Βλέπετε 25–36 από 152 αποτελέσματα

Ξένη λογοτεχνία

Αργότερα

Στίβεν Κινγκ

13.95

Μερικές φορές, ενηλικίωση σημαίνει να μαθαίνεις να αντιμετωπίζεις τους δαίμονές σου.

Το μόνο που θέλει ο Τζέιμι Κόνκλιν είναι μια συνηθισμένη παιδική ηλικία. Όμως ο Τζέιμι δεν είναι ένα συνηθισμένο παιδί. Γεννημένος με μια αφύσικη ικανότητα, την οποία η μητέρα του τον πιέζει να κρατήσει κρυφή, μπορεί να βλέπει ό,τι δεν μπορούν να δουν οι άλλοι και να μαθαίνει πράγματα που δεν μπορούν να μάθουν οι άλλοι. Όταν μια ντετέκτιβ της αστυνομίας της Νέας Υόρκης τον εμπλέκει στην καταδίωξη ενός δολοφόνου, ο Τζέιμι ανακαλύπτει ότι το τίμημα για την ξεχωριστή αυτή ικανότητά του είναι μεγαλύτερο απ’ όσο φανταζόταν.

Mια τρομακτική και συγκινητική ιστορία της χαμένης αθωότητας και των δοκιμασιών που ελέγχουν την ικανότητά μας να διακρίνουμε το καλό από το κακό, το Αργότερα είναι μια δυνατή, επίμονη και αλησμόνητη διερεύνηση της ψυχικής δύναμης που πρέπει να διαθέτει κανείς για να αντισταθεί στο κακό, σε όλες του τις μορφές.

*Ο Stephen King στα καλύτερά του*.

Λίντσι Σπενς

17.99

Ποια ήταν αυτή η ψυχικά ταλαιπωρημένη και κακοποιημένη γυναίκα που κρυβόταν πίσω από τη μάσκα της λάμψης πάνω στη σκηνή της Σκάλας του Μιλάνου, προκαλώντας ρίγη σε χιλιάδες θεατές και στοιχειώνοντας για πάντα με τη φωνή της τις μεγαλύτερες ηχογραφήσεις στην ιστορία της όπερας; Μέσα από ανέκδοτο και μέχρι τώρα άγνωστο υλικό, η Lyndsy Spence σκιαγραφεί ένα τρυφερό όσο και τραγικό πορτραίτο της μεγαλύτερης ντίβας της κλασικής μουσικής.

Σταύρος Τσακυράκης

18.00

Στις ΗΠΑ, η Κου Κλουξ Κλαν μπορεί ελεύθερα να διακηρύσσει το αμόλυντο της αρίας φυλής. Προκλητικές ρατσιστικές ύβρεις, ακόμη και συμβολικές πράξεις εκφοβισμού, όπως το κάψιμο σταυρού στην αυλή του σπιτιού οικογένειας μαύρων, μένουν ατιμώρητες. Οι νεοναζί είναι ελεύθεροι να διαδηλώνουν, φορώντας φασιστικές στολές και τη σβάστικα, έξω από τις κατοικίες Εβραίων. Οι διαφωνούντες με τον πόλεμο στο Βιετνάμ μπορούσαν να περιφέρονται στα δικαστήρια με κονκάρδα που έγραφε «Γαμώ την υποχρεωτική στράτευση» και να δηλώνουν ότι, αν στρατεύονταν, ο πρώτος που θα σκότωναν θα ήταν ο Πρόεδρος των ΗΠΑ. Ο τύπος είναι ελεύθερος να δημοσιεύει και την πιο κακόβουλη κριτική, να διαστρέφει την πραγματικότητα, να προβαίνει σε ψευδείς ισχυρισμούς, να προκαλεί την αγανάκτηση ή και την ψυχική οδύνη. Και δεν είναι μόνο ο κάθε μορφής και περιεχομένου γραπτός ή προφορικός λόγος που διεκδικεί –και συνήθως απολαμβάνει– πλήρη προστασία. Κάθε συμβολική πράξη που περιέχει μήνυμα διεκδικεί το δικαίωμα της ελευθερίας.

Όλα τα φιλελεύθερα και δημοκρατικά συντάγματα περιέχουν διατάξεις για την ελευθερία του λόγου και του τύπου. Σε όλο τον κόσμο η ελευθερία της έκφρασης έχει φανατικούς υποστηρικτές και σε όλες τις φιλελεύθερες δημοκρατίες χαίρει προστασίας. Ωστόσο, πουθενά η προστασία αυτή δεν είναι τόσο ισχυρή όσο στις ΗΠΑ. Κατά συνέπεια, η αμερικανική προσέγγιση στο θέμα αυτό μας αφορά όλους.

Η ελευθερία του λόγου στις ΗΠΑ, το εμβληματικότερο ίσως κείμενο του Σταύρου Τσακυράκη, υπήρξε ορόσημο στην ελληνική βιβλιογραφία της ελευθερίας της έκφρασης, καθώς εισήγαγε το ελληνικό κοινό στη νομολογία του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ και δίδαξε γενιές φοιτητών. Η νέα του έκδοση έχει εμπλουτιστεί με μεταγενέστερες σημαντικές αποφάσεις του ίδιου δικαστηρίου, πρόλογο και εκτενές επίμετρο.

Ξένη λογοτεχνία

Το χιόνι

Τζον Μπάνβιλ

18.00

Ιρλανδία, 1957. Ενώ η Καθολική Εκκλησία κυβερνά τη χώρα με άτεγκτη πυγμή, ο προτεστάντης επιθεωρητής Στράφορντ καλείται σε μια κωμόπολη της Κομητείας Γουέξφορντ προκειμένου να διαλευκάνει τον φόνο ενός ιερέα ο οποίος εντοπίστηκε δολοφονημένος στο Μπαλιγκλάς Χάουζ, προγονική έδρα της αριστοκρατικής οικογένειας Όσμπορν.

Όμως στην προσπάθειά του να διαλευκάνει την υπόθεση, ο νεαρός αστυνομικός βρίσκεται αντιμέτωπος με πολλά ανυπέρβλητα εμπόδια, από το πυκνό χιόνι που πέφτει ακατάπαυστα και καλύπτει τα πάντα μέχρι τον όρκο σιωπής που φαίνεται να τηρεί απαρέγκλιτα η μικρή εκείνη κοινότητα. Δεν αργεί, ωστόσο, να διαπιστώσει ότι κυρίως οι Όσμπορν είναι αυτοί που κρύβουν κάτι άλλο πίσω από το πρόσωπο που  παρουσιάζουν.

Ο Στράφορντ, όταν ξαφνικά εξαφανίζεται ο Τζένκινς, ο βοηθός του, πασχίζει να βρει την άκρη του νήματος, προτού το χιόνι και τα κλειστά στόματα εξαλείψουν όλα τα ίχνη. Στο Χιόνι ο Τζων Μπάνβιλ χτίζει το μυστήριο με εκλεπτυσμένη ακρίβεια και φορτίζει την πλοκή με αμείωτη αγωνία. Μας παραδίδει ένα απολαυστικό μυθιστόρημα το οποίο είναι αδύνατον να αφήσουμε από τα χέρια μας πριν φτάσουμε στην τελευταία του σελίδα.

Ξένη λογοτεχνία

Επικίνδυνες σχέσεις

Πιέρ Σαντερλό Ντε Λακλό

17.91

Πόσο επικίνδυνος είναι τελικά ο έρωτας; Είναι κι ένα παιχνίδι στρατηγικής, τακτικής, ολοκληρωτικής επίθεσης ή κλειστής άμυνας; Πόσο καλά μπορούμε να παίξουμε αυτό το παιχνίδι και να αποφύγουμε τους κινδύνους όταν πρυτανεύει το φλογερό πάθος, η απεγνωσμένη ανάγκη και η επιθυμία που κοχλάζει; Και τι μπορούμε να μάθουμε για τον ίδιο μας τον εαυτό αν δοθούμε ολοκληρωτικά στο πάθος;

Οι Επικίνδυνες σχέσεις, το κλασικό αριστούργημα του Σοντερλό ντε Λακλό, κυκλοφόρησαν την άνοιξη του 1782 σε μια Γαλλία που υπογείως προετοιμαζόταν για μια κολοσσιαίων διαστάσεων πολιτική, κοινωνική, και φιλοσοφική εντέλει, ανατροπή. Οι αριστοκράτες ήρωές τους πλήττουν θανάσιμα μέσα στην τρυφηλή τους ζωή, επιδιδόμενοι σε ένα ανελέητο κυνηγητό της καρδιάς και της σάρκας, χωρίς να γνωρίζουν ότι ζουν το λυκόφως της ακμής τους.

Ο σημερινός αναγνώστης θα βρει στο έξοχο αυτό έργο κάτι από τον εαυτό του, τις ανομολόγητες επιθυμίες και τους απόκρυφους φόβους του, «ταξιδεύοντας» την ίδια στιγμή στην ανησυχαστικά τελματωμένη, εξωτική για εμάς σήμερα, ατμόσφαιρα της προεπαναστατικής Γαλλίας.

Η σαγήνη της ανάγνωσης δεν εξαντλείται μονάχα στις εκπληκτικές περιγραφές, στις ανατροπές στην πλοκή και στις διεισδυτικές σκιαγραφίες των χαρακτήρων αλλά και στην ταύτιση που έρχεται κάθε τόσο με τα πάθη και τις επιθυμίες.

Αυτή, εξάλλου, είναι η μαγεία του γνήσια κλασικού.

Βιογραφία - Μαρτυρίες

Η καγκελάριος

Κάτι Μάρτον

16.92

Η Καγκελάριος είναι μια καθηλωτική πολιτική βιογραφία και ταυτόχρονα μια προσωπική ανθρώπινη ιστορία ενός αουτσάιντερ: μιας χημικού, κόρης πάστορα, η οποία μεγάλωσε στην Ανατολική Γερμανία και κατάφερε να γίνει η άτυπη ηγέτιδα της Δύσης.

Η αναγνωρισμένη βιογράφος Κάτι Μάρτον προσπάθησε να εξιχνιάσει το μυστήριο τού πώς η Άνγκελα Μέρκελ το πέτυχε αυτό. Και βρήκε την απάντηση στην πολιτική ιδιοφυΐα της Μέρκελ: στην προθυμία της να μιλάει με τους αντιπάλους της αντί να τους επιβάλλει τη γνώμη της, στη δεξιότητά της να διαπραγματεύεται χωρίς να διακινδυνεύει ό,τι είναι σημαντικό για την ίδια, στην ικανότητά της να διορίζει πολιτικούς αντιπάλους στο υπουργικό σχήμα της και να ασκεί την πολιτική τους, ώστε να μην έχουν καμία δικαιολογία να στρέφονται εναντίον της, στη σεμνότητα να αποδίδει εύσημα σε άλλους για πράγματα που έχουν κάνει από κοινού, στη σοφία της να αποφεύγει εφημερίδες και το Twitter, και στη διορατικότητά της να εκμεταλλεύεται κρίσεις για να υλοποιεί γενναίες αλλαγές.

Η Άνγκελα Μέρκελ, όπως σκιαγραφείται στην ΚΑΓΚΕΛΑΡΙΟ, αποτελεί πρότυπο για όποιον ενδιαφέρεται να κερδίσει και να διατηρήσει την εξουσία παραμένοντας πιστός στο ακέραιο στις ηθικές του πεποιθήσεις – καθώς και για όποιον θέλει να κατανοήσει πώς να γεφυρώσει βαθιά χάσματα στην κοινωνία. Η Μάρτον περιγράφει επίσης και πολλές αμφισβητούμενες συμπεριφορές της Μέρκελ, όπως η περίπλοκη σχέση της με τον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα, στον οποίο αρνιόταν να μιλήσει κάποια χρονική στιγμή.

Αυτό το σαγηνευτικό πορτρέτο απεικονίζει μια γυναίκα που βίωσε απίθανες προκλήσεις προκειμένου να μεταμορφώσει τη χώρα της και να την επαναφέρει στο προσκήνιο της διεθνών εξελίξεων.

Βιογραφία - Μαρτυρίες

Δικά μου λόγια

Ρουθ Μπέιντερ Γκίνσμπεργκ

22.41

Έναν χρόνο μετά το θάνατό της, κυκλοφορεί, το βιβλίο της εμβληματικής Δικαστού Ρουθ Μπέιντερ Γκίνσμπεργκ σε συνεργασία με τις Γουέντι Γουίλιαμς και Μαίρη Χάρτνετ, με πρόλογο για την Ελληνική Έκδοση της Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου.

Πρόκειται για μία πνευματώδη, συναρπαστική, σοβαρή και παιγνιώδη ταυτόχρονα συλλογή κειμένων και ομιλιών από μια γυναίκα που άσκησε ισχυρή και μακρόχρονη επίδραση στο δίκαιο, τα δικαιώματα των γυναικών και των μειονοτήτων και τη λαϊκή κουλτούρα.

Αριστείδης Χατζής

29.69

Σας έχει τύχει ποτέ να γνωρίζετε τα γεγονότα κι όμως να μην μπορείτε να αφήσετε το βιβλίο από τα χέρια σας; Αυτό ακριβώς κάνει το νέο, συναρπαστικό βιβλίο του Αριστείδη Ν. Χατζή, μια μνημειώδης επισκόπηση της τεράστιας σημασίας της Ελληνικής Επανάστασης που διαβάζεται ως μυθιστόρημα.

Ντένις Λακόρν

16.20

Η σύγχρονη ιδέα της ανεκτικότητας απέναντι στις πεποιθήσεις και τις αντιλήψεις των άλλων ως στάση που συµβάλλει στο κοινό καλό εµφανίστηκε την εποχή του ∆ιαφωτισµού, ύστερα από αιώνες θρησκευτικών πολέµων. Αφού την ανέπτυξαν µεγάλοι στοχαστές όπως ο Τζων Λοκ και ο Βολταίρος, κέρδισε σταδιακά έδαφος και ρίζωσε στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αµερική. Ωστόσο, µε την επανεµφάνιση του φανατισµού και της τροµοκρατίας, η θρησκευτική ανεκτικότητα αµφισβητείται πλέον ευθέως από µια φοβισµένη κοινή γνώµη.

Ο Denis Lacorne εξετάζει την εµφάνιση και την εξέλιξη της νεωτερικής ιδέας της ανεκτικότητας καλώντας µας να αναστοχαστούµε πώς πρέπει να αντιδράσουµε στις σύγχρονες προκλήσεις. ∆ίνει µάλιστα στη µελέτη του έναν ευρύ χρονικό ορίζοντα, εξετάζοντας ακόµα και προνεωτερικές όψεις της, όπως η «ανεκτικότητα» των Οθωµανών και της Βενετικής ∆ηµοκρατίας, για να φτάσει µέχρι την απαγόρευση της µπούρκας στη Γαλλία και στα κινήµατα της λευκής υπεροχής στις ΗΠΑ τον 21ο αιώνα.

Τα όρια της ανεκτικότητας θέτουν κρίσιµα ερωτήµατα: Πρέπει να επιβάλλουµε όρια στην ελευθερία της έκφρασης στο όνοµα της αξιοπρέπειας του ανθρώπου; Πρέπει να αποδεχόµαστε θρησκευτικά σύµβολα στον δηµόσιο χώρο; Μπορούµε να ανεχόµαστε τους αρνητές της ανεκτικότητας; Μολονότι αναγνωρίζει ότι ανεκτικότητα δεν σηµαίνει κατάργηση κάθε ορίου, ο συγγραφέας την υπερασπίζεται απέναντι σε πρόσφατες προσπάθειες παράκαµψής της. Υποστηρίζει ότι, διαφορετικά, απειλείται η ίδια η ύπαρξη της πλουραλιστικής κοινωνίας. Το βιβλίο είναι µια καίρια συµβολή στον διάλογο για τις θεµελιώδεις προκλήσεις που αντιµετωπίζει η δηµοκρατία τον 21ο αιώνα.

Τα όρια της ανεκτικότητας τιμήθηκαν το 2017 με το Βραβείο Montyon της Γαλλικής Ακαδημίας.

Ξένη λογοτεχνία

Οι απαρηγόρητοι

Καζούο Ισιγκούρο

17.91

Αυτή είναι σαν τη μουσική. Μια παρηγοριά. Μια υπέροχη παρηγοριά. Δε ζητάω άλλο τώρα. Μια παρηγοριά.

Ο Ράιντερ, ένας διάσημος πιανίστας, φτάνει σε μια πόλη της Κεντρικής Ευρώπης την οποία δεν μπορεί ν’ αναγνωρίσει, για να δώσει μια συναυλία την οποία δεν μπορεί να θυμηθεί πότε τη συμφώνησε. Καθώς όμως περιπλανιέται σε ένα σκηνικό πότε απόκοσμο και πότε κωμικό –αλλά πάντοτε παράξενα ρευστό, σαν σε όνειρο–, αργά αλλά σταθερά συνειδητοποιεί πως αυτή είναι η σημαντικότερη εμφάνιση της ζωής του.

Οι απαρηγόρητοι είναι ταυτόχρονα ένα καθηλωτικό ψυχολογικό μυστήριο, μια δηκτική σάτιρα της λατρείας των τεχνών, αλλά και μια διεισδυτική σπουδή στον χαρακτήρα ενός ανθρώπου του οποίου η δημόσια ζωή ξέφυγε εντελώς από τον έλεγχό του. Κυρίως, ωστόσο, είναι άλλη μια αριστοτεχνικά γραμμένη ιστορία από τον βραβευμένο με Νομπέλ Καζούο Ισιγκούρο, παράξενη, ανησυχαστική, που πάλλεται από τις απηχήσεις του πνεύματος και της ανθρωπιάς του.

Φρανσουά Μπιλ

12.20

Κι αν γινόταν ν’ ακούσουµε κάτω από το νερό; Κι όµως· µέσα στον «κόσµο της σιωπής» τους τα ψάρια µιλούν… Kι έχουν µάλιστα πολλά να µας πουν! Επιστήµονας, ειδικός της θαλάσσιας ζωής, ο Μπιλ Φρανσουά, µε απλότητα και χιούµορ, µας παίρνει µαζί του για να συναντήσουµε τις φάλαινες µουσικούς ή τον µπακαλιάρο που ανακάλυψε την Αµερική, δίνει τον λόγο στη σαρδέλα αλλά και στον κόκκινο τόνο, µας προσφέρει την ευκαιρία να ακούσουµε τι λέει ο ιππόκαµπος και πώς τραγουδούν τα χτένια του Ατλαντικού.

Μύθοι, ιστορίες και επιστηµονικές ανακαλύψεις, σε µια ονειρική καταβύθιση στον αθέατο υποβρύχιο κόσµο, που προκαλεί θαυµασµό και σεβασµό. Φωτισµένο από τις φθορίζουσες µέδουσες µε τα αόρατα χρώµατα, το βιβλίο αυτό είναι µια κατάδυση στα βάθη της Επιστήµης και της Ιστορίας, µε τρόπο που δείχνει πως οι µύθοι συχνά είναι πιο πειστικοί από την απίστευτη πραγµατικότητα.

Τάσος Ζαφειριάδης-Θανάσης Πέτρου

13.95

Πρωί πρωί, μόλις ξημέρωσε, έζεψα το κάρο με τα διπλά τα αλόγατα και ξεκινήσαμε για τη Θεσσαλονίκη να πάμε να αγοράσουμε ζωοτροφές. Αλλά στο δρόμο είδαμε ότι τα πράματα ήταν μπερδεμένα. Κατεβαίνουμε στη Θεσσαλονίκη και εκεί ακούμε “γενική επιστράτευσις”, μας κήρυξαν τον πόλεμο οι Ιταλοί. Αμέσως επιστρέφουμε πίσω στο χωριό κι εκεί όλος ο κόσμος ανάστατος. Διαβάσαμε τις διαταγές, που θα παρουσιαστεί ο καθένας, κι εγώ ήτανε να παρουσιαστώ στο Κιλκίς.