Βλέπετε 1–15 από 335 αποτελέσματα

Ελληνική λογοτεχνία

Ελληνική λογοτεχνία

Η τρίτη άνοιξη

Γωγώ Ατζολετάκη

H Αλεξάνδρα, μέσα στην απομόνωση και τη μοναξιά που βιώνει, μετρά τα χρόνια της. Σίγουρα είναι πολλά. Βρίσκεται πια στη «γκρίζα ζώνη» της ζωής της… Όμως, δεν είναι τόσο μεγάλη ούτε τόσο άρρωστη, όσο πιστεύουν οι άλλοι.

Κι αυτοί ο «άλλοι» δεν είναι παρά τα παιδιά της –ο γιος της και η νύφη της, ιδιαιτέρως η νύφη της–, που πλέον δεν θέλουν τη γιαγιά μέσα στα πόδια τους, στο πολυτελές σπίτι τους, που η ίδια η Αλεξάνδρα τους βοήθησε ν’ αποκτήσουν.

Και πώς ν’ απαλλαγούν από τη «γριά»; Πού να τη στείλουν;

Το Γηροκομείο είναι πάντα μια καλή λύση!

Ανήμπορη να αντιδράσει η Αλεξάνδρα, υποτάσσεται στη μοίρα της. Αποφασισμένη ότι εκεί, στο Γηροκομείο, παραπεταμένη και ξεχασμένη, θα τελευτήσει τις μέρες της.

Όμως, η πάντα απρόβλεπτη ζωή, θα κάνει τη μεγάλη ανατροπή. Ένα τυχαίο γεγονός θα γίνει το έναυσμα για μια καινούργια αρχή, για πρωτόγνωρους και ελπιδοφόρους ορίζοντες.

Ποτέ μη λες «ποτέ»!

Μια ωδή στην τρίτη ηλικία της ζωής μιας γυναίκας, που τελικά μπορεί να εξελιχθεί σε μια… τρίτη άνοιξη!

13.78

Ελληνική λογοτεχνία

Φόνος στο Πικέρμι

Νανά Ρούσσου

Ήρεμες μέρες στο Πικέρμι – εκεί όπου οι «Συμμαθήτριες», πέντε παλιές αρσακειάδες, έχουν έρθει, χάρη σ’ ένα γύρισμα της τύχης, να φτιάξουν από κοινού μια νέα ευτυχισμένη καθημερινότητα με τα μαγικά φίλτρα της οικειότητας, της συνενοχής και της μπιρίμπας!

Όμως ο διάβολος δεν λείπει απ’ τον παράδεισο. Η καινούργια φίλη τους, μια εύπορη και αξιοσέβαστη κυρία της περιοχής, βρίσκεται δολοφονημένη, χωρίς κανένα λόγο, μέσα στο ίδιο της το σπίτι. Το αστυνομικό τμήμα Ραφήνας-Πικερμίου, που πρώτη φορά αντιμετωπίζει μια τόσο σπουδαία υπόθεση, έχει πέσει σε βαθιά, θολά νερά. Η οικογένεια και οι στενοί φίλοι του θύματος –τυπικά ύποπτοι, κατά τα φαινόμενα αθώοι, αλλά και μάρτυρες συνταρακτικών αποκαλύψεων– βοηθούν απρόθυμα το έργο της αστυνομίας, προστατεύοντας το όνομα και την υπόληψή τους.

Τότε αναλαμβάνουν δράση οι Συμμαθήτριες, που σαν καλές μαθήτριες μελετούν τον ανεξήγητο φόνο, αναλύουν με προσοχή τα δεδομένα και συνθέτουν τη λύση – σαν μια λαμπρή, κωμικοτραγική όσο και μακάβρια παράσταση.

Όπερ έδει δείξαι!

15.90

Ελληνική λογοτεχνία

REC

Γιώργος Σύρμας

Εκείνη είναι νεκρή. Η φωνή της όχι.

Αθήνα, 2012. Η τριαντατριάχρονη αγιογράφος Μυρσίνη Μυλωνά δολοφονείται άγρια μέσα στο ατελιέ του σπιτιού της στην Κυψέλη. Το άψυχο σώμα της βρίσκει ο σύντροφός της Γιώργος Μήτρος, γιος της υπουργού Δημόσιας Τάξης και διάσημος πολίστας. Πλάι στην άτυχη γυναίκα, ένα ηχογραφημένο μήνυμα. Η είδηση σκάει σαν βόμβα προκαλώντας φρενίτιδα στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Κάτω από ισχυρές πιέσεις, ο επικεφαλής του Τμήματος Δίωξης Εγκλημάτων κατά Ζωής, Μηνάς Κούρτογλου, θα αναλάβει την υπόθεση, παλεύοντας ταυτόχρονα με μια προσωπική απώλεια και επίμονες κρίσεις πανικού. Σύντομα, μαζί με τους στενούς του συνεργάτες θα βρεθεί εγκλωβισμένος στο σκοτάδι που καταπίνει την πόλη. Αλλά ο κίνδυνος για τον τμηματάρχη δεν ελλοχεύει μονάχα εκεί έξω. Καραδοκεί και μέσα στην ίδια του την ομάδα.

Ένα συγγραφικό ντεμπούτο που εντυπωσιάζει με την αφηγηματική του ωριμότητα, τη γλωσσική του διαύγεια και τους ολοζώντανους, μασίφ χαρακτήρες του. Μια δυσοίωνη αλλά και βαθιά ανθρώπινη νουάρ ιστορία για έναν κόσμο που κρατούν όρθιο μονάχα λίγες κλωστές αγάπης και αλληλεγγύης.

20.90

Ελληνική λογοτεχνία

Η απάτη είναι το μέλλον

Πέτρος Μάρκαρης

Η δολοφονία ενός φύλακα του αρχαιολογικού χώρου της Ελευσίνας ερευνάται από την αστυνόμο Αντιγόνη Φερλέκη και την ομάδα της. Όταν ο φόνος συνδέεται με αρχαιοκαπηλία, η πολιτική ηγεσία της χώρας κινητοποιείται και ο διευθυντής Ασφάλειας Αττικής, Κώστας Χαρίτος, αναλαμβάνει την εποπτεία της επιχείρησης. Η κατεύθυνση της έρευνας όμως αλλάζει όταν φτάνει στα χέρια τους μια επιστολή από τρεις αρχαιολόγους, στην οποία εξηγούν ότι δεν έχουν καμία σχέση με τον φόνο του φύλακα, αλλά απλώς “δανείστηκαν” κάποιες αρχαιότητες από την Ελευσίνα για να κατασκευάσουν, με τη βοήθεια των εργαλείων της τεχνητής νοημοσύνης, πιστά αντίγραφα των κλεμμένων γλυπτών του Παρθενώνα. Μετά από λίγες ημέρες στήνουν τα πρώτα αντίγραφα στον Λυκαβηττό και πείθουν τους υπουργούς Τουρισμού και Πολιτισμού ότι είναι μία ευκαιρία για αύξηση της επισκεψιμότητας αλλά και για πίεση προς την αγγλική κυβέρνηση να επιστρέψει τα γνήσια. Οι δολοφονίες που ακολουθούν όμως περιπλέκουν τα πράγματα και η εμπλοκή προσώπων του εξωτερικού ανατρέπει τη διαλεύκανσή τους.

15.00

Ελληνική λογοτεχνία

Κανονικά παιδιά

Δημήτρης Σίμος

Κανονικά παιδιά που κρύβουν μυστικά.

Μια σειρά δολοφονιών που κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει. Ένας δολοφόνος που αφήνει τρεις βόλους για ίχνος – ή μήπως για μήνυμα; Όταν τα νεκρά κορμιά αρχίζουν να εμφανίζονται, κάθε θύμα κουβαλά τα δικά του μυστικά.

Η ομάδα του αστυνόμου Καπετάνου ξεκινά έναν αγώνα δρόμου για να προλάβει έναν αόρατο εχθρό που παίζει με το σκοτάδι. Οι ενδείξεις όμως οδηγούν σε μια αλήθεια που κανείς δεν είναι έτοιμος να αντικρίσει.

Μια ιστορία από το παρελθόν ξετυλίγεται, φέρνοντας στο φως το κορίτσι που λέγεται πως μπορούσε να δει όσα οι άλλοι δεν άντεχαν. Ο θρύλος της είναι γεμάτος ψιθύρους για φωτιές, φόνους και μυστικά θαμμένα στο χώμα.

Το πέμπτο βιβλίο της σειράς «Σκοτεινά Νερά» με ήρωα τον αστυνόμο Καπετάνο.

Έριξα μια τελευταία ματιά στον φάκελο με τις φωτογραφίες. Κάτι στην τοποθέτηση των βόλων, στους φρικιαστικά συμμετρικούς καψαλισμένους κύκλους στις παλάμες των θυμάτων, έδειχνε πως αυτός ο άνθρωπος δεν ήταν απλώς ένας ψυχοπαθής που ήθελε προσοχή. Ήταν κάτι περισσότερο. Κάθε του κίνηση ήταν υπολογισμένη, σαν να σχεδίαζε ένα μήνυμα που μόνο ο ίδιος μπορούσε να διαβάσει καθαρά (Απόσπασμα από το βιβλίο).

17.70

Ελληνική λογοτεχνία

Θα πέσει η νύχτα

Κωνσταντίνος Τζαμιώτης

Από την Αθήνα στον μεγάλο κάμπο της Λάρισας και τα δάση της Χαλκιδικής, οι ήρωες κινούνται στο σήμερα, κουβαλώντας το παρελθόν τους.

Μια οικογενειακή σάγκα, μια ιστορία ενηλικίωσης, μια σχεδόν αστυνομική ιστορία, μαζί με έρωτες και θανάτους, συμπλέκονται και δημιουργούν ένα σύμπαν άλλοτε ζηλευτό και άλλοτε ζοφερό. Ένα φιλόδοξο μυθιστόρημα, καθώς πέρα από την έκτασή του φλερτάρει και αξιοποιεί πολλά λογοτεχνικά είδη. Με άλλα λόγια μιλά για την ασίγαστη ανάγκη να υπερασπίζεται κανείς το καλό πριν το κακό υπερισχύσει και πέσει πάλι η νύχτα.

Δεν έκανε δα και τίποτα που να μην έχει ξανακάνει. Λες και δεν τα ήξερε τα χαΐρια του… Όλοι τα ξέρουν. Εδώ και χρόνια. Ένα σωρό κόσμος βάζει μαζί του στοίχημα αν μπορεί να καταφέρει το ένα ή το άλλο. Πότε αν τολμάει να σκαρφαλώσει μέχρι την κορυφή στο παλιό κυπαρίσσι που βρίσκεται στην αυλή της εκκλησίας, πότε αν κρατάει να σηκώσει πέντε καφάσια γεμάτες μπίρες, πότε πόσες φορές αντέχει να τρέξει τον γύρο της πλατείας στο ένα πόδι, αν μπορεί με τα μάτια δεμένα να κάνει σούζα με το ποδήλατο, τέτοια πράγματα. Κερδίζει· κέρασμα μια ομελέτα με λουκάνικα και πορτοκαλάδα. Χάνει· πρέπει να πιει με τη μία ένα κατοστάρι τσίπουρο.

22.00

Ελληνική λογοτεχνία

Συνθετική ορμόνη

Κατερίνα Ι. Παπαντωνίου

Μυθιστόρημα σε είκοσι δύο επεισόδια.

Ένα οκτάχρονο ψηλαφεί το σώμα του, του λένε είσαι κορίτσι, μεγαλώνει, το εφηβικό στήθος κυοφορεί τη γυναίκα που θα γίνει, τη μητέρα αλλά και τη γιαγιά της, μεγαλώνει κι άλλο και αφηγείται παλιομοδίτικες ιστορίες κάτω από μια καρυδιά, ερωτεύεται σε σουπερμάρκετ, ακρογιαλιές, μπαρ και καλάθια φακίρηδων. Αν και απαγορεύεται η κυκλοφορία, πηδά μέσα στη νύχτα απ’ το μπαλκόνι για να κάνει βόλτες κι ύστερα γράφει ημερολόγια εγκλεισμού, πένθους και ονείρων, πλημμυρισμένα από νερά κι εραστές. Μια βιβλιοθήκη χοροπηδάει απειλητικά προς αυτήν, που θέλει να σκαρφαλώσει σε μια μπιγκόνια ή να κρυφτεί σ’ ένα ντουλάπι, ενώ την ψάχνει μια ντετέκτιβ που είχε γνωρίσει πριν από χρόνια σε διαδήλωση. Παραμονή Ψυχοσάββατου ζυμώνει κόλλυβα και τσακώνεται με το φάντασμα της μητέρας για τις τιμές πώλησης των επίπλων της. Εντέλει, με ένα κόκκινο φως στο χέρι καταβυθίζεται στο σώμα, στον χρόνο, στην πόλη και στη γλώσσα.

Μια αυτοτροφοδοτούμενη μυθιστορηματική σπείρα, ένα κολάζ από σπασμένες εικόνες και θρυμματισμένες αναμνήσεις. Το ταξίδι ενηλικίωσης μιας γυναίκας μέσα από διαφορετικές, πραγματικές ή δυνητικές, εκδοχές της, προσωπεία ή μεταμορφώσεις.

16.00

Ελληνική λογοτεχνία

Από τη μέση και κάτω

Μαρία Μήτσορα

Δεκαπέντε διηγήµατα, µερικά ήδη δηµοσιευµένα, τα περισσότερα καινούρια και γυαλιστερά (ακόµα κι αν είναι σκοτεινή η λάµψη τους). Οι πρωταγωνίστριες κι οι πρωταγωνιστές πάντα στο σταυροδρόµι του Τυχαίου µε το Προδιαγεγραµµένο, καµιά φορά τραβάνε την ουρά του Κέρβερου. Παίζουν µε τη ζωή παίζοντας τη ζωή τους. Στο τέλος θα σπάσουν τα δεσµά των φράσεων και θα τρέξουν να κρυφτούν πάλι µέσα στους καθρέφτες.

8.70

Ελληνική λογοτεχνία

Ο θησαυρός του χρόνου

Μένης Κουμανταρέας

…Τον περισσότερο καιρό πίνοντας και κουτσοπίνοντας άκουγα µε δέκα αυτιά αυτές τις ιστορίες που, είτε γνήσιες είτε πλαστές, είχαν ένα ενδιαφέρον για µένα, που ζητούσα να ξεφύγω από τη δική µου ιστορία. Μία µόνο προϋπόθεση έθετα: αυτός που τις έλεγε να ξέρει να τις αφηγείται, να σε µεταφέρει αλλού και να σου εξάπτει τη φαντασία. Τότε µε έκαναν να θέλω να πω κι εγώ µια ιστορία. Μα εγώ, βλέπεις, προτιµώ να τις γράφω…

Ένα µυθιστόρηµα για την απώλεια. Την απώλεια όχι µόνο ενός ανθρώπου, αλλά και την απουσία που αυτή συνεπάγαι. Μια αφήγηση ανάµεσα στην παραίσθηση και στην άγρια πραγµατικότητα. Μια περιπέτεια που οδηγεί στην αναζήτηση και απόκτηση ενός θησαυρού.

Να είναι τάχα αυτός ο θησαυρός του χρόνου;

19.90

Ελληνική λογοτεχνία

Ίσως την επόμενη φορά

Κωνσταντίνος Τζαμιώτης

Στη βραχεία λίστα για το βραβείο Μυθιστορήματος 2018 του περιοδικού «Ο Αναγνώστης»

Ο Πέτρος και η Βασιλική, οι ήρωες της ιστορίας, αν και φορτωµένοι πανίσχυρες βεβαιότητες, βολικά στερεότυπα και κοινές νευρώσεις, είναι ακόµη πολύ νέοι και λαίµαργοι για ζωή. Συναντιούνται, θαµπώνονται, παρασύρονται, ονειρεύονται, ερωτεύονται ο ένας τον άλλο, κάνουν σχέδια, και ύστερα… αρκεί µια παρεξήγηση και όλα πάνε στραβά.

Επιτέλους, αξίζει να τιµωρηθεί όποιος τολµά να ζητήσει λίγη αποδοχή χωρίς να κινδυνεύει να χάσει τον εαυτό του; Και µε τον έρωτα; Τι γίνεται µε τον έρωτα; Αν λίγη αποδοχή κοστίζει σε κάποιον ό,τι έχει και δεν έχει, ποιος µπορεί να ελπίζει πως διαθέτει αρκετή θέληση για να διεκδικήσει µια ιδέα έρωτα;

Το Ίσως την επόμενη φορά είναι ένα µυθιστόρηµα για την ερωτική επιθυµία που φτωχαίνει µπροστά στην ολοένα µειούµενη ικανότητα των ανθρώπων σήµερα να συνυπάρξουν, εξαιτίας του φόβου πως θα χάσουν την ταυτότητά τους.

Εν ολίγοις, µια ερωτική ιστορία για τη µαζικότερη ασθένεια της εποχής, την αποµάγευση του κόσµου, και το συνηθέστερο σύµπτωµά της, την εµµονή στη µοναχικότητα.

12.20

Ελληνική λογοτεχνία

Μικρά Αγγλία

Ιωάννα Καρυστιάνη

ΚΡΑΤΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΟΣ

H ιστορία διαθέτει ναυτικό φυλλάδιο και ταξιδεύει επί μία εικοσαετία μεταφέροντας θαλασσοφαγωμένους άντρες και θαλασσοφαγωμένες γυναίκες στους μεγάλους ή ασήμαντους πλόες της ζωής, από τη Σουραμπάγια στα βυσσινοχώραφα της Άνδρου, από τα τζενεραλάδικα και τα υπερωκεάνια στη χρυσαφένια αμμουδιά του Nειμποριού και στις ασκήσεις μελαγχολίας μιας παρέας κοριτσιών, από ένα ντοματοπίλαφο στο Mπουένος Άιρες στις πιστές λαρδομούνες που κρέμονται από το στόμα της Mούραινας κι από τις συμμαχικές νηοπομπές κατά τη διάρκεια του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου στη Pίβα και στο λευκό διώροφο των Σαλταφέρων με το τσιγκούνικο ταβάνι, που σαν απλωμένο τουλπάνι έσταζε τους ήχους τού απάνω σπιτιού και μαζί τους ήχους του έρωτα στο πανομοιότυπο κάτω σπίτι, είκοσι τέσσερις λεπτές κυπαρισσοσανίδες που ρήμαξαν ζωές.

18.00

Ελληνική λογοτεχνία

Η γραμμή του ορίζοντος

Χρήστος Βακαλόπουλος

H TAYTOTHTA THΣ γράφει Pέα Φραντζῆ, ἐλαφρά ντυμένη, ἔχει μερικά λεφτά, κάθεται μέ τήν πλάτη ἀκουμπισμένη στόν τοῖχο τοῦ μικροῦ μαγέρικου, στήν πλατεία τοῦ Ἄνω Kάμπου, ἀπέναντι ἀπό τήν ἄσπρη ἐκκλησία, χιλιάδες χρόνια μετά τήν Ἀποκάλυψη, ἐννιακόσια χρόνια ἀπό τότε πού ὁ μοναχός Xριστόδουλος ἔχτισε ἕνα μοναστήρι ἐκεῖ πού ἦταν ὁ ναός τῆς Ἀρτέμιδος, τρεῖς μέρες ἀπό τότε πού χώρισε μέ τόν ἄντρα της. Ἡ ἄσπρη ἐκκλησία τρυπάει τόν γαλάζιο οὐρανό, γιά πρώτη φορά βλέπει ζωντανή μπροστά στά μάτια της τήν ἑλληνική σημαία. Kάτω ἀπό τή σημαία παρελαύνει πάνοπλος ὁ ξανθός κόσμος, πηγαίνει νά ψηθεῖ, πηγαίνει γιά μπάνιο, τρέχει νά ξεκουραστεῖ. Kανείς δέν προσέχει τή σημαία πού στέκει ἀόρατη, μόνο μιά γυναίκα πού μόλις χώρισε εrναι σέ θέση νά τήν ἀντιληφθεῖ, βγάζει τά μαῦρα γυαλιά καί ὁ ἥλιος τήν τυφλώνει.

 

16.76

Ελληνική λογοτεχνία

Ποδολάτρες

Σπύρος Μαντζαβίνος

«Από πού προέρχεται η αγάπη για τις γυναικείες πατούσες; Και το κυριό­τερο, προς τα πού πηγαίνει; Πέλµατα, πατούσες, δάχτυλα, φτέρνες, αστράγαλοι, καµάρες, µύτες των ποδιών, γάµπες, γόνατα, µηροί· άκρα. Είναι οι άνθρωποι που τα αγαπούν στ’ αλήθεια άνθρωποι των άκρων; Ακραίοι, των οποίων το πάθος τους αυτό οδηγεί αναπόφευκτα σ’ ακρότητες; Μήπως ένα τέτοιο ζήτηµα είναι στ’ αλήθεια υπερβολικά χαµερπές για να ασχοληθεί κανείς στα σοβαρά µαζί του, όσο χαµερπή είναι και τα πέλµατα που βαδίζουν και σέρνονται στη γη;»

Ένα λοξό, λυρικό, ευρηµατικό και παιγνιώδες πεζογρά­φηµα για την εµµονή, τον πόθο, το φετίχ, ένας ύµνος στα γυναικεία πόδια.

10.90

Ελληνική λογοτεχνία

Πάμε στη Χονολουλού

Κώστας Μπέζος

Ο χιονιάς μάς είχε τσούξει για καλά τα πρόσωπα, και τα χέρια μας, κατακόκκινα σαν λουκάνικα από την παγωνιά, είχαν τεθεί εις αχρηστίαν. Είχαμε βγει και οι τέσσερις, όλοι φίλοι καλοί, στο κατάστρωμα για να θαυμάσουμε τον δαιμονισμένο πόλεμο των στοιχείων που είχαν βαλθεί να ξεκάνουν με κάθε τρόπο το βαποράκι μας. Τα συρματόσχοινα των καταρτιών ετόνιζαν περίεργες μουσικές συνθέσεις επάνω σε μοτίβα εντελώς εξωτικά, που ερχόντουσαν άγρια και επιβλητικά από μακριά στο σκοτάδι και έπαιρναν το ραφινάρισμά τους στο σκίσιμο που τους έκαναν τα σύρματα. Ταξιδεύαμε για την Ιτέα.

Ιανουάριος 1932

Στα χαβανέζικα χονολουλού σημαίνει «προστατευμένος κόλπος». O Κώστας Μπέζος (1905-1943), σκιτσογράφος και μουσικός, επεδίωκε να πραγματοποιήσει μέσα σε ονειρεμένους τεχνητούς παραδείσους όσα αληθινά ταξίδια δεν είχε προφτάσει να κάνει. Τι ήταν, όμως, η Χονολουλού γι’ αυτόν; Ένας όρμος της φαντασίας του ή ένα μέρος που δεν κατάφερε να πάει;

Μουσικές από τη Χαβάη, εξωτικές κιθάρες, σκίτσα, μεταμεσονύχτια καμπαρέ, περιηγήσεις στην Ελλάδα, στα Βαλκάνια, στην Αίγυπτο και στην Τουρκία μπλέκονται σε ένα ενιαίο αφήγημα αποτυπώνοντας το πορτρέτο μιας εποχής και πλάθοντας μια διαφορετική εξιστόρηση από αυτήν που έχει καταγράψει η επίσημη ιστορία για την Ελλάδα του Μεσοπολέμου.

Παράλληλα, τα βιωματικά κείμενα του Μπέζου μας μεταφέρουν την αγωνία ενός ανθρώπου να κατανοήσει την εποχή του και τον εαυτό του μέσα από νυχτερινές περιπλανήσεις και ταξίδια. Η προσπάθειά του να καθιερώσει στον ελληνικό χώρο τις χαβάγιες, ένα υβριδικό είδος μουσικής με επιρροές από τη Χαβάη, είναι κάτι που τελικά θα τον φέρει σε υπαρξιακή σύγκρουση με την άλλη του ιδιότητα, αυτήν ενός καταξιωμένου σκιτσογράφου, πριν τελικά καταρρεύσει μέσα στις δύσκολες συνθήκες της Κατοχής.

27.56

Αμάντα Μιχαλοπούλου

Mια απελπισµένη γυναίκα στην εµµηνόπαυση αρχίζει να βλέπει παράξενα όνειρα —µε Παναγίες, τίγρεις, αγελάδες, τη Ρόζα Λούξε­µπουργκ, τη Μέριλυν Μονρόε, τη µητέρα του Μπενίτο Μουσσολίνι—, όνειρα από τα οποία ξυπνάει κάθε βράδυ στις 4:30 ακριβώς. Για να ερµηνεύσει τη νυχτερινή ζωή της, επιδιώκει συναντήσεις µε τις γυναίκες της οικογένειας: την κόρη, την αδερφή και τη µητέρα της. Κι ενώ οι συζητήσεις αρχίζουν να ξεµπλέκουν το κουβάρι της κοινής τους ζωής, τα όνειρα ξαφνικά σταµατούν.

Στρέφεται τότε σε άλλες γυναίκες, από τη µητέρα της Ελένης Τοπαλούδη ως µια δεκάχρονη Αφγανή που αποχωρίστηκε ξαφνικά τη µαµά της. Κι αρχίζουν να παρελαύνουν στρατιές γυναικών που γεννούν, υιοθετούν, φροντίζουν ή αρνούνται να φροντίσουν. Καθώς οι εξοµολογήσεις τους συσσωρεύονται και διανθίζονται από τεστ γνώσεων, επιτραπέζια παιχνίδια, παραµύθια, µαθήµατα ετυµολογίας, θρησκευτικών και ζωολογίας, οι εµπειρίες τους εγκιβωτίζονται η µια µέσα στην άλλη, όπως τα µωρά στις κοιλιές των µαµάδων τους.

Στο «Μακρύ ταξίδι της µιας µέσα στην άλλη» η µητρότητα γίνεται µια εύπλαστη έννοια, µια ριζοσπαστική υπόθεση ελευθερίας και συµφιλίω­σης — ένας γιγάντιος οµφάλιος λώρος που συνδέει και τρέφει όλες τις γυναίκες που υπήρξαν κόρες της µητέρας τους, µητέρες της κόρης τους. Αλλά και µητέρες της µητέρας τους, κόρες της κόρης τους. Ένας λώρος που τρέφει κι όλους τους άντρες: επειδή, όπως λέει η ηρωίδα, «ο κόσµος θ’ αλλάξει µόνο αν οι άντρες διαβάσουν για τη ζωή των γυναικών µε την ίδια φυσικότητα που διάβαζαν ανέκαθεν οι γυναίκες για τη ζωή των αντρών».

18.80