Βλέπετε 1–15 από 672 αποτελέσματα

Non Fiction

Βιογραφία - Μαρτυρίες

Η μητέρα μου γελάει

Σαντάλ Άκερμαν

Οι εκδόσεις Πλήθος με μεγάλη χαρά σας παρουσιάζουν τον νέο λογοτεχνικό τους τίτλο, το βιβλίο Η μητέρα μου γελάει της Σαντάλ Άκερμαν (Chantal Akerman). Μπλέκοντας κειμενικά θραύσματα με φωτογραφίες από το αρχείο της και στιγμιότυπα από τις ταινίες της, η σπουδαία βελγίδα κινηματογραφίστρια αποτυπώνει τον χρόνο που περνάει με την άρρωστη μητέρα της, αναπολεί δύσκολες σχέσεις και καταγράφει τη γυναικεία καθημερινότητα σε μια συγκλονιστική αφήγηση.

Η έκδοση περιλαμβάνει έγχρωμες φωτογραφίες από το προσωπικό αρχείο της Άκερμαν και στιγμιότυπα από τις ταινίες της.

***
Η μητέρα της Σαντάλ Άκερμαν πεθαίνει.

Προβάλλοντας πάντα αντίσταση σε χαρακτηρισμούς όπως «φεμινίστρια», «λεσβία», «Εβραία», η Άκερμαν ένιωθε άνετα μόνο μέσα στη λέξη «κόρη». Γι’ αυτό, μπροστά στον αδιανόητο θάνατο της μητέρας της, κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα: καταγράφει τον χρόνο. Βάζει σε λέξεις τις επώδυνες επαναλήψεις, τις λεπτομέρειες, τις μακρόσυρτες σιωπές λεπτό προς λεπτό.

Αλλά δεν είναι μόνο το τέλος της ζωής που πονάει. Όσο γράφει, η Άκερμαν διαπιστώνει ότι θυμάται και καταλαβαίνει περισσότερα απ’ όσα θα ήθελε για τις παλιές ερωμένες της, τις παλιές φιλίες της, για όλες εκείνες τις σχέσεις που έχουν τελειώσει οριστικά.

Γραμμένο πολύ κοντά στο τέλος, το βιβλίο Η μητέρα μου γελάει διαβάζεται σαν τρυφερή επιστολή αγάπης και σαν σπαρακτικός αποχαιρετισμός.

20.00

Κλοΐ Ντελαπόρτ

Από την παγκοσμιοποίηση στην εποχή της πλατφόρμας.

Με αφορμή τη ρωσοουκρανική σύγκρουση και τη χρήση του κινηματογράφου ως εργαλείου προπαγάνδας στο πλαίσιο της συγκεκριμένης διαμάχης, η συγγραφέας αναλαμβάνει ένα καινοτόμο εγχείρημα, αυτό της ανάδειξης των γεωπολιτικών παραμέτρων της κινηματογραφικής παραγωγής εν γένει. Η ανάλυσή της, η οποία αντλεί εννοιολογικά εργαλεία από ποικίλα γνωστικά πεδία, καταδεικνύει ότι τα κινηματογραφικά τεκταινόμενα είναι αδιαχώριστα από τις γεωπολιτικές δυναμικές που καθορίζουν τις σχέσεις μεταξύ κρατών ή/και μεταξύ τοπικών κοινοτήτων μέσα στα όρια της ίδιας εθνικής επικράτειας.

Πρόκειται για δυναμικές οι οποίες τροφοδοτούνται αφενός από τη χρήση του κινηματογράφου ως όπλου ήπιας ισχύος που «μεταφέρει αξίες και ιδεολογία», αφετέρου από τη θεμελιώδη στόχευση των κυρίαρχων κινηματογραφικών βιομηχανιών να επεκτείνουν τις οικονομικές τους δραστηριότητες πέρα από τα εθνικά τους σύνορα ή ακόμα και σε βάρος εγχώριων βιομηχανιών στις οποίες αντιπροσωπεύονται μειονοτικές κοινότητες.

Το βιβλίο αυτό αρθρώνει έναν στοχασμό πάνω στα πολυδιάστατα γεωπολιτικά διακυβεύματα του σινεμά τον 21ο αιώνα, στοχασμό ο οποίος τα τοποθετεί εκ νέου σε μια ιστορία του σινεμά που έχει ήδη έναν αιώνα πίσω της. Από την παγκοσμιοποίηση της οικονομίας του φιλμ στην έλευση της εποχής με τις πλατφόρμες βίντεο on demand, το ανά χείρας βιβλίο εξετάζει όσα έκαναν οι δημόσιοι και ιδιωτικοί δρώντες του σινεμά και των οπτικοακουστικών μέσων προκειμένου να καταλάβουν κυρίαρχες θέσεις στην κινηματογραφική αγορά, διαμορφώνοντας ταυτόχρονα το πλαίσιο μέσα στο οποίο καλείται να λειτουργήσει το σινεμά ως παραγωγική διαδικασία, καταναλωτικό προϊόν, αλλά και μορφή τέχνης.

18.00

Κοινωνιολογία

Τρανσφοβία

Μόντ Ρόγιερ

Στη Γαλλία, όπως και σε πολλές άλλες χώρες, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια άνευ προηγουμένου σειρά τρανσφοβικών επιθέσεων. Η Μωντ Ρουαγιέ, ακτιβίστρια με ουσιαστική συμμετοχή σε κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες, προβαίνει στην καταγραφή αυτής της επικίνδυνης κατάστασης. Είναι αλήθεια ότι η μεγάλη πλειονότητα των γαλλικών φεμινιστικών κινημάτων αντιτίθεται στην τρανσφοβία. Ωστόσο, υπάρχουν και ορισμένες αντιδραστικές ομάδες οι οποίες λειτουργούν πλέον ως ένα πραγματικά τρανσφοβικό λόμπι, αναπαράγοντας και στη Γαλλία συζητήσεις, πολεμικές και θεματικές που διατυπώνονται διεθνώς και διαδίδονται ιδίως από τη Δεξιά και την Άκρα Δεξιά. Αντιγράφουν, επίσης, τη στρατηγική τους: επιτίθενται δηλαδή στα δικαιώματα των τρανς παιδιών και εφήβων, με απώτερο σκοπό να θέσουν υπό αμφισβήτηση τα δικαιώματα των γυναικών και των ΛΟΑΤΚΙ προσώπων. Η Ρουαγιέ, με το στρατευμένο και παιδαγωγικά γραμμένο βιβλίο της, ξεσκεπάζει αυτούς τους τρανσφοβικούς μηχανισμούς προκειμένου να τους αντικρούσει αποτελεσματικότερα.

16.00

Ψυχολογία

Gaslighting

Κείτ Άμπραμσον

Όταν τα λόγια δεν είναι απλές κουβέντες, αλλά εργαλεία αµφισβήτησης.

Όταν η πραγµατικότητά σου διαστρεβλώνεται στα χέρια κάποιου άλλου.

Όταν αρχίζεις να αναρωτιέσαι… µήπως φταις εσύ.

Το gaslighting είναι µια ύπουλη µορφή συναισθηµατικής χειραγώγησης. Αυτός που την ασκεί –συνειδητά ή ασυνείδητα– υπονοµεύει συστηµατικά τις αντιλήψεις, τις αναµνήσεις και τις πεποιθήσεις του άλλου. Ο στόχος; Να τον κάνει να αµφισβητήσει την ίδια του τη λογική, να νιώσει ανεπαρκής, ευάλωτος, «τρελός».

Και, τελικά, δεν προσπαθεί µόνο να τον πείσει ότι χάνει το µυαλό του – αλλά τον κάνει πράγµατι να το χάσει.

Ο όρος gaslighting καθιερώθηκε από την ταινία του 1944 Gaslight, όπου ένας άντρας αυξοµειώνει σταδιακά τα φώτα από τις λάµπες αερίου και πείθει τη γυναίκα του ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει – µέχρι εκείνη να αρχίσει να αµφιβάλλει για την ίδια της την αντίληψη.

18.00

Βιογραφία - Μαρτυρίες

Ιθάκη

Αλέξης Τσίπρας

Ο Αλέξης Τσίπρας καταγράφει με μοναδική δύναμη τα γεγονότα που συγκλόνισαν την Ελλάδα, αλλά και την Ευρώπη, το 2015-2019. Η ωμότητα των δανειστών, τα σχέδια έξωσης της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, οι κλειστές τράπεζες, το δημοψήφισμα, οι συναντήσεις με ξένους ηγέτες, όπως η Μέρκελ, ο Ολάντ, ο Πούτιν, οι αντιδράσεις της τότε αντιπολίτευσης, οι αγωνιώδεις προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης να απελευθερώσει τη χώρα από το σπιράλ των μνημονίων, μετατρέπουν την αφήγηση σε πολιτικό θρίλερ.

Πρόκειται για ένα συναρπαστικό, με δυο λόγια, αφήγημα, στα 11+1 κεφάλαια του οποίου ο αναγνώστης θα αντικρίσει την αλήθεια, τεκμηριωμένη με ντοκουμέντα, πρακτικά συνεδριάσεων και δραματικούς διαλόγους με όλους τους ηγέτες της εποχής και θα κατανοήσει τις σκέψεις και τους προβληματισμούς του Αλέξη Τσίπρα τότε, αλλά και την κριτική ματιά του σήμερα, για την περίοδο εκείνη. Επιπλέον, θα μοιραστεί τις αξίες, τις διαδρομές και τις συνθήκες που διαμόρφωσαν τόσο τον ίδιο τον συγγραφέα, όσο και την πορεία της χώρας. Θα βρει απαντήσεις στα πώς και τα γιατί, έξω από την παραμόρφωση που έχει υποστεί η αλήθεια από την προπαγάνδα των τελευταίων χρόνων.

Θα βρει επίσης απαντήσεις για τις εξελίξεις μετά το 2019. Στα πώς και τα γιατί που οδήγησαν στην κρίση του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος από μικρό κόμμα διαμαρτυρίας εξελίχθηκε σε μεγάλο κόμμα εξουσίας, κέρδισε τη μάχη για την απελευθέρωση της χώρας από τους καταναγκασμούς της χρεοκοπίας, αλλά έχασε τη μάχη με τις εσωτερικές παθογένειες και τον εαυτό του.

Τέλος, και το πιο σημαντικό ίσως για τον πολίτη του σήμερα που στρέφει τη ματιά του στο μέλλον, η ΙΘΑΚΗ του Αλέξη Τσίπρα δεν είναι ένα βιβλίο για το παρελθόν, αλλά μια διακήρυξη ελπίδας και προοπτικής για το μέλλον. Κάθε γεγονός, κάθε αποκάλυψη, κάθε κριτική και αυτοκριτική εκτίμηση δεν αντιμετωπίζεται από τον συγγραφέα ως αντικείμενο αρχειοθέτησης για το χτες, αλλά ως αντικείμενο προβληματισμού για το σήμερα και το αύριο. Ως ευκαιρία να στοχαστεί ο ίδιος, αλλά και όσοι ακόμα επιμένουν στο όραμα μιας δίκαιης Ελλάδας, όχι απλώς στο «τι κάναμε», αλλά στο τι «να κάνουμε». Ως ένα έργο που θέλει και έρχεται να προσθέσει την ενέργεια του χτες στον κινητήρα του σήμερα.

28.00

Βιογραφία - Μαρτυρίες

Οι αναμνήσεις ενός μαγειριστή

Ηλίας Μαμαλάκης

& 10 Ιστορίες αχόρταγης ζωής

Με έναν μαγικό τρόπο όλα τα σημαντικά γεγονότα της ζωής είναι συνδυασμένα με κάποιο φαγάκι που αποτελεί και το σημείο αναφοράς της κάθε ανάμνησης. Έτσι λοιπόν αποφάσισα να τα καταγράψω και να τα μοιραστώ μαζί σας. Και μην νομίζετε ότι σας προσφέρω ένα βιβλίο με απομνημονεύματα της ζωής μου. Άλλωστε δεν έχω να διηγηθώ τίποτε συγκλονιστικές εμπειρίες. Ένας καθημερινός άνθρωπος είμαι κι εγώ. Έχω όμως φυλαγμένα στην άκρη μικρά στιγμιότυπα καθημερινής τρέλας που αφορούν το φαγητό και που έχουν πλάκα. Και που πιθανόν να σας βάλουν σε κάποιες δικές σας σκέψεις, ώστε να καταλήξετε στο προσωπικό σας γαστρονομικό προφίλ, ακόμη κι αν αυτό ενδεχομένως δεν ταιριάζει με τις εικόνες που προσπαθούν να επιβάλουν τα ΜΜΕ. Έφαγα και έφαγα στη ζωή μου. Ξόδεψα και ξόδεψα τόσα πολλά, που αν τα είχα αποταμιεύσει, θα είχα τώρα ένα ιδιόκτητο διαμέρισμα 200 τετραγωνικών σε χλιδάτη γειτονιά και ένα σικ συγκρότημα κατοικιών. Όμως, ακόμα στο νοίκι είμαι και – πιστέψτε με – δεν με πειράζει καθόλου.

15.50

Αλαίν Πολικάρ

Ο θόρυβος για τη «woke ατζέντα» δεν είναι παρά ένα πρόσχημα για την υπεράσπιση των αντιδραστικών απόψεων που αρνούνται τον συστημικό χαρακτήρα των αδικιών και των ανισοτήτων. Υποδεικνύεται ένας υποτιθέμενος εσωτερικός εχθρός, σύμμαχος και συνένοχος των αντιπάλων του «δυτικού πολιτισμού», τα θεμέλια του οποίου επιδιώκει, δήθεν, να υποσκάψει. Ο θόρυβος για τη «woke ατζέντα» επιχειρεί να συκοφαντήσει όλα τα κινήματα αμφισβήτησης που προέρχονται από μειονότητες οι οποίες χαρακτηρίζονται υποτιμητικά ως «υπερευαίσθητες». Όλοι όσοι επιτίθενται στο «woke», κυρίως η πολιτική εξουσία και η πανεπιστημιακή Δεξιά, αποσκοπούν στην καταπολέμηση της κριτικής σκέψης. Στρέφονται εναντίον όλων εκείνων που αμφισβητούν την κυρίαρχη κατάσταση των πραγμάτων, που αγωνίζονται για την κοινωνική δικαιοσύνη και για τα δικαιώματα των γυναικών και των μειονοτήτων. Οι πολέμιοι του «woke» δεν διστάζουν να οικειοποιούνται τις θεματικές και το λεξιλόγιο των αντιπάλων τους (μιλούν κι αυτοί για αδικίες και διακρίσεις) προκειμένου να αδειάσουν αυτές τις έννοιες από κάθε ουσιαστικό περιεχόμενο. Το βιβλίο του Αλαίν Πολικάρ επιχειρεί, με σαφήνεια και ακρίβεια, να αντικρούσει αυτόν τον σφετερισμό.

16.00

Σούζαν Νάιμαν

Η Neiman, μία από τις κορυφαίες φιλοσοφικές φωνές στον κόσμο, καλεί με πάθος και δύναμη την Αριστερά να επιστρέψει στα ιδανικά που έχτισαν τα καλύτερα πράγματα του σύγχρονου κόσμου. Μπρος στην επερχόμενη απειλή του τραμπισμού, θεώρησε απόλυτη προτεραιότητα να αντιπαρατεθεί στη διαδεδομένη woke (αφύπνιση, επαγρύπνηση, εγρήγορση) ιδεολογία που υπονόμευε την ουσία της Αριστεράς.

Η διάγνωση της τριπλής παθογένειας της Αριστεράς και το τρίπτυχο της θεραπευτικής αγωγής πάνε χέρι-χέρι: δέσμευση στην οικουμενικότητα έναντι του φυλετισμού• επιμονή στη διάκριση μεταξύ δικαιοσύνης και εξουσίας• και πίστη στη δυνατότητα προόδου, στην ελπίδα ότι οι άνθρωποι μπορούν να δημιουργήσουν έναν καλύτερο κόσμο για όλους. Η Neiman ισχυρίζεται παθιασμένα ότι τελικά η πίστη στην κοινωνική πρόοδο, η πίστη ότι η πρόοδος είναι δυνατή αλλά όχι αναπόφευκτη, θα πρέπει να εμποτίζει όσους διατείνονται ότι είναι προοδευτικοί και αριστεροί.

Φυσικά, η Αριστερά δεν πρέπει να αρκεστεί σε copypaste: η νοσταλγία είναι εξ ορισμού αυτοκτονία. Φυσικά, πρέπει να σηκώσει τα μανίκια και να πονοκεφαλιάσει προκειμένου να περάσει από αυτές τις αναγκαίες συνθήκες σε εφικτούς σύγχρονους στόχους. Φυσικά, δεν πρέπει να απεμπολήσει το κριτικό της πνεύμα. Αλλά δεν πρέπει να χάσει τη μεγάλη εικόνα. Η αμφισβήτηση δεν μπορεί να δηλητηριάζει τις θεμελιώδεις αρχές της υπονομεύοντας την ενότητά της. Αν τα αριστερά κόμματα δεν χωνέψουν αυτό το προπατορικό τους αμάρτημα, θα κάνουν το μεγαλύτερο δώρο στην επελαύνουσα αντίδραση.

Το αποτέλεσμα είναι ένα πόνημα νευρώδες, συναρπαστικό ακόμη κι όταν καταφεύγει σε σύνθετους συλλογισμούς, ενάντιο στον μακροπερίοδο, στρυφνό λόγο, ανυποχώρητο όσον αφορά τη σαφήνεια και διανθισμένο με χιούμορ και πνευματώδεις ατάκες. Εν ολίγοις, ένα ευανάγνωστο βιβλίο που ο αναγνώστης θα το αφήσει μόνον όταν φτάσει στην τελευταία σελίδα.

12.00

Νίκος Βατόπουλος

Ένας περίπατος στην ιστορική γειτονιά της Αθήνας, με πολλές πληροφορίες και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

Το βιβλίο συγκεντρώνει πέντε διαδρομές σε παλιές αστικές συνοικίες της Αθήνας ώστε να προτείνει βιωματικούς περιπάτους δρόμο-δρόμο.

Σε αυτό το βιβλίο επιχείρησα να δώσω εναύσματα για μια βαθύτερη κατανόηση της πόλης και αφορμές για περαιτέρω εξερευνήσεις. Σε κάθε περίπατό μου στην Αθήνα, σε οποιαδήποτε γειτονιά ή συνοικία, θα ανακαλύψω κάτι που ως τότε δεν γνώριζα, κάτι που θα με συγκινήσει, κάτι που θα επιβεβαιώσει αυτό που πίστευα ή που θα αμφισβητήσει μια βεβαιότητά μου. Η αστική περιπλάνηση είναι πρωτίστως μια διαδικασία αυτογνωσίας. Απαιτεί μοναχικές ώρες και εσωτερικούς μονολόγους. Η περιοχή της Πατησίων με όλες τις διαφορετικές εκδοχές της είναι μια εξαιρετική αφετηρία για να εξερευνήσει κανείς την πολυπλοκότητα αλλά και τη διαχρονική γοητεία της Αθήνας. (Απόσπασμα από το βιβλίο)

15.50

Τζωρτζ Στάινερ

Σε αυτό το εμβληματικό δοκίμιο ο Τζορτζ Στάινερ, ένας από τους διορατικότερους στοχαστές της σύγχρονης εποχής, εξετάζει πώς η ατέρμονη αναζήτηση νοήματος φορτίζει τη σκέψη με βάρος και μελαγχολία. Πρόκειται για ένα μικρό σε έκταση, αλλά μεγάλο σε σημασία κείμενο που μας καλεί να αναλογιστούμε τη βαρύτητα της διανοητικής μας περιπέτειας: πώς η αναμέτρηση με τις ιδέες, τη γλώσσα, τη μνήμη και την επίγνωση της φθοράς μάς καθιστά πιο ελεύθερους και συνάμα ευάλωτους. Ένα βιβλίο που μας προ(σ)καλεί να αναμετρηθούμε με την αγωνία και την ομορφιά της σκέψης. Το αγαπημένο πρόσωπο βρίσκεται στην αγκαλιά μας, το αναντικατάστατο παιδί στο στέρνο μας, ο καλύτερός μας φίλος μάς σφίγγει το χέρι. Κι όμως, δεν έχουμε καμιά αδιαμφισβήτητη απόδειξη για τις σκέψεις που γεννιούνται, που καταγράφονται εσωτερικά τη συγκεκριμένη στιγμή. Πολύ συχνά, στην ερωτική ένωση, ο σφυγμός της σκέψης, της έντονης φαντασίας, πάλλεται αλλού. Βαθιά μέσα μας κάνουμε έρωτα μ’ έναν άλλο. Κάτω από το λατρευτικό χαμόγελο του παιδιού, του στενού φίλου μπορεί να κρύβεται η αλήθεια της πλήξης, της αδιαφορίας, ή ακόμα και της απέχθειας. Η ικανότητα να ψευδόμαστε, να φανταζόμαστε και να ενσαρκώνουμε μύθους είναι ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της ανθρωπότητάς μας. Χωρίς αυτή θα ήταν αδύνατον να υπάρξουν οι τέχνες, η κοινωνική συμπεριφορά, η ίδια η γλώσσα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

11.00

Γιώτα Τουργέλη

Η οικονομία της υπερατλαντικής μετανάστευσης στα ελληνικά λιμάνια (1890-1940)

Μια ανεξερεύνητη έως τώρα πτυχή της ιστορίας της υπερπόντιας ελληνικής μετανάστευσης των αρχών του 20ού αιώνα αποτελούν οι νέες οικονομικές λειτουργίες που αναπτύχθηκαν σε πόλεις-λιμάνια του ελληνικού κράτους οι οποίες διασυνδέθηκαν απευθείας με τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και διαχειρίστηκαν την οργάνωση της μεταναστευτικής κινητικότητας έως και τον Μεσοπόλεμο.

Η παρούσα μελέτη εστιάζει σε αυτές τις «μεταναστευτικές πύλες» και στην οικονομία τους. Πρωταγωνιστούν το λιμάνι της Πάτρας, η εταιρεία «Αυστροαμερικάνα», το γραφείο «Γ. Μόρφυ και υιός, Κρωββ & Στίβενς» και τα υπόλοιπα μεταναστευτικά πρακτορεία στην οδό Αγίου Ανδρέου, ο εμπορικός και εργατικός κόσμος της παραλιακής ζώνης, το αμερικανικό προξενείο, οι Έλληνες και οι Ανατολίτες μετανάστες-καταναλωτές, τα κυκλώματα παράνομης διακίνησης μεταναστών, οι οργανωμένες εκδρομές των ελληνο­αμερικανικών συλλόγων του Μεσοπολέμου και ο «πόλεμος των λιμανιών». Η μεταναστευτική οικονομία της Πάτρας διασταυρώνεται με τις εργασίες μεγάλων μεσογειακών και δυτικοευρωπαϊκών συγκοινωνιακών κόμβων και τις δραστηριότητες μικρότερων λιμανιών της Πελοποννήσου, όπως η Καλαμάτα, το Γύθειο και το Κατάκολο· διαπλέκεται κυρίως με τις κρατικές μεταναστευτικές πολιτικές, το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο και τα ανταγωνιστικά συμφέροντα του Πειραιά.

Στις Πύλες η υπερατλαντική μετανάστευση αναδεικνύεται ως μια διαμεσολαβημένη κινητικότητα, μια κερδοφόρα και ταυτόχρονα εύθραυστη οικονομική επιχείρηση με διεθνικό χαρακτήρα και μετασχηματιστική επίδραση σε τοπικό επίπεδο.

18.00

Μαρκ Μαζάουερ

Από έναν κορυφαίο ιστορικό της εποχής μας, ένα διεισδυτικό και εντελώς επίκαιρο έργο για τις δραματικές μεταλλάξεις της έννοιας του αντισημιτισμού — και τις απρόβλεπτες όσο και ανησυχητικές συνέπειές τους.

Τι εννοούμε σήμερα όταν μιλάμε για αντισημιτισμό; Παραδοσιακά ο όρος υποδήλωνε μια απειλή που εκπορευόταν από την πολιτική Δεξιά· από κύκλους εθνικιστικούς και ξενοφοβικούς που έχτιζαν πάνω στη μακραίωνη καχυποψία της Χριστιανοσύνης για τους Εβραίους με τα εργαλεία της ρατσιστικής ψευδοεπιστήμης. Στις αρχές του 20ού αιώνα, η συντριπτική πλειονότητα των Εβραίων ζούσε στην Ευρώπη. Και η προέλευση των αντισημιτικών μέτρων και πολιτικών ήταν ξεκάθαρη, με αποκορύφωμα τον εφιάλτη της ναζιστικής Γερμανίας και του Ολοκαυτώματος.

Τώρα το τοπίο είναι πολύ διαφορετικό, όπως δείχνει ο Μαρκ Μαζάουερ παρακολουθώντας την εξέλιξη του όρου από την επινόησή του τον 19ο αιώνα έως σήμερα. Το 80% του παγκόσμιου εβραϊσμού ζει σε δύο χώρες –το Ισραήλ και τις Ηνωμένες Πολιτείες–, με τη δεύτερη να εγγυάται τη στρατιωτική κυριαρχία της πρώτης στη Μέση Ανατολή. Πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο οι Εβραίοι ήταν μια ξεχωριστή μειονότητα που οδηγούνταν, από την αντίθεσή τους στο φασισμό, σε συμμαχία με άλλους κατατρεγμένους λαούς. Σήμερα αντιθέτως θεωρούνται «λευκοί» και, για τη σύγχρονη αντιαποικιοκρατική σκέψη, η μεταχείριση που επιφυλάσσει το Ισραήλ στους Παλαιστινίους έχει γίνει απολύτως κρίσιμο ζήτημα. Η παλιά αριστερή αλληλεγγύη είναι παρελθόν και οι πιο εκκωφαντικές καταγγελίες του αντισημιτισμού τον τοποθετούν στην Αριστερά, όχι στη Δεξιά.

Ο Μαζάουερ διατρέχει με προσοχή αυτό το ναρκοπέδιο μέσα από μια ιστορική ματιά που θέλει να φωτίσει τα πράγματα αντί να ρίξει απλώς κάπου το φταίξιμο. Όπως υποστηρίζει, η άνοδος μιας πεσιμιστικής ευαισθησίας μετά το Ολοκαύτωμα, καθώς και η αυξανόμενη διεθνής κριτική στο Ισραήλ, αίρουν το διαχωρισμό ανάμεσα στα συμφέροντα των Εβραίων και τα συμφέροντα του εβραϊκού κράτους. Πριν από μισό αιώνα λίγοι πίστευαν ότι ο αντισημιτισμός είχε κάποια σχέση με την εχθρότητα προς το Ισραήλ· σήμερα πολλές δεσπόζουσες εβραϊκές φωνές ταυτίζουν τα δύο. Η λέξη παραμένει ίδια, αλλά το νόημά της έχει αλλάξει.

Η τραγωδία, λέει ο Μαζάουερ, είναι ότι ο αντισημιτισμός επιμένει. Αν μπορεί να τον βρει κανείς και στην άκρα Αριστερά, παραμένει πολύ πιο επικίνδυνος όταν προέρχεται από δυνάμεις της ριζοσπαστικής Δεξιάς που διαδηλώνουν με το σύνθημα «Οι Εβραίοι δεν θα μας πάρουν τη θέση», όπως στο Σάρλοτσβιλ. Αφήνοντας την κατηγορία του αντισημιτισμού να εκτοξεύεται αδιακρίτως για να φιμώσει κάθε θεμιτή και νόμιμη κριτική, απονομιμοποιούμε τον όρο και υπονομεύουμε κάτι ουσιώδες για τη λειτουργία της δημοκρατίας. Το Περί αντισημιτισμού είναι μια θαρραλέα προσπάθεια να τραβήξουμε αυτή την απαραίτητη διαχωριστική γραμμή.

21.94

Βιογραφία - Μαρτυρίες

Μικρές αναμνήσεις

Ζοζέ Σαραμάγκου

Οι Μικρές αναμνήσεις είναι η εξιστόρηση των δεκαπέντε πρώτων χρόνων της ζωής του νομπελίστα συγγραφέα Ζοζέ Σαραμάγκου. Χρειάστηκαν είκοσι χρόνια ώστε να ολοκληρωθεί η πρώτη και μόνη –σύμφωνα με το συγγραφέα– αυτοβιογραφία του που θα διαβάσουμε ποτέ. Ανάμεσα στην Αζινιάγκα και τη Λισαβόνα εξιστορούνται οι περιπέτειες, η οικογενειακή ζωή, τα πρώτα σινεμά, η σχέση με τη θρησκεία, με το σχολείο, οι πρώτοι έρωτες και οι πρώτες απογοητεύσεις. Η αφήγηση είναι γεμάτη από τη διαύγεια και την τρυφερότητα ενός ανθρώπου που συνεχίζει να διατηρεί την επαφή του με το παιδί που κάποτε υπήρξε. Οι Μικρές αναμνήσεις είναι ένα απολαυστικό κείμενο για τους αναγνώστες που «πιθανώς δεν διαβάζουν το μυθιστόρημα, αλλά το μυθιστοριογράφο».

9.54

Ψυχολογία

Αλκοόλ & εφηβεία

Γιούλη Ψαρράκη

Aυτό το βιβλίο δεν σου λέει τι να κάνεις. Δεν είναι ένα ακόμα «μην πιεις». Είναι μια αληθινή κουβέντα για το τι είναι το αλκοόλ, πώς λειτουργεί στο σώμα και στο μυαλό σου, τι κρύβεται πίσω από τη «μαγκιά» και τις παρέες, και πώς μπορείς να διαλέξεις με καθαρό μυαλό ποια σχέση θες να έχεις μαζί του. Εδώ θα ανακαλύψεις:

Τι πραγματικά συμβαίνει στον εγκέφαλο και στο σώμα σου όταν πίνεις.
Πώς η κοινωνία και τα social media επηρεάζουν τη στάση μας απέναντι στο αλκοόλ.
Τους μύθους και τις αλήθειες γύρω από το «ένα ποτό για χαλάρωση» ή «για να ανήκω στην παρέα».
Γιατί η «βαρεμάρα» και η αναζήτηση ευτυχίας κρύβουν παγίδες.
Πρακτικούς τρόπους να πεις «όχι» με αυτοπεποίθηση χωρίς να νιώθεις άβολα.

Δεν είναι απλώς ένα βιβλίο για εφήβους. Είναι ένας πρακτικός οδηγός για γονείς, εκπαιδευτικούς και εφήβους και για όλους όσοι θέλουν να προσεγγίσουν το θέμα του αλκοόλ με ειλικρίνεια και γνώση – χωρίς φόβο, ενοχές ή απαγορεύσεις. Άλλωστε η ερώτηση δεν είναι «θα πιεις ή όχι». Η πραγματική ερώτηση είναι: Θα αφήσεις το αλκοόλ να σε καθορίζει ή θα πάρεις εσύ στα χέρια σου το μέλλον σου;

11.00

Ιστορία

Antifa

Μαρκ Μπρέι

Από τότε που υπάρχει φασισμός, υπάρχει και αντιφασισμός – γνωστός επίσης ως «antifa». Γεννημένο από την αντίσταση εναντίον του Μουσολίνι και του Χίτλερ τις δεκαετίες του 1920 και του 1930, το αντιφασιστικό κίνημα αναπτύχθηκε τις επόμενες δεκαετίες και σήμερα αποτελεί την αιχμή του δόρατος απέναντι στην ξενοφοβία, τον ρατσισμό και τον φασισμό.

Το antifa κίνημα στερεί από τους φασίστες την ευκαιρία να διασπείρουν τον δηλητηριώδη λόγο τους και υπερασπίζεται ευάλωτες κοινότητες απέναντι σε πράξεις βίας που υποκινούνται από τους φασίστες. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι το φίμωμα του φασιστικού λόγου είναι αντιδημοκρατικό, όμως οι antifa είναι απόλυτοι: δεν πρέπει να δοθεί ποτέ στον φασιστικό τρόμο η παραμικρή ευκαιρία να θριαμβεύσει ξανά!

Σε αυτή τη συναρπαστική έρευνα, ο ιστορικός και ακτιβιστής Μαρκ Μπρέι μάς δίνει μια λεπτομερή επισκόπηση της συνολικής ιστορίας του αντιφασισμού από τη γέννησή του ως τις μέρες μας. Βασισμένο σε συνεντεύξεις αντιφασιστών από όλο τον κόσμο, το Antifa παρουσιάζει τις τακτικές του κινήματος και τη φιλοσοφία που το διέπει, δίνοντάς μας μια καθαρή εικόνα της αντίστασης ενάντια στον φασισμό με όποια μορφή κι αν εμφανίζεται.

Ένα βιβλίο-εργαλείο για κάθε αντιφασίστα και αντιφασίστρια!

20.00