Βλέπετε 1–15 από 1869 αποτελέσματα

Βιβλία

Ελληνική λογοτεχνία

Το χιόνι του καλοκαιριού

Νίκος Α.Μάντης

Πώς νιώθει ένα παιδί όταν τα πρόσωπα της οικογένειάς του μετατρέπονται με μυστηριώδη τρόπο σε ξένους; Τι συμβαίνει όταν τα όρια ανάμεσα στο οικείο και το άγνωστο διαλύονται; Πώς μπορεί κανείς να συμβιώσει με τους μεγαλύτερους φόβους του;

Το καλοκαίρι του 1983, ο οκτάχρονος Λεωνίδας ζει σε ένα χωριό της Πελοποννήσου περιμένοντας την επιστροφή της μητέρας του, που λείπει ανεξήγητα από καιρό. Όταν εκείνη παρουσιάζεται, την ημέρα των γενεθλίων του, ο Λεωνίδας δεν την αναγνωρίζει. Δεν έχει αλλάξει μόνο η συμπεριφορά της αλλά και η όψη της. Η καχυποψία του γι’ αυτήν επιτείνεται και από την ξαφνική εμφάνιση ενός αινιγματικού επισκέπτη: ενός παράξενου και απειλητικού άντρα, που παρακολουθεί τους πάντες και φαίνεται να κρύβει μεγάλα μυστικά…

Ένα βιβλίο για τη μνήμη, την αγάπη και την προδοσία, μέσα από τα μάτια τού χτες και του σήμερα. Ένα μυθιστόρημα για το βάρος των επιλογών της τρυφερής ηλικίας, για τη σκληρότητα της ενηλικίωσης και για την εξιλέωση που πάντοτε αργεί.

19.08

Ξένη λογοτεχνία

Ένα ρωσικό μυθιστόρημα

Εμανουέλ Καρέρ

Η τρέλα και ο τρόμος έχουν στοιχειώσει τη ζωή μου. Όλα τα βιβλία μου δεν μιλούν για τίποτε άλλο.
Μετά τον Εχθρό, δεν άντεχα πια. Ήθελα να ξεφύγω.
Πίστεψα ότι θα ξέφευγα αγαπώντας μια γυναίκα και κάνοντας μια έρευνα.
Η έρευνα αφορούσε τον παππού μου από την πλευρά της μητέρας μου, ο οποίος αφού έζησε μια δραματική ζωή εξαφανίστηκε το φθινόπωρο του 1944 και εκτελέστηκε, κατά πάσα πιθανότητα, ως συνεργάτης των Γερμανών. Αυτό είναι το μυστικό της μητέρας μου, το φάντασμα που καταδιώκει την οικογένειά μας.
Για να ξορκίσω αυτό το φάντασμα, πήρα ριψοκίνδυνους δρόμους. Κατέληξα σε μια μικρή πόλη, χαμένη κάπου στη ρωσική επαρχία, όπου έμεινα για αρκετό καιρό, όντας συνέχεια σ’ επιφυλακή, περιμένοντας να συμβεί κάτι. Και όντως συνέβη κάτι: ένα αποτρόπαιο έγκλημα.
Η τρέλα και ο τρόμος επέστρεφαν. Επέστρεψαν, επίσης, στην ερωτική μου ζωή. Έγραψα, για τη γυναίκα που αγαπούσα, μια ερωτική ιστορία η οποία πίστευα ότι θα είχε αντίκτυπο στην πραγματικότητα, όμως η πραγματικότητα ανέτρεψε τα πλάνα μου. Μας βύθισε σ’ έναν εφιάλτη που έμοιαζε με τις χειρότερες ιστορίες των βιβλίων μου και ο οποίος ισοπέδωσε τις ζωές μας και την αγάπη μας.
Γι’ αυτό μιλάει ετούτο το βιβλίο: για τα σχέδια που καταστρώνουμε προκειμένου να ελέγξουμε την πραγματικότητα και για τον τρομακτικό τρόπο με τον οποίο η πραγματικότητα ξαναπαίρνει πάντοτε το πάνω χέρι και μας απαντάει.

21.20

Ηλίας Ζάικος

” Η ιδέα πως θα υπάρχει ένα βιβλίο όπου στη θέση του συγγραφέα θ’ αναγράφεται τ’ όνομά μου, ακόμη και μέχρι σήμερα που γράφω αυτό το σημείωμα, μου φαίνεται σχεδόν αστεία. «Θα πέσει φωτιά να σε κάψει», μου διαμηνύει ο άλλος μου εαυτός, πάντα δεν με χώνευε τούτος και τώρα άδραξε την ευκαιρία να με ταπεινώσει.

Οι σπουδαίοι γραφιάδες ποτέ δεν έλειψαν στον τόπο μας, τί είδους σκοπιμότητα ή και μια κρυμμένη ματαιοδοξία ίσως κρύβεται, λοιπόν, πίσω απ’ την απόφασή μου να εκδοθεί τούτη η μυθιστορηματική αυτοβιογραφία;
Η μουσική μού δίδαξε πως το ερώτημα είναι ρητορικό, μια σοφιστεία. Σταματάς να παίζεις τα μπλουζ που αγαπάς επειδή ξεπεράστηκες από άλλους ή μήπως διότι οι νότες που επέλεξες έχουν ήδη ακουστεί; Χώρια που είμαι πεπεισμένος πως ακόμα και σ’ ακαδημαϊκές πραγματείες τεχνικής φύσης, πάντα ανιχνεύονται σημεία όπου ο γράφων ξεφορτώνει ιδιαίτερα συναισθήματα κι απόψεις κάθε απόχρωσης, μια βαθύτερη ανάγκη που την αποζητούμε όλοι.

Ξεκίνησα να βάζω λέξεις στο χαρτί από μια ενδόμυχη επιθυμία όχι να πω κάτι που δεν ξέρετε – τί θα μπορούσα να προσθέσω άλλωστε σε όσα ο άνθρωπος έχει ήδη αποκαλύψει, ποιές ιδέες θα ήμουν ικανός να σκαρφιστώ που δεν σημείωσε ο ποιητής; – μα επειδή τα κείμενα αυτής της έκδοσης τα νιώθω κάπως σαν πρελούδια που δεν πρόφτασα να μορφοποιήσω, τραγούδια δίχως ρίμες και μελωδικές γραμμές, σαν λαχτάρα να υπερασπιστώ την ύπαρξή μου ως μουσικός-άνθρωπος και καλλιτέχνης-πολίτης, πάντα έτσι ήθελα να βλέπω τον εαυτό μου άλλωστε.

Βρέθηκα στον πυρήνα της πληρότητας επειδή είχα την τύχη να καθορίζω πού και πότε θα κάνω το επόμενο βήμα. Ταυτόχρονα, πέρασε η ζωή μου κι έμαθα ελάχιστα. Είναι τούτες οι αδυσώπητες αντιφάσεις που τυραννούν κι εμένα και τόσο πετυχημένα έχουν περιγραφεί κατά καιρούς στις μάχες του καλού με το κακό, της φωτιάς με το νερό, της γέννησης με τον θάνατο. Εκείνοι οι συλλογισμοί που τη μια μέρα σε κάνουν θεό και την επόμενη σκουπίδι.

Αρκετοί μού ’δωσαν ώθηση να βιβλιοδετήσω τις σκέψεις και τις εμπειρίες μου, κυρίως φίλοι που τους άρεσε ο τρόπος που τοποθετώ λέξεις και νοήματα στη σειρά. Θέλω, όμως, να σταθώ σε κάποιες γυναίκες που έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στο ζήτημα.
Η μία είναι η κόρη μου, η Ξένη…..”

(Από τον πρόλογο του συγγραφέα)

 

Ο Ηλίας Ζάικος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1960. Ξεκίνησε να παίζει κιθάρα στα 20 του. Τρία χρόνια αργότερα ίδρυσε τους Blues Gang, με τους οποίους την επόμενη χρονιά κυκλοφόρησαν τον πρώτο μπλουζ δίσκο της ελληνικής δισκογραφίας. Το 1986 το γκρουπ μετονομάζεται σε Blues Wire και συνεχίζει μέχρι σήμερα.

Έχει κυκλοφορήσει πάνω από δεκαπέντε δίσκους με το συγκρότημα, καθώς και προσωπικές δουλειές κι ένα DVD. Εμφανίστηκε σε αμέτρητες συναυλίες συμμετέχοντας σε διεθνή και εγχώρια φεστιβάλ, TV shows, radio broadcasts και πληθώρα άλλων εκδηλώσεων.

Ασχολήθηκε επί σειρά ετών με το ραδιόφωνο ως μουσικός παραγωγός σε αρκετούς σταθμούς και για πάνω από μία δεκαετία στον 9,58 της ΕΡΤ 3. Επίσης, έχει εμφανιστεί στο θέατρο και στον κινηματογράφο ενώ δίδαξε κιθάρα στο ωδείο Φ.Νάκας.

Θεωρείται ο σημαντικότερος μουσικός του μπλουζ στην Ελλάδα και εκ των κορυφαίων πανευρωπαϊκά.

Αυτό είναι το πρώτο του βιβλίο.

Πίνακας εξωφύλλου: Λουκάς Βενετούλιας, Θεσσαλονίκη, 1980

14.40

Μαρία Κούρση

Μια ποιητική ιστορία σαράντα ετών. Μια αφηγηματική σύνθεση με αδημοσίευτα, αλλά και δημοσιευμένα ποιήματα σε νέα γραφή, ενωμένα ή διαλυμένα, μέσα στη νέα μορφή. Οι τίτλοι έχουν την ιστορία τους, τα ποιήματα μιαν άλλη, οι ενότητες, η φωνή, η σιωπή, η σκηνή, οι πρόβες, η αυλαία που ανοίγει και κλείνει, ο χρόνος που τα διατρέχει, η ιστορία του, ο Λόγος? και εντέλει η ποίηση.

Στο δέκατο έβδομο βιβλίο της Μαρίας Κούρση, με τίτλο «Εξόδιος Αέρας».

«Οι ιστορίες μου δεν έχουν πια τέλος
Οι ιστορίες μου δεν έχουν πια ιστορία
Είναι ένας άνθρωπος αφηρημένος
Την ώρα μιας γιορτής
Οι ιστορίες μου»

Όπως έγραψε ο συγγραφέας και κριτικός Κώστας Βούλγαρης στο βιβλίο του «Η δικια? μας Ελε?νη – Ψηφι?δες και προ?σωπα της συ?γχρονης ποι?ησης» (Εκδοτικη? Αθηνω?ν, 2022): «Η εικονοποιία της Μαρίας Κούρση, σε αχνούς τόνους, προτιμά για φόντο το ορισμένο πλαίσιο του δωματίου, το φευγαλέο πέρασμα από την πόλη και τους δρόμους της, τα χαρακτηριστικά σημεία των εποχών, ενώ κάποτε οι λέξεις εισβάλλουν στο κάδρο, αφού κι αυτές στην ποίηση της Κούρση έχουν υπόσταση και μοίρα σωματική.
Εν συνόλω όμως κυριαρχεί η ανθρώπινη φιγούρα, μέτρο των πραγμάτων και έδρα του βλέμματος, και δι’ αυτής η εικόνα ενσωματώνει μια κίνηση αργή, που την εγγράφει τμηματικά, διευρύνοντας την έκταση του ποιήματος, τον χώρο που μέσα του κινείται.
Ο μοναδικός, συνθετικός μινιμαλισμός της Μαρίας Κούρση, κατοχυρώνει την ιδιαιτερότητα της φωνής της, μέσα στο σύγχρονο ποιητικό γίγνεσθαι».

 

10.00

Τέχνη

Γελάς

Χρυσόστομος Σταμούλης

Η έκτη δισκογραφική δουλειά του Χρυσόστομου Σταμούλη, μαζί με ένα βιβλίο με κείμενα των Τάκη Βαρβιτσιώτη, Παναγιώτη Θωμά, Μάνου Ορφανουδάκη, Νίκου Γαβριήλ Πεντζίκη, Χρυσόστομου Σταμούλη, Μαριλένας Φισκέττι κ.α. Μουσική και επιλογή κειμένων: Χρυσόστομος Σταμούλης Ερμηνεύουν: Γεράσιμος Ανδρεάτος , Αλέξανδρος Τζουγανάκης, Λιζέτα Καλημέρη, Γιώργος Καλογήρου, Ανδρέας Καρακότας, Γεωργία Νταγάκη & Νίκος Ξυδάκης

11.00

Χρυσόστομος Σταμούλης

Μια ιστόρηση της αγάπης με κείμενα, τραγούδια και ζωγραφιές

Η πέμπτη δισκογραφική δουλειά του Χρυσόστομου Σταμούλη, μαζί με ένα βιβλίο με κείμενα για την αγάπη. Όσκαρ Ουάιλντ, Χαλίλ Γκιμπράν, Μάνος Χατζιδάκις, Τάσος Λειβαδίτης κ.α. Το οκτώ τραγούδια του cd υπογράφει ο συνθέτης. Στίχοι: Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, Παναγιώτη Θωμά, Σόνια Κούμουρου, Χρ. Σταμούλης. Ερμηνεύουν: Μελίνα Κανά, Γεράσιμος Ανδρεάτος, Απόστολος Ρίζος

11.94

Επιστήμες

Τέσσερα ψάρια

Πολ Γκρίνμπεργκ

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΑΓΡΙΑΣ ΤΡΟΦΗΣ.

Η σχέση μας με τη θάλασσα περνά στις μέρες μας μια μεγάλη, βαθειά αλλαγή. Τρεις δεκαετίες μόνο έχουν περάσει από την εποχή που, σχεδόν, οτιδήποτε προμηθευόμαστε από αυτήν ως τροφή ήταν άγριο αλίευμα. Σήμερα, η καταστροφική υπεραλίευση, μαζί με μια άνευ προηγουμένου επανάσταση στη βιοτεχνολογία, μας έχουν φέρει στο σημείο όπου τα άγρια ψάρια και αυτά που προέρχονται από υδατοκαλλιέργειες να καταλαμβάνουν πλέον ίσα μέρη μιας πολύπλοκα δομημένης αγοράς. Βρισκόμαστε μπροστά σ’ ένα νέο κατακλυσμό! Κοντά στο χρονικό σημείο που τα παιδιά των παιδιών μας δεν θα είναι σε θέση να γευτούν ένα αληθινό άγριο ψάρι που κολύμπησε ελεύθερο στη θάλασσα. Στα “Τέσσερα Ψάρια”, ο Paul Greenberg, βραβευμένος συγγραφέας και μανιώδης ψαράς από τα παιδικά του χρόνια, μας παίρνει μαζί του σε μια περιπετειώδη αλλά και συναρπαστική εξερεύνηση. Σ’ ένα επιστημονικό, γαστριμαργικό, οικονομικό και συχνά λυρικό ταξίδι γνωριμίας με τα τέσσερα ψάρια που κυριαρχούν στη διατροφή μας σήμερα – τον τόνο, το σολομό, το λαβράκι και τον μπακαλιάρο. Εξετάζει την ιστορία τους και διερευνά την κατάσταση που βρίσκεται το καθένα σήμερα, επισημαίνοντας πως η ανθρωπότητα εξημερώνει τώρα τους ωκεανούς – όπως σε περασμένες εποχές έκανε στα χερσαία οικοσυστήματα, τους κάμπους και τα λιβάδια. Η ανάγκη κάλυψης της τροφής κάνει τον σύγχρονο άνθρωπο να επιλέγει, και πάλι, κάποια ελάχιστα είδη για εξημέρωση και καλλιέργεια, ενώ εγκαταλείπει την πλειοψηφία σε βαθμιαία εγκατάλειψη. Ο Greenberg γράφει με διαύγεια και απλότητα και αφήνει τα γεγονότα να μιλήσουν μόνα τους. Επισκεπτόμαστε μεγάλες μονάδες εκτροφής σολομού στη Νορβηγία για να δούμε τις πιο σύγχρονες τεχνικές που εφαρμόζονται εκεί για την παραγωγή εκατομμυρίων τόννων ψαριών κάθε χρόνο. Ταξιδεύουμε στον αρχέγονο ποταμό των Εσκιμώων Γιούπικ για να δούμε από κοντά τους υπέροχους άγριους σολομούς και τη μοναδική επιχείρηση “Δίκαιου Εμπορίου” για ψάρια στον κόσμο. Κατεβαίνουμε στη Μεσόγειο και την Ελλάδα για να μάθουμε πώς εξημερώθηκε το λαβράκι… και πώς μεταβλήθηκε σε παγκόσμια τροφή. Ο Mark Kurlansky, συγγραφέας του διάσημου βιβλίου “ο Μπακαλιάρος”, καλείται σ’ ένα τεστ γευσιγνωσίας να βρει ποιος μπακαλιάρος είναι άγριος και ποιος καλλιεργημένος και να σχολιάσει τις διαφορές. Και τελικά στη Νότια θάλασσα θα ψάξουμε αν υπάρχει εναλλακτική για τον γαλάζιο τόνο που κινδυνεύει με εξαφάνιση. Τα ψάρια, αποκαλύπτει ο Greenberg, είναι, πράγματι, “η τελευταία άγρια τροφή στον πλανήτη!” Τα “Τέσσερα Ψάρια” είναι ένα βιβλίο-πλοηγός που μας βοηθά να ταξιδέψουμε στο νέο τοπίο που διαμορφώνεται σήμερα στις θάλασσες και στο τραπέζι μας και να συνειδητοποιήσουμε τη στρεβλωμένη σχέση μας με τον Ωκεανό και την άγρια ζωή του. Αλλά μας προσφέρει και τη γνώση και τη δυνατότητα να προχωρήσουμε προς ένα μέλλον όπου η υγιής και αειφόρος αλιεία θα είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση. Το βιβλίο ήταν στη λίστα των bestseller των New York Times και στις επιλογές του New Yorker για το 2010. Το περιοδικό Bon Appetit το επέλεξε ανάμεσα στα 10 καλύτερα βιβλία για το 2010 και το Grist στα 10 καλύτερα βιβλία για τρόφιμα. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)

17.86

Δημήτρης Φιλιππίδης

Το έναυσμα για να γραφτεί τούτο το βιβλίο ήταν μια επιστολή διαμαρτυρίας του Γιάννη Τσαρούχη, το 1975, σε μια εφημερίδα, για την τυραννία της επιβολής του πρασίνου στην Αττική, υποδεικνύοντας έτσι το πράσινο ως κλειδί κατανόησης του Αττικού τοπίου. Η διαχρονική απουσία πρασίνου στην Αττική συμπίπτει με την πληθώρα των λεγόμενων «αρχαιολογικών χώρων» της. Η μεταξύ τους σχέση δεν είναι τυχαία, καθώς και τα δύο αυτά στοιχεία απειλούνται εξίσου με βανδαλισμούς και βιαιοπραγίες. Οπότε, το δημόσιο πράσινο έρχεται να πρωταγωνιστήσει αναπάντεχα στη συζήτηση για το τοπίο: όχι πια άμεσα, ως καθαυτό πράσινο με φυτά και βλάστηση, αλλά έμμεσα, ως θεσμοθετημένος άχτιστος χώρος, ως κενό. Με τη μορφή ανασκαφικών χώρων, ορυγμάτων ή νταμαριών, ακόμα και έρημο ή εγκαταλειμμένο, χαρίζει μια ανάσα στην πόλη, προσφέρει ένα άνοιγμα· από εκεί, δίνεται στους κατοίκους η δυνατότητα να επικοινωνούν ελεύθερα με τον ουρανό. Στο πρώτο μέρος του βιβλίου συζητιούνται οι πτυχές του Αττικού τοπίου που σχετίζονται με την κατασκευή του ιδεολογήματός του και η μετατόπιση του ενδιαφέροντος προς την έλλειψη δημόσιου πρασίνου. Στο δεύτερο μέρος η αναζήτηση οδηγείται στην τυπολογία των ελεύθερων χώρων, αδόμητων και ανασκαφικών, και καταλήγει στη διατύπωση πρότασης, όπου το «πράσινο» συνεκτιμάται ως μέρος του τοπίου και αναδεικνύεται ο ρόλος της αρχαιολογίας ως παραγωγού και παρόχου ανοιχτών χώρων στη ζωή της σύγχρονης ελληνικής πρωτεύουσας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

18.00

Ελληνική λογοτεχνία

Η τρίτη άνοιξη

Γωγώ Ατζολετάκη

H Αλεξάνδρα, μέσα στην απομόνωση και τη μοναξιά που βιώνει, μετρά τα χρόνια της. Σίγουρα είναι πολλά. Βρίσκεται πια στη «γκρίζα ζώνη» της ζωής της… Όμως, δεν είναι τόσο μεγάλη ούτε τόσο άρρωστη, όσο πιστεύουν οι άλλοι.

Κι αυτοί ο «άλλοι» δεν είναι παρά τα παιδιά της –ο γιος της και η νύφη της, ιδιαιτέρως η νύφη της–, που πλέον δεν θέλουν τη γιαγιά μέσα στα πόδια τους, στο πολυτελές σπίτι τους, που η ίδια η Αλεξάνδρα τους βοήθησε ν’ αποκτήσουν.

Και πώς ν’ απαλλαγούν από τη «γριά»; Πού να τη στείλουν;

Το Γηροκομείο είναι πάντα μια καλή λύση!

Ανήμπορη να αντιδράσει η Αλεξάνδρα, υποτάσσεται στη μοίρα της. Αποφασισμένη ότι εκεί, στο Γηροκομείο, παραπεταμένη και ξεχασμένη, θα τελευτήσει τις μέρες της.

Όμως, η πάντα απρόβλεπτη ζωή, θα κάνει τη μεγάλη ανατροπή. Ένα τυχαίο γεγονός θα γίνει το έναυσμα για μια καινούργια αρχή, για πρωτόγνωρους και ελπιδοφόρους ορίζοντες.

Ποτέ μη λες «ποτέ»!

Μια ωδή στην τρίτη ηλικία της ζωής μιας γυναίκας, που τελικά μπορεί να εξελιχθεί σε μια… τρίτη άνοιξη!

13.78

Ελληνική λογοτεχνία

Φόνος στο Πικέρμι

Νανά Ρούσσου

Ήρεμες μέρες στο Πικέρμι – εκεί όπου οι «Συμμαθήτριες», πέντε παλιές αρσακειάδες, έχουν έρθει, χάρη σ’ ένα γύρισμα της τύχης, να φτιάξουν από κοινού μια νέα ευτυχισμένη καθημερινότητα με τα μαγικά φίλτρα της οικειότητας, της συνενοχής και της μπιρίμπας!

Όμως ο διάβολος δεν λείπει απ’ τον παράδεισο. Η καινούργια φίλη τους, μια εύπορη και αξιοσέβαστη κυρία της περιοχής, βρίσκεται δολοφονημένη, χωρίς κανένα λόγο, μέσα στο ίδιο της το σπίτι. Το αστυνομικό τμήμα Ραφήνας-Πικερμίου, που πρώτη φορά αντιμετωπίζει μια τόσο σπουδαία υπόθεση, έχει πέσει σε βαθιά, θολά νερά. Η οικογένεια και οι στενοί φίλοι του θύματος –τυπικά ύποπτοι, κατά τα φαινόμενα αθώοι, αλλά και μάρτυρες συνταρακτικών αποκαλύψεων– βοηθούν απρόθυμα το έργο της αστυνομίας, προστατεύοντας το όνομα και την υπόληψή τους.

Τότε αναλαμβάνουν δράση οι Συμμαθήτριες, που σαν καλές μαθήτριες μελετούν τον ανεξήγητο φόνο, αναλύουν με προσοχή τα δεδομένα και συνθέτουν τη λύση – σαν μια λαμπρή, κωμικοτραγική όσο και μακάβρια παράσταση.

Όπερ έδει δείξαι!

15.90

Ελληνική λογοτεχνία

REC

Γιώργος Σύρμας

Εκείνη είναι νεκρή. Η φωνή της όχι.

Αθήνα, 2012. Η τριαντατριάχρονη αγιογράφος Μυρσίνη Μυλωνά δολοφονείται άγρια μέσα στο ατελιέ του σπιτιού της στην Κυψέλη. Το άψυχο σώμα της βρίσκει ο σύντροφός της Γιώργος Μήτρος, γιος της υπουργού Δημόσιας Τάξης και διάσημος πολίστας. Πλάι στην άτυχη γυναίκα, ένα ηχογραφημένο μήνυμα. Η είδηση σκάει σαν βόμβα προκαλώντας φρενίτιδα στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Κάτω από ισχυρές πιέσεις, ο επικεφαλής του Τμήματος Δίωξης Εγκλημάτων κατά Ζωής, Μηνάς Κούρτογλου, θα αναλάβει την υπόθεση, παλεύοντας ταυτόχρονα με μια προσωπική απώλεια και επίμονες κρίσεις πανικού. Σύντομα, μαζί με τους στενούς του συνεργάτες θα βρεθεί εγκλωβισμένος στο σκοτάδι που καταπίνει την πόλη. Αλλά ο κίνδυνος για τον τμηματάρχη δεν ελλοχεύει μονάχα εκεί έξω. Καραδοκεί και μέσα στην ίδια του την ομάδα.

Ένα συγγραφικό ντεμπούτο που εντυπωσιάζει με την αφηγηματική του ωριμότητα, τη γλωσσική του διαύγεια και τους ολοζώντανους, μασίφ χαρακτήρες του. Μια δυσοίωνη αλλά και βαθιά ανθρώπινη νουάρ ιστορία για έναν κόσμο που κρατούν όρθιο μονάχα λίγες κλωστές αγάπης και αλληλεγγύης.

20.90

Ελληνική λογοτεχνία

Η απάτη είναι το μέλλον

Πέτρος Μάρκαρης

Η δολοφονία ενός φύλακα του αρχαιολογικού χώρου της Ελευσίνας ερευνάται από την αστυνόμο Αντιγόνη Φερλέκη και την ομάδα της. Όταν ο φόνος συνδέεται με αρχαιοκαπηλία, η πολιτική ηγεσία της χώρας κινητοποιείται και ο διευθυντής Ασφάλειας Αττικής, Κώστας Χαρίτος, αναλαμβάνει την εποπτεία της επιχείρησης. Η κατεύθυνση της έρευνας όμως αλλάζει όταν φτάνει στα χέρια τους μια επιστολή από τρεις αρχαιολόγους, στην οποία εξηγούν ότι δεν έχουν καμία σχέση με τον φόνο του φύλακα, αλλά απλώς “δανείστηκαν” κάποιες αρχαιότητες από την Ελευσίνα για να κατασκευάσουν, με τη βοήθεια των εργαλείων της τεχνητής νοημοσύνης, πιστά αντίγραφα των κλεμμένων γλυπτών του Παρθενώνα. Μετά από λίγες ημέρες στήνουν τα πρώτα αντίγραφα στον Λυκαβηττό και πείθουν τους υπουργούς Τουρισμού και Πολιτισμού ότι είναι μία ευκαιρία για αύξηση της επισκεψιμότητας αλλά και για πίεση προς την αγγλική κυβέρνηση να επιστρέψει τα γνήσια. Οι δολοφονίες που ακολουθούν όμως περιπλέκουν τα πράγματα και η εμπλοκή προσώπων του εξωτερικού ανατρέπει τη διαλεύκανσή τους.

15.00

Ξένη λογοτεχνία

Το πυροφάνι

Κριστίνα Κασάρ Σκάλια

Mετά τη Μαύρη άμμο, το δεύτερο βιβλίο της σειράς με ηρωίδα τη Βανίνα Γκουαράζι, που χαρακτηρίστηκε εκδοτικό φαινόμενο στην Ιταλία.

Είναι 4:30 το πρωί. Από τη βάρκα τους, ο δημοσιογράφος Σάντε Ταμάρο και ο φίλος του, ο γιατρός Μανφρέντι Μοντερεάλε, που έχουν βγει για ψάρεμα, βλέπουν έναν άντρα να σέρνει με κόπο μια μεγάλη βαλίτσα και να την πετάει στα βράχια της θάλασσας. Λίγες ώρες αργότερα, η αστυνομική υποδιευθύντρια Βανίνα Γκουαράζι δέχεται ένα ανώνυμο τηλεφώνημα: μια γυναίκα καταγγέλλει ότι τη νύχτα είδε τη δολοφονία μιας κοπέλας σε μια παραθαλάσσια βίλα.Σύντομα γίνεται φανερό ότι τα δύο γεγονότα συνδέονται, αλλά η υπόθεση αποδεικνύεται πολύ ευαίσθητη. Η Βανίνα θα πρέπει να κινηθεί με μεγάλη προσοχή ανάμεσα στους ισχυρούς της Κατάνια. Και με τη βοήθεια του συνταξιούχου αστυνομικού Πατανέ, με τον οποίο αποτελούν πλέον σταθερό δίδυμο, να ξετυλίξει μια πλεκτάνη που μέχρι την τελευταία στιγμή επιφυλάσσει εκπλήξεις και θανάσιμους κινδύνους…

Ένα ακόμη μυθιστόρημα με τον δυναμισμό και την ομορφιά της Σικελίας, από τη νέα σπουδαία φωνή της ιταλικής αστυνομικής λογοτεχνίας.

«Το ψάρεμα με πυροφάνι έχει μια συγκεκριμένη τεχνική. Ανάβουμε το φως, κάνουμε ησυχία, μένουμε όσο πιο ακίνητοι μπορούμε και στο μεταξύ έχουμε έτοιμα τα δίχτυα. Αργά ή γρήγορα, ακόμα και τα πιο καλά κρυμμένα ψάρια έρχονται στην επιφάνεια. Και τότε δεν μπορούν πια να ξεφύγουν».Η Βανίνα σκέφτηκε ότι αυτή η εικόνα περιέγραφε άψογα την υπόθεση.

16.60

Ξένη λογοτεχνία

Απρίλης φονιάς

Ντέρεκ Ρέιμοντ

Ένας άγνωστος άντρας βρίσκεται άγρια δολοφονημένος σε μια παλιά σιταποθήκη στο νότιο Λονδίνο. Το πτώμα του τεμαχίστηκε και τοποθετήθηκε επιμελώς σε συραμμένες πλαστικές σακούλες σουπερμάρκετ. Οι αρχές υποτιμούν την υπόθεση θεωρώντας πως πρόκειται για το έγκλημα ενός ακόμα παρανοϊκού μανιακού μιας πόλης που βυθίζεται στη βία και την παρακμή. Τη διαλεύκανσή της αναλαμβάνει ο ευφυής και ιδιόρρυθμος ανώνυμος επιθεωρητής από το Τμήμα Ανεξήγητων Θανάτων. Η επιμονή του τελικά τον οδηγεί στην αποκάλυψη πως το πτώμα ανήκει σε έναν σπιούνο που συνδεόταν με έναν βετεράνο στρατιωτικό και πρώην μυστικό πράκτορα με σκοτεινό παρελθόν, έναν μισθοφόρο δολοφόνο καλά εκπαιδευμένο να σκοτώνει κατ’ εντολήν των ανωτέρων του.

Τι γνώριζε ο νεκρός και ποιοι ήθελαν να τον κάνουν να σωπάσει; Γιατί διέπραξαν έναν τόσο αποτρόπαιο φόνο; Πώς εμπλέκονται οι σοβιετικές μυστικές υπηρεσίες και γιατί τα όσα εξελίσσονται αναστατώνουν τον υπουργό Άμυνας της Μεγάλης Βρετανίας; Τα πράγματα περιπλέκονται, η βία γιγαντώνεται και οι ψυχολογικές συγκρούσεις υπερβαίνουν τα όρια καθώς ο ανώνυμος επιθεωρητής έρχεται αντιμέτωπος με το διαβολικό μένος ενός συστήματος εξουσίας που στις τάξεις του περιλαμβάνει βετεράνους απόστρατους, πληρωμένους δολοφόνους, μπράβους της νύχτας, μυστικούς πράκτορες και διεφθαρμένους κρατικούς αξιωματούχους. Ταυτόχρονα, η συνείδησή του στοιχειώνεται από το φάντασμα μιας παλιάς οικογενειακής τραγωδίας που κρύβει ένα καλά θαμμένο μυστικό.

Με φόντο το ζοφερό ψυχροπολεμικό Λονδίνο της θατσερικής εποχής, ο Ντέρεκ Ρέιμοντ υφαίνει ένα ανατρεπτικό και συναρπαστικό αστυνομικό μυθιστόρημα που επιβεβαιώνει τη φήμη του «Νονού» και θεμελιωτή του σύγχρονου βρετανικού νουάρ.

«Ανελέητο υπαρξιακό νουάρ. Σαν να γράφτηκε ένα από πιο σκοτεινά αστυνομικά μυθιστορήματα από τον Σαρτρ, τον Καμύ, ή τον Ιονέσκο, διατηρώντας παράλληλα κάτι από το χαρακτηριστικό ύφος του Ρέιμοντ Τσάντλερ και του Ντάσιελ Χάμετ».

 

 

17.00

Ξένη λογοτεχνία

Μποκανέρα

Μισέλ Πεντινιέλι

Αν πιστέψουμε τους κατοίκους της υπόλοιπης Γαλλίας, στη Νίκαια βρίσκουμε ήλιο, θάλασσα, τουρίστες, συνταξιούχους και φασίστες. Συναντάμε όμως και την Ντιου Μποκανέρα. Πενηντάρα, χωρίς παιδιά, αγαπά τον καφέ και πάσχει από αϋπνίες. Είναι ιδιωτική ντετέκτιβ και φορά αρβύλες, είναι αστεία και θαρραλέα, με μια δόση μελαγχολίας. Μια μέρα, ένας άντρας με αγγελική μορφή τής ζητά να ερευνήσει τον θάνατο του συντρόφου του. Λίγες μέρες μετά, δολοφονείται και ο ίδιος. Η Ντιου Μποκανέρα θα κάνει άνω-κάτω την πόλη για να ανακαλύψει τον ένοχο. Μια πόλη πλουσίων σε πλήρη ανοικοδόμηση, με μεγάλη οικονομική ανάπτυξη και βαθιές κοινωνικές αντιθέσεις, όπου οι γκέι, οι φτωχοί και οι μετανάστες, παρά τις μορφές αλληλεγγύης που αναπτύσσονται, έρχονται αντιμέτωποι με την καχυποψία και την εχθρότητα.

15.99