτει ακόμα μια φορά το πολύπλευρο ταλέντο του. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

11.66

Λεονίντ Αντρέγιεφ

Προικισμένος με αφηγηματική δεινότητα, ο Λεονίντ Αντρέγιεφ (1871-1919) καταπιάστηκε στο έργο του με ζητήματα που ταλάνιζαν τους σύγχρονούς του, αλλά εξακολουθούν να κατατρύχουν και το σύγχρονο άνθρωπο.

Στα τρία διηγήματα της συλλογής αυτής, θίγονται θέματα που για τους λογοτέχνες της εποχής του θεωρούνταν καταραμένα και σκανδαλώδη, όπως αυτό της σεξουαλικότητας στην “Άβυσσο“ (ένας νεαρός ανακαλύπτει μετά το βιασμό της αγαπημένης του την άβυσσο της ίδιας του της σεξουαλικότητας), το ζήτημα της πορνείας στο διήγημα “Μέσα στην καταχνιά“ (ένας γόνος καλής οικογενείας μολύνεται από σύφιλη και οδηγείται στο έγκλημα), η αποξένωση μεταξύ των ανθρώπων των μεγαλουπόλεων, στην “Κατάρα του θεριού“.

Οι ήρωές του κινούνται στο μεταίχμιο μεταξύ λογικής και παραλογισμού, ολομόναχοι μέσα σ` έναν κόσμο από τον οποίο ο Θεός είναι απών, απέναντι σε μια άβυσσο που απειλεί να τους καταπιεί, όπως ακριβώς οι άνθρωποι των σύγχρονων κοινωνιών. Αυτό το στοιχείο κάνει το έργο του Αντρέγιεφ να παραμένει διαχρονικό και πάντα ενδιαφέρον. (Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης)

11.71

Ξένη λογοτεχνία

Η Σκέψη & Ο Κυβερνήτης

Λεονίντ Αντρέγιεφ

Η ΣΚΕΨΗ είναι ένα από τα αριστουργήματα του Αντρέγιεφ (γράφτηκε το 1902), όπου ο συγγραφέας παίζει με το μοτίβο της προσποίησης της τρέλας ή της καταβύθισης στην τρέλα. Ο ήρωας, ο γιατρός Κερζέντσεφ, έχει δολοφονήσει έναν στενό του φίλο και καταθέτει την απολογία του στους κριτές του. Να είχε άραγε ο Αντρέγιεφ επίγνωση ότι η καλλιτεχνική του διαίσθηση τον είχε οδηγήσει να βρει και να περιγράψει αυτό που έμελλε να αποτελέσει ένα από τα κλινικά συμπτώματα στην εξέλιξη της σχιζοφρένειας;

Ο ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ είναι, κατά κάποιο τρόπο, “το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου”. Ο κυβερνήτης κάποιας μικρής πόλης έχει καταπνίξει μιά εξέγερση διατάσσοντας πυρ κατά των λιμοκτονούντων απεργών: τριανταπέντε άντρες, εννέα γυναίκες και τρία παιδιά σκοτώθηκαν. Από την επομένη κιόλας της επίθεσης, όλη η πόλη ξέρει πώς ο κυβερνήτης είναι καταδικασμένος, πώς κάποιος θα τον σκοτώσει κάτι για το οποίο άλλωστε έχει και ο ίδιος απόλυτη επίγνωση. Δεν προσπαθεί να ξεφύγει απ’ τη μοίρα του και, με καθαρό μυαλό, βαδίζει προς αυτό το πεπρωμένο, που και ο ίδιος το θεωρεί θεία δίκη. “Χτες ονειρεύτηκα την κηδεία σας”, του γράφει ανώνυμα μια μαθήτρια λυκείου, “Πίσω απ’ το φέρετρο υπήρχαν μόνο αστυνομικοί”. Και κλείνει ως εξής: “Θα σας κλάψω σαν να ήμουν κόρη σας, γιατί σας λυπάμαι αφάνταστα”. Το αφήγημα αυτό γράφτηκε το καλοκαίρι του 1905. Ένας μοναδικός προβληματισμός για την εξουσία και το θάνατο.

15.64

Ξένη λογοτεχνία

Ένα ρωσικό μυθιστόρημα

Εμανουέλ Καρέρ

Η τρέλα και ο τρόμος έχουν στοιχειώσει τη ζωή μου. Όλα τα βιβλία μου δεν μιλούν για τίποτε άλλο.
Μετά τον Εχθρό, δεν άντεχα πια. Ήθελα να ξεφύγω.
Πίστεψα ότι θα ξέφευγα αγαπώντας μια γυναίκα και κάνοντας μια έρευνα.
Η έρευνα αφορούσε τον παππού μου από την πλευρά της μητέρας μου, ο οποίος αφού έζησε μια δραματική ζωή εξαφανίστηκε το φθινόπωρο του 1944 και εκτελέστηκε, κατά πάσα πιθανότητα, ως συνεργάτης των Γερμανών. Αυτό είναι το μυστικό της μητέρας μου, το φάντασμα που καταδιώκει την οικογένειά μας.
Για να ξορκίσω αυτό το φάντασμα, πήρα ριψοκίνδυνους δρόμους. Κατέληξα σε μια μικρή πόλη, χαμένη κάπου στη ρωσική επαρχία, όπου έμεινα για αρκετό καιρό, όντας συνέχεια σ’ επιφυλακή, περιμένοντας να συμβεί κάτι. Και όντως συνέβη κάτι: ένα αποτρόπαιο έγκλημα.
Η τρέλα και ο τρόμος επέστρεφαν. Επέστρεψαν, επίσης, στην ερωτική μου ζωή. Έγραψα, για τη γυναίκα που αγαπούσα, μια ερωτική ιστορία η οποία πίστευα ότι θα είχε αντίκτυπο στην πραγματικότητα, όμως η πραγματικότητα ανέτρεψε τα πλάνα μου. Μας βύθισε σ’ έναν εφιάλτη που έμοιαζε με τις χειρότερες ιστορίες των βιβλίων μου και ο οποίος ισοπέδωσε τις ζωές μας και την αγάπη μας.
Γι’ αυτό μιλάει ετούτο το βιβλίο: για τα σχέδια που καταστρώνουμε προκειμένου να ελέγξουμε την πραγματικότητα και για τον τρομακτικό τρόπο με τον οποίο η πραγματικότητα ξαναπαίρνει πάντοτε το πάνω χέρι και μας απαντάει.

21.20

Ξένη λογοτεχνία

Το πυροφάνι

Κριστίνα Κασάρ Σκάλια

Mετά τη Μαύρη άμμο, το δεύτερο βιβλίο της σειράς με ηρωίδα τη Βανίνα Γκουαράζι, που χαρακτηρίστηκε εκδοτικό φαινόμενο στην Ιταλία.

Είναι 4:30 το πρωί. Από τη βάρκα τους, ο δημοσιογράφος Σάντε Ταμάρο και ο φίλος του, ο γιατρός Μανφρέντι Μοντερεάλε, που έχουν βγει για ψάρεμα, βλέπουν έναν άντρα να σέρνει με κόπο μια μεγάλη βαλίτσα και να την πετάει στα βράχια της θάλασσας. Λίγες ώρες αργότερα, η αστυνομική υποδιευθύντρια Βανίνα Γκουαράζι δέχεται ένα ανώνυμο τηλεφώνημα: μια γυναίκα καταγγέλλει ότι τη νύχτα είδε τη δολοφονία μιας κοπέλας σε μια παραθαλάσσια βίλα.Σύντομα γίνεται φανερό ότι τα δύο γεγονότα συνδέονται, αλλά η υπόθεση αποδεικνύεται πολύ ευαίσθητη. Η Βανίνα θα πρέπει να κινηθεί με μεγάλη προσοχή ανάμεσα στους ισχυρούς της Κατάνια. Και με τη βοήθεια του συνταξιούχου αστυνομικού Πατανέ, με τον οποίο αποτελούν πλέον σταθερό δίδυμο, να ξετυλίξει μια πλεκτάνη που μέχρι την τελευταία στιγμή επιφυλάσσει εκπλήξεις και θανάσιμους κινδύνους…

Ένα ακόμη μυθιστόρημα με τον δυναμισμό και την ομορφιά της Σικελίας, από τη νέα σπουδαία φωνή της ιταλικής αστυνομικής λογοτεχνίας.

«Το ψάρεμα με πυροφάνι έχει μια συγκεκριμένη τεχνική. Ανάβουμε το φως, κάνουμε ησυχία, μένουμε όσο πιο ακίνητοι μπορούμε και στο μεταξύ έχουμε έτοιμα τα δίχτυα. Αργά ή γρήγορα, ακόμα και τα πιο καλά κρυμμένα ψάρια έρχονται στην επιφάνεια. Και τότε δεν μπορούν πια να ξεφύγουν».Η Βανίνα σκέφτηκε ότι αυτή η εικόνα περιέγραφε άψογα την υπόθεση.

16.60

Ξένη λογοτεχνία

Απρίλης φονιάς

Ντέρεκ Ρέιμοντ

Ένας άγνωστος άντρας βρίσκεται άγρια δολοφονημένος σε μια παλιά σιταποθήκη στο νότιο Λονδίνο. Το πτώμα του τεμαχίστηκε και τοποθετήθηκε επιμελώς σε συραμμένες πλαστικές σακούλες σουπερμάρκετ. Οι αρχές υποτιμούν την υπόθεση θεωρώντας πως πρόκειται για το έγκλημα ενός ακόμα παρανοϊκού μανιακού μιας πόλης που βυθίζεται στη βία και την παρακμή. Τη διαλεύκανσή της αναλαμβάνει ο ευφυής και ιδιόρρυθμος ανώνυμος επιθεωρητής από το Τμήμα Ανεξήγητων Θανάτων. Η επιμονή του τελικά τον οδηγεί στην αποκάλυψη πως το πτώμα ανήκει σε έναν σπιούνο που συνδεόταν με έναν βετεράνο στρατιωτικό και πρώην μυστικό πράκτορα με σκοτεινό παρελθόν, έναν μισθοφόρο δολοφόνο καλά εκπαιδευμένο να σκοτώνει κατ’ εντολήν των ανωτέρων του.

Τι γνώριζε ο νεκρός και ποιοι ήθελαν να τον κάνουν να σωπάσει; Γιατί διέπραξαν έναν τόσο αποτρόπαιο φόνο; Πώς εμπλέκονται οι σοβιετικές μυστικές υπηρεσίες και γιατί τα όσα εξελίσσονται αναστατώνουν τον υπουργό Άμυνας της Μεγάλης Βρετανίας; Τα πράγματα περιπλέκονται, η βία γιγαντώνεται και οι ψυχολογικές συγκρούσεις υπερβαίνουν τα όρια καθώς ο ανώνυμος επιθεωρητής έρχεται αντιμέτωπος με το διαβολικό μένος ενός συστήματος εξουσίας που στις τάξεις του περιλαμβάνει βετεράνους απόστρατους, πληρωμένους δολοφόνους, μπράβους της νύχτας, μυστικούς πράκτορες και διεφθαρμένους κρατικούς αξιωματούχους. Ταυτόχρονα, η συνείδησή του στοιχειώνεται από το φάντασμα μιας παλιάς οικογενειακής τραγωδίας που κρύβει ένα καλά θαμμένο μυστικό.

Με φόντο το ζοφερό ψυχροπολεμικό Λονδίνο της θατσερικής εποχής, ο Ντέρεκ Ρέιμοντ υφαίνει ένα ανατρεπτικό και συναρπαστικό αστυνομικό μυθιστόρημα που επιβεβαιώνει τη φήμη του «Νονού» και θεμελιωτή του σύγχρονου βρετανικού νουάρ.

«Ανελέητο υπαρξιακό νουάρ. Σαν να γράφτηκε ένα από πιο σκοτεινά αστυνομικά μυθιστορήματα από τον Σαρτρ, τον Καμύ, ή τον Ιονέσκο, διατηρώντας παράλληλα κάτι από το χαρακτηριστικό ύφος του Ρέιμοντ Τσάντλερ και του Ντάσιελ Χάμετ».

 

 

17.00

Ξένη λογοτεχνία

Μποκανέρα

Μισέλ Πεντινιέλι

Αν πιστέψουμε τους κατοίκους της υπόλοιπης Γαλλίας, στη Νίκαια βρίσκουμε ήλιο, θάλασσα, τουρίστες, συνταξιούχους και φασίστες. Συναντάμε όμως και την Ντιου Μποκανέρα. Πενηντάρα, χωρίς παιδιά, αγαπά τον καφέ και πάσχει από αϋπνίες. Είναι ιδιωτική ντετέκτιβ και φορά αρβύλες, είναι αστεία και θαρραλέα, με μια δόση μελαγχολίας. Μια μέρα, ένας άντρας με αγγελική μορφή τής ζητά να ερευνήσει τον θάνατο του συντρόφου του. Λίγες μέρες μετά, δολοφονείται και ο ίδιος. Η Ντιου Μποκανέρα θα κάνει άνω-κάτω την πόλη για να ανακαλύψει τον ένοχο. Μια πόλη πλουσίων σε πλήρη ανοικοδόμηση, με μεγάλη οικονομική ανάπτυξη και βαθιές κοινωνικές αντιθέσεις, όπου οι γκέι, οι φτωχοί και οι μετανάστες, παρά τις μορφές αλληλεγγύης που αναπτύσσονται, έρχονται αντιμέτωποι με την καχυποψία και την εχθρότητα.

15.99

Κριστίνα Όλσον

Μια έρευνα του Άουγκουστ Στρίντμπεργκ.

Ο Άουγκουστ Στρίντμπεργκ, μακρινός απόγονος του σπουδαίου συγγραφέα, μετακομίζει στο Χουβενέσετ, ένα ήσυχο γραφικό χωριό στην ανεμοδαρμένη δυτική ακτή της Σουηδίας. Έχει αφήσει πίσω του τη Στοκχόλμη και μια προσοδοφόρα καριέρα συμβούλου κεφαλαίων, με σκοπό να πραγματοποιήσει το παλιό του όνειρο: να ανοίξει ένα παλαιοπωλείο στο μέρος όπου παραθέριζε παιδί. Ο Άουγκουστ φτάνει στο Χουβενέσετ μια βραδιά του Αυγούστου που ξεσπάει μια ισχυρή καταιγίδα· το ίδιο βράδυ η μικρή ειδυλλιακή κοινότητα συνταράσσεται από την είδηση της εξαφάνισης μιας ντόπιας δασκάλας, της Άγκνες Έρικσσον. Η αστυνομία, με την αποφασιστική και συμπονετική Μαρία Μάρτινσσον και τον συνεργάτη της Ρέυ-Ρέυ στην πρώτη γραμμή, την αναζητάει μέρα νύχτα. Καθώς οι μέρες κυλούν, οι ελπίδες να βρεθεί ζωντανή η Άγκνες λιγοστεύουν. Τι της συνέβη; Και γιατί ο Άουγκουστ δεν μπορεί να απαλλαγεί από την άβολη αίσθηση ότι έχει στα χέρια του το κλειδί για την επίλυση του μυστηρίου; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου) «Η Κριστίνα Όλσσον διαπνέεται από αγάπη για τα τοπία της δυτικής ακτής της Σουηδίας. Το Πριν ξεσπάσει η καταιγίδα είναι ένα συναρπαστικό κι αριστουργηματικό μυθιστόρημα μυστηρίου, με εξαιρετικά οικείους χαρακτήρες». (M-Magasin) «Ένα μυθιστόρημα που ξεχωρίζει για την αριστοτεχνική του πλοκή και τον feelgood χαρακτήρα του, ενώ ταυτόχρονα εστιάζει στην πολυπλοκότητα των ανθρώπινων σχέσεων φέρνοντας στο φως οδυνηρά, καλά κρυμμένα, παλιά μυστικά». (Dagens Nyheter)

20.90

Ξένη λογοτεχνία

Τα όργανα του σκότους

Τζον Κόνολι

«Ένας από τους καλύτερους σύγχρονους συγγραφείς μυστηρίων» (Harlan Coben), «η απάντηση της Ιρλανδίας στον Στίβεν Κινγκ» (Express), ο ένας και μοναδικός Τζον Κόνολι, επιστρέφει στα BELL Best Seller με την πολυαναμενόμενη νέα, 21η στη σειρά, υπόθεση του ντετέκτιβ Τσάρλι Πάρκερ.

Τα Όργανα του Σκότους είναι ένα ατμοσφαιρικό, αγωνιώδες μυθιστόρημα που θα ενθουσιάσει τους φανατικούς αναγνώστες του σπουδαίου Ιρλανδού συγγραφέα, αλλά ταυτόχρονα και μια ιστορία που ξεχειλίζει «από καλοσύνη, αφοσίωση και αγάπη» (Irish Examiner).

Από το οπισθόφυλλο:

Στο Μέιν, η Κολίν Κλαρκ κατηγορείται για το χειρότερο έγκλημα που μπορεί να διαπράξει μια μητέρα: την απαγωγή και την πιθανή δολοφονία του παιδιού της. Όλοι –φιλόδοξοι πολιτικοί σε χρονιά εκλογών, σκληροτράχηλοι αστυνομικοί, απλοί άνθρωποι– έχουν άποψη για την υπόθεση, και οι περισσότεροι πιστεύουν ότι είναι ένοχη. Όχι όμως όλοι.

Την Κολίν υπερασπίζεται ο δικηγόρος Μόξι Κέιστιν, και μαζί του δουλεύει ο ιδιωτικός ντετέκτιβ Τσάρλι Πάρκερ, ο οποίος αντιλαμβάνεται πως αυτή η υπόθεση έχει και άλλες πλευρές. Πλευρές στις οποίες εμπλέκονται ένας σύζυγος πολύ πρόθυμος να δεχτεί την ενοχή της γυναίκας του, ένα μέντιουμ που προσπαθεί να αποκατασταθεί έπειτα από μια ντροπιαστική αποτυχία στο παρελθόν, και ένα μυστηριώδες παλιό σπίτι στα δάση του Μέιν που δε θα έπρεπε να είχε κτιστεί ποτέ. Ένα σπίτι, και ό,τι κατοικεί κάτω από αυτό…

«Σκοτεινό και απειλητικό… αλλά περιέχει επίσης
καλοσύνη, αφοσίωση, αγάπη».
Irish Examiner

«Η απάντηση της Ιρλανδίας στον Στίβεν Κινγκ».
Express

«Ένας από τους καλύτερους συγγραφείς της γενιάς μας».
Nicholas Sparks

18.80

Ξένη λογοτεχνία

Ελευθερία

Τζόναθαν Φράνζεν

Η Πάτι και ο Γούλτερ Μπέργκλαντ ήταν υποδειγματικό ζευγάρι. Εκείνος, δικηγόρος με περιβαλλοντικές ανησυχίες, πήγαινε στη δουλειά του με το ποδήλατο και ήταν αφοσιωμένος στην οικογένειά του. Εκείνη, τέλεια σύζυγος και μητέρα, ανακύκλωνε τις μπαταρίες, νοιαζόταν για την υγιεινή διατροφή και για τη γειτονιά τους. Οι Μπέργκλαντ ήταν από αυτούς που κάνουν τον κόσμο λίγο καλύτερο.

Τι τους συνέβη ξαφνικά; Γιατί ο γιος τους πήγε να μείνει στους διπλανούς τους, που είναι φανατικοί Ρεπουμπλικάνοι; Γιατί ο Γουόλτερ άρχισε να δουλεύει για τις μεγάλες εταιρείες εξόρυξης άνθρακα και η Πάτι να συμπεριφέρεται σαν έξαλλη μαινάδα μπροστά στους έκπληκτους γείτονές της;

Ο Τζόναθαν Φράνζεν των θρυλικών ΔΙΟΡΘΩΣΕΩΝ υπογράφει μια κωμικοτραγική ιστορία για τους πειρασμούς της ελευθερίας, την εύθραυστη ασφάλεια των προαστίων, το εφηβικό πάθος, τους συμβιβασμούς της μέσης ηλικίας, το βάρος τού να αποκτάς εξουσία. Και καθώς παρακολουθεί τις αγωνιώδεις προσπάθειες των ηρώων του να προσαρμοστούν σ’ έναν κόσμο που τους μπερδεύει όλο και περισσότερο, συνθέτει μια εύστοχη, ειρωνική και συγκινητική τοιχογραφία της ίδιας της εποχής μας.

 

22.20

Ξένη λογοτεχνία

Ιστορία ενός παιδιού

Άννα Κιμ

Αρχές της δεκαετίας του 1950 στο Ουισκόνσιν των ΗΠΑ ένα νεογέννητο αγόρι παραδίδεται στην Κοινωνική Υπηρεσία της Καθολικής Αρχιεπισκοπής. Η νεαρή μητέρα δηλώνει ότι δεν μπορεί και δεν θέλει να το κρατήσει. Ο πατέρας είναι άγνωστος και η μητέρα κάνει ό,τι μπορεί για να αποκρύψει την ταυτότητά του. Η υπηρεσία θεωρεί ότι πριν δοθεί το παιδί για αναδοχή ή τεκνοθεσία πρέπει να διαπιστωθεί η φυλετική του καταγωγή. Βλέπεις, ο μικρός Ντάνιελ έχει νεγροειδή χαρακτηριστικά. Η «υπόθεση Ντάνιελ Τράτμαν» εξελίσσεται σε αστυνομική έρευνα. Η “Ιστορία ενός παιδιού” της αυστριακής Άννας Κιμ μιλάει για την καταγωγή, την ταυτότητα, τον ρατσισμό, την περιθωριοποίηση και τον τρόπο που βιώνουν και αντιλαμβάνονται οι «ξένοι» τη θέση τους στην κοινωνία. Η αφηγήτρια, συγγραφέας από την Αυστρία, αυστροκορεατικής καταγωγής η ίδια, μαθαίνει για τον Ντάνιελ το 2013 από διηγήσεις της λευκής γυναίκας του και από τον φάκελο της κοινωνικής υπηρεσίας της Αρχιεπισκοπής. Η ιστορία διαδραματίζεται στις δεκαετίες του 1950 και του 2010 στο Γκριν Μπέι του Ουισκόνσιν και στη Βιέννη. Η ταυτότητα ως πρόβλημα, λέει η Άννα Κιμ σε συνέντευξή της, είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που θεωρεί την αφομοίωση λύση για τα πάντα, την ένταξη στην κοινωνία υποχρέωση αποκλειστικά των μειονοτήτων και της αντίληψης ότι η μετανάστευση είναι έγκλημα.

20.00

Ξένη λογοτεχνία

Στα λασποτόπια του Τάγου

Σοέιρου Περέιρα Γκόμες

Μια κωμόπολη της Πορτογαλίας, υπό το φασιστικό καθεστώς του Σαλαζάρ, γύρω στο1940. Κοινωνική ανισότητα, φτώχια και εξαθλίωση. Μια παρέα από παιδιά του δρόμου που προσπαθούν να επιβιώσουν και να βρουν χαρά. Το καλοκαίρι βιώνουν την παιδική εργασία σε ένα παμπάλαιο κεραμοποιείο. Τις άλλες εποχές αλητεύουν, κλέβουν, ζητιανεύουν, κάνουν ό,τι μπορούν… Στο κατώφλι της εφηβείας γνωρίζουν τον κόσμο των μεγάλων. Τον φοβούνται αλλά τον λαχταρούν. Γνωρίζουν τον πόθο, τον έρωτα και τον νταλκά, τη φιλία, το πιοτό, τη σύγκρουση, τη βία, τον θάνατο, την αυθαιρεσία της εξουσίας, τα κατά συνθήκη ψεύδη, το χέρι του νόμου, την όμορφη αλλά και αδυσώπητη φύση, την αθλιότητα και το μεγαλείο του καθημερινού ανθρώπου. Πικρόγλυκο μυθιστόρημα ενηλικίωσης και κοινωνικής κριτικής, με χαρακτηριστικούς προεφηβικούς χαρακτήρες και έντονο συναίσθημα. Εμβληματικό και πολυφωνικό έργο του πορτογαλικού Νεορεαλισμού, με λυρικές περιγραφές, πλούσιο και απολαυστικό διάλογο, χιούμορ, γρήγορη κινηματογραφική πλοκή, χυμώδη γλώσσα. Σύγχρονο κλασικό έργο που εκτυλίσσεται στις τέσσερις εποχές ενός χρόνου, αγαπημένο ανάγνωσμα κάθε γενιάς Πορτογάλων. «Για τα παιδιά των ανθρώπων που δεν γνώρισαν ποτέ παιδική ηλικία, έγραψα ετούτο το βιβλίο», αναφέρει στην προμετωπίδα του έργου ο συγγραφέας. Ένα βιβλίο για να μας θυμίσει το αιώνιο μάθημα που μας διδάσκουν τα παιδιά: δεν πειράζει να πέφτεις, αρκεί να ξανασηκώνεσαι.

16.99

Ξένη λογοτεχνία

Ο πόλεμος των σκουπιδιών

Αλεξάντερ Κλαπ

Πού πάνε τα σκουπίδια; Ποιες χώρες φορτώνονται τα απορρίμματα του δυτικού κόσμου; Ποιον δηλητηριάζουν οι πεταμένες ηλεκτρονικές συσκευές μας; Πώς χρησιμοποιούν οι πετρελαιοβιομηχανίες την ανακύκλωση ως δούρειο ίππο για να προωθήσουν την υπερπαραγωγή πλαστικού; Ο πόλεμος των σκουπιδιών μαίνεται σήμερα ανεξέλεγκτος.

Στο βιβλίο αυτό, καρπό επιτόπιας έρευνας σε πέντε ηπείρους —από την κεντρική Αμερική και την Αφρική στο Αιγαίο και την Ινδονησία—, ο Αλεξάντερ Κλαπ αναζητά τους τόπους και τους ανθρώπους που παραλαμβάνουν τελικά τα απορρίμματά μας: τοξικά απόβλητα, ηλεκτρονικά απόβλητα, παλιοσίδερα, πλαστικά. Συνομιλεί με εργάτες και πολιτικούς, με επιστήμονες και μεσίτες σκουπιδιών, με εφοπλιστές και ακτιβιστές, εξερευνώντας τον αφανή κόσμο της παγκόσμιας διακίνησης αποβλήτων και τα θηριώδη οικονομικά συμφέροντα που τον κυβερνούν.

22.00

Ξένη λογοτεχνία

Οι Ιτιές

Άλτζερνον Μπλάκγουντ

Δυο φίλοι κατεβαίνουν με κανό τον Δούναβη, απ’ τις πηγές του στον Μέλανα Δρυμό μέχρι τις εκβολές του στη Μαύρη Θάλασσα. Λίγο μετά την Μπρατισλάβα, ο φουσκωμένος ποταμός θα τους αναγκάσει να καταφύγουν σε μια νησίδα κατάφυτη με ιτιές, περιμένοντας να κοπάσει ο άνεμος και να υποχωρήσουν τα νερά. Όμως εκεί θα έρθουν αντιμέτωποι με φαινόμενα που αδυνατούν να εξηγήσουν.

Στις Ιτιές ο Άλτζερνον Μπλάκγουντ παρουσιάζει τη φύση σε όλη της τη μυστηριακή μεγαλοπρέπεια. Εδώ, ο κίνδυνος δεν εμπίπτει στον κοινότοπο δυϊσμό του καλού και του κακού, αλλά τον υπερβαίνει και γι’ αυτό είναι αληθινός. Κλασικό έργο της λογοτεχνίας του παραδόξου, ατμοσφαιρική νουβέλα τρόμου, ταξιδιωτική περιπέτεια, οι Ιτιές υπόσχονται στον αναγνώστη τους την παρηγορητική θαλπωρή που βρίσκει κανείς στα διαχρονικά κείμενα της παγκόσμιας λογοτεχνίας.

11.00

Βρασίδας Καραλής

Κάθε επεισόδιο προσφέρει μια στιγμή σε μια αφηγηματική γραμμή χωρίς αρχή και τέλος. Όλα μαζί  σκιαγραφούν το ανθρώπινο σφάλμα, που είναι η σωστή λέξη για την αμαρτία, και την κοινή τάση για  αποτυχία. Σε αυτά, πρόσωπα εμφανίζονται κι εξαφανίζονται. Οι ενέργειες είναι τυχαία συμβάντα, συγκλίνουν και αποκλίνουν χωρίς αιτιότητα ή κάθαρση. Πραγματικοί άνθρωποι κατοικούν σε φανταστικούς δρόμους. Φανταστικά όντα περπατούν σε πραγματικά μονοπάτια. Κάθε γωνιά είναι μια  πύλη, κάθε ξενοδοχείο μια terra incognita, κάθε μαγαζί μια έξοδος από την ιστορία. Το διαχρονικό  εισέρχεται στην πραγματικότητα μέσα από ένα ποτήρι μπίρα. Το περπάτημα στον Δρόμο μεταμορφώνει τα πάντα σε αποκάλυψη.

16.00