Βιογραφία - Μαρτυρίες
Στα συγκλονιστικά απομνημονεύματα του Πάμπλο Νερούδα η αφήγηση είναι σχεδόν γραμμική, με τα αναγκαία για την κάθε περίπτωση φλας μπακ. Ξεκινάει από τις μέρες που ο ποιητής είδε το φως σ᾽ ένα φτωχό χωριό της Χιλής και φτάνει έως τη δολοφονία του Σαλβαδόρ Αλιέντε και λίγες μέρες πριν από τον δικό του θάνατο. Ο περιπετειώδης βίος του στη χώρα του, σε όλη την αμερικανική ήπειρο και στην Κούβα, στην Άπω Ανατολή, στην Ινδία και στην Κεϋλάνη, στην Ισπανία, στη Γαλλία και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, καθώς και οι γνωριμίες του με τους κορυφαίους λογοτέχνες και καλλιτέχνες της εποχής του γεμίζουν τις σελίδες του ανά χείρας βιβλίου. Από εδώ δεν λείπει ούτε η πολιτική ούτε η ποιητική, όπως δεν λείπουν καθόλου οι κωμικές και οι αυτοσαρκαστικές νότες. Η αφήγηση γίνεται μερικές φορές, μάλιστα, πυκνό ποιητικό δοκίμιο, πράγμα που καταδηλώνει αναμφισβήτητα ότι οι μεγάλοι ποιητές είναι ποιητές σε όλα όσα γράφουν.
Ξένη λογοτεχνία
Το Εμείς οι ζωντανοί, η συγκλονιστική διαχρονική ιστορία του αγώνα του ατόμου για την ελευθερία του, καθιέρωσε την Ayn Rand σαν μεγάλη μυθιστοριογράφο. Περιγράφει τον δραματικό αντίκτυπο της Οκτωβριανής επανάστασης πάνω σε τρεις νέους που, μέσα στη συντριπτική καταπίεση, διεκδικούν το δικαίωμα να βρουν τη δική τους ευτυχία.
Η ανεξάρτητη Κίρα, που θέλει να σπουδάσει μηχανικός, αποφασισμένη να διατηρήσει την ελπίδα και να κυνηγήσει τα όνειρά της, ακόμα κι αντιμέτωπη με τη φτώχια και την πείνα που της επιβάλλει το καθεστώς. Ο Λέο, νεαρός αριστοκράτης, ελεύθερο πνεύμα που συνθλίβεται από την κρατική αναλγησία και χάνει το κουράγιο του. Και ο Αντρέι, ένα πρώην εργατόπαιδο και αφοσιωμένος κομμουνιστής, μέλος της μυστικής αστυνομίας, που προσπαθεί όσο μπορεί να μη χάσει την ακεραιότητα και την ανθρωπιά του.
Πέρα από ένα κλασικό πολιτικό μυθιστόρημα, το βιβλίο αυτό είναι μια δραματική ιστορία αγάπης: οι τρεις νεαροί πρωταγωνιστές ζωντανεύουν με όλα τους τα πάθη και τις αμφιθυμίες, στην προσπάθειά τους να επιβιώσουν από τις τρομερές αντιξοότητες και να βρουν την ευτυχία μέσα στην ταραγμένη αυτή εποχή.
Βιογραφία - Μαρτυρίες
«Το να γράφεις για τον εαυτό σου είναι μια βρομοδουλειά. Αλλά σε ένα έργο σαν κι αυτό, ο συγγραφέας
έχει δώσει μια υπόσχεση – να μοιραστεί με τον αναγνώστη όσα έχει στο μυαλό του. Αυτό προσπάθησα
να κάνω στις σελίδες που ακολουθούν».
Bruce Springsteen, από τις σελίδες του Born to Run
Ο Bruce Springsteen αφοσιώθηκε για επτά χρόνια στη συγγραφή της ιστορίας της ζωής του και προσφέρει την ίδια ειλικρίνεια, το χιούμορ και την αυθεντικότητα που βρίσκει κανείς και στα τραγούδια του.
Περιγράφει πώς μεγάλωσε σε μια καθολική οικογένεια στο Freehold του New Jersey, μέσα στην ποίηση, τον κίνδυνο και το σκοτάδι που πυροδότησε τη φαντασία του μέχρι τη στιγμή που περιγράφει ως τη «Μεγάλη Έκρηξη»: όταν είδε την πρώτη εμφάνιση του Elvis Presley στην αμερικανική τηλεόραση. Αφηγείται γλαφυρά το πάθος που είχε να γίνει μουσικός, τα πρώτα του live στα μπαρ του Asbury Park και την άνοδο της E Street Band. Με αφοπλιστική ειλικρίνεια μοιράζεται για πρώτη φορά τις προσωπικές του μάχες που ενέπνευσαν τις καλύτερες δουλειές του και μας δείχνει γιατί το τραγούδι «Born to Run» αποκαλύπτει πολλά περισσότερα απ’ όσα νομίζαμε.
Το Born to Run θα είναι διαφωτιστικό για όποιον έχει απολαύσει τα τραγούδια του Bruce Springsteen, αλλά το βιβλίο αυτό είναι κάτι μεγαλύτερο από μια αυτοβιογραφία ενός θρυλικού αστέρα της ροκ. Είναι ένα βιβλίο για εργάτες και ονειροπόλους, για γονείς και παιδιά, για ερωτευμένους και μοναχικούς, για καλλιτέχνες, φρικιά ή για όποιον άλλο ήθελε να βουτήξει στα νερά του ιερού ποταμού της ροκ εν ρολ.
Σπάνια ένας καλλιτέχνης έχει μοιραστεί την ιστορία του με τέτοια δύναμη και ειλικρίνεια. Όπως πολλά από τα τραγούδια του («Thunder Road», «Badlands», «Darkness on the Edge of Town», «The River», «Born in the U.S.A», «The Rising», και «The Ghost of Tom Joad»), η αυτοβιογραφία του Bruce Springsteen είναι γραμμένη με τον λυρισμό ενός μοναδικού τραγουδοποιού και τη σοφία ενός άνδρα που έχει στοχαστεί σε βάθος τις εμπειρίες της ζωής του.
Βιογραφία - Μαρτυρίες
Τι θέλεις όταν δε σε βλέπει κανείς; Τι φαντασιώνεσαι όταν σβήνουν τα φώτα; Όταν σκέφτεσαι το σεξ, τι θέλεις πραγματικά;
Όταν μιλάμε για το σεξ, μιλάμε για τη γυναικεία υπόσταση και τη μητρότητα, την απιστία και την εκμετάλλευση, τη συναίνεση και το σεβασμό, τη δίκαιη μεταχείριση και την κοινωνική ισότητα, την αγάπη και το μίσος, την ηδονή και τον πόνο. Κι ωστόσο πολλές από μας δε μιλάνε γι’ αυτό καθόλου.
Σ’ αυτό το πρωτοποριακό βιβλίο, η Τζίλιαν Άντερσον επιλέγει και προλογίζει τις ανώνυμες σεξουαλικές φαντασιώσεις εκατοντάδων γυναικών
απ’ όλο τον κόσμο (μεταξύ αυτών και η δική της ανώνυμη φαντασίωση).
Τα κείμενα είναι εκπληκτικά: ξεχειλίζουν πόθο, φόβο, οικειότητα, ντροπή, ικανοποίηση και, τελικά, απελευθέρωση. Φαντασιώσεις για έναν απαγορευμένο παρτενέρ ή για πολλαπλούς συντρόφους, για σεξ γλυκό και τρυφερό ή παθιασμένο και παιχνιδιάρικο, γραμμένες από γυναίκες που δεν έχουν καμία σεξουαλική εμπειρία ή από γυναίκες που έχουν αμέτρητες, αυτές οι επιστολές ανοίγουν ένα παράθυρο στο πιο κρυφό κομμάτι του μυαλού μας.
Το θέλω αποκαλύπτει πώς νιώθουν οι γυναίκες για το σεξ όταν είναι τελείως ελεύθερες να είναι ο εαυτός τους.
Τι θέλεις εσύ;
Ελληνική λογοτεχνία
Ο Πέτρος Πικρός στο μυθιστόρημα “Τουμπεκί”, τελευταίο μέρος της τριλογίας “Χαμένα κορμιά”, διερευνά και πάλι το κρυφό πρόσωπο της πόλης, οδηγώντας τον αναγνώστη στους σκοτεινούς δρόμους του κοινωνικού περιθωρίου. Ο τίτλος του έργου του δεν ορίζει απλώς την ιδιωματική γλώσσα αυτού του χώρου, αλλά και τη σχέση του με την κοινωνία της εποχής. Η λέξη “τουμπεκί” (είδος καπνού για το ναργιλέ) στη μεταφορική σημασία της παραπέμπει στον υπόκοσμο και στη συνθηματική γλώσσα του, ενώ στόχος του συγγραφέα είναι να αναφερθεί συνολικά στο διεφθαρμένο κοινωνικό σύστημα. Το “Τουμπεκί” κατάγεται από την παράδοση του νατουραλισμού, ωστόσο οι καινοτομίες που επιχειρεί ο Πικρός ανανεώνουν την εγχώρια πεζογραφία και αναδεικνύουν θεματικές, μοτίβα, πεδία και γλωσσικά ιδιώματα που έως τότε δεν είχαν απασχολήσει σοβαρά τη λογοτεχνική συντεχνία.
Βιογραφία - Μαρτυρίες
ΒΡΑΒΕΙΑ: PRIX DECEMBRE 2014 // PRIX DES PRIX 2014
«Ένας άνθρωπος πεθαίνει πραγματικά, έλεγε ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες, μόνον όταν πεθάνει με τη σειρά του και ο τελευταίος άνθρωπος που τον έχει γνωρίσει. Αυτή είναι σήμερα η περίπτωση του Φρόυντ, αν και υπάρχουν ακόμη κάποια ελάχιστα άτομα που, στην παιδική τους ηλικία, είχε τύχει να τον πλησιάσουν. Ο Φρόυντ πέρασε τη ζωή του γράφοντας και, παρόλο που μια μέρα κατέστρεψε κείμενα και επιστολές για να περιπλέξει το έργο των μελλοντικών του βιογράφων, έτρεφε τόσο μεγάλο πάθος για το ίχνος, την αρχαιολογία και τη μνήμη, ώστε ό,τι έχει χαθεί δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτό που έχει διατηρηθεί. Όταν πρόκειται για ένα τέτοιο πεπρωμένο, ο ιστορικός βρίσκεται αντιμέτωπος με υπερπληθώρα αρχείων και, συνεπώς, με απειρία ερμηνειών».
Μετά από δεκαετίες απολογητικών σχολίων και βίαιων καταγγελιών, είναι εξαιρετικά δύσκολο να ξέρουμε ποιος ήταν πράγματι ο Σίγκμουντ Φρόυντ. Ωστόσο, από την εποχή της δημοσίευσης των τελευταίων συνθετικών έργων αναφοράς, καινούρια αρχεία ανοίχτηκαν στους ερευνητές, ενώ ο βασικός όγκος της αλληλογραφίας είναι στο εξής προσιτός. Ο ιδρυτής της ψυχανάλυσης είναι πρωτίστως ένας Βιεννέζος της μπελεπόκ, υπήκοος της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας, κληρονόμος του γερμανικού και του εβραϊκού Διαφωτισμού. Όσο για την ψυχανάλυση, αυτή είναι καρπός ενός συλλογικού εγχειρήματος, ενός ρομαντικού πνευματικού κύκλου, στους κόλπους του οποίου ο Φρόυντ θα αφήσει να εκδηλωθεί ελεύθερα η έλξη του για το ανορθολογικό, τις αποκρυφιστικές επιστήμες, μεταμορφώνοντας ευχαρίστως τους φίλους του σε εχθρούς, Φάουστ και Μεφιστοφελής ταυτόχρονα. Στοχαστής της νεωτερικότητας αλλά συντηρητικός στις πολιτικές θέσεις του, δε θα πάψει να ενεργεί αντιφατικά ως προς το έργο του, πάντα στο όνομα της λογικής και του Διαφωτισμού. Τον βλέπουμε εδώ στην εποχή του, στην οικογένειά του, περιστοιχισμένο από τις συλλογές του, τις γυναίκες του, τα παιδιά του, τα σκυλιά του, τον βλέπουμε τέλος έρμαιο της απαισιοδοξίας μπροστά στην άνοδο των άκρων, κυριευμένο από ενδοιασμούς την ώρα της εξορίας στο Λονδίνο, όπου θα τελειώσει τη ζωή του. Τον βλέπουμε επίσης στην εποχή μας να τροφοδοτεί τα ερωτήματά μας με τις προσωπικές του αμφιβολίες, τις αποτυχίες του, τα πάθη του.
Ξένη λογοτεχνία
Κακομαθημένη από έναν πατέρα ανέμελο και γλεντζέ, η δεκαεφτάχρονη Σεσίλ έχει φτάσει να θεωρεί την ανευθυνότητα ελευθερία και την ασυδοσία ανεξαρτησία. Σ’ ένα μαγικό μεσογειακό ακρογιάλι, όπου περνά τις καλοκαιρινές της διακοπές με τον πατέρα της και την ερωμένη του, χαίρεται τον ήλιο και τη θάλασσα, γνωρίζει τον αληθινό έρωτα στην αγκαλιά ενός νεαρού φοιτητή και περνά ονειρεμένες ημέρες, ως τη στιγμή που μπαίνει στη ζωή όλων του η όμορφη, συγκρατημένη και συγκροτημένη Άννα. Η άφιξή της και ο δεσμός με τον πατέρα της Σεσίλ, ανατρέπει την τάξη των πραγμάτων και η Σεσίλ, τρομοκρατημένη μήπως χάσει αυτό που θεωρεί ελευθερία, προχωρά σε μια ποταπή συνωμοσία, που καταλήγει σε αιματηρό δράμα.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Ελληνική λογοτεχνία
Ο πρώτος τόμος των «Απάντων» (πεζογραφία, θέατρο) του Περικλή Κοροβέση: Ανθρωποφύλακες (1974), Κοινός τόπος (1976), Περιγραφή AGCTTDA+TCGAACT (1980), Γύρω από το νησί η θάλασσα (1980), Η συνέλευση των ζώων (1983), Ο Γιαννάκης και η Μαρδίτσα (1986), Ατάμ Αλ’ Ακ (1987), Tango bar (1987), Επιχείρησις Ιουδίθ (1991), Γυναίκες ευσεβείς του πάθους (1994), Νοσταλγία μνήμης (1999), Κούκλα από πορσελάνη (2004), Ανεπίδοτοι έρωτες (2007), Παράπλευρες καθημερινές απώλειες (2013). Επιμέλεια Νίκου Παπαχριστόπουλου, Εισαγωγή Δημήτρη Ραυτόπουλου, Παντελή Μπουκάλα, Σάββα Μιχαήλ, Νίκου Παπαχριστόπουλου. Το σύνολο της δημοσιευμένης λογοτεχνικής δηµιουργίας του Περικλή Κοροβέση, κείµενα πεζά και θεατρικά, τα οποία ιχνογραφούν το λογοτεχνικό αποτύπωµα και θεµελιώνουν την λογοτεχνική υπόσταση ενός συγγραφέα στον χρόνο, συνδεδεµένα µε τις µείζονες συνθήκες του ιστορικού του βίου αλλά και τις ελάσσονες στιγµές εκτύλιξης και συγκρότησης µιας αναλυτικής σκέψης η οποία συμπτύσσει και ανασυνθέτει το ατοµικό βίωµα υπό την µορφή λογοτεχνικής αφήγησης, ποιητικής ιδέας, δοκιµιακού προβληµατισµού, κοινωνικής διαμαρτυρίας.
Ξένη λογοτεχνία
Το όµορφο παιδικό πρόσωπο της Τζοβάννα έχει αλλοιωθεί, σιγά σιγά µεταµορφώνεται σε µια άσχηµη, επιθετική έφηβη. Άραγε έτσι έχουν στ’ αλήθεια τα πράγµατα; Και σε ποιον καθρέφτη πρέπει να κοιταχτεί για να ξαναβρεί τον εαυτό της και να σωθεί; Μετά την ευτυχισµένη όψη των παιδικών της χρόνων, η Τζοβάννα αναζητά ένα νέο πρόσωπο, ακροβατώντας ανάµεσα σε δύο γειτονιές της Νάπολης στις οποίες κυλά το ίδιο αίµα, δυο γειτονιές που φοβούνται και απεχθάνονται η µία την άλλη: τη Νάπολη ψηλά στον λόφο, που φορά το εκλεπτυσµένο της προσωπείο, και τη Νάπολη χαµηλά, που παριστάνει την αχαλίνωτη, την αγοραία. Η Τζοβάννα παραπαίει από τα ψηλά στα χαµηλά, άλλοτε πέφτοντας µε ορµή κι άλλοτε σκαρφαλώνοντας σιγά σιγά, σαστισµένη µπροστά στο γεγονός πως, είτε πάνω είτε κάτω, η Νάπολη µοιάζει µια πόλη δίχως απαντήσεις, δίχως διαφυγή.
Ποίηση
ΔΙΧΩΣ ΝΑ ΤΟ ΞΕΡΕΙ – ΒΟΛΤΑ ΣΤΟΝ ΘΕΡΜΑΙΚΟ
Στις τρεις τη νύχτα ο Θερμαϊκός
είναι μια λίμνη με δεκάδες τηλεοράσεις αναμμένες
Να βγεις κρυφά να δεις
τη μοναξιά της σκόνης στα κλειστά περίπτερα
μα και τ’ αμάξια που στην Βασιλίσσης Όλγας
μοιάζουν αυτόβουλα
σαν την Κριστίν του Κάρπεντερ.
Αυτό δεν φτάνει να πειστείς πως όλα
περπατούν στο σύμπαν
και πως κι αυτή την ώρα ακόμα υπάρχει
η αρχιτεκτονική των αραχνών
επάνω στα μικρά πευκάκια.
Μα όλα σε διαρκή ταραχή κι ας μην ακούγεται
το ελάχιστο κύμα
της μεταμεσονύχτιας τέκνο απ’ το μάρκετ
με τον φοιτητή υπάλληλο
παρά μονάχα οι ήχοι από το πέρασμα
μιας ποδηλάτισσας
όπως μαζεύει απ’ τα σκουπίδια γυαλικά
και τα ηλεκτρικά πατίνια των νυχτερινών περαστικών
με μαύρα μαρτιάτικα πλεκτά σκουφιά
ηλεκτρισμένα απ’ τα μαλλιά τους.
Όλα βαδίζουνε και ταξιδεύουνε λοιπόν
από στενό σε στενό στα κλεφτά
όπως κι εγώ που δίχως να το ξέρει
με βήματα γοργά κάτω απ’ το μπλε
φως χειρουργείου της εισόδου
τον άφησα μόνο του στης γκαρσονιέρας το σκοτάδι
κι έφυγα με την πλάτη μου μήλο
καλά δαγκωμένο απ’ τα δόντια του
για λίγο στην πόλη.
Ξένη λογοτεχνία
Ο Τομ Ρίπλεϋ τα ήθελε όλα: τα χρήματα, την επιτυχία, την καλή ζωή. Ήταν έτοιμος ακόμα και να σκοτώσει για να τα αποκτήσει όλα αυτά. Όταν ένας πλούσιος Αμερικανός του ζήτα να φέρει πίσω τον γιο του, ο όποιος έχει εγκατασταθεί στην Ιταλία, θα καταστρώσει ένα διαβολικό σχέδιο: να πάρει τη θέση του άσωτου υιού και να ζήσει με την ταυτότητα εκείνου μια ζωή ονειρεμένη…
Τίποτα απλούστερο για τον Τομ. Χάρη στο ταλέντο του στην πλαστογραφία εξαπατά τις αρχές. Και σε ό,τι αφορά το φόνο, ένα απλό «δυστύχημα» θα του επιτρέψει να αλλάξει ταυτότητα, αφήνοντας συγχρόνως να φανεί η γοητεία που ασκούσε το θύμα στον θύτη του…
Πρώτο μυθιστόρημα της σειράς με ήρωα τον Ρίπλεϋ, η οποία ξεκίνησε το 1955 και ολοκληρώθηκε το 1990, Ο ταλαντούχος κύριος Ρίπλεϋ αποτελεί τη ληξιαρχική πράξη γέννησης ενός από τους πιο απίθανους χαρακτήρες της αστυνομικής λογοτεχνίας, η διπροσωπία του οποίου γοήτευσε κινηματογραφιστές όπως ο René Clément (Plein Soleil, 1960) και ο Anthony Minghella (The Talented Mr. Ripley, 1999): πρόκειται για ταινίες που προσπάθησαν να συλλάβουν το ανεπαίσθητο. Ένας γοητευτικός εστέτ αλλά κυνικός στο έπακρο, φιλικός και συμπαθής αλλά με μια απεχθή αλαζονεία, ο Τομ αψηφά κάθε ηθική, διεκδικώντας το δικαίωμα να σκοτώνει, στη διάρκεια της μακρόχρονης καριέρας του, η οποία ξεδιπλώνεται σε τέσσερα ακόμα μυθιστορήματα (όλα στις Εκδόσεις Άγρα).
O Ταλαντούχος κύριος Ρίπλεϋ τιμήθηκε το 1956 και το 1957 με το Ειδικό Βραβείο της Ένωσης Συγγραφέων Έργων Μυστηρίου, το γαλλικό Grand Prix de Littérature Policière, καθώς και το βραβείο Έντγκαρ Άλλαν Πόου της Ένωσης Συγγραφέων Έργων Μυστηρίου. Το 1959 γυρίστηκε γαλλική ταινία με τον τίτλο Plein Soleil, σε σκηνοθεσία Ρενέ Κλεμάν, με τον Αλαίν
Ντελόν (αγαπημένο Ρίπλεϋ της Χάισμιθ), τη Μαρί Λαφορέ και τον Μωρίς Ρονέ. Το 1999 κυκλοφόρησε η ταινία Ο ταλαντούχος κύριος Ρίπλεϋ σε σκηνοθεσία Άντονυ Μινγκέλλα, με τον Ματ Ντέημον ως Ρίπλεϋ. Το 2024 κυκλοφορεί σε μίνι σειρά οκτώ επεισοδίων στο Netflix, σε σκηνοθεσία Στηβεν Ζέιλλιαν, με τον Άντριου Σκοττ ως Ρίπλεϋ.
Ξένη λογοτεχνία
Κάποιες φορές αυτός που σε αγαπάει περισσότερο είναι και αυτός που σε πληγώνει περισσότερο.
Η ζωή δεν ήταν εύκολη για τη Λίλι, όμως αυτό δεν την εμπόδισε να δουλέψει σκληρά για να εκπληρώσει όλα όσα ονειρευόταν. Αφού έφυγε από τη μικρή πόλη του Μέιν, σπούδασε, μετακόμισε στη Βοστόνη και άνοιξε τη δική της επιχείρηση. Έτσι, όταν γνωρίζει τον γοητευτικό νευροχειρουργό Ράιλ Κινκέιντ, ξαφνικά η ζωή της φαντάζει πολύ όμορφη για να είναι αληθινή.
Ο Ράιλ είναι δυναμικός, πεισματάρης, ίσως και λίγο αλαζόνας. Όμως είναι και ευαίσθητος, πολύ ευφυής κι έχει αδυναμία στη Λίλι. Και όταν φοράει ρούχα χειρουργείου γίνεται ακόμα πιο γοητευτικός. Η Λίλι δεν μπορεί να τον βγάλει από το μυαλό της. Ωστόσο η τεράστια απέχθειά του για τις σχέσεις είναι ανησυχητική. Και παρόλο που η Λίλι γίνεται η εξαίρεση στον κανόνα του, δεν μπορεί να μην αναρωτηθεί για ποιο λόγο ο Ράιλ απέφευγε να δεσμευτεί.
Όμως δεν την κατακλύζουν μόνο τα ερωτηματικά για τη σχέση της αλλά και οι σκέψεις της για τον Άτλας Κόριγκαν – τον πρώτο της έρωτα που τη δένει με το παρελθόν που άφησε πίσω της. Ήταν η αδελφή ψυχή και ο προστάτης της. Όταν ξαναεμφανίζεται, ξαφνικά ό,τι έχει χτίσει η Λίλι με τον Ράιλ απειλείται…