Ξένη λογοτεχνία
Δώδεκα γυναίκες που ζουν στη Βρετανία, οι περισσότερες μαύρες ή μιγάδες, κάθε ηλικίας, πλούσιες και φτωχές, με διαφορετικούς χαρακτήρες και σεξουαλικούς προσανατολισμούς, έχουν βιώσει από μικρή ηλικία τις κοινωνικές διακρίσεις, τη ρατσιστική συμπεριφορά και τις καθημερινές δυσκολίες.
Οι ιστορίες τους για τους φίλους, την οικογένεια, τους εραστές και τις ερωμένες πλέκονται πάνω στην αναζήτηση ενός καλύτερου μέλλοντος σε μια διαρκώς μεταβαλλόμενη πολυεθνική κοινωνία.
Ξένη λογοτεχνία
«Αν είχες δει αυτά που έχουν δει τα μάτια μου…»: Αυτή τη φράση θυμάται η Βοντίν να επαναλαμβάνει η μητέρα της που αυτοκτόνησε όταν εκείνη ήταν δέκα χρονών. Πάνω από μισό αιώνα αργότερα, η γεννημένη το 1945 σε γερμανικό στρατόπεδο συγγραφέας το μόνο που ξέρει για τους γονείς της είναι ότι έφυγαν από την Ουκρανία στο πλαίσιο του προγράμματος καταναγκαστικής εργασίας των ναζί. Σαν παιχνίδι γκουγκλάρει το όνομα της μητέρας της και, με τη βοήθεια ενός μέλους του Συλλόγου Ελλήνων της Αζοφικής, συγκεντρώνει στοιχεία για την οικογένειά της και τα βάσανά της, άμεσα συνδεδεμένα με τον τόπο καταγωγής της, τη Μαριούπολη. Βήμα βήμα συνθέτει τις ιστορίες συγγενών χαμένων επί χρόνια για τους οποίους πόλεμοι, επαναστάσεις, ακόμα και η ειρήνη σήμαιναν απλώς αλλαγή διώκτη.
«Μαρτυρία, αλλά και σπουδαία λογοτεχνία» (Frankfurter Allgemeine Zeitung), «μνημειώδες έργο για τις φρικαλεότητες του 20ού αιώνα και παράλληλα μια πολύ προσωπική ιστορία» (Die Welt), το βιβλίο “Με καταγωγή από τη Μαριούπολη” τιμήθηκε με το βραβείο της Έκθεσης της Λειψίας.
Ξένη λογοτεχνία
Ένας ηλικιωμένος συγγραφέας, απογοητευμένος από τον εαυτό του και τη ζωή, και μια αφοσιωμένη κοπέλα: η αγάπη που γεννιέται από τη συνάντησή τους είναι το αποκαλυπτικό γεγονός που τους επιτρέπει να βρουν το κρυφό νόημα της ύπαρξής τους. Με αριστουργηματική λιτότητα και δύναμη, ο κορυφαίος Ισραηλινός συγγραφέας Άαρον Άπελφελντ μιλάει για τη βαρβαρότητα του ολοκληρωτισμού και για την απώλεια της εβραϊκής ταυτότητας, σ’ ένα μυθιστόρημα όπου το προσωπικό βίωμα εγγράφεται στην Ιστορία και όπου το παρελθόν γίνεται «φλέγον παρόν».
Ξένη λογοτεχνία
Το προτελευταίο μυθιστόρημα του Ντοστογέφσκι, άδικα παραγνωρισμένο, είναι η φωτισμένη εξομολόγηση ενός μοναχικού εφήβου. Ο αφηγητής και πρωταγωνιστής Αρκάντι Ντολγκορούκι είναι ένας αφελής νεαρός, φιλόδοξος και πείσμων. Νόθος γιος ενός ξεπεσμένου γαιοκτήμονα και μιας δουλοπάροικης, που τον κακομεταχειρίστηκαν στο σχολείο ο δάσκαλος και οι συμμαθητές του, κλείνεται σε μια μεγαλομανή απομόνωση και βυθίζεται σε χαώδεις στοχασμούς, όπου ανακατεύονται το φάντασμα του πλουτισμού, η εμμονή με την αριστοκρατία και το μυστικιστικό ντελίριο.
Καίγεται από τον πόθο να αποκαλύψει τα σφάλματα του πατέρα του, που ελάχιστα τον γνωρίζει, αλλά και να κερδίσει την αγάπη του. Ταξιδεύει στην Αγία Πετρούπολη για να συναντήσει τη «συμπτωματική οικογένειά » του, που έχει κατακλύσει τα όνειρά του. Με μια αόριστη επιθυμία για επικοινωνία και επαφή, οπλισμένος με ένα μυστηριώδες γράμμα που πιστεύει ότι του δίνει δύναμη πάνω στους άλλους, έρχεται σε αντιπαράθεση με όλους και με όλα, χωρίς όμως τα αποτελέσματα που ονειρευόταν. Και όλα αυτά με φόντο τις ερωτικές ίντριγκες της πετρουπολίτικης κοινωνίας.
Το μυθιστόρημα διατρέχουν αναφορές σε επαναστατικά μοτίβα, στα οδοφράγματα του Παρισιού του 1848, στη Γαλλική Κομμούνα, στο φάσμα των Ρότσιλντ και του υπέρμετρου πλουτισμού, στους στοχαστές Ρουσσώ, Φουριέ, Γκέρτσεν, Μπακούνιν και Προυντόν, στους Ρώσους συγγραφείς με τους οποίους συνδιαλέγεται ο Ντοστογέφσκι –Πούσκιν, Γκόγκολ, Τουργκένιεφ, Τολστόι– αλλά και στον Μπαλζάκ.
Ξένη λογοτεχνία
Πόσοι από τους συγγραφείς μπόρεσαν να ’χουν σε τούτη τη ζωή τις χαρές και τις απολαύσεις της και να εξασφαλίσουνε και την υστεροφημία… Οι πολλοί οδεύουν τα κακοτράχαλα μονοπάτια της Δόξας και τους απότομους γκρεμνούς της χωρίς ποτέ να φτάσουν στην κορυφή της, χωρίς ποτέ το μακρινό και απατηλό λυχνάρι της να θερμάνει την ανήσυχη και ματωμένη καρδιά τους. Ένας απ’ αυτούς είναι και ο Σταντάλ.
Ας μας είναι συγχωρεμένο το ότι ύστερα από ενάμιση αιώνα παρουσιάζουμε τον συγγραφέα του «Μοναστηριού της Πάρμας». Αλλά και ας μας καταλογιστεί πλήρης και ανεπιφύλαχτος ο ενθουσιασμός για το έργο του.
Ξένη λογοτεχνία
Καταιγιστική και πυκνή νουβέλα, το Βαδίζοντας οδηγεί τον αναγνώστη στον παράλογο, σκοτεινό και ασυνήθιστα σαρκαστικό κόσμο του Bernhard.
Σε αυτό το βιβλίο παρελαύνουν τα ζητήματα που απασχολούν τον συγγραφέα σε όλο του το έργο: τα ανθρώπινα αδιέξοδα, η αυτοκτονία, η ατομική ιδιαιτερότητα ενάντια στις συμβάσεις εξετάζονται μέσα από το καυστικό χιούμορ του Bernhard, την αφηγηματική του δεινότητα, το μοναδικό στιλ γραφής και τη φιλοσοφική οξύνοια που τον κάνουν να ξεχωρίζει.
Ξένη λογοτεχνία
H Φράνσις είναι είκοσι ενός ετών και σπουδάζει στο Δουβλίνο· μια συγκρατημένη και μελαγχολική νεαρή γυναίκα, που παρατηρεί τα πάντα γύρω της και την ενδιαφέρει, αν και χαλαρά, να γίνει συγγραφέας. Πρώην ερωτική της σύντροφος και τώρα καλύτερή της φίλη είναι η όμορφη Μπόμπι, που δε χάνει στιγμή την αυτοκυριαρχία της. Ένα βράδυ, ύστερα από μια ποιητική περφόρμανς των δυο τους σε μια από τις σκηνές της πόλης, συναντούν τη γνωστή δημοσιογράφο Μελίσσα, γνωρίζουν έπειτα τον όμορφο σύζυγό της Νικ και σταδιακά εμπλέκονται στον κόσμο τους: πολυτελή σπίτια, ξέφρενα πάρτι, διακοπές στη Βρετάνη. Το διασκεδαστικό φλερτ ανάμεσα στη Φράνσις και στον Νικ, όπως φαινόταν στην αρχή, θα εξελιχθεί σε μια παράξενη –κι έπειτα οδυνηρή– οικειότητα.
Γραμμένο με ρεαλισμό και ευφυή αίσθηση του χιούμορ, το μυθιστόρημα Συζητήσεις με φίλους, που έχει μεταφραστεί σε 12 γλώσσες, ζωντανεύει τις βαθιές επιθυμίες και τα βάσανα των νέων ανθρώπων του 21ου αιώνα, αλλά και τις αιχμηρές γωνίες της γυναικείας φιλίας. Και η Σάλλυ Ρούνεϋ γίνεται η φωνή της γενιάς της, των παιδιών που γεννήθηκαν τη δεκαετία του 1990, στον δρόμο τους προς την ενηλικίωση.
Ξένη λογοτεχνία
Μια γυναίκα χάνει το παιδί της σε ένα πάρκο. Μια άλλη γυναίκα κλέβει ένα παιδί σε ένα πάρκο. Δυο γυναίκες που αντιπροσωπεύουν αποτυχημένα πειράματα σε έναν κόσμο όπου οι επιβεβλημένοι θηλυκοί ρόλοι μοιάζουν με ανοιχτές πληγές, άδεια κορμιά ή άδεια σπίτια, θα εμπλακούν σε ένα τραχύ μονοπάτι προκειμένου να συμπληρώσουν την ταυτότητά τους, σε ένα είδος εκρηκτικής ισορροπίας ανάμεσα στο απρόβλεπτο και το αναπόφευκτο.
Τα Άδεια Σπίτια είναι ένα βιβλίο για την αγάπη και τη θλίψη που παρόμοιό του δεν έχετε διαβάσει ποτέ, ταυτόχρονα μια διαλεκτική για τη μητρότητα και ένα σύγχρονο παραμύθι. Μια καυστική αποτίμηση της ενδοοικογενειακής βίας και των τρόπων που αντιμετωπίζουμε το γυναικείο σώμα, μια κριτική στις ιεραρχίες που τοποθετούν τους Ευρωπαίους και τα ευρωπαϊκά χαρακτηριστικά πάνω από αυτά του «Νέου Κόσμου» και, τέλος, μια καταδικαστική αξιολόγηση της κυβερνητικής συνενοχής στην εξαφάνιση χιλιάδων Μεξικανών πολιτών. Η ιστορία του έχει τις ρίζες της στον πόνο δύο συγκεκριμένων γυναικών, αλλά βγαίνει από τον πυρήνα με τρόπους που κόβουν την ανάσα.
Όπως γράφει ο Γιούρι Ερέρα, «Τα Άδεια Σπίτια εφορμούν στον εγκέφαλο του αναγνώστη και του λένε: Δεν έχεις δει τίποτα ακόμα. Η Μπρέντα Ναβάρο έγραψε μια μελέτη της οδύνης, γνωρίζοντας ότι πίσω από κάθε αγάπη υπάρχει ένας κρυμμένος δαίμονας. Το να βυθιστείς σε αυτό το βιβλίο συνεπάγεται το είδος του ρίσκου που οφείλει να παίρνει κανείς σε μια εποχή στην οποία δεν υπάρχει χώρος για τη χλιαρότητα».
Ξένη λογοτεχνία
Σε πολύ νεαρή ηλικία, ο Ρικάρντο βλέπει να πραγματοποιείται το όνειρο που έτρεφε ενδόμυχα στη Λίμα από τότε που θυμόταν τον εαυτό του: να ζήσει στο Παρίσι. Αλλά η συνάντηση με έναν εφηβικό του έρωτα θα αλλάξει τα πάντα. Η κοπέλα, αντισυμβατική, τυχοδιώκτρια, πραγματίστρια και ανήσυχη, θα τον τραβήξει έξω από το μικρόκοσμο των φιλοδοξιών του. Μάρτυρες ταραγμένων εποχών σε πόλεις όπως το Λονδίνο, το Παρίσι, το Τόκιο ή η Μαδρίτη, που εδώ δεν λειτουργούν ως απλά σκηνικά, οι δύο ήρωες θα δουν τις ζωές τους να σμίγουν χωρίς να συμπίπτουν απόλυτα. Ωστόσο, αυτός ο χορός συναντήσεων και απομακρύνσεων αυξάνει την ένταση της αφήγησης σελίδα τη σελίδα ώσπου ο αναγνώστης να γίνει ένα με τον συναισθηματικό κόσμο των πρωταγωνιστών.
Δημιουργώντας μια αξιοθαύμαστη ένταση μεταξύ του κωμικού και του τραγικού, ο Μάριο Βάργκας Λιόσα γράφει μια ιστορία στην οποία ο έρωτας αποδεικνύεται απροσδιόριστος, ρευστός, με χίλια πρόσωπα, όπως η ηρωίδα του, το παλιοκόριτσο. Πάθος και απόσταση, τύχη και πεπρωμένο, πόνος και ευχαρίστηση… Ποιο αλήθεια είναι το αληθινό πρόσωπο του έρωτα;
Ξένη λογοτεχνία
Τρεις γενιές µιας οικογένειας, από το 1905 και µέχρι τα µέσα της δεκαετίας του 1970. Ο Τζεβντέτ µπέη, ένας δραστήριος µουσουλµάνος έµπορος, ιδιοκτήτης ενός µικρού καταστήµατος, φιλοδοξεί να πλουτίσει και, σε αντίθεση µε τις αρχές του ιδεολόγου Νεότουρκου αδερφού του, να αποκτήσει µια οικογένεια ευρωπαϊκής νοοτροπίας.
Η ιστορία του, και η ιστορία των γιων και των εγγονών του, όπως την αφηγείται ο Παµούκ, παρακολουθεί τις αλλαγές στον τρόπο ζωής και στην καθηµερινότητα της Ιστανµπούλ από την εποχή του σουλτάνου Αµπντουλχαµίτ µέχρι τα χρόνια της Τουρκικής Δηµοκρατίας, µε την ανέγερση πολυκατοικιών, τα κυριακάτικα οικογενειακά απογεύµατα γύρω από το ραδιόφωνο, τα ψώνια στα µαγαζιά του Μπέγιογλου…
Η πορεία µιας οικογένειας και ενός έθνους· οι πόθοι και τα πάθη της ανερχόµενης αστικής τάξης της τουρκικής κοινωνίας.
Ξένη λογοτεχνία
Για τους πελάτες και τους γείτονές του στο Χάρλεμ, ο Ρέι Κάρνεϊ είναι ένας έντιμος άνθρωπος, ένας μαγαζάτορας που κάνει ό,τι μπορεί για να συντηρήσει τον ίδιο και την οικογένειά του. Ελάχιστοι είναι αυτοί που γνωρίζουν ότι αυτή η βιτρίνα κανονικότητας είναι γεμάτη ρωγμές.
Ρωγμές που αρχίζουν να μεγαλώνουν όλο και περισσότερο όταν ο μικροαπατεώνας ξάδελφος του Ρέι, ο Φρέντι, τον εμπλέκει στη ληστεία του ξενοδοχείου Theresa. Έκπληκτος ο Ρέι ανακαλύπτει ότι εγκλιματίζεται με ευκολία στον υπόκοσμο του Χάρλεμ και η νέα πελατεία του αποτελείται από διεφθαρμένους αστυνομικούς, βίαιους γκάνγκστερ, πορνογράφους της πεντάρας και άλλα αποβράσματα.
Έτσι ξεκινά η εσωτερική πάλη ανάμεσα στον έντιμο Ρέι και τον απατεώνα Ρέι, που όσο ακροβατεί ανάμεσα στους δύο εαυτούς του, αντιλαμβάνεται ποιος πραγματικά κινεί τα νήματα στο Χάρλεμ. Θα καταφέρει ο Ρέι να μη σκοτωθεί ο ίδιος, να σώσει τον Φρέντι και να πάρει το μερίδιό του από τη μεγάλη λεία, αλλά και να αποδεχτεί το ποιος πραγματικά είναι;
Ο Colson Whitehead, τιμημένος δύο φορές με το Bραβείο Pulitzer, μας μεταφέρει στη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του ’60, συνδυάζοντας μια οικογενειακή σάγκα, ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, μια κωμωδία, ένα κοινωνικό σχόλιο για τη φυλή και την εξουσία και μια ερωτική εξομολόγηση προς το Χάρλεμ, με μια ορμητική αφήγηση που αιχμαλωτίζει τον αναγνώστη.
Ξένη λογοτεχνία
Τι κάνει κανείς όταν γνωρίζει την τελευταία μέρα της ζωής του; Τρεις φορές ένα σπάνιο ζώο εμφανίστηκε στα όνειρα της Ζέλμα και κάποιος συγχωριανός της πέθανε. Τώρα που το ονειρεύτηκε ξανά, θα συμβεί πάλι το ίδιο; Η Λουίζε, η εγγονή της Ζέλμα, βλέπει τους ανθρώπους γύρω της να αλλάζουν συμπεριφορά: θαμμένα μυστικά αποκαλύπτονται και αποφάσεις επισπεύδονται. Σε κρίσιμες στιγμές της ζωής της το όνειρο της γιαγιάς θα ωθήσει και τη Λουίζε σε σημαντικές αποφάσεις.
«Ένα βιβλίο σαν τονωτικό για δύσκολους καιρούς πασπαλισμένο με μαγεία» (Guardian). Στα ευπώλητα μόλις εκδόθηκε στη Γερμανία, γοητεύει τους αναγνώστες όπου μεταφράζεται. Η Μαριάνα Λέκι (γ. Κολωνία 1973) συγκινεί με μια ασυνήθιστη ιστορία για τον έρωτα, την απώλεια, τον θάνατο, σ’ «έναν κόσμο όπου κάθε συνηθισμένη μέρα μπορεί να υπόσχεται κάτι υπέροχο»