Κέντησα την καρδιά μου στα βουνά

21.00

Εκδόσεις:

Μετάφραση: Ισι Μουράτ
Σελίδες: 400

Διατίθεται άμεσα και από τα γραφεία της LiFO, Boυλής 22, 6ος όροφος, Σύνταγμα.
Ώρες γραφείου (10:00-17:00). Τηλ. 210-3254290

Διατίθεται μόνο για αγορά online μέσω του lifoshop.gr

Η αγορά παλιών τευχών της LiFO αποτελεί ξεχωριστή λειτουργία του Shop.

Οι παραγγελίες για τα τεύχη της LiFO θα γίνονται ξεχωριστά και θα αποστέλλονται ξεχωριστά από άλλες αγορές από το LiFO Shop.

Tα έξοδα αποστολής υπολογίζονται για κάθε τεύχος ξεχωριστά.

Κωδικός προϊόντος: LF-BK-10844 Κατηγορία: Ετικέτες: , ,

Όσοι αγόρασαν αυτό το προϊόν, επέλεξαν επίσης

Ξένη λογοτεχνία

Μην κλαις, μπαμπά

Ρουμένα Μπουζαρόφσκα

Το “Μην κλαις, μπαμπά” αποτελείται από μικρές ιστορίες γυναικών διαφορετικών ηλικιών. Η Τίνα βιώνει την τραυματική εμπειρία της πρώτης επίσκεψης σε γυναικολόγο. Η Καίτη παρασύρεται από τη φίλη της και ξοδεύει σε ρούχα τις οικονομίες που κρατούσε για μια εξαγωγή φρονιμίτη. Κάποια νεαρή σύζυγος αναγκάζεται να συγκατοικήσει με την πεθερά της. Κάθε ιστορία είναι κι ένα μικρό δράμα που οδηγεί σε συναισθηματικά αδιέξοδα, εντάσεις και κατάρρευση οικογενειακών σχέσεων.

Η βραβευμένη Ρούμενα Μπουζάροφσκα (γενν. Βόρεια Μακεδονία, 1981) νιώθει τη γυναίκα, την αντίσταση και τη συντριβή της κάτω από την πίεση της «παρηκμασμένης» πατριαρχικής κοινωνίας. Στη σειρά Aldina κυκλοφορούν επίσης οι συλλογές διηγημάτων της “Ο άντρας μου” και “Δεν πάω πουθενά”.

15.00

Ξένη λογοτεχνία

Μια πληγή γεμάτη ψάρια

Λορένα Σαλασάρ Μάσο

Στο άχρονο τοπίο της κολομβιανής ζούγκλας, μια μητέρα κι ένα παιδί διαπλέουν τον ποταμό Aτράτο. Η μητέρα είναι λευκή, το παιδί, μαύρο. Σκοπός του ταξιδιού τους, η συνάντηση με τη βιολογική μητέρα που το εγκατέλειψε. Στο κανό ταξιδεύουν μαζί τους ιστορίες για τον ποταμό και τις γυναίκες του, εικόνες υπνωτιστικής ομορφιάς, αλλά και σκηνές φριχτής βίας που μας ακινητοποιούν σε ένα προγλωσσικό στάδιο λυγμών και κραυγών. Σαν αντιστάθμισμα στη βία που σβήνει τα πάντα, το παιδί κάνει όλη την ώρα ερωτήσεις και η αφηγήτρια, για να τις απαντήσει, πρέπει ν’ ανακαλύψει τον κόσμο απ’ την αρχή. Σε μια αφήγηση βασισμένη σε αληθινά γεγονότα, η σχέση μάνας-παιδιού μετατρέπεται στον τόπο όπου ξαναγεννιέται η γλώσσα, ονειρική, αληθινή, άσπιλη από τη φτώχεια, την εγκατάλειψη και τον τρόμο που ταξιδεύουν πλάι τους.

14.00

Ινάζο Νιτόμπε

«Το Μπουσίντο είναι ο κώδικας ηθικών αρχών που διδάσκονταν και έπρεπε να τηρούν οι ιππότες (“σαμουράι”). Δεν πρόκειται για γραπτούς κανόνες. Στην καλύτερη περίπτωση περιλαμβάνει κάποια αποφθέγματα που διαδόθηκαν προφορικά από γενιά σε γενιά ή προήλθαν από την πένα κάποιου γνωστού πολεμιστή ή σοφού. Συνήθως είναι ένας κώδικας άγραφος και άφατος, που όμως θεωρείται απαράβατος σαν συμβόλαιο, νόμος γραμμένος στις σάρκινες πλάκες της καρδιάς… Ενδεχομένως κατέχει την ίδια θέση στην ιστορία της ηθικής με το Σύνταγμα της Αγγλίας στην ιστορία της πολιτικής».

Θάρρος, εντιμότητα, ευγένεια, αφοσίωση, αίσθηση του καθήκοντος: ο κώδικας αξιών των σαμουράι πολεμιστών έφτασε με το πέρασμα των αιώνων να χαρακτηρίσει την κουλτούρα ολόκληρου του ιαπωνικού λαού. Και ο Ινάζο Νιτόμπε, ένας από τους σημαντικότερους πρεσβευτές του ιαπωνικού πολιτισμού, αναλαμβάνει στις αρχές του 20ού αιώνα να συστήσει την ψυχή της Ιαπωνίας, όπως χαρακτηρίζει το Μπουσίντο, σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο.

9.90

Μαρκήσιος ντε Σαντ

Οι 120 μέρες είναι οι χίλιες και μία νύχτες από κάποιο Μεσαίωνα που σαν να μην τέλειωσε ακόμα. “Κι απ’ όλους τους μεσαίωνες δεν υπάρχει χειρότερος από το μεσαίωνα του ανθρώπου” (Λόρδος Βύρων).

Σημασία έχει να τον ατενίζουμε και να μην κρυβόμαστε υποκριτικά πίσω από μια ηθική που δεν είναι παρά η άρνηση της ίδιας της ζωής (Νίτσε).

Ο Φουκώ έγραφε το 1966: “Ο Σαντ αγγίζει τα πέρατα του κλασικού λόγου και στοχασμού. Βασιλεύει ακριβώς στα όριά τους. Μετά απ’ αυτόν η βία, η ζωή και ο θάνατος, η επιθυμία, η σεξουαλικότητα θα απλώσουν ένα τεράστιο σκιερό στρώμα που προσπαθούμε τώρα να συνεχίσουμε, όσο μπορούμε, μέσα στο δικό μας λόγο, τη δική μας ελευθερία, το δικό μας στοχασμό. Αλλά ο στοχασμός μας είναι τόσο σύντομος, η ελευθερία μας τόσο υποταγμένη, ο λόγος μας τόσο ξαναμασημένος που πρέπει πια ν’ αντιληφθούμε πως ουσιαστικά αυτό το υπόγειο στρώμα είναι μια απέραντη θάλασσα”. Σαν να μην είχε άδικο ο Γάλλος ιστορικός όταν έλεγε πως, όσο λιγότερο θα μπορούμε ν’ αλλάξουμε τον κόσμο, τόσο περισσότερο θα διαβάζουμε Σαντ.

23.00

Ξένη λογοτεχνία

Το σημάδι στον τοίχο

Βιρτζίνια Γουλφ

“Το σημάδι στον τοίχο” είναι το πρώτο δημοσιευμένο διήγημα της Βιρτζίνια Γουλφ – αν και βέβαια δεν πρόκειται ακριβώς για διήγημα: καθισμένη μπροστά στο τζάκι, η αφηγήτρια απορροφάται πρόθυμα από ένα μικρό μαύρο σημάδι πάνω στον τοίχο, που η αινιγματικότητά του γίνεται το έναυσμα για να ξεδιπλωθεί ένας βαθύς εσωτερικός μονόλογος χωρίς ορισμένη κατεύθυνση και προφανή σκοπό.

Οι παιδικές καταβολές, η ανεξαρτησία της σκέψης, η φύση και η κοινωνία γίνονται εδώ οι μοχλοί που τροφοδοτούν την περίφημη «ροή της συνείδησης», δηλαδή το μέσο που η Βιρτζίνια Γουλφ τελειοποίησε ώστε πρώτα να απελευθερωθεί η ίδια και μαζί να προσφέρει άπλετα την αναγνωστική απόλαυση.

5.00