Στο νέο της φωτογραφικό λεύκωμα, Ατελιέ καλλιτεχνών, χάος και έμπνευση (Artist Studios, Chaos and Inspiration), η Λίλη Τσίγκου μάς προσκαλεί σε μια μοναδική οπτική ξενάγηση στα εργαστήρια έντεκα καταξιωμένων Ελλήνων καλλιτεχνών. Μέσα από τον φακό της, αποτυπώνεται η ακατέργαστη, συχνά χαοτική ομορφιά αυτών των δημιουργικών χώρων, αναδεικνύοντας τη βαθιά σχέση του κάθε καλλιτέχνη με το περιβάλλον του και το μαγικό μονοπάτι της δημιουργίας. Η επιλογή των καλλιτεχνών βασίστηκε στις μακροχρόνιες προσωπικές σχέσεις της Τσίγκου με τους ίδιους, κάτι που της επέτρεψε την είσοδο σε χώρους συνήθως απροσπέλαστους στο ευρύ κοινό. Κάθε εργαστήριο αποτελεί έναν ξεχωριστό μικρόκοσμο, γεμάτο με τυχαίες λεπτομέρειες και ίχνη έμπνευσης, τα οποία περίμεναν την κατάλληλη στιγμή για να αποτυπωθούν. Οι φωτογραφίες της Τσίγκου εστιάζουν σε αυτά τα στοιχεία, αναδεικνύοντας την απρόβλεπτη γοητεία και την αθέατη δημιουργική διαδικασία του κάθε καλλιτέχνη. Το βιβλίο περιλαμβάνει επίσης εισαγωγή από τον καθηγητή James Hall, διακεκριμένο ερευνητή της ιστορίας των καλλιτεχνικών ατελιέ από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, καθώς και ένα testimonial του φωτογράφου Τάσου Βρεττού προς τη Λίλη Τσίγκου. Η ιστορικός τέχνης Λουίζα Καραπιδάκη και ο ζωγράφος Στέφανος Δασκαλάκης προσφέρουν μοναδικές προσεγγίσεις για τη σχέση φωτογραφίας και ζωγραφικής, ενώ ο καλλιτέχνης Γιώργος Ρόρρης παραχωρεί μια ιδιαίτερη συνέντευξη για την καλλιτεχνική του πορεία. Ο γιατρός και γνώστης θεμάτων τέχνης σπάνιας εμβέλειας Νίκος Παΐσιος περιγράφει κάθε ατελιέ, προσθέτοντας βάθος στην οπτική αυτή περιήγηση, ενώ το λεύκωμα περιέχει και κείμενα της ίδιας της Τσίγκου, συνοδευτικά στις εικόνες. Οι καλλιτέχνες που παρουσιάζονται στο λεύκωμα είναι οι: Μιχάλης Μαδένης, Κυριάκος Ρόκος, Στέφανος Δασκαλάκης, Ειρήνη Ηλιοπούλου, Βασίλης Παπανικολάου, Γιώργος Ρόρρης, Βάσος Καπάνταης, Τίμος Μπατινάκης, Δημήτρης Νικολαΐδης, Πέτρος Καραβέβας και Ρουμπίνα Σαρελάκου.
Www.lilytsingos.com @ArtistStudio.Photobook
Αλεξάντερ Κλαπ
Πού πάνε τα σκουπίδια; Ποιες χώρες φορτώνονται τα απορρίμματα του δυτικού κόσμου; Ποιον δηλητηριάζουν οι πεταμένες ηλεκτρονικές συσκευές μας; Πώς χρησιμοποιούν οι πετρελαιοβιομηχανίες την ανακύκλωση ως δούρειο ίππο για να προωθήσουν την υπερπαραγωγή πλαστικού; Ο πόλεμος των σκουπιδιών μαίνεται σήμερα ανεξέλεγκτος.
Στο βιβλίο αυτό, καρπό επιτόπιας έρευνας σε πέντε ηπείρους —από την κεντρική Αμερική και την Αφρική στο Αιγαίο και την Ινδονησία—, ο Αλεξάντερ Κλαπ αναζητά τους τόπους και τους ανθρώπους που παραλαμβάνουν τελικά τα απορρίμματά μας: τοξικά απόβλητα, ηλεκτρονικά απόβλητα, παλιοσίδερα, πλαστικά. Συνομιλεί με εργάτες και πολιτικούς, με επιστήμονες και μεσίτες σκουπιδιών, με εφοπλιστές και ακτιβιστές, εξερευνώντας τον αφανή κόσμο της παγκόσμιας διακίνησης αποβλήτων και τα θηριώδη οικονομικά συμφέροντα που τον κυβερνούν.
Κώστας Μανδηλάς
Η ιστορία του περιοδικού “Ανοιχτή Πόλη”.
Αρχές της δεκαετίας του ’80, μια παρέα νεαρών της περιοχής Πετραλώνων και Θησείου, μπουχτισμένη από τη μεταπολιτευτική ατμόσφαιρα της στρατευμένης έκφρασης και των ρηχών επικοινωνιακών στερεότυπων, αποφάσισε να δημιουργήσει ένα περιοδικό αυτοέκφρασης, την «Ανοιχτή Πόλη». Ένα αντεργκράουντ έντυπο που από το τρίτο τεύχος, υπήρξε το μοναδικό ελληνικό περιοδικό μέλος του θρυλικού «Alternative Press Syndicate». Μέσα από το πνεύμα της αντικουλτούρας, της επιλεγμένης ριζοσπαστικής rock μουσικής και της διαφορετικής αντιεξουσιαστικής- εναλλακτικής λογικής, στα δεκατρία χρόνια της ύπαρξής της, η «Ανοιχτή Πόλη» επιχείρησε να αρθρώσει έναν άλλο λόγο απέναντι στο ξύλινο λόγο των διάφορων μεταπολιτευτικών νεολαιίστικων κομματικών παραφυάδων. Τη διαδρομή αυτού του περιοδικού, αλλά και τη σχέση του με τα πολιτισμικά και πολιτικά δρώμενα εκείνης της εποχής (φτάνοντας μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του ’90), περιγράφει ο υπεύθυνος της έκδοσης κι ένας από τους βασικούς συντελεστές του, ο Κώστας Μανδηλάς. Μέσα από τον αφηγηματικό λόγο του συγγραφέα, δίνονται πολλές πληροφορίες για τυπογραφεία, βιβλιοπωλεία, στέκια και ανθρώπους εκείνων των καιρών, που έδωσαν κι αυτοί/ές πολλά στη μάχη ενάντια στην αποικιοποίηση της καθημερινής ζωής. Ταυτόχρονα σκιαγραφείται το χρώμα μιας εποχής, που μπορεί να έχει περάσει ωστόσο τα αιτήματά της για ελευθερία και σεβασμό της ανθρώπινης ύπαρξης παραμένουν επίκαιρα.
Αύγουστος Κορτώ
Για χρόνια θα ιστορούσαν τον γυρισμό της Σμαρώς στον Σταυραετό…
Δυο χωριά δεμένα με άσβεστο μίσος.
Δυο νέοι που κλέβονται, και γυρεύουν την τύχη τους στο σκοτάδι της κατοχικής Αθήνας.
Κι έπειτα;
Κανείς δεν ξέρει τι γίνηκε, εκτός απ’ τη Σμαρώ, που γυρνά το ’45 στον Σταυραετό με δυο μωρά παιδιά – μα μόνο το ένα είναι του Μηνά, του Κούκου που την έκλεψε.
Όμως τα μυστικά του παρελθόντος, τα ψέματα της επιβίωσης, θα στοιχειώσουν το μέλλον όλων τους.
Απ’ τη μια, το μοναστήρι για τα ορφανά κορίτσια. Κι απ’ την άλλη, ένας γάμος σαν κλωστή που βαστάει δυο πεπρωμένα.
Ένα βιβλίο μαχαιριά.
Μια ιστορία για τους απλούς ανθρώπους, που ποτέ δεν είναι απλοί.
Μια ιστορία για την Ελλάδα – τη σκληρότητα και την ομορφιά της.