Μια αφιερωματική έκδοση στις 45 προσωπικότητες που βρέθηκαν μέχρι σήμερα στο «τιμόνι» των ΗΠΑ – πολλοί εξ αυτών, ειδικά από τον Β’ Παγκόσμιο και μετά, κι ενός μεγάλου μέρους του υπόλοιπου κόσμου – από τον Τζορτζ Ουάσινγκτον ως τον Ντόναλντ Τραμπ, καθώς επίσης στον θεσμό καθαυτό: Πώς διαμορφώθηκε στα 200 και πλέον χρόνια της ύπαρξής του, τι συμβολίζει, τι εύρος εξουσιών έχει, πώς ελέγχεται, η αμερικανική εκλογική ορολογία κ.ά. Μέσα από μια εξιστόρηση γραμμένη έτσι ώστε να γίνεται κατανοητή από κάθε αναγνώστη «περνάει όλη η ταραχώδης πολιτική ιστορία των ΗΠΑ, τα σκάνδαλα, οι δολοφονίες αλλά και οι μεγάλες αποφάσεις που έκαναν τη χώρα αυτή την ισχυρότερη στον πλανήτη», όπως σημειώνει ο υπεύθυνος της σειράς Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος.
Η αποκαλυπτική μαρτυρία του Γουλφ – προϊόν 18 μηνών εργασίας και 200 συνεντεύξεων από ανθρώπους του προεδρικού περιβάλλοντος, καθώς αναφέρει ο Νεοϋορκέζος συγγραφέας, κριτικός και δημοσιογράφος που χάρη στο βιβλίο αυτό έγινε διεθνώς διάσημος – προκάλεσε σωστό «σεισμό» στην Αμερική κι έκανε έξαλλο τον Τραμπ, ο οποίος προσπάθησε μάλιστα να εμποδίσει την έκδοσή του. Ξεκινώντας από την απροσδόκητη εκλογή του το ’16, ο Γουλφ – που είχε εξασφαλίσει άδεια να μπαινοβγαίνει ελεύθερα στον Λευκό Οίκο, αποκρύπτοντας τις προθέσεις του – καταγράφει απολαυστικά και με χιούμορ όσα είδε, άκουσε κι έζησε εκεί, ανατρέχοντας ταυτόχρονα σε όλο τον «αμαρτωλό» βίο και την πολιτεία του «φαινομένου» Ντόναλντ Τραμπ προτού ο εν λόγω μεγιστάνας και πρώην παρουσιαστής ριάλιτι διεκδικήσει την προεδρία. Τον οποίο χαρακτηρίζει ανοικτά παράφρονα, εμμονικό, μεγαλομανή και περιστοιχισμένο από έναν «στρατό καρχαριών» που δεν μπορούν να πιστέψουν πως είναι «βλάκας και ηλίθιος».
Η επανάσταση του 1775 που οδήγησε στη δημιουργία ενός νέου, δυναμικού έθνους που δυόμιση αιώνες μετά θα κυριαρχούσε στην Υφήλιο σε ένα καλογραμμένο ιστορικό δοκίμιο: Oι πολυεπίπεδες ρήξεις και οι αλλαγές ιδεών, αντιλήψεων και νοοτροπιών που αυτή σήμανε, οι δυνάμεις που στήριξαν την απόσχιση από τη βρετανική αυτοκρατορία και ίδρυσαν το αμερικανικό κράτος σε δημοκρατικές βάσεις, η νέα σχέση πολίτη-Πολιτείας που προέκυψε, η έστω τυπική όπως εξελίχθηκε υποχρέωση λογοδοσίας της δεύτερης στον πρώτο παρότι οι υφιστάμενες, οι αποικιακές δομές εκμετάλλευσης δεν καταργήθηκαν – απλώς άλλαξαν μορφή -, οι σχέσεις των νεοφερμένων αποίκων με τους αυτόχθονες Ινδιάνους, τα Συντάγματα των αμερικανικών Πολιτειών και το «πολυκέφαλο τέρας».
«Ποια ήταν, άραγε, η κινητοποιητική δύναμη που έκανε μετανάστες και μετανάστριες να τραγουδούν επαναστατικούς ύμνους στις Ηνωμένες Πολιτείες;», διερωτάται ο Κωστής Καρπόζηλος, διευθυντής των Αρχείων Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ). Επιχειρώντας να απαντήσει στο ερώτημα αυτό – ένα ερώτημα που ξεφεύγει από τα συνήθη στερεότυπα για τους Έλληνες μετανάστες στις ΗΠΑ – ανατρέχει στην ιστορία της αμερικανικής (και μαζί, βεβαίως, της ελληνοαμερικανικής) Αριστεράς από τις αρχές του 20ού αιώνα μέχρι την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, αναδεικνύοντας παράλληλα «τα πολλαπλά νήματα που συνέδεαν τις ιδέες της ριζικής κοινωνικής μεταβολής με τους μετασχηματισμούς της καθημερινότητας των μεταναστευτικών πληθυσμών», καθώς επίσης τη θέση των ΗΠΑ στη φαντασία των πολιτικών ριζοσπαστών του περασμένου αιώνα.
Λέσχη Ανάγνωσης
«Στην αμερικάνικη έρημο ο περιηγητής αναγνωρίζει στο αρνητικό της πολιτισμένης γης το θρίαμβο της λήθης επί της ιστορικής μνήμης και της κουλτούρας. Αναγνωρίζει όμως ταυτόχρονα τα σημεία ενός σπάταλου πολιτισμού που καταναλώνει τον πάγο, το ουίσκι, τα αυτοκίνητα όπως η άμμος το νερό, που αψηφά την περιορισμένη ενέργεια του πλανήτη και απαιτεί αναμμένα φώτα και κλιματιστικά, αναμμένες τηλεοράσεις ακόμα και στα αδειανά κτίρια…». Η «Αμερική των εμμονών», των «ηλεκτρισμένων, κινηματογραφικών πόλεων» και των «γαληνεμένα αδειανών» ερήμων ως μια «υπερπραγματικότητα», ένα οικουμενικό σημείο αναφοράς για το καλύτερο ή/και το χειρότερο, μια ουτοπία «που εξαρχής βιώθηκε σαν πραγματοποιημένη» και που η αλήθεια της οποίας μπορεί, κατά τον Γάλλο φιλόσοφο, να εμφανιστεί μόνο σε έναν Ευρωπαίο: «Κι αν οι Αμερικανοί δεν έχουν ταυτότητα, έχουν ωστόσο υπέροχα δόντια!», χαριτολογεί. Εκδοθέν το 1986 σαν μικρό οδοιπορικό, διαβάζεται απνευστί.
Μια συμπυκνωμένη σε «βιβλίο τσέπης» εισαγωγική ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών εστιασμένη στα σημαντικότερα κατά την κρίση του συγγραφέα γεγονότα που σημάδεψαν την εξέλιξή τους. Ξεκινώντας από την προϊστορία του τόπου περνά στον αποικισμό και την αμερικανική επανάσταση που σήμανε τη δημιουργία ενός νέου έθνους, συνεχίζοντας με τα πρώτα του βήματα, τη δουλεία και τον εμφύλιο που σημάδεψαν τον 19ο αιώνα. Προχωρά έπειτα στην εκβιομηχάνιση που ακολούθησε και τις συνέπειές της, στα μεταρρυθμιστικά κινήματα και τους μεγάλους πολέμους του πρώτου μισού του 20ού αιώνα και διατρέχοντας την παγκόσμια κυριαρχία των ΗΠΑ μεταπολεμικά και την ευημερία που αυτή επέφερε προτού ξεσπάσει η γενικευμένη κοινωνική αναταραχή της δεκαετίας του ’60, καταλήγει στη σύγχρονη εποχή και συγκεκριμένα στην περίοδο της προεδρίας Ομπάμα οπότε και εκδόθηκε (2012).
Πανεπιστημιακοί, ιστορικοί τέχνης, καλλιτέχνες και άνθρωποι των γραμμάτων, οι συγγραφείς του εν λόγω τόμου τον οποίο επιμελήθηκαν οι Έλενα Μαραγκού-Θεοδώρα Τσιμπούκη γράφουν για τη «Χώρα της Ελευθερίας» και διερευνούν τις επιρροές και τους τρόπους πρόσληψης, επεξεργασίας και μετουσίωσης της αμερικανικής κουλτούρας στη χώρα μας από την εποχή της Ανεξαρτησίας μέχρι την αυγή του 21ου αιώνα στην πολιτική, τον πολιτισμό, τη διανόηση, τη λογοτεχνία, τη μουσική, τις καλές τέχνες, την ενημέρωση, την ψυχαγωγία, το καθημερινό λεξιλόγιο κ.λπ. Πολυδιάστατο έργο και ταυτόχρονα σημαντική πηγή.
Λέσχη Ανάγνωσης
Οι γαστρονομικές συνήθειες των μοναστηριών είναι από μόνες τους ένα τεράστιο κεφάλαιο στον τομέα της γεύσης. Πέρα από τον πλούτο των συνταγών, είναι πάντα ένα μεγάλο μάθημα απλότητας και οικονομίας. Το βιβλίο αυτό είναι μία από τις καλύτερες έρευνες των τελευταίων χρόνων και απολαυστικό στην ανάγνωσή του.
Μία από τις σημαντικότερες μελέτες για την ιστορία των τροφών και της γαστρονομίας στην Ελλάδα. Ο ιστορικός Andrew Dalby ακολουθεί τα ίχνη της αδιάσπαστης συνέχειας της ελληνικής κουζίνας από τα προϊστορικά χρόνια μέχρι τις μέρες μας και επιχειρεί μια νέα ερμηνεία των Δειπνοσοφιστών του Αθήναιου.
Λέσχη Ανάγνωσης
Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους γαστρονόμους στην ιστορία της γεύσης. Ο Ζαν Ανθέλμ Μπριγιά-Σαβαρέν μπορεί να είναι σε κάποιους γνωστός από το διάσημο γλυκό, τον γνωστό σ’ εμάς «μπαμπά», σε άλλους χάρη στην περίφημη ρήση του «πες μου τι τρως, και θα σου πω ποιος είσαι», και σε μερικούς ‒και περισσότερο ενημερωμένους‒ από το μοναδικό στο είδος του αυτό βιβλίο. Ένα έργο που από τον Δεκέμβριο του 1825 που εκδόθηκε, μόλις δύο μήνες πριν από τον θάνατο του Σαβαρέν, μέχρι σήμερα αποτελεί τη βίβλο των απανταχού γκουρμάν.
Λέσχη Ανάγνωσης
Ο Δημήτρης Ποταμιάνος είναι για πολλούς από εμάς η «κρυμμένη δύναμη» στη δημοσιογραφία της γαστρονομίας που περιμένει να ανακαλυφθεί ξανά απ’ όσους αγαπούν τώρα το φαγητό. Σε αυτόν τον τόμο βρίσκονται συγκεντρωμένα κείμενα και συνταγές που δημοσίευε στο εβδομαδιαίο περιοδικό «Symbol». Οι μοναδικές φωτογραφίες ανήκουν στον Γιάννη Μπουρνιά.
Μαγείρεψε για βασιλιάδες και κροίσους, δημιούργησε συνταγές που δοξάζονται μέχρι τις μέρες μας, ενώ η γαλλική κουζίνα που ξέρουμε σήμερα είναι δικό του δημιούργημα. Aυτή η χαριτωμένη βιογραφία του εμβληματικού Antonin Carême είναι γεμάτη πληροφορίες, συνταγές και άγνωστες ιστορίες για τον πρώτο celebrity chef στην ιστορία.