Ο Μπράβος

13.50

Συγγραφέας:
Εκδόσεις:

Μετάφραση: Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκη
Σελίδες: 319

Διατίθεται άμεσα και από τα γραφεία της LiFO, Boυλής 22, 6ος όροφος, Σύνταγμα.
Ώρες γραφείου (10:00-17:00). Τηλ. 210-3254290

Διατίθεται μόνο για αγορά online μέσω του lifoshop.gr

Η αγορά παλιών τευχών της LiFO αποτελεί ξεχωριστή λειτουργία του Shop.

Οι παραγγελίες για τα τεύχη της LiFO θα γίνονται ξεχωριστά και θα αποστέλλονται ξεχωριστά από άλλες αγορές από το LiFO Shop.

Tα έξοδα αποστολής υπολογίζονται για κάθε τεύχος ξεχωριστά.

Κωδικός προϊόντος: LF-BK-225 Κατηγορία: Ετικέτες: , ,

Όσοι αγόρασαν αυτό το προϊόν, επέλεξαν επίσης

Ξένη λογοτεχνία

Ο Πουπουλένιος

Μάρτιν ΜακΝτόνα

Ένας συγγραφέας, που ζει σε ένα κράτος με αυταρχικό καθεστώς, ανακρίνεται για το φρικιαστικό περιεχόμενο των διηγημάτων του και τις ομοιότητές τους με μια σειρά από ανεξιχνίαστες παιδοκτονίεςπου συμβαίνουν στην πόλη. Ο κόσμος της φαντασίας μπλέκεται με τον πραγματικό κόσμο.

Πρόκειται για ένα από τα πιο σημαντικά έργα της σύγχρονης παγκόσμιας δραματουργίας. Έχει λάβει το βραβείο Olivier 2004 για το καλύτερο νέο έργο, το το βραβείο New York Drama Critics’ Circle Award για το καλύτερο νέο ξένο έργο και δύο βραβεία Tony για την παραγωγή. Προτάθηκε, επίσης, για το Βραβείο Evening Standard 2004 για το καλύτερο νέο έργο.

«Ο Πουπουλένιος –αλήθεια, πόσο τρυφερή λέξη;– δεν είναι μια ιστορία για παιδιά, αλλά ΜΕ παιδιά. Παιδιά που κακοποιήθηκαν, που δεν έλαβαν αγάπη, που βίωσαν τον πόνο και που εν τέλει… δεν μεγάλωσαν ποτέ. Το κείμενο αυτό αγγίζει πολύ σοβαρά ζητήματα της ζωής του σύγχρονου ανθρώπου», αναφέρει στο σημείωμά του ο σκηνοθέτης Νικορέστης Χανιωτάκης.

12.72

Jeffers Fanonne Honorée

NATIONAL BOOK CRITICS CIRCLE AWARD 2021

Στα «Καλύτερα Βιβλία του 21ου αιώνα» – Kirkus Reviews

Το εξαιρετικό πορτρέτο µιας αµερικανικής οικογένειας και, παράλληλα, ένα σπάνιας δύναµης και αλήθειας πορτρέτο της Αµερικής.

Από την παιδική της ήδη ηλικία, η Έιλυ Περλ Γκάρφιλντ έχει κατα-νοήσει πολύ καλά τι ακριβώς εννοούσε ο σπουδαίος στοχαστής Γ.E.Μπ. Ντυ Μπουά (1868-1963) όταν έγραφε κάποτε για το ζήτηµα της µαύρης φυλής στην Αµερική και για τη «διπλή συνείδηση», που υποχρεώνει κάθε Αφροαµερικανό να κοιτά τον εαυτό του µέσα από τα µάτια των άλλων για να επιβιώσει.

Η Έιλυ έχει τα ονόµατα δύο ανθρώπων –από τη µια του ξακουστού χορογράφου Άλβιν Έιλυ και από την άλλη της προγιαγιάς της Περλ, που ήταν απόγονος σκλάβων– και κουβαλά τη «διπλή συνείδηση» βαρύ φορτίο στις πλάτες της. Μεγαλωµένη σε µεγάλο αστικό κέντρο του Βορρά, περνάει τα καλοκαίρια της στην Τσικασίττα, µια µικρή πόλη της Τζόρτζια, όπου ζει η οικογένεια της µητέρας της από τότε που οι πρόγονοί τους έφτασαν από την Αφρική υπό καθεστώς δουλείας.

Σε όλη της τη ζωή αγωνίζεται να ανήκει κάπου, ενώ ψίθυροι γυναικών αιώνων την παροτρύνουν να πετύχει ό,τι δεν πέτυχαν εκείνες. Ξεκινά έτσι ένα ταξίδι στο παρελθόν της οικογένειάς της, αποκαλύπτοντας τις συγκλονιστικές ιστορίες παλαιότερων γενεών, ιθαγενών, µαύρων και λευκών, στα βάθη του Νότου. Καλείται να αποδεχτεί ολόκληρο το προγονικό της παρελθόν, µια κληρονοµιά καταπίεσης και αντίστασης, δουλείας και ανεξαρτησίας, σκληρότητας και ανθεκτικότητας που αποτελεί την ιστορία –και το τραγούδι– της ίδιας της Αµερικής.

26.10

Έριχ Φρομ

Ο Φόβος μπροστά στην Ελευθερία του Erich Fromm παραμένει ένα διαχρονικά επίκαιρο βιβλίο, καθώς αναλύει πώς οι κοινωνικές και οικονομικές αλλαγές, μαζί με την απειλή πολέμου, ενισχύουν την αβεβαιότητα και τον φόβο του σύγχρονου ανθρώπου. Ο Fromm επισημαίνει πως ο ολοκληρωτισμός, η καταστροφικότητα και κυρίως ο κομφορμισμός είναι μηχανισμοί διαφυγής από την ελευθερία. Μέσω του κομφορμισμού, το άτομο εγκαταλείπει τον εαυτό του για να ενταχθεί στην κοινωνία, χάνοντας όμως την αυθεντική, δημιουργική ελευθερία που πηγάζει από την αυθόρμητη δράση.

Η πρόκληση που θέτει ο Fromm παραμένει επίκαιρη: να ξεπεράσουμε τον φόβο και να διεκδικήσουμε την αληθινή ελευθερία που γεννιέται από το θάρρος της αυθεντικότητας και της προσωπικής δημιουργίας. Μόνο έτσι μπορούμε να ζήσουμε πλήρως και να διαμορφώσουμε μια κοινωνία που σέβεται και ενθαρρύνει τον μοναδικό μας εαυτό.

16.92

Ξένη λογοτεχνία

Άμνετ

Μάγκι Ο’Φάρελ

Ένα αγόρι, που το πέρασμά του από τη ζωή χάθηκε στη λησμονιά, αλλά το όνομά του έμεινε στην Ιστορία ως ο τίτλος ενός από τα διασημότερα θεατρικά έργα όλων των εποχών, ζωντανεύει από την πένα μιας σπουδαίας συγγραφέως στην καλύτερή της στιγμή.

Αυτή είναι η τρυφερή και αβάσταχτα συγκινητική ιστορία του Άμνετ, που, μια καλοκαιριάτικη μέρα του 1596, στο Στράτφορντ, αναζητά απεγνωσμένα βοήθεια για να σώσει τη δίδυμη αδερφή του, η οποία πέφτει στο κρεβάτι με πυρετό. Κανένας δεν είναι στο σπίτι. Η μάνα τους, η Άγκνες, είναι στον μαγισσόκηπό της, όπου καλλιεργεί βοτάνια, ενώ ο πατέρας τους λείπει στο Λονδίνο για δουλειά. Οι δυο γονείς δεν ξέρουν πως μέχρι το τέλος της εβδομάδας ένα από τα παιδιά τους δε θα είναι πλέον στη ζωή.

Εμπνευσμένο από πραγματικά γεγονότα, το βραβευμένο μυθιστόρημα της Μάγκι Ο’Φάρελ αφορά τον δεσμό μεταξύ των διδύμων, έναν γάμο που φτάνει στο χείλος της καταστροφής από το βαρύ πένθος, ενώ, παράλληλα, αφηγείται την ιστορία ενός γερακιού και της κυράς του· των ψύλλων που μπαίνουν σε ένα πλοίο στην Αλεξάνδρεια, και του γιου ενός γαντοποιού, που αψηφά τις συμβάσεις προκειμένου να διεκδικήσει τη γυναίκα που αγαπά.

17.70

Ξένη λογοτεχνία

Η αφύπνιση

Κέιτ Σοπέν

Όταν το μυθιστόρημα της Κέιτ Σοπέν δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά, οι κριτικοί της εποχής το επαίνεσαν για την άψογη τεχνική του, αλλά κυρίως το αποδοκίμασαν για τη σεξουαλική του ειλικρίνεια. Χαρακτηρίστηκε «αισθησιακό», «πολύ δυνατό ποτό για την ηθική νηπίων», «δηλητήριο». Αυτό που έβλεπαν στο κείμενο ήταν «η ιστορία μιας κυρίας του Νότου που ήθελε να κάνει το δικό της… με καταστροφικές συνέπειες». Τυφλωμένοι από τη βικτοριανή ηθική τους, οι κριτικοί της εποχής δεν έβλεπαν παρά μόνο τη μοιχεία της Έντνας και αγνοούσαν τις άλλες διαστάσεις του μυθιστορήματος. Οι εκδότες έπαψαν να δημοσιεύουν έργα της Σοπέν και Η Αφύπνιση εξοστρακίστηκε από τη βιβλιοθήκη της γενέτειράς της. Η ίδια, απογοητευμένη, πέθανε από εγκεφαλικό πέντε χρόνια αργότερα. Όπως ήταν φυσικό, το βιβλίο ξεχάστηκε στα χρόνια που ακολούθησαν. Το 1953 η σύγχρονη κριτική το ανέσυρε πάλι από την αφάνεια. Παρά τη σεξουαλική απελευθέρωση της εποχής μας, βρέθηκαν κριτικοί οι οποίοι δήλωναν ότι το μυθιστόρημα «περιστρέφεται γύρω από το σεξ» και χαρακτήριζαν την Έντνα σαν την Αμερικανίδα Μαντάμ Μποβαρύ ή σαν μια άλλη Φαίδρα. Από το τέλος της δεκαετίας του 1960 το μυθιστόρημα έχει αναγνωριστεί σαν ένα από τα αριστουργήματα της αμερικανικής κλασικής λογοτεχνίας και το 1991 γυρίστηκε ταινία που παίχτηκε με τίτλο «Grand Isle», στο Φεστιβάλ των Καννών.

14.00