Ξένη λογοτεχνία
Το Νησί των θησαυρών είναι ταυτόχρονα µία ιστορία ενηλικίωσης και µία ατµοσφαιρική περιπέτεια µε αλησµόνητους χαρακτήρες και δράση. Έχει επηρεάσει σηµαντικά όλες τις δηµοφιλείς αντιλήψεις σχετικά µε τους πειρατές, όπως είναι o χάρτης του θησαυρού και ο πειρατής µε το ξύλινο πόδι και τον παπαγάλο στον ώµο, και είναι από τα πιο πολυµεταφρασµένα και διασκευασµένα για τον κινηµατογράφο και την τηλεόραση βιβλία όλων των εποχών.
Το Νησί των θησαυρών δηµοσιεύτηκε αρχικά σε συνέχειες στο παιδικό περιοδικό Young Folks µεταξύ 1881 και 1882 υπό τον τίτλο «Το νησί των θησαυρών ή Η ανταρσία της Ισπανιόλα», µε τον Στίβενσον να υπογράφει µε το ψευδώνυµο Κάπτεν Τζορτζ Νορθ. Εκδόθηκε για πρώτη φορά ως βιβλίο στις 14 Νοεµβρίου του 1883, από τον εκδοτικό οίκο Cassell & Co.
Ο Τζιµ Χόουκινς ζει µια ήρεµη ζωή στο πανδοχείο του πατέρα του, µέχρι που εµφανίζεται ένας γερο-θαλασσόλυκος, ο οποίος όµως λίγο αργότερα πεθαίνει. Ο Τζιµ ανακαλύπτει στο σεντούκι του τον χάρτη ενός νησιού όπου έχει κρύψει τον θησαυρό του ο θρυλικός πειρατής καπετάν Φλιντ. Από εκείνη τη µέρα ξεκινάνε οι περιπέτειές του…
Ποίηση
H νέα έκδοση του τόμου Ποιήματα, περιλαμβάνει τα σεφερικά ποιήματα που είχε το ομότιτλο βιβλίο που κυκλοφορούσε από το 1972 έως σήμερα. Επιπλέον συσσωματώνονται στη νέα αυτή έκδοση, για πρώτη φορά, τα ποιήματα από το Τετράδιο Γυμνασμάτων β’.
Ο επιμελητής του τόμου Δημήτρης Δασκαλόπουλος, ακολούθησε τις εκδοτικές αρχές του Γ.Π.Σαββίδη, όπως είναι διατυπωμένες στις μέχρι σήμερα εκδόσεις των Ποιημάτων και του Τετραδίου Γυμνασμάτων β’. Οι σημειώσεις του Γ.Π.Σαββίδη, αναθεωρήθηκαν και έγιναν μόνον οι απαραίτητες προσθήκες, διαγραφές, συγχωνεύσεις και ενοποιήσεις.
Η νέα έκδοση των σεφερικών ποιημάτων συμπίπτει με την επέτειο των πενήντα χρόνων από τη βράβευση του ποιητή με το Νόμπελ. Οι αναγνώστες του Σεφέρη, παλαιότεροι αλλά και νεότεροι, έχουν τώρα την ευκαιρία να επικοινωνήσουν με την κύρια ποιητική παραγωγή του και να συνεκτιμήσουν τις ποικίλες διακλαδώσεις του άλλοτε υπαινικτικού και άλλοτε απροσδόκητα παιγνιώδους χαρακτήρα της.
Η παρούσα έκδοση αντικαθιστά την προηγούμενη, που δεν θα επανεκδοθεί. Σύντομα θα κυκλοφορήσει και η πανόδετη μορφή της, με κουβερτούρα, ενώ ετοιμάζεται και η κυκλοφορία του ebook.
Ξένη λογοτεχνία
Η Φλόρα, ορφανή από μητέρα, μεγαλώνει σε συναισθηματική απομόνωση. Ο πατέρας της, χρεοκοπημένος τραπεζίτης, μπαίνει φυλακή. Ένας καπετάνιος την ερωτεύεται και της προσφέρει την ασφάλεια του γάμου. Οι ατυχίες της δεν σταματούν, αλλά η Φλόρα δεν αφήνει τη ζωή της στην Τύχη και στηρίζεται πλέον στην εσωτερική της δύναμη.
Βιογραφία - Μαρτυρίες
«Γεννήθηκα πριν από αιώνες αιώνων, σε έναν Χώρο όπου δεν υπήρχε χώρος, και σε έναν Χρόνο όπου δεν υπήρχε χρόνος. Με ένα περίεργο ωστόσο τρόπο, αισθάνομαι ότι προϋπήρχα της γενέσεώς μου. Κι ενώ από τότε όλα έχουν αλλάξει, εγώ αισθάνομαι ότι τίποτε δεν αλλάζει. Η παρουσία μου μετρά το αιώνιο.
Δεν αξίζει άλλωστε να συζητά κανείς για πράγματα –την γένεσή μου και την γένεση του Κόσμου– που προκαλούσαν ανέκαθεν διαμάχες. Αυτό που ενισχύει την αυτοπεποίθησή μου είναι ότι η παρουσία μου έμοιαζε πάντοτε πρωταρχική: στους μύθους ή σε ό,τι ονομάζεται επιστήμη, στα έργα των θνητών αλλά και στις θρησκείες, το φως έπαιζε πάντοτε ρόλο ιδιαίτερο. Κατά καιρούς πολλοί διερωτήθηκαν για την φύση του, και άλλοι πάλι έμειναν απλώς στον θαυμασμό και την αποδοχή… Εγώ λοιπόν, που είμαι το παλαιότερο, το αρχέγονο φως, ήρθε η ώρα να μιλήσω λίγο για τον εαυτό μου».
Με αυτά τα λόγια αρχίζει την αυτοβιογραφία του το αρχέγονο φως, που η ανακάλυψή του το 1965 υπήρξε από τις σημαντικότερες στην ιστορία της κοσμολογίας. Πριν δώσει τον λόγο στο ίδιο το φως, ο γνωστός συγγραφέας της «Κόμης της Βερενίκης» και των «Κοσμογραφημάτων» παρουσιάζει τους θαυμαστούς τρόπους που μέσω του φωτός η επιστήμη οδηγήθηκε στις πιο σπουδαίες κατακτήσεις της: την θεωρία της σχετικότητας, την κβαντική συμπεριφορά του μικροκόσμου, τις σύγχρονες απόψεις για την γένεση και την εξέλιξη του Σύμπαντος. Δεν παραλείπει ακόμη να υπογραμμίσει την σημασία του φωτός για την ίδια την ζωή αλλά και την Τέχνη, ενώ αναφέρεται και στις φιλοσοφικές ή θρησκευτικές αντιλήψεις που συνοδεύουν το φως από τους αρχαίους χρόνους. Βιβλίο εύληπτο και πολυσήμαντο, η «Αυτοβιογραφία του φωτός» περιγράφει με απλά λόγια την συναρπαστική περιπέτεια της σύγχρονης επιστήμης, και απλώς ζητά από τον αναγνώστη να διαβαστεί «πρώτα με τον νου και, ύστερα ή παράλληλα, με την ψυχή».
Στο εξώφυλλο: Ρενέ Μαγκρίτ, Η αυτοκρατορία του φωτός, 1954.
Η αρχική αίσθηση που αφήνει αυτός ο έξοχος πίνακας είναι ρεαλιστική και οικεία. Σε δεύτερη όμως ματιά, συνειδητοποιεί κανείς τον παράλογο χαρακτήρα του: Ένα φωτισμένο νυκτερινό σπίτι και οι αντικατοπτρισμοί του συνυπάρχουν με το γαλάζιο του ουρανού και το φως της ημέρας! Ο ίδιος ο Μαγκρίτ έδωσε την ακόλουθη ερμηνεία:
«Το τοπίο μας κάνει να σκεφτούμε τη νύχτα, ο ουρανός την ημέρα. Κατά τη γνώμη μου, αυτή η ταυτόχρονη παρουσία της ημέρας και της νύχτας έχει την δύναμη να εκπλήσσει και να γοητεύει. Αυτή τη δύναμη την ονομάζω ποίηση».
Η επιλογή του εξωφύλλου στηρίχθηκε λοιπόν στην σχέση που έχει ο πίνακας με το φως, αλλά και στην έλξη που ασκούσε πάντα στον συγγραφέα ο ζωγράφος του. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Μαγκρίτ ζωγράφισε τρεις παραλλαγές της «Αυτοκρατορίας του φωτός». Φαίνεται ότι πάλευε με το φως και προσπαθούσε να δαμάσει με τον χρωστήρα την αυτοκρατορία του…
Ελληνική λογοτεχνία
Ο άνθρωπος κολυμπούσε κάθε μέρα στις δυο μεγάλες αμμουδιές του νησιού, τη μια πλατιά και την άλλη μακριά, ατέλειωτη. Οι αμμουδιές αυτές χωρίζονταν από λιγοστά μεγάλα βράχια και κατά τη μεριά της πλατιάς αμμουδιάς σχηματιζόταν γκρεμός που κατάληγε, ύστερα από μερικά χιλιόμετρα, πέρα μακριά σε κάτι ανώνυμα νησόπουλα σπαρμένα κατά το γαρμπή.
Εκεί που τέλειωνε η πλατιά αμμουδιά ανηφόριζε μια μικρή πλαγιά και το μέρος ήταν γεμάτο από πεύκα, σκοίνα, συκιές, πικροδάφνες, λυγαριές, δεντρολίβανα. Ο ήλιος το χτυπούσε το καλοκαίρι από το πρωί ωσότου βασιλέψει. […]
«Αυτό το βιβλίο δεν είναι ούτε για μουσικούς ούτε για μη μουσικούς· είναι μάλλον ένα βιβλίο για όσους έχουν την περιέργεια να ανακαλύψουν τις αναλογίες ανάμεσα στη μουσική και τη ζωή, καθώς και εκείνη τη σοφία που μονάχα ένα σκεπτόμενο αυτί μπορεί να κατανοήσει. Αυτό δεν αποτελεί προνόμιο μόνο των εξαιρετικά ταλαντούχων μουσικών, που λαμβάνουν μουσική εκπαίδευση από πολύ νεαρή ηλικία, ούτε είναι ένας φιλντισένιος πύργος, μια πολυτέλεια μόνο για τους πλούσιους· είμαι απόλυτα πεισμένος ότι η ανάπτυξη της ευφυΐας του αυτιού είναι μια βασική αναγκαιότητα για όλους μας».
Ντάνιελ Μπάρενμποϊμ
Βιογραφία - Μαρτυρίες
Η Αγαθίδειος Βιβλιοθήκη Προυσού, μέρος του κληροδοτήματος του ευεργέτη Αναστασίου Αγαθίδη (Προυσός 1816-Λονδίνο 1881), είναι το μοναδικό υλικό τεκμήριο της ζωής ενός σημαντικού Έλληνα και πρώτου δασκάλου της ελληνικής κοινότητας του Λονδίνου, με μαθητές όπως ο Χαρίλαος Τρικούπης. Δημιουργήθηκε κατά τις τέσσερις δεκαετίες παραμονής του στη Μεγάλη Βρετανία και με την Αγαθίδειο Σχολή Προυσού λειτούργησαν ως σημείο αναφοράς για την κοινότητα της ορεινής Αιτωλίας στα τέλη του 19ου αιώνα, αλλά και καθ’ όλη τη διάρκεια του 20ού. Η παρούσα μελέτη καταγράφει την πολυκύμαντη ιστορία της από το βικτωριανό Λονδίνο έως σήμερα, όπως και τους τίτλους των βιβλίων που διασώζονται, στο πλαίσιο της προστασίας και ανάδειξής της. Επίσης εξετάζει τη σύγχρονη μουσειακή ιδιότητα και την πολιτισμική της αξία ως ιστορικής βιβλιοθήκης. Εμμέσως βιογραφεί τον κτήτορά της και σκιαγραφεί τα πρόσωπα που συνδέθηκαν με τη λειτουργία της, ενισχύοντας την τοπική αλλά και ευρύτερη κοινοτική μνήμη.
Η επίδραση του χρόνου σε όλο τον χώρο και τα αντικείμενα της Αγαθιδείου, το είδος των αντικειμένων (βιβλία με χειροποίητη βιβλιοδεσία) και η ελάχιστη ανθρώπινη παρέμβαση μακροχρόνια, της προσδίδουν τη μαγική αύρα της πνευματικότητας και της απόστασης από την ύλη.
Βιογραφία - Μαρτυρίες
Μετά τον Henry James, ο Colm Tóibín επιλέγει να σκιαγραφήσει το πορτραίτο του γίγαντα της παγκόσμιας λογοτεχνίας Thomas Mann.
Με καθηλωτική εγγύτητα και συγκινητικό βάθος ο Tóibín, βιογραφεί τον Mann περισσότερο ως πατέρα, σύζυγο και πολίτη παρά ως λογοτέχνη. Η επιλογή αυτή φέρνει στο φως μια πληθώρα μυθιστορηματικών προσώπων τόσο από το στενό οικογενειακό περιβάλλον των Μann όσο και από τις λόχμες μιας συναρπαστικής εποχής. Εξορίες, αποδράσεις, σκάνδαλα, καταχρήσεις, αυτοχειρίες, δύο Παγκόσμιοι πόλεμοι, και μια Ευρώπη στις πιο δύσκολες μα και πιο δημιουργικές της ώρες. Παράλληλα όπως κάθε σπουδαίο έργο η λογοτεχνική αυτή καταβύθιση στη ζωή και τον ψυχισμό του «μάγου» της λογοτεχνίας αποτελεί και μια σπουδαία αναπαράσταση του ταραχώδους 20ου αιώνα. Η αριστοτεχνική ισορροπία ανάμεσα στο ιδιωτικό και το παγκόσμιο φανερώνει κάθε στιγμή την απαράμιλλη τέχνη του συγγραφέα.
Κοινωνιολογία
Είναι παράδοξο το πόσο λίγα είναι διατεθειµένοι να κάνουν οι άνθρωποι σήµερα για αυτά που λένε πως τα επιθυµούν πολύ. Δεν έχουν πάψει να δηλώνουν πως θα ήθελαν να γνωρίσουν την αγάπη. Αν τους ακούσει πιο προσεκτικά κανείς, θα καταλάβει τι εννοούν πραγµατικά: εννοούν να έρθει από κάπου ένα αίσθηµα που να τους περιβάλλει µε εύνοιες, µε περιποιήσεις, µε χάδια προς το εγώ που θα τα εισπράξει σαν να του οφείλονταν από παλιά. Περιµένουν να αγαπηθούν όπως περιµένουν να χρησιµοποιήσουν τις ιδιότητες ενός πράγµατος εξυπηρετικού που προστίθεται στην οικοσκευή τους. Εκεί οφείλεται και η σύγχυση ανάµεσα στο «µου αρέσει» και στο «αγαπώ».
Από το σηµείο αυτό αρχίζει ένας µαρασµός που διαβρώνει όλα τα αισθήµατα, τις σκέψεις, τις αποφάσεις. Οι δυνάµεις της αδράνειας θα ’θελαν να σκοτώσουν τον έρωτα και την αγάπη για να µη θυµίζουν στους ανθρώπους ότι η ζωή είναι έτοιµη να κυοφορήσει, αν το θελήσουν, και να αφήσει πίσω της και κάποια έργα. Ανίκανη να ποθήσει κάτι άλλο, η ανθρωπότητα φαίνεται να θέλει να αγκαλιάσει τον θάνατο. Μπορεί να φθάσει στην αυτοκτονία βίαια, µέσω καταστροφικότητας. Μπορεί όµως και να πορευτεί προς το ίδιο τέρµα ήσυχα, νωθρά, µέσω µικροαπολαύσεων. Τι θα ήταν δυνατόν να αποτρέψει ένα τόσο άδοξο τέλος;
Ξένη λογοτεχνία
Μια γυναίκα γνωστή για τις viral αναρτήσεις της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο μιλώντας στους θαυμαστές της που τη λατρεύουν. Ολόκληρη η ύπαρξή της είναι κυριευμένη από το διαδίκτυο – ή αυτό που αποκαλεί «πύλη». Είμαστε στην κόλαση; αναρωτιούνται οι άνθρωποι της πύλης. Θα συνεχίσουμε όλοι να το κάνουμε αυτό μέχρι να πεθάνουμε;
Ξαφνικά, δύο μηνύματα από τη μητέρα της διαρρηγνύουν αυτή την πραγματικότητα: «Κάτι πήγε στραβά» και «Πόσο σύντομα μπορείς να έρθεις;» Καθώς η πραγματική ζωή και τα διακυβεύματά της συγκρούονται με τον υξανόμενο παραλογισμό της πύλης, η γυναίκα έρχεται αντιμέτωπη με έναν κόσμο που φαίνεται να εμπεριέχει ταυτόχρονα πλήθος αποδείξεων ότι υπάρχει καλοσύνη, ενσυναίσθηση και δικαιοσύνη στο σύμπαν, και καταιγιστικά αποδεικτικά στοιχεία για το αντίθετο.
Ασεβές και ειλικρινές, συγκλονιστικό και απολαυστικά βέβηλο, το ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙ’ ΑΥΤΟ είναι ταυτόχρονα μια ερωτική επιστολή προς το ατελείωτο σκρολάρισμα και ένας στοχασμός γύρω από την αγάπη, τη γλώσσα και την ανθρώπινη σύνδεση από μία από τις πιο πρωτότυπες φωνές της εποχής μας.
Κυκλοφορεί από τις 19.10.23
Πόσο μπορεί ένας μεμονωμένος ηγέτης να αλλάξει τον ρου της ιστορίας;
Γραμμένο από έναν από τους κορυφαίους ιστορικούς της Ευρώπης του 20ού αιώνα και συγγραφέα της βιογραφίας του Χίτλερ, το βιβλίο αυτό δείχνει αριστοτεχνικά πώς ο ανθρώπινος χαρακτήρας, συνωμοτώντας με την ευκαιρία και την τύχη, δημιούργησε τις φοβερές δεσποτικές φυσιογνωμίες της σύγχρονης εποχής. Ο 20ός αιώνας σημαδεύτηκε από την εμφάνιση ορισμένων ατόμων που έφτασαν να διευθύνουν μια τρομακτική γκάμα μηχανισμών ελέγχου, πειθούς και θανάτου. Ολόκληροι πόλεμοι ξέσπασαν και κοινωνίες αναμορφώθηκαν, συχνά με μια ανελέητη περιφρόνηση για τα πιο στοιχειώδη ανθρώπινα δεδομένα. Στις κορυφές αυτών των κοινωνιών στάθηκαν ηγετικές προσωπικότητες που έδρασαν κατά βούληση, ανεξαρτήτως συνεπειών.
Το νέο βιβλίο του Ίαν Κέρσοου είναι μια συναρπαστική, διαυγής και τολμηρή απόπειρα κατανόησης αυτών των ηγετών, που πρωταγωνίστησαν δραματικά είτε στην παγκόσμια είτε σε μια πιο περιορισμένη εθνική σκηνή (από τον Λένιν και τον Στάλιν μέχρι τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι κι από τον Τίτο μέχρι τον Φράνκο). Τι είχαν αυτοί οι ηγέτες και οι καιροί στους οποίους έζησαν που τους επέτρεψε να ασκήσουν μια τέτοια αχαλίνωτη και φονική εξουσία; Και τι οδήγησε στο τέλος αυτής της εποχής; Αντιπαραβάλλοντας μια άλλη ομάδα προσωπογραφιών (από τον Τσόρτσιλ στον Ντε Γκωλ, από τον Αντενάουερ στον Γκορμπατσόφ κι από τη Θάτσερ στον Κολ), ο Κέρσοου δείχνει πώς άλλες χώρες πήραν διαφορετικούς δρόμους. Κι ολοκληρώνει έτσι το πανόραμα των ποικίλων και απροσδόκητων τρόπων με τους οποίους η προσωπικότητα εμπλέκεται στην υπόθεση της εξουσίας.