Ξένη λογοτεχνία
Ο Αμερικανός συγγραφέας Stephen Crane, αυτό το φλεγόμενο αγόρι, στη σύντομη μα όλο ένταση ζωή του, έγραψε ένα αριστούργημα, Το κόκκινο σήμα του θάρρους, καθώς και άλλα μυθιστορήματα, διηγήματα αλλά και ανταποκρίσεις από το μέτωπο δύο πολέμων. Πέθανε από φυματίωση σε ηλικία μόλις 28 ετών.
Ένας άλλος Αμερικανός συγγραφέας, ο Paul Auster, καταβυθίζεται στις πολλαπλές μορφές του μεγαλείου του Crane και μας αφηγείται την ταραχώδη και δραματική ζωή του. Από τη συντριπτική φτώχεια του ως νεοφερμένου στο Μανχάταν κατά τη διάρκεια της χειρότερης οικονομικής κρίσης στην ιστορία της χώρας, στη διεθνή φήμη στα είκοσι πέντε του χρόνια, που την ακολούθησε μια διαμάχη με το Αστυνομικό Τμήμα της Νέας Υόρκης για την άδικη σύλληψη μιας πόρνης, ένα ναυάγιο στα ανοιχτά των ακτών της Φλόριντας που παραλίγο να τον οδηγήσει στον θάνατο, ένας γάμος με την ιδιοκτήτρια του πιο γνωστού οίκου ανοχής του Τζάκσονβιλ, μια θητεία ως ανταποκριτής κατά τη διάρκεια του Ισπανοαμερικανικού Πολέμου στην Κούβα, και η αποστολή του στην Ελλάδα για να καλύψει ως πολεμικός ανταποκριτής τον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897. Και τέλος, τα χρόνια στην Αγγλία, όπου ο Joseph Conrad γίνεται ο πιο στενός του φίλος και ο Henry James θρηνεί για τον πρόωρο θάνατό του.
Ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς της εποχής μας διερευνά τη ζωή και το έργο ενός άλλου σπουδαίου συγγραφέα. Ένα καθηλωτικό ανάγνωσμα για μια αλησμόνητη ζωή και μια σπάνια αναγνωστική εμπειρία.
Ξένη λογοτεχνία
«Οποιοσδήποτε άλλος θα είχε φύγει, θα είχε αποστρέψει το βλέμμα απ’ αυτό το σπίτι, η ιστορία του οποίου γεννούσε την υποψία πως είχε πολλή αρνητική ενέργεια». Εκείνη όμως, λες και είχε μαγνητιστεί από ένα αίνιγμα, έκανε ακριβώς το αντίθετο. Εκείνη δεν έβλεπε ότι είχε τεθεί σε λειτουργία ο μηχανισμός που θα ανέτρεπε την ύπαρξή τους. Με μια γεμάτη ένταση αφήγηση, η οποία λειτουργεί ως πραγματική αντίστροφη μέτρηση, η συγγραφέας προσπαθεί να κατανοήσει τι οδήγησε στο δυστύχημα που κόστισε τη ζωή του Κλοντ, του άντρα της, στις 22 Ιουνίου 1999. Είκοσι χρόνια αργότερα, επιθεωρεί τα μοιραία γεγονότα και εξετάζει για μια τελευταία φορά τα αναπάντητα ερωτήματα. Τύχη, πεπρωμένο, συμπτώσεις; Επιστρέφει σ’ εκείνες τις ταραγμένες μέρες, ακολουθώντας μια αλυσίδα απρόβλεπτων καταστάσεων, μέχρι την έλευση του αναπόφευκτου. Το ζευγάρι, τόσο ηλεκτρισμένο από την προοπτική της μετακόμισης, τόσο πιεσμένο από την ανάγκη να ξεκινήσει τις εργασίες ανακαίνισης, είχε λησμονήσει τους κινδύνους που κρύβει η ζωή. Σε τούτο το βιωματικό βιβλίο, μια συγκινητική σπουδή πάνω στην απώλεια που τιμήθηκε με το Βραβείο Goncourt, η Μπριζίτ Ζιρό ανασυστήνει θαυμαστά έναν έρωτα πέραν του θανάτου.
Ξένη λογοτεχνία
Η Σεροτονίνη (από το όνομα μιας ευφορικής ορμόνης) διασχίζει μια Γαλλία που αναμασά τις παραδόσεις της, τυποποιεί τις πόλεις της και καταστρέφει τις εξοχές της φέρνοντας τους ανθρώπους στα όριά τους. Ο μεσήλικας πρωταγωνιστής, ένας γεωργικός μηχανικός, αφηγείται όλη τη ζωή του, τη φιλία του μ’ έναν αριστοκράτη γεωργό (αξέχαστο μυθιστορηματικό ήρωα και ανεστραμμένο είδωλο του πρωταγωνιστή), την αποτυχία των ιδανικών της νιότης τους, τη χαμένη του λίμπιντο, την ίσως παράλογη ελπίδα του να ξαναβρεί έναν χαμένο έρωτα.
Το μυθιστόρημα θεωρήθηκε «προφητικό» -συμβαίνει συχνά με τα βιβλία του Ουελμπέκ- καθώς περιγράφει συγκλονιστικά την οργή των Γάλλων αγροτο-κτηνοτρόφων που οδηγούνται στην αυτοκτονία αδυνατώντας να αντιμετωπίσουν τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές και την παγκοσμιοποιημένη ελεύθερη αγορά.
Ένα μυθιστόρημα για την ερήμωση ενός κόσμου χωρίς καλοσύνη, χωρίς αλληλεγγύη, του οποίου οι μεταλλάξεις έχουν γίνει ανεξέλεγκτες. Κι επίσης ένα μυθιστόρημα για την ενοχή και τη μεταμέλεια.
Ξένη λογοτεχνία
Ένα μυθιστόρημα για τη μητρική αγάπη και τη λεσβιακή ταυτότητα και για το πώς οι κοινωνικές συμβάσεις θέτουν αυτά τα δύο σε αντιπαράθεση.
Το ζήτημα του άλλου και της αγάπης σε όλες της τις μορφές: από τη μητρική αγάπη έως τον έρωτα στις διάφορες και ποικίλες εκδοχές του. Η ελευθερία μας προϋποθέτει και απαιτεί ενδεχομένως να θυσιάζουμε και να αφήνουμε πίσω μας πρόσωπα και καταστάσεις που αγαπάμε, και να αποδεχόμαστε τις προσωπικές μας ήττες, ώστε, ίσως, να καταφέρουμε να αποτρέψουμε τη θλίψη;
Επειδή εγκατέλειψε τον άντρα της, επειδή προτιμά τις γυναίκες, επειδή άφησε τα πάντα πίσω της, την καριέρα της, το σπίτι της, τα χρήματά της, για να ζήσει ελεύθερα, η αφηγήτρια, διακεκριμένη δικηγόρος, αντιμετωπίζει έναν εφιάλτη. Ο πρώην άντρας της, πρώτος της εραστής «και μέχρι νεωτέρας ο τελευταίος», δικηγόρος κι αυτός, της κηρύσσει τον πόλεμο. Εναντίον της διαθέτει το απόλυτο όπλο: τον γιο τους. Προσφεύγει στα δικαστήρια και ζητά την αποκλειστική του επιμέλεια. Κατηγορεί την πρώην γυναίκα του για ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς. Η ομοφυλοφιλία της, οι συγγραφείς που αγαπά (Bataille, Duvert, Guibert) μετατρέπονται σε ενοχοποιητικά στοιχεία. Δεν μπορεί να βλέπει τον γιο της παρά μόνο με την παρουσία ψυχολόγου, και αν…
Η γραφή της Ντεμπρέ τής μοιάζει: αιχμηρή, ασκητική, αγέρωχη. Γι’ αυτό και η τρυφερότητα, όταν αναδύεται, είναι ακόμα πιο σπαρακτική.
Το κείμενο αυτό βασίζεται σε κριτική της Elizabeth Philippe, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ‘L’Obs’. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Ξένη λογοτεχνία
Για χρόνια, οι φήμες για την Πιτσιρίκα του Βάλτου έδιναν κι έπαιρναν στο Μπάρκλι Κόουβ, ένα ήσυχο ψαροχώρι της Βόρειας Καρολίνας. Ο θάνατος του νεαρού Τσέις Άντριους τις έκανε να φουντώσουν ακόμη περισσότερο. Ποιος θα μπορούσε να τον είχε σκοτώσει, αν όχι εκείνο το αγριοκόριτσο που ζούσε μονάχο του στα βάθη του βάλτου;
Αλλά την Κάια δεν την είχαν καταλάβει. Ευαίσθητη και έξυπνη, είχε καταφέρει να επιβιώσει ολομόναχη, εγκαταλελειμμένη απ’ τους ανθρώπους, παρέα με τους γλάρους και μ’ όσα της δίδαξε η άμμος κι η αρμύρα. Όταν δύο νεαροί απ’ το χωριό γοητεύονται απ’ την άγρια ομορφιά της, η Κάια ανοίγεται σε μια καινούργια ζωή. Αλλά τότε συμβαίνει το αδιανόητο.
Μια ωδή στον φυσικό κόσμο και μια σπαρακτική ιστορία ενηλικίωσης, που μας υπενθυμίζει πώς τα παιδικά μας χρόνια μάς καθορίζουν για πάντα και ότι η ανθρώπινη φύση κουβαλά αρχέγονα, βίαια μυστικά, απ’ τα οποία κανένας δεν μπορεί να ξεφύγει.
Ξένη λογοτεχνία
Το καλοκαίρι του 1979, ενώ η βία σαρώνει την Ιρλανδία, δυο ξένοι φτάνουν σ’ ένα μικρό νησί στα ανοιχτά των δυτικών ακτών της: ο κύριος Λόιντ, Άγγλος ζωγράφος, και ο Ζαν-Πιερ Μασόν, Γάλλος γλωσσολόγος.
Ο καθένας έχει μια αντίληψη για το τι είναι το νησί, και οι δυο ελπίζουν να συλλάβουν την ουσία του, ο ένας με τους πίνακές του, ο άλλος μελετώντας και διασώζοντας τη γλώσσα των ντόπιων.
Αλλά οι λιγοστοί κάτοικοι του νησιού έχουν δική τους γνώμη για το τι είναι καλό για τους ίδιους.
Δυο ξένοι με προκατασκευασμένες ιδέες, πεισματάρηδες ντόπιοι, μια όμορφη χήρα και ο γιος της συνδέονται, συγκρούονται, βάζουν ο ένας σε δοκιμασία τα πιστεύω του άλλου, καθώς οι μέρες του καλοκαιριού περνούν και το αιματοκύλισμα στην Ιρλανδία συνεχίζεται…
Μια δυνατή ιστορία για την τέχνη, τη γλώσσα, την ταυτότητα, τις καλές προθέσεις, που δεν αρκούν, και το βαθύ, αγιάτρευτο τραύμα της αποικιοκρατίας.
Ξένη λογοτεχνία
Μπορείς να εφαρμόσεις οποιοδήποτε ερμηνευτικό κλειδί στον Σαίξπηρ, και θα δεις ότι τα έργα θα φωτίσουν την ερμηνεία σου – όχι το αντίστροφο. Μολονότι οι επαγγελματίες μνησίκακοι επιμένουν πως η αισθητική στάση συνιστά από μόνη της άλλη μιάν «ιδεολογία», εγώ διαφωνώ, ασχολούμενος στο παρόν βιβλίο αποκλειστικά με το αισθητικό μέρος του Σαίξπηρ…
Ο Χάρολντ Μπλουμ, διεισδυτικός και κριτικός, χαρίζει στο αναγνωστικό κοινό του δραματουργού λεπτομερείς αναλύσεις όλων των σαιξπηρικών έργων, συνθέτοντας ένα βιβλίο-σταθμό για τη μελέτη του αγγλικού και του παγκόσμιου Θεάτρου, μα και της Λογοτεχνίας εν γένει.
Άπειρες αντιρρήσεις και συζητήσεις σηκώνουν οι απόψεις και τα συμπεράσματά του, ωστόσο έτσι είναι ο γόνιμος διάλογος, καθώς μας τον έμαθε η αρχαία ελληνική επαγωγική Σκέψη. Η κλασσική όσο και πολυπρισματική Οπτική του Αμερικανού κριτικού, διαποτισμένη από νιτσεϊκούς τόνους και πνεύμα, αλλά και από την πλούσια παράδοση του νεώτερου αγγλικού ιδεαλισμού, μας οδηγεί βήμα-βήμα, μες απ’ τους Άμλετ, τους Ιάγους και τους Φάλσταφ, τις Κλεοπάτρες, τις Ρόζαλιντ και τις Ιουλιέττες, μες απ’ Όνειρα θερινής νυκτός και Τρικυμίες, Ερρίκους και Ριχάρδους, στους θαυμαστούς κόσμους του Σαίξπηρ, αναζητώντας την πεμπτουσία της δημιουργίας του.
Ξένη λογοτεχνία
Ο κόσμος μας είναι παράξενος και ανοίκειος, αλλόκοτος και απόκοσμος, μια προσομοίωση: ένα τοπίο που έχει ερημώσει από το ανθρώπινο. Είναι πιο εύκολο να φανταστούμε το τέλος αυτού του κόσμου παρά το τέλος του καπιταλισμού. Αρνούμενος καταστατικά το διαχωρισμό ανάμεσα σε υψηλή και χαμηλή κουλτούρα, ο Φίσερ αναζητά μια διέξοδο στις ταινίες του Λυντς, του Ταρκόφσκι, του Κιούμπρικ, του Νόλαν και του Χίτσκοκ, στη μουσική των The Fall και του Brian Eno, στη λογοτεχνία του Λάβκραφτ, του Γουέλς, του Φίλιπ Ντικ και της Άτγουντ, στις αλλόκοτες και απόκοσμες εικόνες του κόσμου και του ανθρώπου στην τέχνη, προσπαθώντας να εξηγήσει γιατί μας γοητεύει τόσο ό,τι παραμονεύει πέρα από τα όρια της κοινής λογικής.
Ξένη λογοτεχνία
Ο Σαμ Σπέιντ προσλαμβάνεται από την δεσποινίδα Γουόντερλι για να βρει τα ίχνη της αδερφής της που το έχει σκάσει με κάποιον αλήτη ονόματι Φλόιντ Θέρσμπι. Αλλά η μυστηριώδης και εύοσμη δεσποινίς Γουόντερλι, στην πραγματικότητα δεν είναι άλλη από την σκοτεινή Μπρίτζιτ Ο Σώνεσι κι όταν ο συνάδελφος του Σπέιντ δολοφονείται ενώ βρίσκεται στα ίχνη του Θέρσμπι, ο Σπέιντ βρίσκεται ξαφνικά να είναι κυνηγός και συνάμα κυνηγημένος: μπορεί να βρει το πολύτιμο γεράκι, έναν θησαυρό που θα άξιζε κανείς και να σκοτώσει ακόμη για να το αποκτήσει, πριν τον εντοπίσει ο Χοντρός;
Ξένη λογοτεχνία
Η συλλογή δοκιμίων Αποδείξεις και θεωρίες, βραβευμένη με το PEN/Martha Albrand Award του 1993 για πρώτο μη μυθοπλαστικό έργο, είναι μια διαφωτιστική συλλογή κειμένων της Λουίζ Γκλικ. Η πρόζα της Γκλικ διαθέτει την ίδια ακριβή γλώσσα, την ίδια διεισδυτικότητα και ενόραση που διακρίνουν την ποίησή της. Η δύναμη της σκέψης της είναι εμφανέστατη σε τούτα τα δοκίμια, από το πώς διερευνά το έργο άλλων ποιητών μέχρι το πώς στοχάζεται με σκεπτικισμό έννοιες της λογοτεχνικής κριτικής, όπως η «ειλικρίνεια» και το «θάρρος». Εδώ υπάρχουν ακόμα οι αποκαλυπτικές σκέψεις της Γκλικ για την προσωπική της εκπαίδευση και ζωή ως ποιήτριας, καθώς και ένας φόρος τιμής στον δάσκαλο και μέντορά της Στάνλεϊ Κούνιτς. Το βιβλίο Αποδείξεις και θεωρίες είναι η διαθήκη μιας κορυφαίας ποιήτριας.
Ξένη λογοτεχνία
Ο αφηγητής συναντά τον Γκαουστίν, έναν περιπλανώμενο στον χρόνο ταξιδιώτη, που έχει αποσυνδέσει τη ζωή του από τη σύγχρονη πραγματικότητα και έχει δημιουργήσει την «κλινική για το παρελθόν». Πρόκειται για ένα ίδρυμα που προσφέρει μια πρωτότυπη θεραπεία για τους πάσχοντες από Αλτσχάιμερ: κάθε όροφος αναπαράγει λεπτομερώς μια δεκαετία του περασμένου αιώνα. Οι ασθενείς χάνουν την αίσθηση του παρόντος και του μέλλοντος και μεταφέρονται πίσω στον χρόνο, ξεκλειδώνουν και αναβιώνουν τις αναμνήσεις τους.
Ο Γκοσποντίνοφ με την υπέροχα αποσπασματική γραφή του αποδεικνύει, ξανά, ότι μπορεί να μας ξαφνιάζει και να μας κρατά σε εγρήγορση. Τι σημαίνει άνοια, τι είναι το γήρας, πώς επιλέγει κανείς τον κόσμο που θα ζήσει αλλά και τι θα κρατήσει από τον εαυτό του πριν πεθάνει, τι σημαίνει Δύση και τι Ανατολή, πόσο απέχει το έθνος από τη μύγα; Τι είναι ο θάνατος;
Συνδυάζοντας την ειρωνεία και τη νοσταλγία, και εναλλάσσοντας διαφορετικά είδη γραφής ο συγγραφέας διερευνά το τέρας του παρελθόντος και πώς αυτό επηρεάζει μια ζωή με αβέβαιο μέλλον.
«Δεν είναι παράξενο, μου είπε κάποτε ο Γκαουστίν, πάντα πεθαίνουν οι άλλοι, εμείς οι ίδιοι όμως ποτέ».
Ξένη λογοτεχνία
Ο Αμορεζάνο ζει στη Νάπολη, είναι τριάντα χρονών και δεν έχει βρει ακόμα τη θέση του στον κόσμο. Οι μέρες του κυλούν αργά, ανάμεσα στην καθημερινότητα με τους γονείς του, το πάθος του για την ομάδα του τη Νάπολι, τις βραδιές με τον φίλο του τον Ρούσο και την αναζήτηση εργασίας. Δίνει ακόμα μία, εντελώς παράλογη, συνέντευξη. Ούτε αυτή καταλήγει στην πρόσληψή του, οπότε αποφασίζει να ξοδέψει όλα του τα χρήματα και ν’ αυτοκτονήσει. Γνωρίζει, όμως, μια όμορφη κοπέλα και την ερωτεύεται. Αυτή η συνάντηση αναζωπυρώνει τις ελπίδες και τις επιθυμίες του: θέλει να ζήσει, να γράψει, να είναι ευτυχισμένος. Και να συναντήσει τον Ραφαέλε Λα Κάπρια, τον λογοτεχνικό του μύθο. Αλλά ο έρωτας σκορπίζει ακόμα πιο γρήγορα τις δυνάμεις του και τα χρήματά του, κάνοντας τις επιθυμίες που ξαναβρήκε, και τις ελπίδες του για μια διαφορετική ζωή, να ξεγλιστρούν ευρώ το ευρώ.
Ο Αλέσιο Φορτζόνε μιλάει για μια Νάπολη πνιγηρή και γκρίζα από τη βροχή, σκοτεινή σαν τη Χιροσίμα της ομώνυμης ταινίας. Και με μια γλώσσα επίμονη, δυναμική μα και τρυφερή, υπογράφει το ντεμπούτο του, ένα λαμπερό κι ενίοτε πυρετικό μυθιστόρημα ενηλικίωσης που έχει τον ρυθμό ενός αγώνα ταχύτητας μέσα στους γλυκόπικρους νόμους της ζωής και το κιαροσκούρο της αθωότητας.
Το Napoli mon amour είναι ένα βιβλίο για όσους λατρεύουν τη μυρωδιά της ασφάλτου μετά τη βροχή, για όσους έχουν βουτήξει στα κρυστάλλινα νερά της Πρότσιντα, για ένα πρώτο φιλί που ακούγεται σαν το “Brown Sugar” των Ρόλινγκ Στόουνς, και για όποιον τα χάνει όλα μέσα σε μια στιγμή, σαν βαλίτσα παρατημένη σ’ ένα τρένο που αναχωρεί.