Βλέπετε 16–30 από 663 αποτελέσματα

Ξένη λογοτεχνία

Ξένη λογοτεχνία

Η πόλη και τα σκυλιά

Μάριο Βάργκας Λιόσα

Σε μια στρατιωτική σχολή της Λίμας, η οποία λειτουργεί περίπου σαν αναμορφωτήριο, οι έφηβοι φτιάχνουν το δικό τους σύστημα κανόνων «συνενοχής», «συντροφικότητας», «τιμής». Αρκεί όμως μια κλοπή, ένας θάνατος κι ένας έρωτας για να τιναχτούν όλα στον αέρα. Το πρώτο –και για πολλούς το καλύτερο– μυθιστόρημα του Βάργκας Λιόσα, αυτό που τον έκανε διάσημο σε όλο τον κόσμο, εξακολουθεί να είναι ένα βασικό σημείο αναφοράς για τη σύγχρονη λατινοαμερικανική λογοτεχνία. Έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από τριάντα γλώσσες· αυτή είναι η δεύτερη μετάφρασή του στα ελληνικά κι ο αναγνώστης μπορεί πλέον να εκτιμήσει το έργο όπως πραγματικά του αξίζει.

16.96

Ξένη λογοτεχνία

Μια χώρα ανάμεσα μας

Καρίσα Τσεν

Μία μόνο επιλογή μπορεί να καθορίσει μια ολόκληρη ζωή.

Η Σούτσι συνάντησε πρώτη φορά τον Χαϊγουέν μαγεμένη από τον ήχο του βιολιού του. Η παιδική τους φιλία άνθισε σε έρωτα στις γειτονιές της Σαγκάη. Όταν εκείνος κατατάχθηκε στον εθνικιστικό στρατό για να σώσει τον αδερφό του της άφησε μονάχα το βιολί του κι ένα σημείωμα: «Συγχώρεσέ με». Εξήντα χρόνια μετά, ο Χαϊγουέν τη ξανασυναντά τυχαία σ’ ένα Market στο Λος Άντζελες. Για εκείνον αυτό μοιάζει σαν μια δεύτερη ευκαιρία, μα η Σούτσι για να επιβιώσει αναγκάστηκε να μην κοιτάξει ποτέ της πίσω.

Η επική αλλά και βαθιά προσωπική ιστορία ενός ζευγαριού που χώρισε και ξαναένωσε η παγκόσμια Ιστορία. Ένα βιβλίο που ανιχνεύει τι σημαίνει να βρίσκεις μια πατρίδα μακριά από τη χώρα σου.

«Η ικανότητα της Τσεν να περιηγείται αβίαστα σε πολιτισμούς και εποχές αντικατοπτρίζει όχι μόνο το βάθος της έρευνάς της, αλλά και τα φυσικά της χαρίσματα ως αφηγήτρια… ένα πολλά υποσχόμενο ντεμπούτο».
—BookPage

22.00

Ξένη λογοτεχνία

Στο σπίτι της

Γιάελ Βαν Ντερ Γούντεν

Ένα σπίτι είναι κάτι πολύτιμο…

Στην ολλανδική επαρχία επικρατεί ησυχία. Οι κρατήρες από τις βόμβες έχουν καλυφθεί, τα κτίρια έχουν ανοικοδομηθεί, ο πόλεμος έχει πια τελειώσει. Η Ίζαμπελ μένει μόνη στο άδειο σπίτι της μακαρίτισσας της μητέρας της ακολουθώντας μια αυστηρή και απολύτως πειθαρχημένη ρουτίνα. Τα πάντα όμως αλλάζουν όταν ο μεγάλος αδερφός της Λούις φέρνει την άχαρη καινούργια φιλενάδα του, την Εύα, να μείνει λίγο καιρό στο σπίτι μαζί της ως φιλοξενούμενη.

Η Εύα είναι το αντίθετο της Ίζαμπελ: κοιμάται αργά, ξυπνάει αργά, κάνει φασαρία και αγγίζει πράγματα που δεν θα έπρεπε. Έτσι, σιγά σιγά η οργή της Ίζαμπελ φουντώνει τόσο, που φτάνει στα όρια της εμμονής. Όταν λοιπόν αρχίζουν να εξαφανίζονται διάφορα αντικείμενα από το σπίτι –ένα κουτάλι, ένα μαχαίρι, ένας χαρτοκόπτης–, οι υποψίες της πληθαίνουν και δεν εννοεί να αφήσει την Εύα σε ησυχία. Μέσα στην κάψα του καλοκαιριού η παράνοια δίνει τη θέση της σε ένα μυστήριο που ανατρέπει όλα όσα ήξερε η Ίζαμπελ. Ούτε η Εύα ούτε το σπίτι είναι αυτό που φαίνονται. Τελικά ο πόλεμος μπορεί να μην έχει πραγματικά τελειώσει…

 

18.80

Ξένη λογοτεχνία

Οι Θεατρίνοι

Γκράχαμ Γκρην

Τρεις άντρες και μια γυναίκα ταξιδεύουν με το φορτηγό πλοίο “Μήδεια”, με προορισμό την Αϊτή. Ο κύριος Μπράουν, χωρίς ρίζες, χωρίς οικογένεια, χωρίς πίστη. Ιδιοκτήτης ξενοδοχείου στο Πορτ-ω-Πρενς, που το κληρονόμησε από μια σχεδόν άγνωστή του γυναίκα: τη μητέρα του. Ο κύριος και η κυρία Σμιθ, Αμερικανοί, ιδεολόγοι, σταυροφόροι της χορτοφαγίας, που πιστεύουν με πάθος και αθωότητα ότι μπορεί να εξαλείψει τη βιαιότητα της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Και ο αξιαγάπητος κύριος Τζόουνς: Είναι πράγματι ταγματάρχης; Έχει πολεμήσει στη Βιρμανία; Ή μήπως είναι ένας ψεύτης, ένας επιτήδειος απατεώνας με σκοτεινό παρελθόν και ανεξιχνίαστες προθέσεις;

Αϊτή: η λεηλατημένη χώρα της δικτατορίας του Πάπα Ντοκ και της παραστρατιωτικής οργάνωσης των Τοντόν Μακούτ, τόπος διαφθοράς, βίας και βαρβαρότητας, όπου όλα είναι ρευστά και αβέβαια, όπως τα ορίζουν οι κυνικοί της κάθε εξουσίας, μέσα κι έξω από τη χώρα. Εδώ οι ήρωες, άλλοι στρατευμένοι κι άλλοι παθητικοί θεατές, θα παίξουν ο καθένας τον ρόλο του, μέχρι να έρθει η ώρα του θανάτου ή η ώρα της αλήθειας. Θεατρίνοι που υποδύονται τον έρωτα δίχως να τον βιώνουν πραγματικά, παίζουν με τον κίνδυνο δίχως να πιστεύουν σε έναν ανώτερο σκοπό, κοντοστέκονται στις παρυφές της ζωής κρυμμένοι πίσω από μάσκες.

Ατμόσφαιρα έντασης, στοιχεία αστυνομικού, ερωτικού και πολιτικού μυθιστορήματος, πλοκή που ξαφνιάζει, αγωνία που κορυφώνεται. Ο Γκράχαμ Γκρην καταγράφει την περιπέτεια της Αϊτής αλλά και κάθε ατομικής ύπαρξης, αποδίδοντας άλλοτε με βρετανικό φλέγμα και άλλοτε με ειρωνεία το κωμικό στοιχείο που συνοδεύει την τραγική εμπειρία, τα πολιτικά παιχνίδια, την ηθική αμφιθυμία και την αναζήτηση νοήματος μέσα στο χάος.

 

20.00

Ξένη λογοτεχνία

Ο Επίτιμος Πρόξενος

Γκράχαμ Γκρην

Σε μια επαρχιακή πόλη της Αργεντινής, μια αντάρτικη ομάδα σχεδιάζει την απαγωγή του αμερικανού πρεσβευτή. Από λάθος, όμως, στη θέση του συλλαμβάνει τον επίτιμο πρόξενο (χωρίς ουσιαστικές αρμοδιότητες) της Μεγάλης Βρετανίας, Τσάρλι Φόρτναμ. Εξηντάρης, αμετανόητος πότης, παντρεμένος με μια νεαρή πρώην πόρνη, την Κλάρα, δεν έχει και πολλές συμπάθειες και η τύχη του αφήνει μάλλον τους πάντες (και τη Μεγάλη Βρετανία) αδιάφορους.

Μόνο ο νεαρός γιατρός Εδουάρδο Πλαρ, γιος ενός εξόριστου Άγγλου που πέρασε δεκαπέντε χρόνια στη φυλακή πριν δολοφονηθεί, εραστής της Κλάρα, ανίκανος να αγαπήσει, ζηλεύοντας το πάθος που τρέφει ο Φόρτναμ για την ερωμένη του, μπλέκεται σχεδόν άθελά του στην προσπάθεια απελευθέρωσης του ομήρου, αντιμετωπίζοντας γραφειοκρατικά εμπόδια, κρατική διαφθορά, διπλωματικές συμπαιγνίες, καθώς και τη συναισθηματική εμπλοκή του με τους απαγωγείς, των οποίων ηγείται ένας πρώην ιερέας.

Ο Γκράχαμ Γκρην, με αφάνταστη μυθιστορηματική επιδεξιότητα, εκθέτει στους αναγνώστες του την άποψή του για τον κόσμο, τη χωρίς ελπίδα αγάπη, τους φτωχούς, την πίστη στον Θεό και την Επανάσταση, τη θυσία και τη λύτρωση, χωρίς ποτέ να εκπέσει στην ηθικολογία και τον διδακτισμό.

20.00

Ξένη λογοτεχνία

Η Δύναμις και η Δόξα

Γκράχαμ Γκρην

Η Δύναμις και η Δόξα καθιέρωσε τον Γκράχαμ Γκρην, διεθνώς, ως συγγραφέα μεγάλου διαμετρήματος. “Θεωρείται κατά γενική ομολογία το αριστούργημά του, το βιβλίο του Γκρην που χαίρει της μεγαλύτερης εκτίμησης τόσο από το κοινό όσο και από τους κριτικούς”, γράφει ο Τζον Άπνταϊκ.

Με το επιχείρημα ότι ο Καθολικός κλήρος είναι διεφθαρμένος και οπισθοδρομικός, η επαναστατική κυβέρνηση του Μεξικού, το 1924, εξαπολύει ευρείας κλίμακας διώξεις εναντίον της Καθολικής Εκκλησίας που έχουν ως επακόλουθο τον πόλεμο των Cristeros. Σε ορισμένες Πολιτείες οι διωγμοί είναι ιδιαίτερα σκληροί και οι ιερείς καλούνται να αποσχηματισθούν, υπό την απειλή της θανατικής ποινής. Η δράση του μυθιστορήματος τοποθετείται στις αρχές της δεκαετίας του 1930.

“Το κοινωνικό τοπίο είναι ένα τοπίο βίας και εγκατάλειψης. Κυρίως εγκατάλειψης, υλικής και ψυχικής. Έρημη χώρα: άδειες, παρατημένες καλύβες, εγκαταλελειμμένα σπίτια, γκρεμισμένες εκκλησίες, κουρασμένοι και παραιτημένοι άνθρωποι. Αρρώστια και θάνατος παντού. Ο Θεός φαίνεται να έχει εγκαταλείψει τα πλάσματά του. […] Σε όλη αυτή την αχανή περιοχή, τούτη την περίοδο του άγριου διωγμού, έχει απομείνει ένας μόνο ιερέας της Καθολικής Εκκλησίας. Διατρέχει την περιοχή κυνηγημένος από την αστυνομία, προσπαθώντας διαρκώς να κρυφτεί, να διαφύγει και να δραπετεύσει”, γράφει ο Σταύρος Ζουμπουλάκης.

Ο ήρωας συγκεντρώνει όλα τα μειονεκτήματα: αλκοολικός, πατέρας εξώγαμου παιδιού που το έχει εγκαταλείψει, δειλός, με πίστη κλονισμένη, χωρίς ιδιαίτερη μόρφωση. Και όμως, ο παπάς αυτός αρνείται να υποταγεί, μετακινείται από χωριό σε χωριό, προσπαθώντας να ξεφύγει από την καταδίωξη, φροντίζει ασθενείς, τελεί λειτουργίες, βαφτίζει παιδιά και οδηγείται στο μαρτύριο, κινούμενος από ένα ιδιότυπο αίσθημα αξιοπρέπειας. Ο Γκρην αντιπαραθέτει στον ήρωά του έναν άλλο, πολύ ισχυρό χαρακτήρα: τον επικεφαλής των διωκτικών δυνάμεων, αδιάφθορο, “ασκητή και μυστικό της Επανάστασης, που αγωνίζεται για τη συνολική καταστροφή του παλιού κόσμου της αδικίας”. Αυτός ο ιδεαλιστής με το περίστροφο “θέλει να λυτρώσει τα παιδιά από τη δυστυχία, τη φτώχια, τις προκαταλήψεις, είναι “διατεθειμένος να πραγματοποιήσει ολόκληρη σφαγή για χάρη τους”” (Στ.Ζ.) και, μολονότι επικαλείται τις αρχές της αδελφοσύνης και του Ορθού

Λόγου, βάφει τα χέρια του με αίμα.

Ο ίδιος ο Γκρην έγραψε για το Η Δύναμις και η Δόξα: “Αυτό το βιβλίο μου έδωσε τη μεγαλύτερη ικανοποίηση από όλα όσα έχω γράψει”.

 

20.00

Γκράχαμ Γκρην

Το πιο σκοτεινό δημιούργημα του Γκρέηαμ Γκρήν, “Ο Τρίτος Άνθρωπος”, τελειώνει με μια ανταλλαγή πυροβολισμών στους υπονόμους της Βιέννης και με το θάνατο του απατεώνα της πενικιλλίνης Χάρρυ Λάιμ. Προσήλυτος στον καθολικισμό, ο Γκρήν βρήκε μια ταιριαστή απεικόνιση της παρακμής του ανθρώπου στα ζοφερά υπόγεια της πόλης. Και ο Λάιμ, με τον αλήτικο αμοραλισμό του, είναι ένας αναγνωρίσιμος ήρωας του Γκρήν. Η Βιέννη εξασφάλισε στον συγγραφέα το ιδεώδες σκηνικό για την ιστορία του. Πάνω απ’ όλα, “ο Τρίτος Άνθρωπος” είναι μια ελεγεία για την ανδρική φιλία, την προδοσία και τη ματαίωση.

“Η Πτώση ενός ειδώλου” -μία από τις καλύτερες ιστορίες του Γκρήν- αναφέρεται σ’ ένα αγόρι που οι γονείς του το άφησαν μόνο σ’ ένα μεγάλο αρχοντικό του Λονδίνου, στη φροντίδα του Μπέινς, του μπάτλερ, και της ζηλότυπης γυναίκας του. Ο εφτάχρονος Φίλιπ θέλει να μάθει τι κρύβεται στο σκοτεινό υπόγειο όπου διαμένουν ο κύριος και η κυρία Μπέινς, και αρχίζει μια επικίνδυνη εξερεύνηση του κόσμου των μεγάλων. Ο Φίλιπ είναι φανερά αφοσιωμένος στον μπάτλερ και τον εξιδανικεύει σχεδόν όσο είχε εξιδανικεύσει και ο Ρόλλο Μάρτινς τον Χάρρυ Λάιμ. Ώσπου η μισητή κυρία Μπέινς δολοφονείται από τον άπιστο σύζυγό της…

 

14.50

Σέργουντ Άντερσον

Ο Γουίλιαμ Φόκνερ ισχυρίστηκε ότι «ο Άντερσον ήταν ο πατέρας όλων των έργων μου -και εκείνων του Χέμινγουεϊ, του Φιτζέραλντ και των υπολοίπων. Μας έδειξε τον δρόμο».

«Αυτό που ήθελα», έγραψε ο Σέργουντ Άντερσον, «περισσότερο απ’ όλα για τον εαυτό μου, δεν ήταν η λεγόμενη επιτυχία… να με επαινούν οι εκδότες και οι κριτικοί, ήταν να προσπαθήσω να αναπτύξω, στον βαθμό που μου επέτρεπαν οι δυνάμεις μου, τη δική μου ικανότητα να αισθάνομαι, να βλέπω, να γεύομαι, να μυρίζω, να ακούω».

Σ’ αυτή τη συλλογή διηγημάτων ο συγγραφέας υιοθέτησε μια ποικιλία από οπτικές γωνίες και σκηνικά, διερευνώντας τα θέματα που ανέκαθεν τον ενδιέφεραν, η προσωπική πρόοδος, η συναισθηματική ανωριμότητα, η απογοήτευση, η μοναξιά, η διαβιοτική και αισθητική αντίθεση μεταξύ πόλης και υπαίθρου, η δυστυχία της επίμονης προσπάθειας υπέρβασης της διάνοιας μέσω της προσκόλλησης στις εντάσεις της ζωής.

 

11.13

Γουίλιαμ Χ. Γκας

Τέσσερις νουβέλες που εξερευνούν τα όρια ανάμεσα στο καλό και το κακό, τη σκέψη και τη δράση, τη λύτρωση και την εξουσία. Ο αναγνώστης θα συναντήσει μια γυναίκα-μέντιουμ κι έναν κακοποιητικό σύζυγο· έναν διεφθαρμένο λογιστή που έρχεται αντιμέτωπος με την πιθανότητα της σωτηρίας του· μια ανορεκτική γυναίκα που αναζητά τη λύτρωση στην αγάπη της για την ποίηση της Ελίζαμπεθ Μπίσοπ και έναν πικραμένο έφηβο, πού, με μια σειρά μυστικών εκδικήσεων, αποφασίζει να επιφέρει τη δικαιοσύνη που ο ίδιος ο Θεός δεν επιβάλλει. Οι ιστορίες, με το χαρακτηριστικό ύφος, την ευφυΐα και τη φιλοσοφική διάθεση του Γουίλιαμ Γκας, υπόσχονται να καθηλώσουν κάθε αναγνώστη.

 

20.00

Ξένη λογοτεχνία

Το Σαββατοκύριακο

Μπέρνχαρντ Σλινκ

Το νέο μυθιστόρημα του Bernhard Schlink θα σας συναρπάσει. Με την οξυδερκή γραφή του που καθηλώνει, ο συγγραφέας σκιαγραφεί εδώ τη γενιά της αμφισβήτησης, αλλά και των μεγάλων συμβιβασμών σ’ ένα πολυεπίπεδο μυθιστόρημα πιο επίκαιρο παρά ποτέ.

Ο Γιοργκ, μέλος της αντιεξουσιαστικής ομάδας Μπάαντερ-Μάινχοφ, αποφυλακίζεται μετά από είκοσι χρόνια κράτησης σε σκληρές συνθήκες. Η αδερφή του θέλει να γιορτάσουν το πρώτο του ελεύθερο Σαββατοκύριακο με μια παρέα παλιών φίλων στην εξοχή, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Ένας δημοσιογράφος, μια δασκάλα, ένας επιχειρηματίας και μια επίσκοπος. Εξεγερμένοι νέοι κάποτε, σήμερα «βολεμένοι» αστοί, αγκιστρωμένοι στα προνόμιά τους. Έρχονται από αγάπη, από νοσταλγία, από περιέργεια. Θέλουν να συμπαρασταθούν στον παλιό τους σύντροφο, αλλά κρατούν τις αποστάσεις τους – η σύγκρουση με τη δική τους ζωή και τα όνειρά τους που διαψεύστηκαν είναι αναπόφευκτη. Το παρελθόν ξαναζωντανεύει. Ήρθε η ώρα του απολογισμού…

Είχατε θυμώσει με τη γενιά των πατεράδων σας, με τη γενιά των δολοφόνων, αλλά γίνατε κι εσείς ακριβώς ίδιο. Θα έπρεπε να ξέρεις τι σημαίνει να είσαι παιδί δολοφόνου, κι έγινες πατέρας δολοφόνος, ο δικός μου πατέρας δολοφόνος. Έτσι όπως φαίνεσαι και μιλάς, δε μετανιώνεις για τίποτε απΆ όσα έχεις κάνει. Το μόνο που σε στενοχωρεί είναι ότι η υπόθεση πήγε στραβά και ότι σ’ έπιασαν και πήγες φυλακή. Δε στενοχωριέσαι για τους άλλους, στενοχωριέσαι μόνο για τον εαυτό σου.

Ο Schlink εξερευνά με τόλμη την πιο απατηλή επικράτεια: την ανθρώπινη ψυχή.

Andrew Nagorski, Newsweek

Στο επίκεντρο του νέου μυθιστορήματος του Βernhard Schlink βρίσκεται και πάλι το ζήτημα της ενοχής. Το Σαββατοκύριακο φέρνει αντιμέτωπο έναν αποφυλακισμένο τρομοκράτη της ΡΑΦ και τους παλιούς του συνοδοιπόρους με την ευθύνη. Ένας άντρας πρέπει να επανενταχθεί στην κοινωνία που τρομοκράτησε. Ένα απόμερο εξοχικό, οι πρώην σύντροφοι και τα αδυσώπητα ερωτήματα: Γιατί τόσοι φόνοι; Ήταν όλα μάταια; Ποιος είναι τελικά ο ένοχος;

Mike Röser, Westdeutsche Allgemeine Zeitung

8.00

Ξένη λογοτεχνία

Η μεταμόρφωση

Φραντς Κάφκα

850

Ένας περιοδεύων πωλητής υφασμάτων ξυπνάει ένα πρωί συνειδητοποιώντας ότι έχει καθυστερήσει πολύ για τη δουλειά του. Η αργοπορία του τον γεμίζει αγωνία για το μέλλον του και το μέλλον της οικογένειάς του· και παρά τις φιλότιμες προσπάθειές του να ξεκινήσει άλλη μια μέρα στην ίδια άχαρη δουλειά, αντιμετωπίζει μια βασική σωματική δυσκολία: έχει μεταμορφωθεί σε ένα τερατώδες έντομο.

Πέρα από την περίφημη πρώτη φράση της —μια απ’ τις πιο συνταρακτικές στην ιστορία της παγκόσμιας λογοτεχνίας—, η Μεταμόρφωση είναι μια ιστορία τέλεια ειπωμένη, μια ιδέα αενάως μεθερμηνευόμενη, ένας υπαρξιακός μύθος που καθόρισε τη συλλογική συνείδηση του 20ού αιώνα.

11.00

Ξένη λογοτεχνία

Φεύγει το φάντασμα

Φίλιπ Ροθ

Σαν ένας άλλος Ριπ Βαν Ουίνκλ, που επιστρέφοντας στη γενέτειρά του ανακαλύπτει ότι όλα έχουν αλλάξει, ο Νέιθαν Ζούκερμαν ξαναγυρίζει στη Νέα Υόρκη, την πόλη που έχει εγκαταλείψει πριν από έντεκα χρόνια. Μόνος στο σπίτι του στο βουνό, στην ορεινή Νέα Αγγλία, ο Ζούκερμαν δεν είναι παρά συγγραφέας: ούτε γυναίκες, ούτε ειδήσεις, παρά μόνο η ενασχόληση με το έργο του και η προσπάθεια να υπομείνει το άχθος των γηρατειών.

Περιπλανώμενος, σαν νεκραναστημένος, στους δρόμους της πόλης, σύντομα θα πραγματοποιήσει τρεις συναντήσεις που θα διαρρήξουν την επιμελώς περιφρουρημένη μοναξιά του. Η πρώτη είναι με ένα νεαρό ζευγάρι, το διαμέρισμα του οποίου ο Ζούκερμαν δέχεται, σε μια στιγμιαία παρόρμηση, να ανταλλάξει με το δικό του. Εκείνοι θέλουν να εγκαταλείψουν το Μανχάταν μετά την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου αναζητώντας καταφύγιο στην εξοχή, ενώ ο ίδιος ερωτοτροπεί με την ιδέα να επιστρέψει στη ζωή της πόλης. Αλλά, από τη στιγμή που τους συναντά, οΖούκερμαν αρχίζει επίσης να επιθυμεί να ανταλλάξει τη μοναξιά του με την ερωτική πρόκληση της νεαρής γυναίκας, της Τζέιμι: τα θέλγητρά της τον τραβούν και πάλι σε όσα πίστευε ότι είχε αφήσει πίσω του – τις ερωτικές σχέσεις, το ζωηρό παιχνίδι της καρδιάς και του σώματος.

Η δεύτερη συνάντηση είναι με ένα πρόσωπο που έχει σημαδέψει τα νεανικά χρόνια του Ζούκερμαν, την Έιμι Μπελέτ, σύντροφο και μούσα του Ε.Ι. Λόνοφ, ενός συγγραφέα που τον θαυμάζει απεριόριστα ο Ζούκερμαν. Η άλλοτε ακαταμάχητη Έιμι είναι σήμερα μια ηλικιωμένη γυναίκα καταρρακωμένη από την ασθένεια, ταγμένη να διαφυλάσσει τη μνήμη εκείνου του αυστηρού Αμερικανού συγγραφέα, που έδειξε στον Νέιθαν τον μοναχικό δρόμο της συγγραφής.

Τέλος, η τρίτη συνάντηση είναι με τον επίδοξο βιογράφο του Λόνοφ, έναν αδίστακτο νεαρό λόγιο, ο οποίος είναι πρόθυμος να κάνει τα πάντα προκειμένου να αποκτήσει πρόσβαση στο “μεγάλο μυστικό” του Λόνοφ.

Αιφνίδια μπλεγμένος -όπως ούτε ήθελε ούτε σκόπευε να εμπλακεί- με τον έρωτα, το πένθος, την επιθυμία και την εχθρότητα, ο Ζούκερμαν πρωταγωνιστεί σε ένα εσωτερικό δράμα με συναρπαστικές δυνατότητες και οδυνηρές επιπτώσεις. Στοιχειωμένο από το προηγούμενο έργο του Ροθ “Ο συγγραφέας-φάντασμα” (πρώτο μέρος της τριλογίας Ζούκερμαν Δεσμώτης), το “Φεύγει το φάντασμα” συνιστά ένα εντυπωσιακό άλμα σε μια νέα φάση της ακόρεστης αφοσίωσης του μεγάλου συγγραφέα στη μυθοπλασία.

20.00

Ξένη λογοτεχνία

Καθένας

Φίλιπ Ροθ

Το τελευταίο μυθιστόρημα του Φίλιπ Ροθ είναι μια προσωπική, εξομολογητική, αλλά και, ταυτόχρονα, οικουμενική ιστορία που πραγματεύεται το φόβο του θανάτου, την απώλεια, τις τύψεις, τη στωικότητα. Ο συγγραφέας της “Συνωμοσίας κατά της Αμερικής” στρέφει τώρα την προσοχή του από την “οδυνηρή συνάντηση μιας οικογένειας με την ιστορία” (“The New York Times”) στην ισόβια αψιμαχία ενός ανθρώπου με τη θνητότητα.

Η μοίρα αυτού του καθημερινού ανθρώπου τού Ροθ ιχνηλατείται από την πρώτη, συγκλονιστική φορά που έρχεται αντιμέτωπος με το θάνατο, στην ειδυλλιακή ακρογιαλιά των παιδικών καλοκαιριών του, και, περνώντας μέσα από οικογενειακά προβλήματα και επαγγελματικές επιτυχίες της ακμαίας του ωριμότητας, φτάνει ώς τα γηρατειά του, ώς τη σπαραχτική μαρτυρία της φθοράς των συνομηλίκων του και της δικής του σωματικής κατάπτωσης.

Είναι ένας επιτυχημένος διαφημιστής της Νέας Υόρκης, πατέρας δύο αγοριών από τον πρώτο του γάμο που τον περιφρονούν, και μιας κόρης από τον δεύτερο που τον λατρεύει. Είναι πολυαγαπημένος αδελφός ενός καλού ανθρώπου που η σωματική του ευεξία τού προκαλεί πικρό φθόνο, και τέως σύζυγος τριών πολύ διαφορετικών γυναικών που, αφού τα ‘κανε ο ίδιος θάλασσα με τους γάμους του, τον έχουν αφήσει ολομόναχο. Στο τέλος, είναι ο άντρας που έγινε αυτό που ποτέ δεν ήθελε να γίνει.
Κεντρικός άξονας αυτού του συγκλονιστικού μυθιστορήματος -είναι το εικοστό έβδομο του Ροθ και το πέμπτο που εκδίδεται στον 21ο αιώνα- είναι το ανθρώπινο σώμα. Θέμα του, η κοινή εμπειρία που μας τρομοκρατεί όλους.

Ο τίτλος είναι παρμένος από το αγγλικό αλληγορικό δράμα ανωνύμου (τέλη 15ου αιώνα) “Everyman” ή “The Summoning of Everyman” (“Καθένας” ή “Η κλήτευση του Καθένα”), ο κεντρικός ήρωας του οποίου, Καθένας, καλείται από τον Θάνατο να εκθέσει τα πεπραγμένα του σ’ αυτόν τον κόσμο.

 

16.23

Ξένη λογοτεχνία

Πατρική κληρονομιά

Φίλιπ Ροθ

Η “Πατρική Κληρονομιά”, μια αληθινή ιστορία, αγγίζει αισθήματα με εκείνη την ένταση που ο Φίλιπ Ροθ γνωρίζει καλά. Ο συγγραφέας παρακολουθεί τον ογδονταεξάχρονο πατέρα του -έναν άνθρωπο με παροιμιώδη ρώμη, γοητεία, και μια ανεξάντλητη συλλογή αναμνήσεων από το Νιούαρκ- στη μάχη του με τον όγκο στον εγκέφαλο, που εντέλει θα τον σκοτώσει. Ο γιος παραστέκεται γεμάτος αγάπη, αγωνία και τρόμο στον πατέρα του, σε όλα τα στάδια της τελευταίας του δοκιμασίας, αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα εκείνο το πείσμα για επιβίωση που χαρακτήριζε συνολικά τη μακρόχρονη και πεισματική πάλη του με τη ζωή.

Η “Πατρική Κληρονομιά” ανακηρύχθηκε από το περιοδικό Time Καλύτερο Βιβλίο του 1993 στην κατηγορία της μη μυθοπλαστικής πεζογραφίας.

 

17.70

Ξένη λογοτεχνία

Το σύνδρομο Πορτνόι

Φίλιπ Ροθ

Διαταραχή κατά την οποία έντονες ηθικές και αλτρουιστικές ορμές συγκρούονται αδιαλείπτως με ακραίες σεξουαλικές επιθυμίες, συχνάκις διεστραμμένης φύσεως. Κατά τον Σπίλφόγκελ, «πράξεις επιδειξιμανίας, ηδονοβλεψίας, αυτοερωτισμού και στοματικής συνουσίας αφθονούν πάντως, συνεπεία της ‘’ηθικότητας’’ του ασθενούς, ούτε η φαντασίωση ούτε η πράξη οδηγούν σε γνήσια σεξουαλική ικανοποίηση, αλλά μάλλον σε υπερισχύοντα αισθήματα αιδούς και φόβου κολασμών, ιδίως με τη μορφή του ευνουχισμού». Ο Σπιλφόγκελ πιστεύει ότι πολλά από τα συμπτώματα μπορούν ν’ ανιχνευτούν στους δεσμούς που κυριαρχούν στη σχέση μητέρα-παιδί.

 

20.00